All Chapters of สามีอุ้มบุญ: Chapter 1 - Chapter 10

ตอนที่ 1 หรือรักแรกพบ “สามทุ่มเดี๋ยวไปรับ แต่งตัวสวย ๆ นะ ฉลองสอบเสร็จกัน” อิงฟ้าวางโทรศัพท์จากรวีเพื่อนสาวคนสนิทหลังจากนั้นอิงฟ้ารีบแต่งหน้าทำผมแต่งตัว เตรียมออกปาร์ตี้เหมือนอย่างเคย เธอสำรวจความเรียบร้อยของตัวเองในกระจก หญิงสาววัย 19 ปี หน้าตาจิ้มลิ้ม หมดจด ผิวขาวอย่างผู้หญิงชาวเหนือ รูปร่างเล็กกะทัดรัด ขัดกับหน้าอกหน้าใจที่ใหญ่เกินเพื่อน แก้มที่บรรจงปัดบลัสออนสีชมพูระเรื่อ ริมฝีปากบางได้รูปรับกับลิปสติกสีแดงอมชมพู ดวงตาโดดเด่นด้วยมาสคาร่าและอายไลน์เนอร์สีดำ “Let’s go” หญิงสาวคิดในใจอย่างเปี่ยมสุข ณ สถานบันเทิง แหล่งสถานกลางคืนหลังมหาวิทยาลัย เป็นศูนย์รวมผู้คน การผ่อนคลาย และความสนุกสุดเหวี่ยง ผู้คนเบียดเสียดยัดเยียด เต้นรำกันอย่างสนุกสนาน“วันนี้เพื่อนจะแนะนำผู้ให้รู้จัก” รวีบอกเพื่อนรักรวีเป็นหญิงสาววัย 19 ปี หน้าตาคมเฉี่ยว รูปร่างผอมสูง หุ่นเพรียว ผิวสีน้ำผึ้งนวลเนียน บุกคลิกบ่งบอกถึงความมั่นใจในตัวเอง“ตามสบายเพื่อน กูยังอยากโสดอยู่วะ ขี้เกียจคอยตอบคำถามร้อยแปดพันเก้า ขออยู่คนเดียว เที่ยวสนุกไปก่อนละกัน” อิงฟ้าตอบกลับเพื่อนรัก หลังจากที่เพิ่งเลิกกับแฟนค

ตอนที่ 3 จุดแตกหัก ผ่านไป 2 ปี ความรักของอิงฟ้าและรวีค่อนข้างแตกต่างกันพอสมควรด้านอิงฟ้านั้น วสุคอยตามหึงตามคุมไม่ห่าง ด้วยความเป็นลูกคนเดียวของบ้านและเป็นคนมีฐานะ ทำให้เขาค่อนข้างเอาแต่ใจ วสุมักทำทุกอย่างที่คิดว่าดีกับตัวเองและอิงฟ้า โดยไม่เคยถามว่าอิงฟ้าต้องการหรือไม่ ทำให้ทั้งคู่มีปากเสียงกันอยู่บ่อย ๆ โดยเฉพาะเรื่องที่อิงฟ้าไม่ยอมให้วสุมีความสัมพันธ์ด้วย เพราะคิดว่ายังเร็วเกินไป ทำให้วสุไม่พอใจเป็นอย่างมาก ผู้ชายอย่างเขามีผู้หญิงมากมายมาเสนอให้แต่กับแฟนตัวเองกลับเล่นแง่ เล่นตัวตลอดเวลา แต่กระนั้นวสุก็ไม่กล้าจะหักหาญน้ำใจเธอ ทำให้ความสัมพันธ์ยิ่งมึนตึงผิดกับความรักของรวี ด้วยความที่เธอเป็นคนช่างเอาอกเอาใจและค่อนข้างตามใจภาคินทำให้ภาคินเองก็มีความเกรงใจรวีพอสมควร ทั้งคู่จึงไม่ค่อยทะเลาะกันมากนักแต่ในใจรวีเองก็ค่อนข้างระแวงและอดสงสัยในความรักของภาคินไม่ได้ จนวันหนึ่งที่วสุหมดความอดทน เค้าจึงไปหาอิงฟ้าที่ห้อง “วันนี้เราต้องคุยกันให้รู้เรื่อง เมื่อวานทำไมไม่รับโทรศัพท์ โทรไปตั้งหลายสาย ไปอยู่กับใครมา มีกิ๊กรึเปล่า” วสุระดมคำถามมากมายใส่อิงฟ้า

ตอนที่ 5 เหินห่าง ห่างเหิน “อิงฟ้า วสุขอโทษ วันนั้นเราขาดสติ เราไม่ได้ตั้งใจ เราไม่อยากเลิกกับเธอ อภัยให้เราเถอะนะ” วสุพยายามอย่างหนักที่จะขอคืนดีกับอิงฟ้า “เราคงให้เธอได้แค่เพื่อน ขอโทษนะ” หญิงสาวตอบอย่างตัดบท “มาทำไม ไอ้เพื่อนเลว ทำกับอิงฟ้าขนาดนี้ยังกล้าเสนอหน้าอีกเหรอ” รวีรีบปรี่เข้ามากระชากคอเสื้อวสุ “กลับไปเลยนะแล้วไม่ต้องมาให้อิงฟ้าเห็นอีก ต่อให้อิงฟ้าอภัยให้ กูก็ไม่อภัยเว้ย” รวีตอกกลับอย่างเหลืออด จนวสุต้องยอมถอย “ภาคินมึงช่วยพูดให้กูหน่อยดิวะ” วสุรีบหาพวก “กูไม่มีเพื่อนเลว ๆ อย่างมึงว่ะ ลูกผู้ชายเค้าไม่รังแกผู้หญิงเหรอกเว้ย” ภาคินตอกกลับอย่างหัวเสีย “เออ งั้นกูก็ไม่มีเพื่อนอย่างมึงเหมือนกัน” วสุระเบิดอารมณ์แล้วเดินจากไปอย่างฉุนเฉียวหลังจากวันนั้นมา แม้ว่าวสุจะพยายามง้อขอคืนดีอิงฟ้า แต่หญิงสาวก็ไม่ยอมใจอ่อน อีกทั้งมีรวีที่คอยกันท่า และจัดการอย่างสุดฤทธิ์ จนสุดท้ายวสุจึงยอมแพ้ไปโดยดี แม้ว่าจะรู้สึกรักและเสียดายหญิงสาวมากก็ตาม “อิงฟ้า ไปเที่ยว คลายเครียดกันไหม” รวีถามอย่างเป็นห่ว

ตอนที่ 7 อยากได้พ่ออุ้มบุญ เสียงสะอึกสะอื้นตามสายโทรศัทพ์ ทำให้รวีเป็นห่วงอิงฟ้าเหลือเกิน “เกิดอะไรขึ้นอิงฟ้า แกเป็นอะไร ใครทำแก บอกฉันมาซิ ฉันไม่สบายใจนะแก” รวีถามด้วยความเป็นห่วงอย่างยิ่ง “พ่ออิงฟ้า ป่วยหนัก อาจอยู่ได้ไม่ถึงปี คุณหมอบอกว่าให้ ทำใจ และในช่วงที่เค้ามีชีวิตอยู่ ขอให้ตามใจเค้าและทำให้เค้ามีความสุขมากที่สุด รวี เราจะทำยังไงดี เราไม่รู้จะทำยังไงดีเลย” อิงฟ้าตอบอย่างสะอึกสะอื้น “ใจเย็นนะอิงฟ้า ใจเย็นก่อน พ่อแกยังไม่เป็นไรตอนนี้ ยิ่งเค้าเห็นแกร้องไห้ เค้าจะยิ่งไม่สบายใจนะ” รวีปลอบใจเพื่อนรัก “พ่ออยากให้เราแต่งงานมาก พ่ออยากอุ้มหลานในตอนที่มีชีวิต แต่เราไม่ต้องการแต่งงาน เราไม่อยากโดนผูกมัด รวีช่วยเราคิดทีเราจะทำยังไง” อิงฟ้าบอกเหตุผลสำคัญที่ทำให้เธอกลุ้มใจอย่างยิ่ง “อิงฟ้า แกไม่มีใครที่แกชอบพอเลยเหรอ เผื่อเค้าอาจจะเป็นรักแท้ของแกก็ได้นะ” “จะบ้าเหรอแก ฉันบอกแล้วไง ฉันไม่ต้องการ ตอนนี้ฉันต้องการอย่างเดียวคือลูก แกเข้าใจไหม ฉันอยากมีลูก” อิงฟ้ายืนยันความคิดเดิม “โอเค ๆ ลูกก็ลูก งั้น

ตอนที่ 9 ลักหลับ ตกดึก ภาคินลืมตาตื่นขึ้นมาพร้อมหญิงสาวในอ้อมกอด ความรู้สึกเปี่ยมสุขยิ่งนัก คิดถึงเพลงรักที่ผ่านมา ที่เขาปรนเปรอให้เธอครั้งแล้วครั้งเล่า กว่าที่เรี่ยวแรงจะหมดและหลับไป ความปรารถนาที่เก็บซ่อนไว้ภายในมาโดยตลอด วันนี้เหมือนดั่งความฝันที่เขาได้ครอบครองหญิงสาว และโอบกอดเธอไว้แนบกายเช่นนี้แม้ว่าเขาจะรู้สึกกังวลที่พันธะสัญญาที่ทำ ซึ่งหมายถึงเขามีสิทธิ์ที่จะอยู่กับเธอเพียง 1 ปี และหลังจากนั้นเขาจะต้องสูญเสียทั้งคนรัก และลูกก็ตาม นั่นยิ่งทำให้เขาหนักใจมากยิ่งขึ้น เสียงถอนหายใจส่งผลให้ร่างบางขยับเขยื้อนตัว แต่ความเหนื่อยล้าจากศึกที่ผ่านมาทำให้เธอยังคงหลับสนิท ภาคินมองหน้าร่างบางผ่านแสงจันทร์ที่สาดส่อง หน้านวลได้รูป คิ้วโก่งเข้มรับกับใบหน้าจิ้มลิ้ม ดวงตาที่ปิดสนิท ริมฝีปากบางแต่หวานล้ำเหลือเกินจะบรรยาย ชายหนุ่มอดใจไว้ไม่ไหว จึงก้มหน้าลงไปจุมพิตหน้าผาก เลื่อนไล้ริมฝีปากไปยังแก้มนวล ถัดไปยังริมฝีปากบาง ดูดดื่ม ล้วงล้ำเข้าไปประหนึ่งกลัวความหวานนี้จะหายไปต่อหน้าต่อตา มือใหญ่ลูบไล้ต้นขา เลื่อนผ่านมายังหน้าท้องแบนราบ เสียงลมหายใจหอบถี่ของร่างบาง