บททั้งหมดของ คาสโนวาล่ารัก: บทที่ 1 - บทที่ 9

มาตา พยายามทบทวน...สภาพที่เห็นอยู่เบื้องหน้าเธอในขณะนี้ มันช่างน่าเวียนหัวมากกว่าจะน่าสนุกและมันก็ทำให้มาตายืนอึ้งอยู่หน้าผับ กับแสงไฟวูบวาบหลากสีที่แวบวาบเข้าตาเป็นระยะๆ นั่น แล้วแทบถอนใจหนักไม่รู้อารมณ์ไหนจริงๆ ที่ดลใจให้เพื่อนๆ ของเธอเลือกพาเธอมาฉลองวันเกิดภายในผับแบบนี้ แทนที่จะไปนั่งฟังเพลงเพลินๆ เบาๆ ในร้านอาหารที่ไหนสักแห่ง เพราะจะว่าไปแล้วมาตาไม่ชอบบรรยากาศแบบนี้เอาเสียเลย มันช่างวุ่นวาย คราคร่ำมากมายไปด้วยผู้คนเสียจนน่าปวดเศียรเวียนเกล้าเสียจริงเฮ้อ ! แถมไอ้ตัวคนนัดหมายก็ยังไม่โผล่หัวมาถึงอีกต่างหาก ไม่ว่าจะพยายามโทร.ไปตามกี่รอบๆ ก็ว่าใกล้ถึงแล้วๆ อยู่นั่น ทิ้งให้เธอยืนคว้างพิงรถหรูของตัวเองที่ลานจอออย่างขัดใจ !บ้าชะมัดเลย ! อดบ่นกับตัวเองเป็นรอบที่เท่าไหร่ไม่รู้ไม่ได้ หลังเก็บโทรศัพท์มือถือเข้ากระเป๋า เพราะเปิดไลน์เล่นจนเบื่อไปแล้ว และก่อนที่มาตาจะคิดทำอะไรต่อไป เสียงฝีเท้าคนวิ่งตรงมา ก็แทบทำให้เธอเงยหน้าขึ้นมองตามสัญชาตญาณด้วยความตกใจ และดูจะยิ่งตกใจไปยิ่งกว่า เมื่อจู่ ๆ ชายหนุ่มที่วิ่งมารวดเร็วนั่นตรงดิ่งมาหยุดนิ่งที่เธอแล้วรวบตัวเธอเอาไว้รวดเร็วจนแทบตั้งตัวไม่ทัน"

เหมือนจะบ่นเปรยๆ ในใจ ขณะที่ฝ่ายนั้นเผ่นแผลวเข้าห้องน้ำไปรวดเร็ว เสียงผิวปากหวืออย่างอารมณ์ดี ดังขึ้นมาทันควันจากภายในห้องน้ำ ทำให้มาตายิ่งเลิกคิ้วสูงด้วยความประหลาดใจเออนะ อารมณ์ดีอะไรนักหนาก็ไม่รู้สิน่า !ชายหนุ่มออกมาจากห้องน้ำอีกครั้ง มาตาอยู่ในชุดเดรสสั้นตัวเดิมเป็นที่เรียบร้อยแล้ว ผมของเธอถูกรวบขึ้นไปสูงๆ เหมือนหางม้า อวดลำคอระหง งดงามนั่น จนเขาเผลอยิ้มออกมาเพียงลำพังไม่ได้เขาคิดไม่ผิดหรอก สิ่งที่เขาตัดสินใจแล้ว ย่อมถูกต้องที่สุดเสมอ !"ยิ้มอะไรคุณ""ก็ ยิ้มคุณน่ะสิ ทำผมแบบนี้ น่ารักไปอีกแบบ""ไม่ต้องมายอฉันค่ะ มีอะไรก็พูดมาเลยดีกว่า""พูดทั้งสภาพเสื้อคลุมตัวเดียวเนี่ยนะ ไม่เอาล่ะคุณ ถ้าคุณสวยแล้ว ผมก็ต้องหล่อก่อนสิ ถึงจะไปด้วยกันได้""ไปไหนคะ""ก็...ไปส่งคุณไง!"เขาย้อนให้ ยังไม่บอกจุดมุ่งหมายในใจตามคาด ก่อนรีบก้าวไปที่ตู้เสื้อผ้า หยิบเสื้อเชิ้ต พร้อมกางเกงสแลคมาสวมใส่รวดเร็ว จากนั้นก็หวีผมเรียบแปร้ พร้อมออกเดินทาง"ไปคุณ!""เดี๋ยวค่ะ คุณยังไม่ได้บอกฉันเรื่องที่คุณดีใจเลยนะ""อ้อ ไม่เป็นไร ไปคุยกันในรถก็ได้ ผมรีบ!""รีบ! ก็ไหนคุณว่าเป็นผู้บริหาร ไม่จำเป็นต้องรีบร้อนไง สรุปคุณ

"คุณพันษา คุณทำกับโรสแบบนี้ได้ยังไง คุณมีคู่หมั้นอยู่แล้วนะ แล้วอีผู้หญิงหน้าด้านนั่น มันเป็นใครกันนะ อ๋อ คงจะเป็นนังผู้หญิงใจง่าย ที่ยืนแลกจูบกับคุณที่ลานจอดรถล่ะสินะ อย่านึกนะว่าโรสไม่รู้ ว่าคุณไปกับนังนั่น แล้วเอามันมาบังหน้าน่ะ""ก็ถ้าใช่แล้วจะทำไมล่ะยะ"ปล่อยให้ด่ามาเป็นชุดนานเกินไปแล้วล่ะ อารมณ์ยังขุ่นๆ กรุ่นๆ ค้างอยู่ตั้งแต่ที่ลานจอดนั่นแล้วผู้หญิงบ้าอะไร ไร้มารยาทชะมัด !กรี๊ดด...ด.เสียงกรีดร้องดังนำมาก่อนในคราวนี้ จนมาตาแทบเลื่อนหูโทรศัพท์ออกห่างหูของเธอไปเล็กน้อยชั่วขณะ ก่อนเสียงด่าไม่ได้ศัพท์จะตามมาอีกพะเรอเกวียน กว่าจะเว้นช่องว่างให้เธอเอื้อนเอ่ยอะไรออกมาได้อีก"นี่คุณ ขอโทษเถอะนะ บังเอิญฉันไม่ชอบเสียงก่นด่าบนโต๊ะอาหารเสียด้วย ฉันกำลังทานอาหารอยู่กับสามีสุดที่รักอย่างพันษา อีกอย่าง เรากำลังมีลูกด้วยกัน คุณเลิกคิดเพ้อเจ้อที่จะได้แต่งงานกับพันษาได้แล้ว เพราะฉันคือภรรยาที่ถูกต้องตามกฎหมาย ส่วนเธอก็แค่คู่หมั้นที่ผู้ใหญ่จับมาคู่กันเท่านั้น แค่นี้นะ ฉันจะปิดเครื่องแล้ว อาหารมาเต็มโต๊ะ น่าทานทั้งนั้นเลยนะคะพันษาขา"ประโยคท้าย ส่งสียงหวานบอกพันษาให้อีกฝ่ายได้ยิน ก่อนปิดเครื่องลง

หญิงสาวต่อสู้กับตัวเอง และกับชายหนุ่มเหนือร่าง...หากกลับรู้สึกได้ถึงอาการกระตุกเร้าเมื่อเรียวลิ้นอุ่นร้อนของอีกฝ่ายเคลื่อนไหวไล้โลม กระชับสะโพกอวบอัดของเธอเอาไว้แน่นก่อนจะแทรกตัวเองลงไปแทนที่กลีบกุหลาบสีสวยหอมรัญจวนใจของหญิงสาวที่เขาปรารถนาล้ำลึกเกินต้าน จมูกโด่งคมเฉียดไปกับร่างกายของเธอส่วนที่อ่อนไหวที่สุดอย่างยั่วเย้า ซึ่งทำให้มาตารู้สึกหายใจติดขัดขึ้นมาเสียดื้อๆ เมื่อเห็นศีรษะได้รูปของเขากำลังอยู่ในท่วงท่าที่อันตรายเช่นนั้นกรุ่นกลิ่นกายที่หญิงสาวเพิ่งอาบน้ำออกมาจนหยดน้ำพราวตรงหน้า แม้พยายามดิ้นรนขัดขืน หากไม่อาจพ้นสองแขนกำยำของชายหนุ่มที่พยายามจับตรึงเรือนร่างที่เอาแต่ดิ้นเร่าให้หยุดนิ่ง เรียวปากอุ่นร้อน ยังคงก้มลงครอบครองเรือนกายงดงามของหญิงสาวอย่างห้ามใจไม่อยู่ ต่อเมื่อร่างงามถูกปลุกเร้าด้วยเรียวลิ้นร้ายกาจ มาตาก็ไม่สามารถหยุดนิ่งงันได้เหมือนดังเดิม เธอยกสะโพกงามงอนขึ้นตอบรับเขา พร้อมสองมือน้อยจิกลงกับผ้าปูที่นอนเรียบหรูจนยับย่นไปหมด...หลังพายุสวาทจบลง...มาตาก็แทบจะพลิกตัวหนีมือชายหนุ่มที่ยังคงตามมาไล้ลูบแผ่นหลังเปลือยเปล่าของเธออย่างแผ่วเบาอ่อนโยน หากสัมผัสนั้นไม่ได้ทำให้เธอร

"ถ้าคุณมั่นใจอย่างนั้น ฉันก็คงขัดใจคุณไม่ได้หรอกนะ""ดีใจจริง ถ้างั้นไปแต่งตัวเลยนะคุณ เตรียมตัวไปฉลองกันดีกว่า"ชายหนุ่มปล่อยร่างบางให้เป็นอิสระเป็นครั้งแรก ให้เธอเผลอค้อน ยิ้มขัน"เอ๊ ! คุณ ไหนว่าเงินมีเท่าไหร่ ใช้ไปก็หมดได้ คุณสอนให้ฉันประหยัดเองนะ แล้วนี่ อึกอักอะไรก็ฉลองท่าเดียว จะเรียกว่าประหยัดได้ยังไงกันคะ""ก็...ผมยังไม่ได้บอกสักคำนี่นาว่าจะชวนคุณไปดินเนอร์นอกบ้านน่ะ ก็แค่จะขวนคุณไปตลาด วันนี้ผมจะโชว์ฝีมือทำอาหารมื้ออร่อยไห้คุณทานเอง โอเคมั้ยคุณ""แน่ใจมั้ยล่ะ ว่าทานได้""ดูถูกน่าคุณ ไปเลย รีบไปเปลี่ยนเสื้อผ้า ชักช้าผมเปลี่ยนให้เอง แล้วอย่ามาอิดออดก็แล้วกัน"เหมือนจะบ่นพอได้ยินอย่างจงใจกลั่นแกล้งให้มาตาแทบโดดผลุงลงจากเตียงกว้างนั่นแทบไม่ทันเรื่องอะไรจะให้อีกฝ่ายฉวยโอกาส เปลี่ยนเสื้อผ้าให้เธอให้โง่ล่ะ!"ไม่ต้องเลย ฉันโตแล้ว ฉันทำเองได้ย่ะ"คาสโนวาหนุ่มทิ้งตัวลงบนเดียงกว้าง หัวเราะออกมาเบาๆ อย่างมีความสุขที่ได้เย้าอีกฝ่ายให้หน้าแดง เขินอายเล่นได้อย่างนั้น...หลังเปลี่ยนเสื้อผ้าเรียบร้อยแล้ว ชายหนุ่มก็พาหญิงสาวก้าวเดินลงมาที่ลานจอดรถ หากคราวนี้ เขาไม่ได้ตรงไปที่รถยนต์หรู แต่ไปที