เข้าสู่ระบบแชร์
ตอนที่ 38 หัวใจที่บอบช้ำ
ปรับปรุงล่าสุด:
2024-11-28 10:50:33บทที่เกี่ยวข้อง
สามีอุ้มบุญ ตอนที่ 39 วันที่ได้พบเจอ
ตอนที่ 39 วันที่ได้พบเจอ หลายเดือนผ่านไป อิงฟ้าวุ่นวายอยู่กับการดูแลลูกชายตัวน้อย เด็กน้อยไม่ค่อยงอแงมากนัก เขาคงรู้ว่าแม่ทุกข์ใจมากพอแล้ว เด็กน้อยเลี้ยงง่ายดาย แค่เพียงป้อนนม และหลับปุ๋ยลงไป ในขณะเดียวกัน เธอเองพยายามอย่างหนักที่จะตามหาภาคิน “รวี เป็นไงบ้าง ได้ข่าวภาคินบ้างรึยัง” อิงฟ้าคอยเช็ค ถามไถ่เพื่อนเสมอ รวีและคุณวัฒน์พยายามที่จะติดต่อเพื่อน ๆ ของภาคินเพื่อหาที่อยู่ชายหนุ่ม แต่เพื่อนของเขากลับไร้คำตอบใด ๆ เนื่องจากชายหนุ่มก็ขาดการติดต่อกับทุก ๆ คนเช่นเดียวกัน “ใจเย็น ๆ นะ เราพยายามอยู่ อีกสักพักก็คงเจอ” รวีได้แต่เลี่ยงตอบเพื่อนไปทุกครั้ง เธอและสามีเองก็จนปัญญาจะตามหาชายหนุ่มเช่นเดียวกัน ในขณะที่คุณกรภัทรเอง เขาพยายามอย่างหนักที่จะช่วยดูแลลูกสาวและหลานชาย เพื่อแบ่งเบาเธอให้คลายทุกข์ลง แต่ภาพที่เห็นตลอดหลายเดือน ยิ่งทำให้เขารู้สึกผิด ลูกสาวที่เคยร่าเริงสดใส ตอนนี้มีแต่หน้าตาที่เศร้าหมอง บางครั้งเหม่อลอย บางครั้งร้องไห้ออกมา แม้เขาจะพยายามทำทุกวิถีทาง แต่ก็ไร้ผลให้เธอกลับมามีชีวิตชีวาเช่นเดิม ชายแก่เริ่มคิดได้ว่าคงมีเพี
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-28สามีอุ้มบุญ ตอนที่ 40 หวาน
ตอนที่ 40 หวาน รวีและคุณวัฒน์ช่วยกันประคองอิงฟ้า และภาคินเข้าไปในสำนักงานกฎหมายของชายหนุ่ม ป้าแม่บ้านรีบนำกล่องปฐมพยาบาลมาให้เป็นการด่วน ร่องรอยถลอกปอกเปิก มีเลือดซึมเป็นบริเวณ ตามแขนของภาคิน เป็นริ้ว ๆ อิงฟ้ารับยามา หญิงสาวบรรจงทาไปโดยรอบบาดแผลดังกล่าว “โอ๊ย...” ชายหนุ่มทำเสียงอุทานอย่างคนเรียกร้องความเห็นใจ อิงฟ้าตกใจรีบก้มลงเป่าบาดแผลให้บรรเทาอาการเจ็บ เมื่อเธอเงยหน้าขึ้นมองชายหนุ่ม สายตาที่มองมาทำให้รู้ว่าเธอตกหลุมพรางเขาเข้าให้แล้ว “นี่แน่ะ...” หญิงสาวแกล้งกดยาลงบนบาดแผลแรงขึ้นอย่างหมั่นไส้ “โอ๊ยยย...” ชายหนุ่มร้องเสียงหลงด้วยคราวนี้เจ็บบาดแผลของจริง “เจ็บจริง ๆ เหรอ มานี่มา อยากแกล้งเราดีนัก” อิงฟ้าก้มลงเป่าอีกครั้ง พร้อมกับบ่นอุบอิบ ๆ ชายหนุ่มยิ้มกว้างออกมา พร้อมก้มลงจุมพิตศีรษะหญิงสาวอย่างเอ็นดู สูดดมกลิ่นหอมละมุนเข้าไปเต็มปอด “ชื่นใจจัง” ชายหนุ่มเพ้อออกมาอย่างลืมตัว รวีและคุณวัฒน์ที่ยืนเก้ ๆ กัง ๆ ทำตัวไม่ถูก มองหน้ากันไปมา เหมือนกำลังเป็นก้างขว
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-28สามีอุ้มบุญ ตอนที่ 41 เซอร์ไพร์ส ( จบบริบูรณ์ )
ตอนที่ 41 เซอร์ไพร์ส ( จบบริบูรณ์ ) หลังจากทั้งสองปรับความเข้าใจกันแล้ว ภาคินได้เดินทางกลับพร้อมอิงฟ้า รวีและคุณวัฒน์ เขาต้องการไปขอขมาคุณกรภัทรกับเรื่องราวทั้งหมดที่เกิดขึ้น ภาคินเข้าไปพบคุณกรภัทรในห้องเพียงลำพังสองคน “คุณกรภัทรครับ ผมอยากขอโทษกับทุกสิ่งที่ผมได้ล่วงเกินไปครับ” ภาคินกล่าวด้วยน้ำเสียงประหม่าเมื่อเผชิญหน้ากับพ่อตาของเขา “พ่อหนุ่ม เออ...ไม่ใช่แล้วซิ ต้องเรียกว่าลูกเขย ไม่ต้องขอโทษขอโพยอะไรแล้ว ฉันมันคนแก่แล้ว หูตาคงมองไม่รอบด้านจนลืมคิดถึงความจริงที่เห็นอยู่ตรงหน้า เอาเป็นว่าต่อไปพ่อขอฝากลูกสาวให้เราช่วยดูแลด้วยแล้วกันนะ” คุณกรภัทรเอ่ยออกมา ภาคินยิ้มกว้างออกมาทันที “ครับพ่อ ผมสัญญาครับ ผมจะดูแลแก้วตาดวงใจของพ่อเป็นอย่างดี” ภาคินให้คำมั่น “พ่อครับ ผมอยากขอร้องให้พ่อช่วยเรื่องหนึ่ง” ภาคินร้องขอพ่อหญิงสาว “ว่ามา นายต้องการอะไร” ชายหนุ่มยิ้มกว้างออกมา “อิงฟ้า รวีกำลังจะแต่งงานกับคุณวัฒน์ แกเป็นเพื่อนเจ้าสาวให้เรานะ” รวีโทรหาอิงฟ้า บอกเล่าการขอแต่งงานของ
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-28สามีอุ้มบุญ บทส่งท้าย Part 1 การเจอกันของรวีและคุณวัฒน์
บทส่งท้าย Part 1 การเจอกันของรวีและคุณวัฒน์ รวีก้าวเดินเข้าที่ทำงานฉับ ๆ ด้วยความั่นใจในตัวเองอย่างสูง วันนี้เป็นวันเริ่มงานเลขาวันแรกของเธอ หญิงสาวพุ่งตรงเข้าไปรายงานตัวกับฝ่ายบุคคล ก่อนที่หัวหน้าฝ่ายบุคคล จะพาเธอไปแนะนำกับเจ้านายของเธอ หัวหน้าฝ่ายบุคคลเคาะประตูสองถึงสามครั้ง ก่อนจะแง้มเปิดประตูห้องทำงานเข้าไป “สวัสดีค่ะ ดิฉันพาเลขาคนใหม่ของคุณวัฒน์มาแนะนำตัวค่ะ” หญิงสาวคนดังกล่าวรายงาน “สวัสดีค่ะ รวีนะคะ ขอฝากเนื้อฝากตัวด้วยค่ะ” รวีเริ่มประหม่า ความมั่นใจที่มีเริ่มหดหาย เธอแนะนำตัวเองอย่างเก้ ๆ กัง ๆ คุณวัฒน์เงยหน้าขึ้นจากกองเอกสาร เขาส่งสายตากรุ้มกริ่ม ลามเลียมองสำรวจไปทั่วเรือนร่างหญิงสาวตรงหน้า ชายหนุ่มหน้าตาคมสันต์ รูปร่างสูงโปร่ง สวมเสื้อเชิ้ตขาว ปลดกระดุมสองเม็ด เผยให้เห็นแผงอกรำไร หญิงสาวสะท้านวาบไปทั้งตัวกับสายตาที่จ้องมองมายังเธอ เขาเป็นผู้ชายที่ดูภูมิฐาน ท่าทีเจ้าชู้กรุ้มกริ่มยิ่งเพิ่มเสน่ห์ในตัวชายหนุ่มยิ่งนัก “ถ้างั้นดิฉันขอตัวก่อนนะคะ” หัวหน้าฝ่ายบุคคลกล่าวลา ก่อนจะถอนตัวออ
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-28สามีอุ้มบุญ บทส่งท้าย Part 2 ความรักที่เริ่มต้นของรวีและคุณวัฒน์
บทส่งท้าย Part 2 ความรักที่เริ่มต้นของรวีและคุณวัฒน์ หลังจากวันนั้นมา คุณวัฒน์ก็มีท่าทีเปลี่ยนไปอย่างเห็นได้ชัด เขาไม่ค่อยหยอกล้อหญิงสาวเล่นเหมือนเช่นเดิม กลับทำท่าเฉยเมยใส่เสียด้วยซ้ำในขณะที่รวีนั้น เธอเองกลับรู้สึกหวั่นไหวแปลก ๆ ทุกครั้งที่เธอเจอหน้าเขา หัวใจเธอเต้นรัวแรง อ้อมแขนที่ปกป้องหญิงสาวในวันนั้น ยิ่งทำให้เธอรู้สึกอบอุ่นหัวใจเป็นอย่างมาก“รวี วันนี้ผมมีนัดลูกค้า จะออกไปเลย คุณกลับบ้านเลยก็ได้นะ” คุณวัฒน์เดินออกมาพร้อมบอกหญิงสาวเสียงเรียบ“ให้รวีไปด้วยไหมคะ คุณวัฒน์” รวีเอ่ยถามเมื่อเห็นชายหนุ่มต้องไปรับรองลูกค้า“ไม่ต้อง ต่อไปคุณไม่ต้องไปกับผมแล้ว เดี๋ยวผมให้คนอื่นไปแทน” คุณวัฒน์เสียงดังเข้มใส่ ก่อนจะเดินจากไปทันทีชายหนุ่มหงุดหงิดทุกครั้งที่เห็นหน้าหญิงสาว ยิ่งนึกถึงภาพในวันนั้น ที่หญิงสาวอยู่ในอ้อมกอดของคนอื่น แม้ว่าจะไม่เต็มใจก็ตาม เขารู้สึกหัวเสีย รู้สึกหึงหวง และรู้สึกโหยหาหญิงสาวอย่างที่ไม่เคยเป็นกับใครมาก่อนรวีเองได้แต่ทำหน้าหงอย เธอไม่เข้าใจว่าชายหนุ่มเป็นอะไรไป ทำไมต้องหงุดหงิดใส่เธอทุกครั้งที่เจอกัน รวีถอนใจแรงออกมาในค่ำคืนหนึ่ง บริษัทจัดงานเลี้ยงขึ
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-28สามีอุ้มบุญ บทส่งท้าย Part 3 อะไรยังไง รวีและคุณวัฒน์
บทส่งท้าย Part 3 อะไรยังไง รวีและคุณวัฒน์ รวีลืมตาตื่นขึ้นในตอนเช้า หญิงสาวชันตัวขึ้นด้วยอาการปวดหัวอย่างที่สุด เสียงน้ำไหลดังออกมาจากห้องน้ำ หญิงสาวเบิ่งตามองโดยรอบ รูปถ่ายคุณวัฒน์ที่ตั้งอยู่บนหัวเตียงบ่งบอกว่าตอนนี้เธอนอนอยู่ในห้องส่วนตัวของชายหนุ่ม หญิงสาวหลับตาพร้อมเม้มริมฝีปากแน่น เธออยากจะกัดลิ้นตัวเองตายไปตรงหน้า รู้สึกอับอายเหลือเกินที่เมามายไร้สติเช่นนี้ หญิงสาวลุกขึ้นสำรวจร่างกาย เสื้อผ้าเมื่อคืนยังอยู่ครบถ้วนบนตัวเธอ “เฮ่อออ....” เสียงถอนหายใจเบา ๆ อย่างโล่งใจ ก่อนจะจัดระเบียบร่างกาย แล้วรีบหนีออกจากห้องนั้นทันที คุณวัฒน์นุ่งผ้าเช็ดตัวหลวม ๆ เดินออกมาจากห้องน้ำ ชายหนุ่มหันซ้ายหันขวามองหาหญิงสาวไปโดยรอบ แต่ก็ไร้วี่แววหญิงสาวในห้องแล้ว เขามองไปยังเตียงนอนที่มีสภาพยู่ยี่ ก่อนจะยิ้มอย่างนึกขันหญิงสาวอย่างเสียไม่ได้คุณวัฒน์นึกถึงเหตุการณ์เมื่อคืนก่อน หลังจากขับรถถึงคอนโด ชายหนุ่มจัดการอุ้มร่างบางเข้ากับตัว ก็จะพามายังห้องนอนของเขา หญิงสาวหลับสนิทด้วยฤทธิ์น้ำเมา เธอครางเบา ๆ พร้อมขยับร่างเข้าซบหากายแกร่ง“ยั่วพี่เหลือเกิน แม่กระต
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-28สามีอุ้มบุญ บทส่งท้าย Part 4 ได้ไหม รวีและคุณวัฒน์
บทส่งท้าย Part 4 ได้ไหม รวีและคุณวัฒน์ ณ ริมหาดทรายขาว คุณวัฒน์จัดงาน outing ประจำปีของบริษัท เพื่อเป็นการขอบคุณสำหรับการทำงานหนักของทุกคนมาตลอดทั้งปี กิจกรรมกลางแจ้งที่ถูกจัดขึ้นเพื่อเชื่อมสัมพันธ์ของคนในทีม “ต่อไปเราจะแข่งทานป๊อกกี้ กติกา คู่ไหนที่ขนมยาวน้อยที่สุดเป็นผู้ชนะ ขอเชิญคุณวัฒน์ให้เกียรติร่วมแข่งขันด้วยนะคะ” พิธีกรสาวประกาศกิจกรรมขึ้น “วี๊ดดด...วี๊ดดด...กรี๊ดดด...กรี๊ดดด” เสียงเชียร์ดังสนั่น ทุกคนต่างลุ้นว่าเจ้านายที่น่าเกรงขามจะเลือกใครเป็นคู่ หญิงสาวหลายคนพยายามสบสายตาเชิญชวน เผื่อหวังว่าชายหนุ่มจะเลือกตน คุณวัฒน์ได้โอกาสเหมาะ ชายหนุ่มดึงแขนรวีมาแนบข้างกาย เขาอยากใช้โอกาสนี้แนบชิดหญิงสาวให้มากขึ้น ช่วงที่ผ่านมาเธอเอาแต่หลบหน้า และหลีกเลี่ยงเขาตลอดเวลา แม้ว่าเขาจะพยายามใกล้ชิดเธอเพียงใด รวีก็เอาแต่ทำท่าทีเมินเฉย เชิดใส่เขาไปเสียทุกครั้ง “กรี๊ดดด...กรี๊ดดด...” เสียงเชียร์ดังไม่หยุด พนักงานสาวหลายคนต่างพากันรู้สึกอิจฉารวีไม่ได้ทีเดียว “หนึ่ง...สอง...สาม...เริ่ม...” เสียงนกหวีดดัง
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-28สามีอุ้มบุญ บทส่งท้าย Part 5 รุกฆาต รวีและคุณวัฒน์ (ตอนจบ)
บทส่งท้าย Part 5 รุกฆาต รวีและคุณวัฒน์ (ตอนจบ) คุณวัฒน์ผละจากริมฝีปากบาง ก่อนจะซุกไซ้เข้าหาลำคอระหง สูดดมกลิ่นหวานละมุนของเนื้อสาว รวีตัวอ่อนระทวยกับรสสัมผัส หญิงสาวแอ่นหน้าออกด้วยความซ่านเสียว ชายหนุ่มยังคงฟ้อนเฟ้นอย่างถวิลหา ความปรารถนาในตัวเธอเร่าร้อน รุกล้ำ มือไม้ปาดป่ายไปตามแผ่นหลังนวล อีกมือโอบกระชับเอวกิ่วเข้าแนบชิดกายใบหน้าเริ่มซุกซน ดอมดม เลื่อนต่ำลงมายังหน้าอกอูมนุ่ม ที่เบียดผ่านชุดคว้านคอวี เหมือนท้าทายให้เขาเร่งเร้าสัมผัส“อย่า...อย่าค่ะ” รวีที่เริ่มสติพร่ามัว เขาพยายามปรามชายหนุ่มก่อนจะเริ่มเลยเถิดไปใหญ่ชายหนุ่มหาได้สนใจคำปรามไม่ ลิ้นร้อนเลียไล้ไปตามร่องอก ซอกซอนไปตามขอบชายชุดอย่างหิวโหย“อ่าาา....อ่าาา...” หญิงสาวครางออกมาอย่างควบคุมร่างกายไม่อยู่ มือน้อยกอบกุมไหล่หนา ก่อนจะจิกเล็บลงบนเนื้อเพื่อคลายความเสียวซ่านที่มีชายหนุ่มละใบหน้าขึ้น มองหญิงสาวอีกครั้ง ดวงตาฉ่ำปรือด้วยฤทธิ์ปรารถนาทีมี ก่อนจะช้อนตัวอุ้มหญิงสาวขึ้นแนบอกใหญ่รวีทำได้เพียงซุกหน้าลงบนอกอุ่น มือสองโอบรอบลำคอเขาแน่น เหมือนกลัวร่างจะล่วงหล่นลงมาชายหนุ่มอุ้
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-28
บทล่าสุด
สามีอุ้มบุญ บทส่งท้าย Part 5 รุกฆาต รวีและคุณวัฒน์ (ตอนจบ)
บทส่งท้าย Part 5 รุกฆาต รวีและคุณวัฒน์ (ตอนจบ) คุณวัฒน์ผละจากริมฝีปากบาง ก่อนจะซุกไซ้เข้าหาลำคอระหง สูดดมกลิ่นหวานละมุนของเนื้อสาว รวีตัวอ่อนระทวยกับรสสัมผัส หญิงสาวแอ่นหน้าออกด้วยความซ่านเสียว ชายหนุ่มยังคงฟ้อนเฟ้นอย่างถวิลหา ความปรารถนาในตัวเธอเร่าร้อน รุกล้ำ มือไม้ปาดป่ายไปตามแผ่นหลังนวล อีกมือโอบกระชับเอวกิ่วเข้าแนบชิดกายใบหน้าเริ่มซุกซน ดอมดม เลื่อนต่ำลงมายังหน้าอกอูมนุ่ม ที่เบียดผ่านชุดคว้านคอวี เหมือนท้าทายให้เขาเร่งเร้าสัมผัส“อย่า...อย่าค่ะ” รวีที่เริ่มสติพร่ามัว เขาพยายามปรามชายหนุ่มก่อนจะเริ่มเลยเถิดไปใหญ่ชายหนุ่มหาได้สนใจคำปรามไม่ ลิ้นร้อนเลียไล้ไปตามร่องอก ซอกซอนไปตามขอบชายชุดอย่างหิวโหย“อ่าาา....อ่าาา...” หญิงสาวครางออกมาอย่างควบคุมร่างกายไม่อยู่ มือน้อยกอบกุมไหล่หนา ก่อนจะจิกเล็บลงบนเนื้อเพื่อคลายความเสียวซ่านที่มีชายหนุ่มละใบหน้าขึ้น มองหญิงสาวอีกครั้ง ดวงตาฉ่ำปรือด้วยฤทธิ์ปรารถนาทีมี ก่อนจะช้อนตัวอุ้มหญิงสาวขึ้นแนบอกใหญ่รวีทำได้เพียงซุกหน้าลงบนอกอุ่น มือสองโอบรอบลำคอเขาแน่น เหมือนกลัวร่างจะล่วงหล่นลงมาชายหนุ่มอุ้
สามีอุ้มบุญ บทส่งท้าย Part 4 ได้ไหม รวีและคุณวัฒน์
บทส่งท้าย Part 4 ได้ไหม รวีและคุณวัฒน์ ณ ริมหาดทรายขาว คุณวัฒน์จัดงาน outing ประจำปีของบริษัท เพื่อเป็นการขอบคุณสำหรับการทำงานหนักของทุกคนมาตลอดทั้งปี กิจกรรมกลางแจ้งที่ถูกจัดขึ้นเพื่อเชื่อมสัมพันธ์ของคนในทีม “ต่อไปเราจะแข่งทานป๊อกกี้ กติกา คู่ไหนที่ขนมยาวน้อยที่สุดเป็นผู้ชนะ ขอเชิญคุณวัฒน์ให้เกียรติร่วมแข่งขันด้วยนะคะ” พิธีกรสาวประกาศกิจกรรมขึ้น “วี๊ดดด...วี๊ดดด...กรี๊ดดด...กรี๊ดดด” เสียงเชียร์ดังสนั่น ทุกคนต่างลุ้นว่าเจ้านายที่น่าเกรงขามจะเลือกใครเป็นคู่ หญิงสาวหลายคนพยายามสบสายตาเชิญชวน เผื่อหวังว่าชายหนุ่มจะเลือกตน คุณวัฒน์ได้โอกาสเหมาะ ชายหนุ่มดึงแขนรวีมาแนบข้างกาย เขาอยากใช้โอกาสนี้แนบชิดหญิงสาวให้มากขึ้น ช่วงที่ผ่านมาเธอเอาแต่หลบหน้า และหลีกเลี่ยงเขาตลอดเวลา แม้ว่าเขาจะพยายามใกล้ชิดเธอเพียงใด รวีก็เอาแต่ทำท่าทีเมินเฉย เชิดใส่เขาไปเสียทุกครั้ง “กรี๊ดดด...กรี๊ดดด...” เสียงเชียร์ดังไม่หยุด พนักงานสาวหลายคนต่างพากันรู้สึกอิจฉารวีไม่ได้ทีเดียว “หนึ่ง...สอง...สาม...เริ่ม...” เสียงนกหวีดดัง
สามีอุ้มบุญ บทส่งท้าย Part 3 อะไรยังไง รวีและคุณวัฒน์
บทส่งท้าย Part 3 อะไรยังไง รวีและคุณวัฒน์ รวีลืมตาตื่นขึ้นในตอนเช้า หญิงสาวชันตัวขึ้นด้วยอาการปวดหัวอย่างที่สุด เสียงน้ำไหลดังออกมาจากห้องน้ำ หญิงสาวเบิ่งตามองโดยรอบ รูปถ่ายคุณวัฒน์ที่ตั้งอยู่บนหัวเตียงบ่งบอกว่าตอนนี้เธอนอนอยู่ในห้องส่วนตัวของชายหนุ่ม หญิงสาวหลับตาพร้อมเม้มริมฝีปากแน่น เธออยากจะกัดลิ้นตัวเองตายไปตรงหน้า รู้สึกอับอายเหลือเกินที่เมามายไร้สติเช่นนี้ หญิงสาวลุกขึ้นสำรวจร่างกาย เสื้อผ้าเมื่อคืนยังอยู่ครบถ้วนบนตัวเธอ “เฮ่อออ....” เสียงถอนหายใจเบา ๆ อย่างโล่งใจ ก่อนจะจัดระเบียบร่างกาย แล้วรีบหนีออกจากห้องนั้นทันที คุณวัฒน์นุ่งผ้าเช็ดตัวหลวม ๆ เดินออกมาจากห้องน้ำ ชายหนุ่มหันซ้ายหันขวามองหาหญิงสาวไปโดยรอบ แต่ก็ไร้วี่แววหญิงสาวในห้องแล้ว เขามองไปยังเตียงนอนที่มีสภาพยู่ยี่ ก่อนจะยิ้มอย่างนึกขันหญิงสาวอย่างเสียไม่ได้คุณวัฒน์นึกถึงเหตุการณ์เมื่อคืนก่อน หลังจากขับรถถึงคอนโด ชายหนุ่มจัดการอุ้มร่างบางเข้ากับตัว ก็จะพามายังห้องนอนของเขา หญิงสาวหลับสนิทด้วยฤทธิ์น้ำเมา เธอครางเบา ๆ พร้อมขยับร่างเข้าซบหากายแกร่ง“ยั่วพี่เหลือเกิน แม่กระต
สามีอุ้มบุญ บทส่งท้าย Part 2 ความรักที่เริ่มต้นของรวีและคุณวัฒน์
บทส่งท้าย Part 2 ความรักที่เริ่มต้นของรวีและคุณวัฒน์ หลังจากวันนั้นมา คุณวัฒน์ก็มีท่าทีเปลี่ยนไปอย่างเห็นได้ชัด เขาไม่ค่อยหยอกล้อหญิงสาวเล่นเหมือนเช่นเดิม กลับทำท่าเฉยเมยใส่เสียด้วยซ้ำในขณะที่รวีนั้น เธอเองกลับรู้สึกหวั่นไหวแปลก ๆ ทุกครั้งที่เธอเจอหน้าเขา หัวใจเธอเต้นรัวแรง อ้อมแขนที่ปกป้องหญิงสาวในวันนั้น ยิ่งทำให้เธอรู้สึกอบอุ่นหัวใจเป็นอย่างมาก“รวี วันนี้ผมมีนัดลูกค้า จะออกไปเลย คุณกลับบ้านเลยก็ได้นะ” คุณวัฒน์เดินออกมาพร้อมบอกหญิงสาวเสียงเรียบ“ให้รวีไปด้วยไหมคะ คุณวัฒน์” รวีเอ่ยถามเมื่อเห็นชายหนุ่มต้องไปรับรองลูกค้า“ไม่ต้อง ต่อไปคุณไม่ต้องไปกับผมแล้ว เดี๋ยวผมให้คนอื่นไปแทน” คุณวัฒน์เสียงดังเข้มใส่ ก่อนจะเดินจากไปทันทีชายหนุ่มหงุดหงิดทุกครั้งที่เห็นหน้าหญิงสาว ยิ่งนึกถึงภาพในวันนั้น ที่หญิงสาวอยู่ในอ้อมกอดของคนอื่น แม้ว่าจะไม่เต็มใจก็ตาม เขารู้สึกหัวเสีย รู้สึกหึงหวง และรู้สึกโหยหาหญิงสาวอย่างที่ไม่เคยเป็นกับใครมาก่อนรวีเองได้แต่ทำหน้าหงอย เธอไม่เข้าใจว่าชายหนุ่มเป็นอะไรไป ทำไมต้องหงุดหงิดใส่เธอทุกครั้งที่เจอกัน รวีถอนใจแรงออกมาในค่ำคืนหนึ่ง บริษัทจัดงานเลี้ยงขึ
สามีอุ้มบุญ บทส่งท้าย Part 1 การเจอกันของรวีและคุณวัฒน์
บทส่งท้าย Part 1 การเจอกันของรวีและคุณวัฒน์ รวีก้าวเดินเข้าที่ทำงานฉับ ๆ ด้วยความั่นใจในตัวเองอย่างสูง วันนี้เป็นวันเริ่มงานเลขาวันแรกของเธอ หญิงสาวพุ่งตรงเข้าไปรายงานตัวกับฝ่ายบุคคล ก่อนที่หัวหน้าฝ่ายบุคคล จะพาเธอไปแนะนำกับเจ้านายของเธอ หัวหน้าฝ่ายบุคคลเคาะประตูสองถึงสามครั้ง ก่อนจะแง้มเปิดประตูห้องทำงานเข้าไป “สวัสดีค่ะ ดิฉันพาเลขาคนใหม่ของคุณวัฒน์มาแนะนำตัวค่ะ” หญิงสาวคนดังกล่าวรายงาน “สวัสดีค่ะ รวีนะคะ ขอฝากเนื้อฝากตัวด้วยค่ะ” รวีเริ่มประหม่า ความมั่นใจที่มีเริ่มหดหาย เธอแนะนำตัวเองอย่างเก้ ๆ กัง ๆ คุณวัฒน์เงยหน้าขึ้นจากกองเอกสาร เขาส่งสายตากรุ้มกริ่ม ลามเลียมองสำรวจไปทั่วเรือนร่างหญิงสาวตรงหน้า ชายหนุ่มหน้าตาคมสันต์ รูปร่างสูงโปร่ง สวมเสื้อเชิ้ตขาว ปลดกระดุมสองเม็ด เผยให้เห็นแผงอกรำไร หญิงสาวสะท้านวาบไปทั้งตัวกับสายตาที่จ้องมองมายังเธอ เขาเป็นผู้ชายที่ดูภูมิฐาน ท่าทีเจ้าชู้กรุ้มกริ่มยิ่งเพิ่มเสน่ห์ในตัวชายหนุ่มยิ่งนัก “ถ้างั้นดิฉันขอตัวก่อนนะคะ” หัวหน้าฝ่ายบุคคลกล่าวลา ก่อนจะถอนตัวออ
สามีอุ้มบุญ ตอนที่ 41 เซอร์ไพร์ส ( จบบริบูรณ์ )
ตอนที่ 41 เซอร์ไพร์ส ( จบบริบูรณ์ ) หลังจากทั้งสองปรับความเข้าใจกันแล้ว ภาคินได้เดินทางกลับพร้อมอิงฟ้า รวีและคุณวัฒน์ เขาต้องการไปขอขมาคุณกรภัทรกับเรื่องราวทั้งหมดที่เกิดขึ้น ภาคินเข้าไปพบคุณกรภัทรในห้องเพียงลำพังสองคน “คุณกรภัทรครับ ผมอยากขอโทษกับทุกสิ่งที่ผมได้ล่วงเกินไปครับ” ภาคินกล่าวด้วยน้ำเสียงประหม่าเมื่อเผชิญหน้ากับพ่อตาของเขา “พ่อหนุ่ม เออ...ไม่ใช่แล้วซิ ต้องเรียกว่าลูกเขย ไม่ต้องขอโทษขอโพยอะไรแล้ว ฉันมันคนแก่แล้ว หูตาคงมองไม่รอบด้านจนลืมคิดถึงความจริงที่เห็นอยู่ตรงหน้า เอาเป็นว่าต่อไปพ่อขอฝากลูกสาวให้เราช่วยดูแลด้วยแล้วกันนะ” คุณกรภัทรเอ่ยออกมา ภาคินยิ้มกว้างออกมาทันที “ครับพ่อ ผมสัญญาครับ ผมจะดูแลแก้วตาดวงใจของพ่อเป็นอย่างดี” ภาคินให้คำมั่น “พ่อครับ ผมอยากขอร้องให้พ่อช่วยเรื่องหนึ่ง” ภาคินร้องขอพ่อหญิงสาว “ว่ามา นายต้องการอะไร” ชายหนุ่มยิ้มกว้างออกมา “อิงฟ้า รวีกำลังจะแต่งงานกับคุณวัฒน์ แกเป็นเพื่อนเจ้าสาวให้เรานะ” รวีโทรหาอิงฟ้า บอกเล่าการขอแต่งงานของ
สามีอุ้มบุญ ตอนที่ 40 หวาน
ตอนที่ 40 หวาน รวีและคุณวัฒน์ช่วยกันประคองอิงฟ้า และภาคินเข้าไปในสำนักงานกฎหมายของชายหนุ่ม ป้าแม่บ้านรีบนำกล่องปฐมพยาบาลมาให้เป็นการด่วน ร่องรอยถลอกปอกเปิก มีเลือดซึมเป็นบริเวณ ตามแขนของภาคิน เป็นริ้ว ๆ อิงฟ้ารับยามา หญิงสาวบรรจงทาไปโดยรอบบาดแผลดังกล่าว “โอ๊ย...” ชายหนุ่มทำเสียงอุทานอย่างคนเรียกร้องความเห็นใจ อิงฟ้าตกใจรีบก้มลงเป่าบาดแผลให้บรรเทาอาการเจ็บ เมื่อเธอเงยหน้าขึ้นมองชายหนุ่ม สายตาที่มองมาทำให้รู้ว่าเธอตกหลุมพรางเขาเข้าให้แล้ว “นี่แน่ะ...” หญิงสาวแกล้งกดยาลงบนบาดแผลแรงขึ้นอย่างหมั่นไส้ “โอ๊ยยย...” ชายหนุ่มร้องเสียงหลงด้วยคราวนี้เจ็บบาดแผลของจริง “เจ็บจริง ๆ เหรอ มานี่มา อยากแกล้งเราดีนัก” อิงฟ้าก้มลงเป่าอีกครั้ง พร้อมกับบ่นอุบอิบ ๆ ชายหนุ่มยิ้มกว้างออกมา พร้อมก้มลงจุมพิตศีรษะหญิงสาวอย่างเอ็นดู สูดดมกลิ่นหอมละมุนเข้าไปเต็มปอด “ชื่นใจจัง” ชายหนุ่มเพ้อออกมาอย่างลืมตัว รวีและคุณวัฒน์ที่ยืนเก้ ๆ กัง ๆ ทำตัวไม่ถูก มองหน้ากันไปมา เหมือนกำลังเป็นก้างขว
สามีอุ้มบุญ ตอนที่ 39 วันที่ได้พบเจอ
ตอนที่ 39 วันที่ได้พบเจอ หลายเดือนผ่านไป อิงฟ้าวุ่นวายอยู่กับการดูแลลูกชายตัวน้อย เด็กน้อยไม่ค่อยงอแงมากนัก เขาคงรู้ว่าแม่ทุกข์ใจมากพอแล้ว เด็กน้อยเลี้ยงง่ายดาย แค่เพียงป้อนนม และหลับปุ๋ยลงไป ในขณะเดียวกัน เธอเองพยายามอย่างหนักที่จะตามหาภาคิน “รวี เป็นไงบ้าง ได้ข่าวภาคินบ้างรึยัง” อิงฟ้าคอยเช็ค ถามไถ่เพื่อนเสมอ รวีและคุณวัฒน์พยายามที่จะติดต่อเพื่อน ๆ ของภาคินเพื่อหาที่อยู่ชายหนุ่ม แต่เพื่อนของเขากลับไร้คำตอบใด ๆ เนื่องจากชายหนุ่มก็ขาดการติดต่อกับทุก ๆ คนเช่นเดียวกัน “ใจเย็น ๆ นะ เราพยายามอยู่ อีกสักพักก็คงเจอ” รวีได้แต่เลี่ยงตอบเพื่อนไปทุกครั้ง เธอและสามีเองก็จนปัญญาจะตามหาชายหนุ่มเช่นเดียวกัน ในขณะที่คุณกรภัทรเอง เขาพยายามอย่างหนักที่จะช่วยดูแลลูกสาวและหลานชาย เพื่อแบ่งเบาเธอให้คลายทุกข์ลง แต่ภาพที่เห็นตลอดหลายเดือน ยิ่งทำให้เขารู้สึกผิด ลูกสาวที่เคยร่าเริงสดใส ตอนนี้มีแต่หน้าตาที่เศร้าหมอง บางครั้งเหม่อลอย บางครั้งร้องไห้ออกมา แม้เขาจะพยายามทำทุกวิถีทาง แต่ก็ไร้ผลให้เธอกลับมามีชีวิตชีวาเช่นเดิม ชายแก่เริ่มคิดได้ว่าคงมีเพี
สามีอุ้มบุญ ตอนที่ 38 หัวใจที่บอบช้ำ
ตอนที่ 38 หัวใจที่บอบช้ำ หลังจากที่ภาคินเดินออกจากโรงพยาบาลด้วยความเหม่อลอยเหมือนดั่งวิญญาณหลุดออกจากร่าง เขาตัดสินใจที่จะเดินออกจากชีวิตหญิงสาวแต่โดยดี เขารู้ดีว่าอิงฟ้าเป็นคนอ่อนไหว และใจอ่อน การที่จะรอให้เธอเอ่ยปากไล่เขาไปจากชีวิตนั้นยิ่งทำให้เธออึดอัดและลำบากใจอย่างมาก เขาไม่อยากทำร้ายหญิงสาวไปมากกว่านี้ ชายหนุ่มกลับไปยังคอนโดที่พัก เขาเดินไปโดยรอบบริเวณ ที่แห่งนี้ที่ที่มีความทรงจำมากมาย ข้างเตียงที่หญิงสาวเดินจูงเขาเข้ามาพร้อมยื่นหน้าจูบเขาเป็นครั้งแรก ค่ำคืนร้อนแรงที่เขาลงโทษเธอโทษฐานเมามายอย่างหนัก เตียงนุ่มที่เขาและเธอนอนประคองกอดกันทุกค่ำคืน ห้องครัวที่หญิงสาวพยายามทำอาหารแม้ว่าจะไม่อร่อยก็ตามเพื่อเอาใจเขา โซฟาที่เขาและเธอนั่งโอบกอด พูดคุยหยอกล้อเล่นกันเป็นประจำ ชายหนุ่มยิ้มออกมาทั้งน้ำตาอาบแก้ม เขาจะไม่มีเธออยู่ในชีวิตอีกต่อไปแล้ว เขาจะไม่ได้พบลูกชายที่น่ารักของเขาอีกแล้ว ความฝันที่จะโอบกอดจูงมือหญิงสาวไปจนแก่เฒ่า เฝ้าดูลูกน้อยเติบใหญ่หายไปจนหมดสิ้น ชายหนุ่มสิ้นหวัง พลันทรุดเข่าล้มลง พร้อมก้มหน้า ร้องไห้ออกมาอย่างหนัก
