All Chapters of เจ้าป่า Bad boy : Chapter 71 - Chapter 80

"โอกาสแอมเคยให้ไปแล้ว พี่ไม่เห็นค่ามันเองพี่ป่า" "อีกครั้งได้มั้ยแอม ฮึก..." "เป็นบ้าอะไร เมียตัวเองก็มีจะมาร้องห่มร้องไห้กับแอมทำไม" "ก็มึงไง เมียกู จะต้องให้กูพูดอีกกี่ครั้ง ฮึก..." ฉันพ่นลมหายใจออกมาแรงๆ ก่อนจะผลักตัวพี่ป่าออก แล้วก็รีบสาวเท้าเดินเข้าไปในห้องของตัวเอง พร้อมกับปิดประตูเสียงดังลั่น จากนั้นไม่นานที่ฉันเข้ามาในห้อง เสียงเคาะประตูก็ดังขึ้น ตามด้วยเสียงของพี่ป่า ก๊อกๆ ก๊อกๆ "แอม กูขอเข้าไปหน่อย" "แอม คุยกันให้รู้เรื่องก่อนได้มั้ย" ก๊อกๆ ก๊อกๆ "ไม่มีอะไรต้องคุยอีกแล้ว มันจบแล้ว" ฉันตะโกนออกไปดังพอที่คนหน้าประตูจะได้ยิน "จบเหี้ยอะไรวะ แม่ง!!" ปัก!! เสียงพี่ป่าถีบประตูห้องอย่างแรง เหอะ! เมื่อกี้ยังร้องไห้อยู่เลย เขามันตอแหลจริงๆ ผู้ชายคนนี้ หลังจากเสียงพี่ป่าถีบห้องไปครั้งหนึ่ง จากนั้นทุกอย่างก็เงียบ ฉันถอนหายใจออกมาอย่างโล่งอก ตอนแรกคิดว่าพี่ป่าจะพังประตูเข้ามาซะอีก หลังจากคนที่อยู่หน้าห้องไม่โวยวายแล้ว สิ่งแรกที่ฉันทำ คือโทรไปหาริน ตู๊ด ตู๊ด ตู๊ด📲ริน📱" ว่าไงมึง "ฉัน📱" ไหนมึงบอกว่าพี่ป่าไปเมืองนอกไงริน" ฉันเริ่มถามเข้าประเด็นทันที ริน📱" อื้อ ก็ไปเมือ

หลังจากที่ขุนเขาพูดเรื่องเขากับเส้นด้ายออกมา ทุกอย่างก็เงียบสงัด ฉันยังคงสับสนกับเรื่องที่ขุนเขาบอก แบบนี้พี่ป่าก็โดนเส้นด้ายเธอสวมเขามั้ย เอ๊ะ ไม่สิ พี่ป่าก็ใช่ย่อย "สมน้ำหน้า'' ฉันหันไปมองพี่ป่าก่อนจะพูดออกไปด้วยความหมั่นไส้"สมน้ำหน้าอะไร ?" พี่ป่าเลิกคิ้วขึ้น ถามฉัน''แล้วมาแบบนี้ เมียของพวกคุณทั้งสองไม่ตามหาแย่หรอ ?" ฉันพูดขึ้น "ไม่ใช่เมียกู !!" "อยากพักก่อนวะ ยิ่งตามยิ่งเหนื่อย" ขุนเขาถอนหายใจออกมายาวๆ ก่อนจะเอนตัวพิงโซฟาตัวใหญ่ จากนั้นก็เงยหน้าขึ้นมองไปบนเพดาน ดูแล้วเขาคงจะชอบเส้นด้ายเธอเอามากๆเลยนะ "แอม...มึงรู้ความจริงหมดแล้ว" พี่ป่าเอามือมาจับมือฉัน"....""ขอโทษที่กูเคยทำร้าย เคยพูดไม่ดีกับมึง กูยอมรับ...กูไม่รู้จริงๆ" ".....""จะให้อภัยกูได้รึยัง ในเมื่อมึงรู้แล้วว่ากูไม่ได้โกหก เรื่องกูกับด้าย..."ตึกตักตึกตัก ฉันเม้มปากเข้าหากันแน่น สายตาคู่นั้นของพี่ป่าที่กำลังจ้องมองใบหน้าของฉัน มันทำให้ฉันใจเต้นรัวไม่เป็นจังหวะ "ถ้าตอบตรงนี้ไม่ถนัด ไปตอบในห้องก็ได้นะ" "มึงอยากเย็..ด ก็บอกดีๆไม่ต้องล่อ" ขุนเขาพูดขัดขึ้น"เสือก หุบปากมึงไปสัส!!" พี่ป่าหันขวับไปจ้องหน้าขุนเขาตาเ

พี่ป่าลุกขึ้นจากเตียง แล้วก็เดินมาหยุดตรงขอบเตียงฝั่งที่ฉันนอนตะแคงอยู่ แล้วก็เท้าเอวจ้องหน้าฉันตาเขม่ง คือท่อนล่างของพี่ป่ามันเปลือยอยู่ไงตอนนี้ เขาอายฉันบ้างมั้ยเนี่ย อย่างน้อยๆถึงท่อนล่างฉันจะเปลือยแต่ฉันก็ดึงผ้าก่คลุมไว้นะ "พี่ป่า ใส่กางเกงเหอะแอมขอร้อง" "มึงมาคุยเรื่องแต่งงานกับกูก่อน ทำไมมึงไม่อยากแต่ง !!" "แอมไม่ได้หมายความว่าอย่างนั้นสะหน่อย" "แล้วมันยังไง !!" "ก็ เอ่อ...แบบว่า แอม แอมเขิน" ฉันตอบพร้อมกับมุกหน้าฝังลงบนหมอนใบใหญ่ "ทำให้กูหงุดหงิดเนี่ย มึงชอบมากใช่มั้ยแอม" "...." ฉันเงียบไม่ตอบอะไร ก็คนมันเขิน จะให้ทำไงเล่า!! "แบบนี้ต้องลงโทษ" พี่ป่าพูดจบฉันก็รู้สึกว่าเตียงมันยุบยวบยาบ จากนั้นก็สัมผัสได้ถึงมือหยาบของพี่ป่ากำลังจับตัวฉันให้นอนหงาย แต่ฉันก็ยังไม่กล้าเอาหน้าออกจากหมอน เพราะยังเขินอายอยู่"ใส่กางเกงได้แล้ว อ๊ะ ซี๊ด~" ฉันร้องครางออกมาในลำคอเบาๆ เพราะรู้สึกว่าท่อนเอ็นแท่งใหญ่ของพี่ป่ามันกำลังลุกล้ำเข้ามาในร่องของฉันอีกครั้ง ฉันเอาหน้าออกจากหมอน แล้วมองคนตรงหน้า พี่ป่าซี๊ดปากตัวเองเบาๆ ก่อนจะเริ่มขยับเอวสอบช้าๆ "อ๊า พี่ป่า พะ พอแล้วนะ" ฉันพูดพรางเอามือดันหน้

ตอนนี้พี่ป่ามาถึงบ้านแล้ว พึ่งมาถึงเมื่อกี้ รินมันก็มาด้วย "วีนัส ออกไปรอข้างนอก" รินหันไปสั่งวีนัส วีนัสพยักหน้าตอบก่อนจะเดินออกไป"ด้าย มาทำไมอีกเราคุยกันหลายครั้งแล้วนะ" พี่ป่าพูดขึ้น "พี่ป่า ทำไมทิ้งกันง่ายๆแบบนี้เลยละคะ" พูดจบน้ำตาก็ไหลลงมาอาบแก้มทั้งสองข้างของเธอ "คุณก็แอบมีอะไรกับน้องชายผม มันจบแล้วด้าย ผมกับแอมกำลังจะมีลูกด้วยกัน เราจะแต่งงานกันแล้วด้าย" "มั่นใจได้ยังไงว่าเป็นลูกของพี่ มันขายตัวพี่ป่าก็รู้" "อ้าว อีนี่ วอนนักนะ !!" รินทำท่าจะพุ่งไปหาเส้นด้ายแต่ถูกพี่ป่ากันไว้ ขุนเขาก็ยืนบังหน้าเส้นด้ายเธอไว้เหมือนกัน เออ! ให้มันได้แบบนี้ ทั้งเพื่อนทั้งผัว "อย่าใช้กำลังริน กูขอ" พี่ป่าหันมาบอกรินก่อนจะหันหน้ากลับไปมองเส้นด้าย"ใช่! ผมรู้ว่าแอมเคยขายตัว ผมรู้ดีด้าย แต่ผมก็มั่นใจว่าลูกในท้องเป็นลูกของผมเหมือนกัน" "พี่ป่า....""แอมไม่ได้ขายตัวแล้ว คุณเลิกเอาเรื่องพวกนี้มาพูดได้แล้วด้าย" "ผมกับคุณไม่มีทางรักกันได้อีกแล้ว ตอนนี้ผมรักแอม""ไม่!! พี่ป่ารักด้าย ทำไมคะ ด้ายเคยให้อภัยพี่ป่าตั้งกี่ครั้ง เรารักกันมากขนาดไหน พี่ป่าลืมได้ยังไง" "ตอนนี้คนที่คุณควรจะแคร์ คือไอ้ขุนเขา

หลังจากที่ฉันกับวีนัสเปลี่ยนเป็นชุดว่ายน้ำเสร็จ ฉันใส่เป็นบิกินี่สีน้ำเงิน ขัดกับสีผิว ทำให้ดูขาวมีออร่า ส่วนวีนัสรายนั้นปิดมิดชิดทุกสัดส่วน เหมาะสมกับวัย "โห เจ้ ขนาดเจ้ท้องหุ่นเจ้ดีมาก" วีนัสมองฉันตาไม่กระพริบ "ลงไปเล่นน้ำเถอะห่วงแต่ชมอยู่ได้ ^_^" ฉันหยิบผ้าผืนบางมาคลุมตัวเอาไว้ จากนั้นฉันจูงมือวีนัสลงไปยังชั้นล่าง พี่ป่ากำลังนั่งคุยอะไรกับทันก็ไม่รู้ แล้วก็มีลูกน้องเขาอีกสองคนอยู่ด้วย ปัก! ทันทีที่ฉันลงไปชั้นล่างแล้วพี่ป่าเห็นฉัน เขาวางมือกระแทกกับโต๊ะเสียงดังทันที จากนั้นพี่ป่าก็มองฉันตั้งแต่หัวจรดเท้า ก่อนจะขบกรามแน่น "พวกมึงมองเมียกูทำไม !!" พี่ป่าตะคอกใส่หน้าลูกน้องของเขา เพราะตอนนี้ลูกน้องของพี่ป่ากำลังมองฉันตาค้างเลย"ปะ เปล่ามองนะครับนาย'' ลูกน้องของพี่ป่าท่าทางเลิกลักกันมากพอได้ยินเสียงพี่ป่าตะคอกใส่"พวกมึงออกไปเลยนะ ออกไปให้หมด !!" น้ำเสียงอันทรงพลังของพี่ป่า ทำให้พวกลูกน้องรีบพากันวิ่งกรูออกจากบ้านทันแทบไม่ทัน "วีนัส ไปเล่นน้ำรอพี่ก่อนเลยนะเดี๋ยวตามไป" ฉันหันไปบอกวีนัส เพราะไม่อยากให้วีนัสเห็นตอนที่พี่ป่าของขึ้น เดี๋ยวพลานจะกลัวเอา"พี่ป่าคะ อย่าดุเจ้นะคะ ^_^" ว