ตอนที่ 10 ร่างกายประท้วง (อยากพักหรือโหยหา) ชายหนุ่มตื่นขึ้นมาในตอนเช้า พร้อมจุมพิตที่หน้าผากหญิงสาวอย่างแผ่วเบา “ อืออ....อืออ.....” หญิงสาวงืมงำ ภาคินอังมือสัมผัสที่หน้าผากหญิงสาว พบว่าเธอมีไข้สูง คงเพราะเมื่อคืนที่เขาคงเล่นเพลงรักกับเธอมากเกินไป จนร่างกายหญิงสาวประท้วง ชายหนุ่มรีบลุกจากเตียง เดินไปเอาน้ำเย็นมาเช็ดตัวให้หญิงสาว “ อืออ....หนาวจัง ปวดเมื่อยตัวไปหมดเลย” หญิงสาวเอามือปัดป่ายผ้าและมือชายหนุ่มออก “อดทนหน่อยนะ เดี๋ยวเราไปเอาข้าวกับยามาให้ทาน” ชายหนุ่มกล่าว พร้อมมือยังคงเช็ดตามตัวไม่หยุด แม้ร่างกายหญิงสาวจะประท้วงจากอาการไข้ แต่เมื่อปลายนิ้วที่สัมผัสไล้ไปตามเนื้อนวล กลับทำให้ร่างบางสั่นสะท้าน ภาคินเองอดไม่ได้ที่จะกลืนน้ำลายดัง “อึก” แต่ต้องหักห้ามใจเพราะรู้ดีว่าร่างกายคงรับศึกหนักไม่ไหวแล้ว หลังจากเช็ดตัวเสร็จ ภาคินจัดการห่มผ้าให้ร่างบาง พร้อมเอาผ้าชุบน้ำ วางไว้บนหน้าผากเธอ จากนั้น จึงเดินออกจากห้องเพื่อเข้าครัวทำกับข้าวอ่อน ๆ ให้เธอทานพร้อมยา ในห้องครัว ภาคินเปิดดูข
ตอนที่ 11 เอาคืน เช้าวันรุ่งขึ้น หญิงสาวลืมตาตื่นขึ้นมา ร่างกายเธอพักฟื้นหายดีแล้ว อีกทั้งคงเพราะเมื่อคืนได้รับการดูแลเอาใจใส่จากชายหนุ่มเป็นอย่างดี ทำให้รู้สึกมีแรง กระปี้กระเป่าเป็นอย่างยิ่ง สายตาเหลือบไปมองชายหนุ่มที่ยังคงหลับสนิท หญิงสาวอดนึกถึงวันที่เธอตื่นขึ้นมาในเช้าวันนั้นไม่ได้ ชายหนุ่มที่นอนอยู่ตรงหน้าเธอ คือคนที่เธอคิดว่าไม่อาจสัมผัสได้ แต่วันนี้ช่างต่างกันยิ่งนัก ราวกับได้อยู่ในความฝัน ผู้ชายที่อยู่ตรงหน้าเธอ ชายหนุ่มที่โอบกอดเธออย่างแนบแน่น ชายหนุ่มที่เธอสามารถสัมผัสได้อย่างไม่ต้องรู้สึกผิดในใจ นิ้วมือเรียวบาง ลูบไล้ไปตามใบหน้าของเขา ไล้ตั้งแต่คิ้วคมเข้ม เลื่อนลงมายังเปลือกตา ผ่านสันจมูกคม ลงมายังริมฝีปากนุ่ม นิ้วเรียวหยุดนิ่งอยู่นาน ริมฝีปากนี้ที่จูบเธอทั่วทั้งตัว ริมฝีปากนี้ที่หลอกเย้าเธอเล่น ริมฝีปากนี้ที่พูดคำหวานจนชวนให้เคลิบเคลิ้มหลงใหล พลางความคิดแวบเมื่อคืนก่อนที่เธอโดนชายหนุ่มแกล้งลักหลับ ทำให้เธออยากจะใจกล้า แกล้งเขาคืนบ้าง หญิงสาวคิดอย่างสนุกใจหญิงสาวปลดเสื้อผ้าตัวเองออก พร้อมขึ้นค่อมตัวเหนือเขา ปลดกระดุมเสื
ตอนที่ 12 พบว่าที่พ่อตา สาย ๆ วันนั้น ระหว่างที่กำลังทานข้าวกัน อิงฟ้าเอ่ยชวนภาคินไปยังบ้านเธอ เพื่อพบพ่อของเธอ “ภาคิน จะสะดวกไหม ถ้าเราจะชวนไปที่บ้าน คืออย่างที่เธอรู้ พ่อเราป่วยอยู่และอยากจะเห็นหน้าหลาน เราเลยอยากชวนเธอไปพบท่าน แต่ไม่ต้องเป็นห่วงนะ เราไม่ได้จะผูกมัดอะไรเธอเหรอก แค่ไปพบท่าน คุยกับท่านว่าเรา จะมีลูกด้วยกันก่อนไว้รอลูกอายุสักหนึ่งปี แล้วค่อยแต่งงานกัน ท่านจะได้สบายใจ” อิงฟ้าเอ่ยถามอย่างกังวล เธอกลัวว่าเขาจะรู้สึกอึดอัดที่ต้องไปพบพ่อของเธอ ซึ่งไม่ได้มีตกลงไว้ในสัญญา “อืม ได้สิ” ภาคินตอบด้วยเสียงเรียบเฉย สิ่งที่ได้ฟังจากหญิงสาว ยิ่งตอกย้ำว่าเธอไม่เคยคิดจะผูกพันกับเขาเกินกว่าสามีอุ้มบุญของเธอ ฝ่ายหญิงสาวเมื่อได้ฟังคำตอบที่เรียบเฉยจากฝ่ายชาย ก็ยิ่งรู้สึกน้อยใจชายหนุ่มเป็นอย่างยิ่ง เมื่อลองทบทวนดูที่ผ่านมาชายหนุ่มไม่เคยพูดหรือแสดงออกว่ารักเธอเลยสักครั้ง ดูแล้วเรื่องที่ผ่านมาคงเป็นแค่ความเสน่หาตามธรรมชาติผู้ชายเท่านั้น คงไม่ได้คิดพิศวาสอะไรเธออย่างที่เธอหลงคิดไปเองเหรอก หญิงสาววางช้อนลงอย่างหมดความหิว รีบเดินออกไปจา
ตอนที่ 13 งัอเมีย ตกเย็น อิงฟ้าและภาคินก็เข้าพักผ่อนยังห้องสวีท ที่ทางกรภัทรจัดเตรียมไว้ให้เป็นอย่างดี หลังจากปิดประตูห้อง อิงฟ้าที่พยายามจะหนีหน้าชายหนุ่ม ภาคินจึงเดินเข้าไปกอดหญิงสาวจากทางด้านหลัง หญิงสาวขัดขืนเล็กน้อย แต่ใจก็ไม่อยากให้เขาปล่อยมือจากเธอไป ภาคินกอดเธอไว้เนิ่นนาน โดยไม่ยอมพูดอะไรเลย ยิ่งหญิงสาวดิ้นรนออกจากอ้อมกอด ชายหนุ่มก็ยิ่งกอดรัดเอาไว้แนบแน่น จนหญิงสาวทนไม่ไหวจึงปล่อยโฮออกมา ภาคินขยับตัวอิงฟ้าให้หันมาเผชิญหน้าเขา หลังจากที่ได้ทบทวนสิ่งที่ได้คุยกับกรภัทร ทำให้เขายิ่งแน่ใจว่าเขารักอิงฟ้ามากมายแค่ไหน ดังนั้นต่อจากนี้ เขาจะทุ่มเทและรักษาเวลาที่อยู่ตรงหน้า โดยไม่สนใจอนาคตที่จะเกิดขึ้นอีกแล้ว ภาคินกอดอิงฟ้าไว้แนบอก ปล่อยให้เธอได้ระบายความเศร้าออกมาให้หมด เพื่อให้เขาและเธอได้มีโอกาสพูดคุยเปิดอกกันจริง ๆ สักที อิงฟ้าสะอึกสะอื้นสักพัก จึงหยุดร้อง เธอเงยหน้ามองหน้าเขาด้วยสายตาตัดพ้ออย่างเห็นได้ชัด “โกรธเราเหรอคะ คนดี เราทำอะไรให้อิงฟ้าเสียใจ บอกเราได้ไหม” ภาคินตะล่อมถาม อิงฟ
ตอนที่ 14 คนที่ไม่อยากเจอ “ฮัลโหล ยายหนู อาทิตย์หน้ามีงานแต่งพี่หนึ่ง ลูกจำได้ใช่ไหม สมัยก่อนที่พ่อพาไปเล่นบ้านพี่หนึ่งบ่อย ๆ ลูกชวนภาคินไปด้วยซิ จะได้ไปทำความรู้จักกันไว้” นายกรภัทรโทรมาย้ำกับลูกสาว “ค่ะพ่อ อิงฟ้าคุยกับภาคินแล้วค่ะพ่อ เดี๋ยววันงานเจอกันนะคะ” อิงฟ้ารับคำ ในงานแต่งงานที่จัดอย่างหรูหราในโรงแรมระดับห้าดาว แขกส่วนใหญ่เป็นนักธุรกิจที่มีชื่อ นั่นยิ่งทำให้ภาคินค่อนข้างประหม่าพอสมควร การเดินควงอิงฟ้าลูกสาวเจ้าของโรงแรมที่มีชื่อเสียง โดยอิงฟ้านั้นค่อนข้างคุ้นเคยกับงานดังกล่าว บวกกับความสวย ทำให้เธอดูโดดเด่นเมื่ออยู่ในงาน ในขณะที่เขาเป็นเพียงทนายความต๊อกต๋อยนั่นยิ่งทำให้เขาขาดความมั่นใจเป็นอย่างมาก “สบาย ๆ นะ ไม่ต้องเกร็ง เพื่อน ๆ คุณพ่อทั้งนั้นแล่ะ เราอยู่กันอีกสักแป๊บแล้วค่อยกลับ นะคะ” อิงฟ้ากระซิบบอกอย่างเข้าใจชายหนุ่ม “อิงฟ้า ๆ ทางนี้” กลุ่มสาว ๆ ร้องเรียกอิงฟ้าอิงฟ้าและภาคินเดินไปยังกลุ่มดังกล่าว เหล่าไฮโซที่แต่งตัวกันอย่างจัดเต็ม ตกแต่งด้วยของแบรนด์เนมทั่วทั้งตัว ประหนึ่งมาแข่งขันประชันความรวยก็ไม่ปาน“นี่ หา
ตอนที่ 15 สร้างความร้าวฉาน หลังจากวันนั้นวสุค่อนข้างหัวเสียกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น ในขณะที่คบกับอิงฟ้า เขาทะนุทนอมเธออย่างมาก ไม่แม้กระทั่งมีอะไรกัน ทั้งที่ไม่ใช่วิสัยเขาเลย แต่ไอ้ภาคิน กลับแย่งอิงฟ้าไป แถมยังได้ครอบครองหญิงสาวอีกต่างหาก นั่นยิ่งทำให้เขารู้สึกโกรธและเสียหน้าเป็นอย่างมาก คนอย่างเขาเองยิ่งอะไรที่ได้มายาก ๆ ยิ่งทำให้เขารู้สึกต้องการเอาชนะอย่างยิ่ง นั่นยิ่งทำให้เขาจะต้องได้อิงฟ้ากลับคืนมาทั้งตัวและหัวใจ ไม่รอช้า วสุเริ่มแผนการ โดยเขารีบติดต่อเพื่อนเพื่อหาทางติดต่อกับรวี ด้วยหวังว่ารวีจะสามารถแยกสองคนนั้นออกจากกัน เพื่อให้เขาได้มีโอกาสกลับมาใกล้ชิดอิงฟ้าอีกครั้ง “รวี วสุนะ ขอคุยด้วยหน่อยซิ” วสุรีบโทรหารวีทันทีที่ได้เบอร์มาจากเพื่อนเขา “นี่นายยังกล้าโทรมาหาฉันอีกเหรอ คนอย่างนายฉันไม่นับเป็นเพื่อนเหรอกนะ แล้วไม่ต้องโทรมาอีก” รวีด่ากลับแล้ววางสายทันที วสุพยายามติดต่อรวีอีกหลายครั้งแต่ดูเหมือนรวีจะบล็อกเบอร์ของเขา เขาจึงไปดักรอรวีที่ทำงานแทน ทันทีที่เห็นรวีเดินออกจากออฟฟิต วสุรีบพุ่งเข้าหารวีทันที
ตอนที่ 16 แผนเผด็จศึก หลังจากกลับมา วสุรู้สึกหงุดหงิดยิ่งนัก คนที่คิดว่าจะพึ่งได้ กลับเห็นดีเห็นงามไปด้วยอีก วสุเดินวนไปวนมาอย่างหัวเสีย พยายามคิดหาแผนการใหม่ ยังไงเขาไม่มีวันยอมแพ้แน่ “คุณวสุขา ดื่มน้ำเย็น ๆ ให้ชื่นใจก่อนนะคะ เดี๋ยวริกะนวดให้จะได้อารมณ์ดี” เสียงหวานออดอ้อนพยายามเอาใจชายหนุ่มอย่างสุดความสามารถ ชายหนุ่มที่เธอหมายมั่นอยากจะจับให้ได้ ถ้าเธอได้แต่งงานกับเขา ชาตินี้เธอคงนั่งใช้เงินสบายไปทั้งชาติ ไม่ต้องคอยทำงานหลังขดหลังแข็ง แถมต้องมาคอยเอาอกเอาใจสปอนเซอร์น้อยใหญ่ น่ารังเกียจพวกนั้นอีก “ไปไกล ๆ รำคาญเว้ย” วสุตะคอกใส่ นางแบบสาวที่เขากะลังติดพัน แต่ช่วงนี้เขาเริ่มจะเบื่อ ๆ เธอแล้ว เพราะเธอเกาะติดเขาเป็นปลิง พร้อมปัดแก้วน้ำแตกกระจายทั่วพื้น ริกะตกใจกับการกระทำของเขาเป็นอย่างมาก แม้เธอจะรู้ว่าเขาเริ่ม ๆ ที่จะเบื่อเธอแล้ว แต่เธอก็ยังมั่นใจว่าลีลาสวาสที่เธอมอบเขานั้นยังสามารถทำให้เขายอมให้เธออยู่ด้วยได้ วสุเป็นผู้ชายเซ็กซ์จัดแถมซาดิสนิด ๆ อีกด้วย แต่เพราะเงินทำให้เธอยอม แม้ว่าจะต้องเจ็บตัวบ้างก็ตาม ริกะรีบเก็บเศษแก้วบน
ตอนที่ 17 ร้อน วสุรีบพาอิงฟ้ามายังคอนโดของเขาในขณะเดียวกันริกะที่สะกดรอยตามมาอยู่นั้น เมื่อแน่ใจว่าวสุคิดนอกใจเธอ เธอจึงรีบโทรหารวี เบอร์โทรศัพท์ที่เธอแอบบันทึกไว้ตอนที่วสุกำลังหลับ เมื่อรวีทราบเรื่อง รวีจึงรีบโทรบอกภาคินให้รีบตามไปช่วยอิงฟ้า เพราะเธออยู่กับสามีที่ต่างจังหวัด ได้แต่นึกเจ็บใจที่เธอหลงเชื่อคำพูดของวสุ รวีส่งที่อยู่ให้ภาคินตามที่ริกะบอกเธอ พร้อมให้เบอร์ติดต่อริกะ ไว้ให้ภาคินโทรหาเมื่อไปถึง ในห้องนอน วสุอุ้มอิงฟ้ามายังเตียงนอนของเขาด้วยความอารมณ์ดี อิงฟ้าที่สะลึมสะลือ ร่างกายเธอรู้สึกร้อนรุ่ม หญิงสาวพยายามถอดเสื้อเพื่อคลายความร้อน “ร้อน....ทรมานเหลือเกิน” อิงฟ้าเพ้อออกมาอย่างไม่รู้สึกตัว วสุที่ย่ามใจ ยืนมองหญิงสาวที่ดิ้นทุรนทุรายด้วยความรู้สึกตื่นเต้นกับภาพที่เห็น ความรู้สึกแห่งชัยชนะที่จะได้ครอบครองหญิงสาวตรงหน้า ยิ่งทำให้วสุอยากจะหยุดภาพนี้ไว้ เขาเริ่มค่อย ๆ ปลดเสื้อผ้าอย่างช้า ๆ เพื่อรอให้เธอมีความต้องการถึงขีดสุดอิงฟ้าเองที่ตอนนี้ควบคุมตัวเองไม่ได้ เธอพยายามปลดเสื้อผ้าออกจนเหล
บทส่งท้าย Part 5 รุกฆาต รวีและคุณวัฒน์ (ตอนจบ) คุณวัฒน์ผละจากริมฝีปากบาง ก่อนจะซุกไซ้เข้าหาลำคอระหง สูดดมกลิ่นหวานละมุนของเนื้อสาว รวีตัวอ่อนระทวยกับรสสัมผัส หญิงสาวแอ่นหน้าออกด้วยความซ่านเสียว ชายหนุ่มยังคงฟ้อนเฟ้นอย่างถวิลหา ความปรารถนาในตัวเธอเร่าร้อน รุกล้ำ มือไม้ปาดป่ายไปตามแผ่นหลังนวล อีกมือโอบกระชับเอวกิ่วเข้าแนบชิดกายใบหน้าเริ่มซุกซน ดอมดม เลื่อนต่ำลงมายังหน้าอกอูมนุ่ม ที่เบียดผ่านชุดคว้านคอวี เหมือนท้าทายให้เขาเร่งเร้าสัมผัส“อย่า...อย่าค่ะ” รวีที่เริ่มสติพร่ามัว เขาพยายามปรามชายหนุ่มก่อนจะเริ่มเลยเถิดไปใหญ่ชายหนุ่มหาได้สนใจคำปรามไม่ ลิ้นร้อนเลียไล้ไปตามร่องอก ซอกซอนไปตามขอบชายชุดอย่างหิวโหย“อ่าาา....อ่าาา...” หญิงสาวครางออกมาอย่างควบคุมร่างกายไม่อยู่ มือน้อยกอบกุมไหล่หนา ก่อนจะจิกเล็บลงบนเนื้อเพื่อคลายความเสียวซ่านที่มีชายหนุ่มละใบหน้าขึ้น มองหญิงสาวอีกครั้ง ดวงตาฉ่ำปรือด้วยฤทธิ์ปรารถนาทีมี ก่อนจะช้อนตัวอุ้มหญิงสาวขึ้นแนบอกใหญ่รวีทำได้เพียงซุกหน้าลงบนอกอุ่น มือสองโอบรอบลำคอเขาแน่น เหมือนกลัวร่างจะล่วงหล่นลงมาชายหนุ่มอุ้
บทส่งท้าย Part 4 ได้ไหม รวีและคุณวัฒน์ ณ ริมหาดทรายขาว คุณวัฒน์จัดงาน outing ประจำปีของบริษัท เพื่อเป็นการขอบคุณสำหรับการทำงานหนักของทุกคนมาตลอดทั้งปี กิจกรรมกลางแจ้งที่ถูกจัดขึ้นเพื่อเชื่อมสัมพันธ์ของคนในทีม “ต่อไปเราจะแข่งทานป๊อกกี้ กติกา คู่ไหนที่ขนมยาวน้อยที่สุดเป็นผู้ชนะ ขอเชิญคุณวัฒน์ให้เกียรติร่วมแข่งขันด้วยนะคะ” พิธีกรสาวประกาศกิจกรรมขึ้น “วี๊ดดด...วี๊ดดด...กรี๊ดดด...กรี๊ดดด” เสียงเชียร์ดังสนั่น ทุกคนต่างลุ้นว่าเจ้านายที่น่าเกรงขามจะเลือกใครเป็นคู่ หญิงสาวหลายคนพยายามสบสายตาเชิญชวน เผื่อหวังว่าชายหนุ่มจะเลือกตน คุณวัฒน์ได้โอกาสเหมาะ ชายหนุ่มดึงแขนรวีมาแนบข้างกาย เขาอยากใช้โอกาสนี้แนบชิดหญิงสาวให้มากขึ้น ช่วงที่ผ่านมาเธอเอาแต่หลบหน้า และหลีกเลี่ยงเขาตลอดเวลา แม้ว่าเขาจะพยายามใกล้ชิดเธอเพียงใด รวีก็เอาแต่ทำท่าทีเมินเฉย เชิดใส่เขาไปเสียทุกครั้ง “กรี๊ดดด...กรี๊ดดด...” เสียงเชียร์ดังไม่หยุด พนักงานสาวหลายคนต่างพากันรู้สึกอิจฉารวีไม่ได้ทีเดียว “หนึ่ง...สอง...สาม...เริ่ม...” เสียงนกหวีดดัง
บทส่งท้าย Part 3 อะไรยังไง รวีและคุณวัฒน์ รวีลืมตาตื่นขึ้นในตอนเช้า หญิงสาวชันตัวขึ้นด้วยอาการปวดหัวอย่างที่สุด เสียงน้ำไหลดังออกมาจากห้องน้ำ หญิงสาวเบิ่งตามองโดยรอบ รูปถ่ายคุณวัฒน์ที่ตั้งอยู่บนหัวเตียงบ่งบอกว่าตอนนี้เธอนอนอยู่ในห้องส่วนตัวของชายหนุ่ม หญิงสาวหลับตาพร้อมเม้มริมฝีปากแน่น เธออยากจะกัดลิ้นตัวเองตายไปตรงหน้า รู้สึกอับอายเหลือเกินที่เมามายไร้สติเช่นนี้ หญิงสาวลุกขึ้นสำรวจร่างกาย เสื้อผ้าเมื่อคืนยังอยู่ครบถ้วนบนตัวเธอ “เฮ่อออ....” เสียงถอนหายใจเบา ๆ อย่างโล่งใจ ก่อนจะจัดระเบียบร่างกาย แล้วรีบหนีออกจากห้องนั้นทันที คุณวัฒน์นุ่งผ้าเช็ดตัวหลวม ๆ เดินออกมาจากห้องน้ำ ชายหนุ่มหันซ้ายหันขวามองหาหญิงสาวไปโดยรอบ แต่ก็ไร้วี่แววหญิงสาวในห้องแล้ว เขามองไปยังเตียงนอนที่มีสภาพยู่ยี่ ก่อนจะยิ้มอย่างนึกขันหญิงสาวอย่างเสียไม่ได้คุณวัฒน์นึกถึงเหตุการณ์เมื่อคืนก่อน หลังจากขับรถถึงคอนโด ชายหนุ่มจัดการอุ้มร่างบางเข้ากับตัว ก็จะพามายังห้องนอนของเขา หญิงสาวหลับสนิทด้วยฤทธิ์น้ำเมา เธอครางเบา ๆ พร้อมขยับร่างเข้าซบหากายแกร่ง“ยั่วพี่เหลือเกิน แม่กระต
บทส่งท้าย Part 2 ความรักที่เริ่มต้นของรวีและคุณวัฒน์ หลังจากวันนั้นมา คุณวัฒน์ก็มีท่าทีเปลี่ยนไปอย่างเห็นได้ชัด เขาไม่ค่อยหยอกล้อหญิงสาวเล่นเหมือนเช่นเดิม กลับทำท่าเฉยเมยใส่เสียด้วยซ้ำในขณะที่รวีนั้น เธอเองกลับรู้สึกหวั่นไหวแปลก ๆ ทุกครั้งที่เธอเจอหน้าเขา หัวใจเธอเต้นรัวแรง อ้อมแขนที่ปกป้องหญิงสาวในวันนั้น ยิ่งทำให้เธอรู้สึกอบอุ่นหัวใจเป็นอย่างมาก“รวี วันนี้ผมมีนัดลูกค้า จะออกไปเลย คุณกลับบ้านเลยก็ได้นะ” คุณวัฒน์เดินออกมาพร้อมบอกหญิงสาวเสียงเรียบ“ให้รวีไปด้วยไหมคะ คุณวัฒน์” รวีเอ่ยถามเมื่อเห็นชายหนุ่มต้องไปรับรองลูกค้า“ไม่ต้อง ต่อไปคุณไม่ต้องไปกับผมแล้ว เดี๋ยวผมให้คนอื่นไปแทน” คุณวัฒน์เสียงดังเข้มใส่ ก่อนจะเดินจากไปทันทีชายหนุ่มหงุดหงิดทุกครั้งที่เห็นหน้าหญิงสาว ยิ่งนึกถึงภาพในวันนั้น ที่หญิงสาวอยู่ในอ้อมกอดของคนอื่น แม้ว่าจะไม่เต็มใจก็ตาม เขารู้สึกหัวเสีย รู้สึกหึงหวง และรู้สึกโหยหาหญิงสาวอย่างที่ไม่เคยเป็นกับใครมาก่อนรวีเองได้แต่ทำหน้าหงอย เธอไม่เข้าใจว่าชายหนุ่มเป็นอะไรไป ทำไมต้องหงุดหงิดใส่เธอทุกครั้งที่เจอกัน รวีถอนใจแรงออกมาในค่ำคืนหนึ่ง บริษัทจัดงานเลี้ยงขึ
บทส่งท้าย Part 1 การเจอกันของรวีและคุณวัฒน์ รวีก้าวเดินเข้าที่ทำงานฉับ ๆ ด้วยความั่นใจในตัวเองอย่างสูง วันนี้เป็นวันเริ่มงานเลขาวันแรกของเธอ หญิงสาวพุ่งตรงเข้าไปรายงานตัวกับฝ่ายบุคคล ก่อนที่หัวหน้าฝ่ายบุคคล จะพาเธอไปแนะนำกับเจ้านายของเธอ หัวหน้าฝ่ายบุคคลเคาะประตูสองถึงสามครั้ง ก่อนจะแง้มเปิดประตูห้องทำงานเข้าไป “สวัสดีค่ะ ดิฉันพาเลขาคนใหม่ของคุณวัฒน์มาแนะนำตัวค่ะ” หญิงสาวคนดังกล่าวรายงาน “สวัสดีค่ะ รวีนะคะ ขอฝากเนื้อฝากตัวด้วยค่ะ” รวีเริ่มประหม่า ความมั่นใจที่มีเริ่มหดหาย เธอแนะนำตัวเองอย่างเก้ ๆ กัง ๆ คุณวัฒน์เงยหน้าขึ้นจากกองเอกสาร เขาส่งสายตากรุ้มกริ่ม ลามเลียมองสำรวจไปทั่วเรือนร่างหญิงสาวตรงหน้า ชายหนุ่มหน้าตาคมสันต์ รูปร่างสูงโปร่ง สวมเสื้อเชิ้ตขาว ปลดกระดุมสองเม็ด เผยให้เห็นแผงอกรำไร หญิงสาวสะท้านวาบไปทั้งตัวกับสายตาที่จ้องมองมายังเธอ เขาเป็นผู้ชายที่ดูภูมิฐาน ท่าทีเจ้าชู้กรุ้มกริ่มยิ่งเพิ่มเสน่ห์ในตัวชายหนุ่มยิ่งนัก “ถ้างั้นดิฉันขอตัวก่อนนะคะ” หัวหน้าฝ่ายบุคคลกล่าวลา ก่อนจะถอนตัวออ
ตอนที่ 41 เซอร์ไพร์ส ( จบบริบูรณ์ ) หลังจากทั้งสองปรับความเข้าใจกันแล้ว ภาคินได้เดินทางกลับพร้อมอิงฟ้า รวีและคุณวัฒน์ เขาต้องการไปขอขมาคุณกรภัทรกับเรื่องราวทั้งหมดที่เกิดขึ้น ภาคินเข้าไปพบคุณกรภัทรในห้องเพียงลำพังสองคน “คุณกรภัทรครับ ผมอยากขอโทษกับทุกสิ่งที่ผมได้ล่วงเกินไปครับ” ภาคินกล่าวด้วยน้ำเสียงประหม่าเมื่อเผชิญหน้ากับพ่อตาของเขา “พ่อหนุ่ม เออ...ไม่ใช่แล้วซิ ต้องเรียกว่าลูกเขย ไม่ต้องขอโทษขอโพยอะไรแล้ว ฉันมันคนแก่แล้ว หูตาคงมองไม่รอบด้านจนลืมคิดถึงความจริงที่เห็นอยู่ตรงหน้า เอาเป็นว่าต่อไปพ่อขอฝากลูกสาวให้เราช่วยดูแลด้วยแล้วกันนะ” คุณกรภัทรเอ่ยออกมา ภาคินยิ้มกว้างออกมาทันที “ครับพ่อ ผมสัญญาครับ ผมจะดูแลแก้วตาดวงใจของพ่อเป็นอย่างดี” ภาคินให้คำมั่น “พ่อครับ ผมอยากขอร้องให้พ่อช่วยเรื่องหนึ่ง” ภาคินร้องขอพ่อหญิงสาว “ว่ามา นายต้องการอะไร” ชายหนุ่มยิ้มกว้างออกมา “อิงฟ้า รวีกำลังจะแต่งงานกับคุณวัฒน์ แกเป็นเพื่อนเจ้าสาวให้เรานะ” รวีโทรหาอิงฟ้า บอกเล่าการขอแต่งงานของ
ตอนที่ 40 หวาน รวีและคุณวัฒน์ช่วยกันประคองอิงฟ้า และภาคินเข้าไปในสำนักงานกฎหมายของชายหนุ่ม ป้าแม่บ้านรีบนำกล่องปฐมพยาบาลมาให้เป็นการด่วน ร่องรอยถลอกปอกเปิก มีเลือดซึมเป็นบริเวณ ตามแขนของภาคิน เป็นริ้ว ๆ อิงฟ้ารับยามา หญิงสาวบรรจงทาไปโดยรอบบาดแผลดังกล่าว “โอ๊ย...” ชายหนุ่มทำเสียงอุทานอย่างคนเรียกร้องความเห็นใจ อิงฟ้าตกใจรีบก้มลงเป่าบาดแผลให้บรรเทาอาการเจ็บ เมื่อเธอเงยหน้าขึ้นมองชายหนุ่ม สายตาที่มองมาทำให้รู้ว่าเธอตกหลุมพรางเขาเข้าให้แล้ว “นี่แน่ะ...” หญิงสาวแกล้งกดยาลงบนบาดแผลแรงขึ้นอย่างหมั่นไส้ “โอ๊ยยย...” ชายหนุ่มร้องเสียงหลงด้วยคราวนี้เจ็บบาดแผลของจริง “เจ็บจริง ๆ เหรอ มานี่มา อยากแกล้งเราดีนัก” อิงฟ้าก้มลงเป่าอีกครั้ง พร้อมกับบ่นอุบอิบ ๆ ชายหนุ่มยิ้มกว้างออกมา พร้อมก้มลงจุมพิตศีรษะหญิงสาวอย่างเอ็นดู สูดดมกลิ่นหอมละมุนเข้าไปเต็มปอด “ชื่นใจจัง” ชายหนุ่มเพ้อออกมาอย่างลืมตัว รวีและคุณวัฒน์ที่ยืนเก้ ๆ กัง ๆ ทำตัวไม่ถูก มองหน้ากันไปมา เหมือนกำลังเป็นก้างขว
ตอนที่ 39 วันที่ได้พบเจอ หลายเดือนผ่านไป อิงฟ้าวุ่นวายอยู่กับการดูแลลูกชายตัวน้อย เด็กน้อยไม่ค่อยงอแงมากนัก เขาคงรู้ว่าแม่ทุกข์ใจมากพอแล้ว เด็กน้อยเลี้ยงง่ายดาย แค่เพียงป้อนนม และหลับปุ๋ยลงไป ในขณะเดียวกัน เธอเองพยายามอย่างหนักที่จะตามหาภาคิน “รวี เป็นไงบ้าง ได้ข่าวภาคินบ้างรึยัง” อิงฟ้าคอยเช็ค ถามไถ่เพื่อนเสมอ รวีและคุณวัฒน์พยายามที่จะติดต่อเพื่อน ๆ ของภาคินเพื่อหาที่อยู่ชายหนุ่ม แต่เพื่อนของเขากลับไร้คำตอบใด ๆ เนื่องจากชายหนุ่มก็ขาดการติดต่อกับทุก ๆ คนเช่นเดียวกัน “ใจเย็น ๆ นะ เราพยายามอยู่ อีกสักพักก็คงเจอ” รวีได้แต่เลี่ยงตอบเพื่อนไปทุกครั้ง เธอและสามีเองก็จนปัญญาจะตามหาชายหนุ่มเช่นเดียวกัน ในขณะที่คุณกรภัทรเอง เขาพยายามอย่างหนักที่จะช่วยดูแลลูกสาวและหลานชาย เพื่อแบ่งเบาเธอให้คลายทุกข์ลง แต่ภาพที่เห็นตลอดหลายเดือน ยิ่งทำให้เขารู้สึกผิด ลูกสาวที่เคยร่าเริงสดใส ตอนนี้มีแต่หน้าตาที่เศร้าหมอง บางครั้งเหม่อลอย บางครั้งร้องไห้ออกมา แม้เขาจะพยายามทำทุกวิถีทาง แต่ก็ไร้ผลให้เธอกลับมามีชีวิตชีวาเช่นเดิม ชายแก่เริ่มคิดได้ว่าคงมีเพี
ตอนที่ 38 หัวใจที่บอบช้ำ หลังจากที่ภาคินเดินออกจากโรงพยาบาลด้วยความเหม่อลอยเหมือนดั่งวิญญาณหลุดออกจากร่าง เขาตัดสินใจที่จะเดินออกจากชีวิตหญิงสาวแต่โดยดี เขารู้ดีว่าอิงฟ้าเป็นคนอ่อนไหว และใจอ่อน การที่จะรอให้เธอเอ่ยปากไล่เขาไปจากชีวิตนั้นยิ่งทำให้เธออึดอัดและลำบากใจอย่างมาก เขาไม่อยากทำร้ายหญิงสาวไปมากกว่านี้ ชายหนุ่มกลับไปยังคอนโดที่พัก เขาเดินไปโดยรอบบริเวณ ที่แห่งนี้ที่ที่มีความทรงจำมากมาย ข้างเตียงที่หญิงสาวเดินจูงเขาเข้ามาพร้อมยื่นหน้าจูบเขาเป็นครั้งแรก ค่ำคืนร้อนแรงที่เขาลงโทษเธอโทษฐานเมามายอย่างหนัก เตียงนุ่มที่เขาและเธอนอนประคองกอดกันทุกค่ำคืน ห้องครัวที่หญิงสาวพยายามทำอาหารแม้ว่าจะไม่อร่อยก็ตามเพื่อเอาใจเขา โซฟาที่เขาและเธอนั่งโอบกอด พูดคุยหยอกล้อเล่นกันเป็นประจำ ชายหนุ่มยิ้มออกมาทั้งน้ำตาอาบแก้ม เขาจะไม่มีเธออยู่ในชีวิตอีกต่อไปแล้ว เขาจะไม่ได้พบลูกชายที่น่ารักของเขาอีกแล้ว ความฝันที่จะโอบกอดจูงมือหญิงสาวไปจนแก่เฒ่า เฝ้าดูลูกน้อยเติบใหญ่หายไปจนหมดสิ้น ชายหนุ่มสิ้นหวัง พลันทรุดเข่าล้มลง พร้อมก้มหน้า ร้องไห้ออกมาอย่างหนัก