บททั้งหมดของ สามีอุ้มบุญ: บทที่ 21 - บทที่ 30

ตอนที่ 22 ลงโทษ อิงฟ้าหรี่ตามองผู้ชายที่ยืนอยู่ตรงหน้า “คุณ..เป็น...ใคร” อิงฟ้าอ้อแอ้ถามออกไป “อิงฟ้า ทำไมคุณเมาขนาดนี้” ภาคินดุใส่ อิงฟ้ายื่นหน้าเข้ามาใกล้หน้าชายหนุ่มอย่างเพ่งมอง “หล่อจัง....หล่อเหมือนแฟนเราเลย...ม่ายซิ...ไม่ใช่แฟน...ไม่ใช่...” อิงฟ้าเพ้อพร้อมก้มหน้าเหมือนจะร้องไห้ “อิงฟ้า ตั้งสติหน่อยซิคุณ” ภาคินดุอีกครั้ง ก่อนจะเขย่าตัวหญิงสาวเบา ๆ ให้ได้สติ อิงฟ้าสะบัดตัวออกจากชายหนุ่ม “ม่าย..มี..คราย...ร๊ากก..ช้าน...” อิงฟ้าเมามายหมุนตัวไปรอบ ๆ ก่อนจะเซจนเกือบร่วงลงพื้น ภาคินรีบประคองตัวหญิงสาวเอาไว้ “กลับบ้าน กลับบ้านเดี๋ยวนี้ เรามีเรื่องต้องคุยกัน” ภาคินออกคำสั่งพร้อมลากตัวหญิงสาวขึ้นรถ “ปล่อย...ปล่อยช้านนน...ไม่ต้องมายุ่งกับช้านนน...ไม่มีใครรักฉันสักคนเลย” อิงฟ้ายังคงโวยวายไม่เลิก “มานี่ กลับบ้าน” ภาคินลากตัวหญิงสาวอย่างถูลู่ถูกัง อิงฟ้าเอื้อมมือโอบคอชายหนุ่มเอาไว้ พร้อมยื่นหน้าเข้าหาใบหน้าชายหนุ่ม ริมฝีปากแทบจะสัมผัสกันและกัน

ตอนที่ 24 ปรับความเข้าใจ ภาคินยกฝ่ามือขึ้นมากอบกุมใบหน้าของเธอ ปลายนิ้วปาดไล้น้ำตาที่นองใบหน้าอิงฟ้า ก่อนจะก้มลงจุมพิตที่แก้มหญิงสาวเบา ๆ สายตาที่ประสานกันต่างมีคำถามมากมาย ชายหนุ่มไม่อยากเร่งรัดหาคำตอบจากหญิงสาว หวังเพียงจะทำให้เธอยอมเปิดใจเอ่ยปากออกมา อิงฟ้าพยายามเบือนหน้าหนี แต่ภาคินกลับบังคับให้เธอจ้องมองเขาอยู่อย่างนั้น สายตาที่ส่งผ่านมองดูด้วยคำถามมากมาย “อิงฟ้าเนี่ยเค้าเหมือนแม่ ดูเหมือนเป็นคนอ่อนแอ แต่จริง ๆ แล้ว เด็ดขาดมาก มีอะไรก็ชอบเก็บไว้คนเดียว หน้าตายิ้มแย้มทำเหมือนไม่มีอะไร แต่ในใจกลับกำลังร้องไห้ ลูกเองถ้ารักน้อง อย่าแค่เพียงฟังคำพูดน้องนะ ขอให้ใช้หัวใจฟังเสียงน้องด้วยนะลูก” คำพูดของคุณกรภัทร แวบเข้ามาในหัวชายหนุ่ม “พร้อมรึยัง พร้อมที่เราจะคุยกันรึยังคะ” ภาคินเอ่ยออกมา ทำลายความเงียบสงัด อิงฟ้าส่ายหน้าเบา ๆ ไปมา ผมที่โบกสะบัดตามจังหวะการเคลื่อนไหว ร่างบางสภาพไม่ต่างกับนกน้อยที่ปีกหัก และกำลังต้องการคนโอบกอดดูแล “คนดี คนดีของภาคิน พูดอะไรหน่อยซิคะ พูดอะไรให้เราเข้าใจกันมากขึ้นหน

ตอนที่ 26 รักละมุน หลังจากทั้งสองเหนื่อยหอบ ร่างบางเอนกายเข้าหาชายหนุ่ม อิงซบด้วยความเหนื่อยล้า ชายหนุ่มโอบร่างบางด้วยความรักใคร่ มือไม้ลูบไล้ไปตามลำแขนขาวเนียน พรมจูบเส้นผมหญิงสาวอย่างอ่อนโยน รักใคร่ ก่อนจะอุ้มร่างบางขึ้นแนบกายแกร่ง หญิงสาวใช้สองมือโอบรอบลำคอ พร้อมซบหน้าลงบนแผงไหล่อุ่นหนา ร่างน้อยไร้เรี่ยวแรงจากบทรักที่เพิ่งพัดผ่านไปหมาด ๆ “อื้อ..เหนื่อยจังค่ะ” อิงฟ้าออดอ้อนในลำคอ “ใครจะยอมให้พักกันคะ” ชายหนุ่มพูดด้วยน้ำเสียงเจ้าเล่ห์ สายตากรุ้มกริ่มบ่งบอกว่าไม่ยอมให้หญิงสาวหลับง่าย ๆ แน่ “แน๊...อย่าขี้โกงซิคะ...นะ...นะคะ” อิงฟ้าเอียงหน้าทำเสียงหวานหยด “หึ..” ภาคินไม่ตอบอะไร เพียงทำเสียงในลำคอเบา ๆ ภาคินวางหญิงสาวลงบนเตียงหนานุ่ม ก่อนจะลุกเดินออกไปอิงฟ้านอนแผ่หลา ขยับสายตามองตามร่างหนาแกร่งภาคินเดินกลับมาพร้อมผ้าขนหนูชุบน้ำหมาด ๆ ก่อนจะก้มตัวลงนั่งข้าง ๆ หญิงสาว มือหนาจับผ้าชุบน้ำ ค่อย ๆ บรรจงเช็ดร่างบางอย่างแผ่วเบาผ้าเย็นที่สัมผัส ชวนทำให้หญิงเส้นขนลุกตั้งขึ้นมือใหญ่จับผ้าเย็นค่อย ๆ ลูบไล้ใบหน้า ผ่านแก้

ตอนที่ 28 อารมณ์คนท้อง เช้าวันต่อมา ภาคินยังคงมีอาการแพ้ท้องอย่างต่อเนื่อง ไม่ว่าจะคลื่นไส้ อาเจียน เวียนหัว โดยเฉพาะกลิ่นอาหาร ทำให้ชายหนุ่มทานข้าวได้น้อย และหมดเรี่ยวแรงอย่างเห็นได้ชัดอิงฟ้านั้นต้องคอยดูแลชายหนุ่มอยู่ไม่ห่าง หญิงสาวนึกขำขันในใจเพราะโดยปกติ ผู้หญิงจะมีอาการแพ้เสียเป็นส่วนใหญ่ ในขณะที่เธอนั้นไม่มีอาการดังกล่าวเลย“ลุกขึ้นมาทานข้าวหน่อยซิ เราทำอาหารอ่อน ๆ มาให้” อิงฟ้ายกถาดอาหารมาให้ภาคินที่นอนหลับอยู่ชายหนุ่มหยัดกายขึ้นมาด้วยท่าทีอ่อนเพลีย“ป้อนหน่อยซิคะ ยกมือไม่ขึ้นเลย” ชายหนุ่มได้โอกาส เขายังคงออดอ้อนหญิงสาวอิงฟ้า ยกถ้วยอาหาร ก่อนจะเป่า ๆ แล้วป้อนให้ชายหนุ่มทีละคำ ทีละคำชายหนุ่มอ้าปากรับอาหารดั่งลูกนกน้อยรอรับอาหารของแม่นก สายตาจ้องมองหญิงสาวด้วยความรัก ความเสน่หา พลางยื่นมือไปแตะที่หน้าท้องหญิงสาว ลูบไล้เบา ๆ ที่ท้องน้อย“ลูกพ่อ ทำเอาพ่อเหนื่อยเลยนะเนี่ย” เขาแซวออกมาเบา ๆอิงฟ้าอมยิ้มอย่างเขิน ๆ ก่อนจะป้อนอาหารชายหนุ่มต่อจนอิ่ม แล้วจึงจัดการพยุงกายให้เขาพักผ่อนต่อไปหลายสัปดาห์ถัดมา อาการชายหนุ่มค่อย ๆ ดีขึ้น อาการแพ้ท้องลดลงอย่างต่อเนื่อง ทำให้เขา

ตอนที่ 30 เมียรัก ภาพหญิงสาวที่นอนอยู่ตรงหน้า ปอยผมที่ปรกรั้งลงบนแก้มเนียนนุ่ม ผมเผ้าที่ดูยุ่งเหยิงนิดหน่อย ชวนให้ดูเซ็กซี่ น่าหลงใหล จนชายหนุ่มอดก้มตัวลงมาหยอกล้อไม่ได้ ชายหนุ่มคลอเคลียลงบนหน้าอกนุ่ม จูบลูบไล้ไปทั่วผิวสัมผัสผิวขาวเนียน ดูดเม้มจนเกิดรอยแดง เป็นจ้ำ ๆ ผิวขาวของร่างบางยิ่งทำให้รอยแดงระเรื่อขึ้นมาอย่างเห็นได้ชัด ร่างใหญ่ยังคงขบเม้มไปทั่วบริเวณอย่างหลงใหล กลิ่นกายสาวอ่อน ๆ ประสมกับเครื่องประทินผิวหอมยิ่งทำให้อารมณ์เตลิด แก่นกายใหญ่แข็งชูชันขึ้นด้วยอารมณ์โหยหาเปี่ยมล้น “งืมมม...งืมมมม...” หญิงสาวปรือตาขึ้นมา พบชายหนุ่มที่ค่อมอยู่บนกายเธอ ชายหนุ่มเงยหน้าขึ้นมาเล็กน้อย ดวงตาปรือฉ่ำด้วยความต้องการอย่างสุดเสน่หา “หวานเหลือเกิน...หวานจนอยากจะกลืนกินไปทั้งตัว” ชายหนุ่มเพ้อออกมา ร่างบางขยับกายตะแคงเล็กน้อย เปิดรับสัมผัสร่างใหญ่อย่างเชิญชวน มือบางลูบไล้ไปตามไหล่หนา โอบกอดรอบลำตัวชายหนุ่ม ชายหนุ่มเลื่อนตัวขึ้นมา จูบริมฝีปากบางที่เผยอรับ ลิ้นหนาสอดแทรกเข้าพันเกี่ยวลิ้นบาง โลมเลีย ดูดดื่มเป็น