All Chapters of ผู้หญิงขายตัว: Chapter 141 - Chapter 150

178 Chapters

[47] อย่ามาสั่งแอม !!

พี่ป่ายอมพาฉันมาพบเส้นด้าย แต่ดูๆแล้วดูเหมือนว่าพี่ป่าจะไม่ค่อยอยากให้ฉันมาสักเท่าไหร่ "ห้ามบอกเลิกกู" พอลงจากรถพี่ป่าก็พูดขึ้น "แอมจะบอกเลิกพี่เรื่องอะไรคะ พี่ทำอะไรไว้" ฉันขมวดคิ้วมองหน้าพี่ป่าอย่างสงสัย ทำตัวเหมือนคนมีความผิดอะไรอย่างงั้นแหละ "ไม่มีอะไร กูก็แค่พูดกันไว้ เดี๋ยวมึงจะรู้สึกผิดแล้วพลานมาบอกเลิกกู" ฉันส่ายหน้าไปมาเบาๆก่อนจะเดินเข้าไปในบ้าน พี่ป่าก็เดินตามหลังฉันมาติดๆ แกร่ก! ฉันเปิดประตูเข้าไปด้านในห้องที่เส้นด้ายเธออยู่ ด้านในมีขุนเขานั่งอยู่ข้างๆเตียงของเส้นด้าย ขุนเขาจับมือเธอขึ้นมาแล้วเอามาทาบไว้ตรงแก้มของเขา "มึงทำอะไร !!" พี่ป่าถามขุนเขาเสียงเข้ม ขุนเขาหันมามองหน้าพี่ป่า แววตาเขาว่างเปล่า เขาค่อยๆวางมือของเส้นด้ายลง "กูก็มาเฝ้าเส้นด้ายตามที่มึงบอก" "แล้วเมื่อกี้...." พี่ป่าหันมามองหน้าฉันเขาชะงักไป ไม่ได้พูดอะไรต่อ คืออะไร ทำไมไม่พูดต่อล่ะ..."มึงออกไปได้ละไอ้ขุน" "อื้ม..." ขุนเขาหันกลับไปมองเส้นด้าย ทำไมฉันรู้สึกแปลกๆกับสายตาที่ขุนเขามองเธอแบบนั้นนะ เหมือนมันมีอะไรซักอย่าง หลังจากขุนเขาออกไป ฉันก็เดินไปนั่งตรงเก้าอี้ข้างเตียงของเส้นด้าย เธอเหมือนคน
last updateLast Updated : 2024-12-05
Read more

[48] แอมจะตัดของพี่ป่าทิ้ง !!

"พี่ป่าเงยหน้าขึ้นมามองแอมหน่อย" ฉันใช้นิ้วชี้เขี่ยๆแก้มของพี่ป่าไปมาเบาๆ พี่ป่าไม่ยอมเงยหน้าขึ้นมามองฉัน แถมยังลุกขึ้นพรวดพราดเดินก้มหน้าก้มตาเข้าไปในครัวอีกต่างหาก ฉันคลี่ยิ้มออกมาอย่างภาคภูมิใจในตัวเองที่ทำให้พี่ป่าเขินได้ จากนั้นฉันก็คิดอะไรสนุกๆออก ฉันลุกขึ้นแล้วเดินตามพี่ป่าเข้าไปในครัว "เข้ามาทำไม" พี่ป่าก้มหน้าถามฉัน "เขินแอมหรอ ^_^" ฉันก้มหน้าลงแล้วก็มองพี่ป่าที่เอาแต่ก้มหน้าก้มตา "แอมอย่าแกล้งกูดิวะ" "เปล่าแกล้งนะคะ แอมแค่อยากรู้ว่าพี่เขิลแอมงั้นหรอ ^_^" ฉันยังคงก้มหน้าของพี่ป่าอยู่ จนพี่ป่าต้องดันหัวฉันออก "ออกไปอย่ามาเกะกะกูจะทำอาหารให้มึงกินเนี่ย" "แต่แอมยังไม่ได้บอกไปเลยนะว่าแอมจะกินอะไร" ฉันยืนกอดอกมองพี่ป่า "อะ อื้ม แล้วจะกินอะไรก็บอกมาดิ" "แอมอยากกิน......^_^""แอมเลิกเล่น !!" "เขินแล้วหูแดงหน้าแดงไปหมดเลยดูสิ" ฉันเอาหน้าเข้าไปใกล้ๆใบหน้าของพี่ป่า "จะเลิกกวนกูมั้ย ?'' พี่ป่าหันหน้ามาเลิกคิ้วถามฉัน "ไม่ค่ะ จนกว่าพี่ป่าจะยอมรับว่าพี่ป่าเขินแอม" "มึงแม่ง !!" "อะไรคะ แอมทำมะ...อื้อ~" ยังไม่ทันที่ฉันจะพูดจบพี่ป่าก็จับหน้าฉันแล้วก็ก้มลงมากดจูบลงบนริมฝีปากขอ
last updateLast Updated : 2024-12-05
Read more

[49] จะลงแดงตายแล้ว Nc20+

@บ้าน...พอมาถึงบ้านที่ป่าก็รีบฉุดกระชากลากดึงฉันขึ้นไปบนห้องทันที ภายในห้องนอน..."พี่ป่า อะไรเนี่ยจะพาแอมเข้ามาในห้องทำไม" "ก็กูจะเย็...ด มึง !!" "จะเอาอะไรตอนนี้ ดึกๆก็ได้" "แอม ให้กูเอาเถอะกูจะลงแดงตายอยู่แล้วเนี่ย" "มันไม่ขนาดนั้นหรอกพี่ป่า" "มึงไม่เป็นกูมึงไม่เข้าใจ" พี่ป่าทำหน้าบึ้งใส่ฉัน "อะไรจะขนาดนั้น" "แอม มันเป็นเดือนแล้วนะเว้ย !!" "เอาไว้ตอน...อุ๊บ อื้อ..~" ยังไม่ทันที่ฉันจะพูดจบ พุ่งเข้ามาประกบปากจูบฉัน ฉันพยายามดันหน้าอกแกร่งของพี่ป่าออก แต่ไม่เป็นผล ไม่ใช่ว่าฉันไม่อยากมีอะไรกับพี่ป่า แต่นี่มันกลางวันอยู่เลยไง ไว้ค่อยทำตอนกลางคืนก็ได้หนิ พี่ป่าไม่รู้จะอดอยากอะไรขนาดนั้น พี่ป่าดันตัวฉันให้นอนราบไปกับที่นอน จากนั้นเขาก็ถอนจูบออกแล้วก็เลื่อนใบหน้าลงมาซุกไซ้ซอกคอของฉัน "พี่ป่า เดี๋ยวค่อย อ๊ะซี๊ด~" ฉันกำลังจะท้วงให้พี่ป่าหยุด แต่พอมือหนาของพี่ป่าล้วงเข้าไปในกางเกงของฉัน ฉันครางออกมาอย่างห้ามไม่ได้เลยจริงๆ พี่ป่าเงยหน้าขึ้นมามองฉัน เขากดยิ้มที่มุมปากอย่างพอใจ มือหนาปลดกระดุมกางเกงฉันออกก่อนจะถอดมันออกไปจากร่างกายของฉันกางเกงในตัวจิ๋วของฉันก็ติดมือพี่ป่าออกไปด้ว
last updateLast Updated : 2024-12-05
Read more

[50] เจ้าป่าขาโหด Nc+นิดๆ

วันต่อมา....ฉันรู้สึกตัวตื่นขึ้นมาเพราะเหมือนได้ยินเสียงคนกำลังค้นหาอะไรสักอย่าง เสียงมันรบกวนทำให้ฉันต้องลืมตาขึ้นมาดู ภาพที่ฉันเห็นมันทำให้ฉันต้องคลี่ยิ้นออกมาอย่างห้ามตัวเองไม่ได้เลยจริงๆ คือตอนนี้พี่ป่ากำลังเอาเสื้อผ้าที่อยู่ในกระเป๋าของฉันใส่ไม้แหวนเสื้อแล้วก็เอาจัดใส่ตู้ให้อย่างเป็นระเบียบ ทำไมพี่ป่าทำตัวน่ารักขนาดนี้นะ ฉันตาฝาดไปรึเปล่าเนี่ย "พี่ป่า เดี๋ยวแอมทำเองก็ได้" ฉันลุกขึ้นจากเตียงแล้วเดินไปหาพี่ป่า "ไม่ต้องเดี๋ยวกูทำเอง" "มันเสื้อผ้าแอม เดี๋ยวแอมทำเองก็ได้"ฉันก้มลงไปหยิบเสื้อผ้าที่วางกองอยู่บนพื้น มันเป็นชุดใส่เที่ยวของฉัน ไม่รู้ว่าพี่ป่าแยกออกมากองไว้ทำไมเหมือนกัน "ชุดพวกนั้นไม่ต้องไปยุ่ง" พี่ป่าพูดออกคำสั่งเมื่อเขาเห็นฉันก้มลงไปหยิบชุด "ทำไมละคะ แอมอยากช่วยจริงๆ" "กูหมายถึง ชุดแรดๆพวกนี้กูจะเอาไปเผาทิ้งให้หมด" "ห๊ะ...!!" ฉันตาโตขึ้นมาทันทีที่พี่ป่าพูดว่าจะเอาเสื้อผ้าพวกนี้ไปเผา บ้า พี่ป่าต้องเป็นบ้าไปแล้วแน่ๆ ชุดพวกนี้มันไม่ใช่ตัวละร้อยสองร้อยนะ บางตัวตัังหลายพัน ฉันต้องเก็บเงินเพื่อซื้อกว่าจะได้แต่ละตัวฉันนั่งลงแล้วก็เอามือรวบหอบเสื้อผ้าพวกนี้ของฉันขึ้
last updateLast Updated : 2024-12-05
Read more

[51] เส้นด้าย...เธอฟื้นแล้ว

3เดือนผ่านไป... ตลอดเวลาสามเดือนที่ผ่านมา ฉันมีความสุขมากที่ได้อยู่กับผู้ชายที่ฉันรัก และ เขาก็รักฉัน ถึงพี่ป่าจะขี้หึงขี้หวงไปหน่อย ที่เขาเป็นแบบนี้มันเป็นเพราะเขารักฉัน ตอนนี้เส้นด้ายยังไม่มีท่าทีว่าจะฟื้นขึ้นมา หลังจากที่เธอมีการตอบสนองตอนนั้น มันก็ไม่มีอะไรอีกเลย พี่ป่าไปเยี่ยมเธอแทบจะทุกวัน ฉันไม่ได้ห้ามหรืออะไร เพราะยังไงเธอก็มาก่อนฉัน ตอนนี้ฉันก็เหมือนอยู่ในฐานะเมียน้อยแหละมั่ง เพราะเธอไม่ฟื้น เรื่องยกเลิกงานหมั้น อะไรต่างๆพี่ป่าก็ยังไม่บอกพ่อกับแม่ เพราะพี่ป่ารอให้เส้นด้ายเธอฟื้น ขึ้นมาก่อนส่วนเรื่องของฉันกับพี่ป่า ฉันเป็นคนขอร้องพี่ป่าเองว่าอย่าพึ่งบอกทางบ้านของเขา ฉันอยากให้เคลียร์กับเส้นด้ายก่อน เรื่องฉันท้อง รินยังไม่รู้ ฉันว่าจะเซอไพรส์วันคลอดเลย รินมันคงจะเหวอน่าดูฉันกับเคก็ยังแชทคุยกันบ้างนะ ก็คุยแบบพี่น้องนั่นแหละ ไม่มีอะไรเกินเลย เห็นเคพูดอวดว่ามีแฟนแล้ว สวยกว่าฉันอีก ฉันอยากจะทุบกระบาลจริงๆเด็กคนนี้ เห็นว่าว่างๆจะพาแฟนมาเล่นที่กรุงเทพ พามาสวัสดีผู้ใหญ่ ซึ่งมันก็หมายถึงฉันเอง กวน...ดีมั้ยละ อ้อ ฉันรู้เพศลูกแล้วนะ ฉันได้ลูกผู้ชาย พี่ป่าดีใจใหญ่เลย ดูเขาจะตื่นเต้
last updateLast Updated : 2024-12-05
Read more

[52] ระแวง Nc18+

ตอนนี้พี่ป่าออกไปหาเส้นด้ายแล้ว เฮ้อ...มันไม่มีอะไรหรอกแอมแปร์ แกอย่าคิดมาก ฉันได้แต่พูดบอกตัวเองในใจนับครั้งไม่ถ้วน ฉันอาจจะคิดเยอะเกินไป แต่ใครไม่มาเป็นฉันคงไม่เข้าใจจริงๆ หลายชั่วโมงผ่านไป...ฉันหยิบโทรศัพท์มาดูตอนนี้มันเที่ยงคืนกว่าแล้วพี่ป่ายังไม่มีท่าทีว่าจะกลับมาเลย ฉันจะไปตามเขาดีมั้ยนะ ไม่ๆ เฮ้อ...อย่าลืมสิว่าแกแย่งเขามานะแอม แต่ฉันไม่ได้ตั้งใจให้มันเป็นแบบนี้หนิ ฉันได้แต่บ่นพึมพำคนเดียวแล้วก็เดินวนไปมารอบๆห้องนอน มันหลับไม่ลงจริงๆ ถ้าพี่ป่ายังไม่กลับมา แกร่ก! เสียงประตูห้องถูกเปิดเข้ามา ฉันหยุดชะงักแล้วหันหน้าไปมองประตูห้อง คนที่เปิดประตูแล้วเดินเข้ามาในห้องคือพี่ป่า"ทำไมมึงยังไม่นอนอีก" พี่ป่าเลิกคิ้วถามฉัน "แอมรอนอนพร้อมพี่ป่า" พูดจบฉันก็เม้มปากเข้าหากันแน่น พี่ป่าคงจะดูออกมาฉันกำลังระแวงเขาอยู่ พี่ป่ามองหน้าก่อนจะถอนหายใจออกมาเบาๆ จากนั้นพี่ป่าก็เดินไปนั่งตรงปลายเตียง "มานั่งนี่" พี่ป่าตบบนหน้าตักตัวเองสองสามที "ทำไมต้องนั่งตักด้วย นั่งข้างๆไม่ได้หรอ" "แอมแปร์" พี่ป่าพูดเสียงแข็ง "ล้อเล่นน่า^_^" ฉันคลี่ยิ้มหวานให้พี่ป่า จากนั้นฉันก็เดินไปนั่งลงบนตักแกร่งขอ
last updateLast Updated : 2024-12-05
Read more

[53] อึดอัดใจ

เวลา 21:30 ป่านนี้พี่ป่าก็ยังไม่กลับ ตอนนี้ฉันกำลังนั่งรอพี่ป่าอยู่ชั้นล่างของบ้าน เฮ้อ...ฉันนั่งถอนหายใจทิ้งไปไม่รู้กี้รอบแล้วเนี่ย จะโทรตามก็ไม่ได้ แชทไปหาพี่ป่าก็ไม่ยอมอ่าน ฉันได้แต่นั่งจ้องมองนาฬิกาในโทรศัพท์อยู่อย่างนั้น ฉันทำได้แค่รอให้พี่ป่ากลับ...ฉันนั่งรออีกประมาณ30นาทีได้ พี่ป่าก็เดินเข้ามาในบ้าน พอพี่ป่าเห็นว่าฉันไม่ยอมขึ้นไปนอน ยังนั่งรอเขาอยู่เขาก็ถอนหายใจออกมาเบาๆ "แอม มึงจะนอนดึกทุกวันแบบนี้ไม่ได้นะ" "ก็รอนอนพร้อมพี่ป่าไงคะ ^_^" ฉันปั่นหน้ายิ้มหวานให้พี่ป่า เพื่อกลบเกลื่อนเรื่องที่ขุนมัวในใจของตัวเอง "ต่อไปนี้ถ้าดึกมากก็ไม่ต้องรอ" ฉันก้มหน้าลง เฮ้อ...จะไม่ให้ฉันรอ ฉันทำไม่ได้หรอก "แอม กูบอกแล้วไงว่าอย่าคิดมาก" "...." "ตอนนี้ด้ายพึ่งฟื้น...""แอมเข้าใจค่ะ เพราะยังไงแอมก็มาทีหลัง" "แอม..." "แต่จำคำแอมไว้นะ ถ้าพี่ป่าทิ้งเธอไม่ได้ พี่ป่าก็ต้องบอกแอม แอมจะถอยเอง อย่าหลอกแอมนะคะ" พี่ป่าถอนหายใจออกมายาวๆ แล้วก็นั่งคุกเข่าลงตรงหน้าฉัน มือหนาจับมือฉันขึ้นแล้วเอาไปทาบตรงน่าอกข้างซ้ายของเขา ตึกตักตึกตัก เสียงหัวใจของพี่ป่าเต้น "ในนี้....มันมีแค่มึงคนเดียวแล้วนะแอม"
last updateLast Updated : 2024-12-05
Read more

[54] เชื่อใจกูได้มั้ย....

พอมาถึงบ้าน เสียงแชทโทรศัพท์ของฉันก็ดังขึ้น ฉันกดเปิดหน้าจอโทรศัพท์ดู เป็นพี่ป่าที่ส่งข้อความมา"กูพาด้ายไปห้างก่อน คืนนี้ไม่ต้องรอนะถ้าง่วงก็นอนก่อนเลย" ข้อความของพี่ป่าที่พิมพ์ส่งมา มันทำให้ฉันรู้สึกจุกไปทั่วอก เฮ้อ....อดทนไว้แอมแปร์ ในเมื่อพี่ป่าขอเวลาแค่อาทิตย์เดียว เราก็ต้องรอ ฉันไม่ควรมาคิดอะไรมากมายแบบนี้สิ ถ้าเส้นด้ายเธอรู้เรื่องทุกอย่าง เธอคงต้องเจ็บยิ่งกว่าฉันในตอนนี้ซะอีก เธอต้องหน้าสงสารมากแน่ๆ เวลา 21:00 นตอนนี้ฉันนอนรอพี่ป่าอยู่ในห้อง ทั้งที่พยายามบอกตัวเองว่าอย่าคิดมาก แต่มันก็อดคิดมากไม่ได้หรอก ใช่มั้ยละ ฉันกลัว กลัวว่าพี่ป่ากับเส้นด้ายจะมีอะไรเกินเลยกัน ฉันเข้าใจแล้วแหละว่าเส้นด้ายเธอรู้สึกยังไงที่รู้เรื่องฉันกับพี่ป่า เวลาผ่านไปเรื่อยๆจนฉันทนรอไม่ไหว เผลอหลับไปในที่สุด ไม่รู้ว่าฉันหลับไปนานเท่าไหร่ จู่ๆ ฉันก็ต้องสะดุ้งตื่น เพราะรู้สึกว่ากำลังมีคนโอบกอดฉัน บรรยากาศภายในห้องมืดสนิท แต่ฉันรับรู้ได้ว่าเป็นพี่ป่า เพราะกลิ่นน้ำหอมที่เป็นเอกลักษณ์ประจำตัวของเขามันลอยมาเตะจมูกและอีกอย่างก็ไม่มีใครเข้ามาในห้องนอนนี้ได้หรอกนอกจากพี่ป่า "พี่ป่า" ฉันเรียกชื่อพี่ป่าเบาๆ
last updateLast Updated : 2024-12-05
Read more

[55] เปลี่ยนไป....(ไม่มีอะไรเหมือนเดิม)

@บ้าน....ภายในห้องนอนตอนนี้ร่างกายของฉันกับพี่ป่ากำลังเปลือยเปล่ากันทั้งคู่ พี่ป่าแยกขาทั้งสองข้างของฉันออกจากกัน จากนั้น จากนั้นเขาก็ก้มหน้าลงมาประกบปากจูบฉันอีกครั้ง และพยายามสอดใส่ท่อนเอ็นอันใหญ่เข้ามาในร่องสวาทของฉัน "อื้อ...อื้อ" ฉันร้องท้วงพี่ป่าในลำคอ เมื่อท่อนเอ็นอันใหญ่ของเขาสอดใส่เข้ามาในร่องสวาทของฉันจนมิด มันรู้สึกแสบตรงบริเวณน้องสาวของตัวเองมากๆเลยตอนนี้ พี่ป่าถอนจูบออก เขาเลียตรงริมฝีปากล่างของฉัน ก่อนจะซี๊ดปากเบาๆ "เจ็บหรอ" พี่ป่าเอ่ยถามฉันน้ำเสียงแหบพร่า ฉันเม้มปากเข้าหากันแน่น แล้วก็พยักหน้าตอบเขา พี่ป่าดันตัวขึ้น จากนั้นก็ใช้นิ้วหัวแม่มือ ขยี้เม็ดเสียวของฉันเบาๆ "อ๊ะ อ๊าง ซี๊ด~" ฉันครางออกมาในลำคอเบาๆ "โอเคขึ้นหรือยัง อ๊า ของมึงตอดแรงชิบหาย ซี๊ด" "อ๊า ขยับสิ อื้มซี๊ด" ฉันพูดบอกพี่ป่าอย่างหงุดหงิด เมื่อเขาไม่ยอมขยับเอวสักที จนฉันต้องร่อนเอวสะเอง เพราะความคับแน่นมันทำให้อึดอัด "อ๊า อ๊า อ๊า อ๊าง อ๊ะ ซี๊ด" ฉันหมุนควงท่อนเอ็นอันใหญ่ของพี่ป่าอยู่ใต้ร่างของเขาไปมา พร้อมกับยกมือขึ้นมาเค้นคลึงน่าอกสองเต้าของตัวเอง "อ๊า แบบนั้นแหละ ซี๊ด" พี่ป่านิ่ง เขาปล่อยให้ฉันร
last updateLast Updated : 2024-12-05
Read more

[56] ห่างกันทำไม ทำไมไม่เลิกกัน

ฉันจ้องมองใบหน้าของพี่ป่า น้ำตามันไหลลงมาอาบแก้มทั้งสองข้างไม่ขาดสาย ขนาดฉันยืนร้องไห้อยู่ตรงหน้าเขาแท้ๆ เขายังไม่แม้แต่จะหันมามองหน้าฉันเลย มันหน้าตลกดีใช่มั้ย ฉันกำลังเรียกร้องอะไรอยู่"แอมบอกแล้วใช่มั้ย ฮึก...ว่าถ้าไม่อยากมีแอมแล้วให้บอก แอมยอมถอย ฮึก..." ฉันพยายามข่มน้ำเสียงที่สั่นเครือของตัวเองเอาไว้สุดๆ มันเจ็บมันจุกจนแทบพูดไม่ออก เมื่อได้ยินคำว่าให้เราห่างกันสักพักหลุดออกมาจากปากของพี่ป่า เขาพูดคำนี้ได้เจ็บดีจริงๆ "พี่ป่าไม่ต้องไปไหนหรอก เดี๋ยวแอมไปเอง ฮึก...""มึงจะไปไหนแอม อย่างี่เง่ามากไปกว่านี้ได้มั้ยวะ !!" พี่ป่าตะคอกใส่หน้าฉันเสียงดังลั่นห้อง สายตาของเขามองหน้าฉันแบบไม่พอใจเอามากๆ "คำก็งี่เง่า สองคำก็งี่เง่า แอมก็เป็นของแอมแบบนี้มาตลอด ก่อนที่เส้นด้ายเธอจะฟื้นขึ้นมาพี่ป่าไม่เห็นจะว่าแอม""....""พี่ป่าเป็นคนบอกให้แอมรอเองไม่ใช่รึไง แอมก็รอ แล้วมันผิดหรอที่แอมอยากรู้คำตอบ แอมอยากได้ความชัดเจน แต่ไม่ใช่แบบนี้" "ไม่ใช่แบบที่เป็นอยู่ตอนนี้'' "กูขอเวลา....""ไม่มีแล้วพี่ป่า แอมไม่มีเวลาให้พี่ป่าแล้ว"".....""เวลาของแอมกับพี่มันหมดไปตั้งแต่เส้นด้ายเธอฟื้นขึ้นมาแล้วพี่ป่า
last updateLast Updated : 2024-12-05
Read more
PREV
1
...
131415161718
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status