เข้าสู่ระบบแชร์
ตอนที่ 3 จุดแตกหัก
ปรับปรุงล่าสุด:
2024-11-28 10:50:33ตอนที่ 3 จุดแตกหัก
ผ่านไป 2 ปี ความรักของอิงฟ้าและรวีค่อนข้างแตกต่างกันพอสมควร
ด้านอิงฟ้านั้น วสุคอยตามหึงตามคุมไม่ห่าง ด้วยความเป็นลูกคนเดียวของบ้านและเป็นคนมีฐานะ ทำให้เขาค่อนข้างเอาแต่ใจ วสุมักทำทุกอย่างที่คิดว่าดีกับตัวเองและอิงฟ้า โดยไม่เคยถามว่าอิงฟ้าต้องการหรือไม่ ทำให้ทั้งคู่มีปากเสียงกันอยู่บ่อย ๆ โดยเฉพาะเรื่องที่อิงฟ้าไม่ยอมให้วสุมีความสัมพันธ์ด้วย เพราะคิดว่ายังเร็วเกินไป ทำให้วสุไม่พอใจเป็นอย่างมาก ผู้ชายอย่างเขามีผู้หญิงมากมายมาเสนอให้แต่กับแฟนตัวเองกลับเล่นแง่ เล่นตัวตลอดเวลา แต่กระนั้นวสุก็ไม่กล้าจะหักหาญน้ำใจเธอ ทำให้ความสัมพันธ์ยิ่งมึนตึง
ผิดกับความรักของรวี ด้วยความที่เธอเป็นคนช่างเอาอกเอาใจและค่อนข้างตามใจภาคินทำให้ภาคินเองก็มีความเกรงใจรวีพอสมควร ทั้งคู่จึงไม่ค่อยทะเลาะกันมากนักแต่ในใจรวีเองก็ค่อนข้างระแวงและอดสงสัยในความรักของภาคินไม่ได้
จนวันหนึ่งที่วสุหมดความอดทน เค้าจึงไปหาอิงฟ้าที่ห้อง
“วันนี้เราต้องคุยกันให้รู้เรื่อง เมื่อวานทำไมไม่รับโทรศัพท์ โทรไปตั้งหลายสาย ไปอยู่กับใครมา มีกิ๊กรึเปล่า” วสุระดมคำถามมากมายใส่อิงฟ้า
“เมื่อวานเรามีติวหนังสือที่คณะ เลยปิดเครื่อง” หญิงสาวตอบด้วยความเหนื่อยหน่าย
“ติวหนังสือแล้วรับโทรศัพท์ไม่ได้เหรอ กลับห้องทำไมไม่โทรกลับ แอบไปทำอะไรกับใครกันแน่” วสุยังคงระเบิดคำพูดใส่เธอไม่หยุด
“วสุ จะดูถูกกันมาเกินไปละนะ เอะอะอะไรก็ว่าเรามีกิ๊ก เราคบกับเธอคนเดียวก็ปวดหัวจะแย่อยู่แล้ว เครียดเรื่องเรียน กลับมายังต้องมาเครียดเรื่องเธออีก ถ้าคบกันมันมีปัญหามาก เราเลิกกันเถอะ” หญิงสาวหมดความอดทนเช่นกัน
“เลิกเหรอ เธอพูดคำว่าเลิกกับเราเหรอ”
“ใช่ เราเลิกกันเถอะ เราเหนื่อยแล้วจริง ๆ” หญิงสาวยืนยันความคิดออกไป
“อิงฟ้า เราคบกัน 2 ปีนะ เวลา 2 ปี ไม่มีความหมายเลยใช่ไหม ได้เลยถ้าเธออยากเลิก เราเลิกให้ แต่ก่อนเลิกกันเราควรได้ตัวเธอก่อนในฐานะแฟน” วสุโพล่งออกไปอย่างหมดความควบคุม
เค้ากระโจนหาอิงฟ้า พยายามปลุกปล้ำเธอ วสุพยายามตะบอมจูบเธอ และปลดเสื้อของเธอออก แต่หญิงสาวก็ดิ้นรนสุดกำลัง
“จะทำอะไรน่ะ วสุ หยุดเดี๋ยวนี้นะ” หญิงสาวโวยวาย พยายามผลักชายหนุ่มออกไป แต่ด้วยร่างกายที่กำยำกว่า ประหนึ่งเอากิ่งไม้งัดก้อนหิน หญิงสาวร้องไห้อย่างหนัก
ในขณะนั้นเอง ประตูก็เปิดขึ้น รวีกับภาคินมาหาอิงฟ้าที่ห้องพอดี ทันทีที่ได้เห็น ภาคินกระชากวสุพร้อมรัวหมัดเข้าใส่ไม่ยั้ง รวีเองรีบประคองอิงฟ้าและกอดปลอบเธอ ภาคินลากวสุออกนอกห้องพร้อมปิดประตูใส่ รีบเดินเข้ามาหาสองสาวด้วยความเป็นห่วง
“เป็นยังไงบ้าง ไม่เป็นไรใช่ไหม” เขาเอ่ยถามด้วยความเป็นห่วงเป็นใย
อิงฟ้าร้องไห้สะอึกสะอื้น รวีปลอบอยู่นานจนเธอดีขึ้น
“เราเลิกกับวสุแล้วนะ เราไม่ไหวแล้ว” คำพูดแรกจากปากอิงฟ้า
“เออ เลิกกับมันไปเลยไอ้เพื่อนเลว บังอาจทำเพื่อนกู อย่าให้เจอหน้านะ แม่จะจัดให้สักดอก” รวีพูดด้วยความโมโหสุดขีด
“งั้นเดี๋ยวภาคินกลับก่อนดีกว่า รวีกับอิงฟ้าจะได้คุยกันสะดวก”
“ไม่เป็นไรเหรอก วันนี้เรานอนเป็นเพื่อนอิงฟ้าละกัน เผื่อหมาบ้ามันย้อนกลับมา ผู้หญิงสองคนสู้ไม่ได้เหรอก” รวีบอกเชิงบังคับ
คืนนั้นทั้งสามคนนอนห้องอิงฟ้า โดยมีรวีนอนตรงกลาง ส่วนอิงฟ้าและภาคินนอนด้านข้าง
บทที่เกี่ยวข้อง
สามีอุ้มบุญ ตอนที่ 4 สถานการณ์พาไป
ตอนที่ 4 สถานการณ์พาไป เช้าวันต่อไป รวีมีเรียนเช้า จึงรีบออกห้องไปในขณะที่อิงฟ้าและภาคินนอนหลับอยู่ อิงฟ้าลืมตาตื่นขึ้นมา เธอมองหน้าภาคินด้วยความรู้สึกที่บอกไม่ถูก สายตาไล่ไปตั้งแต่ดวงตา จมูก ปาก ความลืมตัวทำให้เธอเอื้อมมือไปแตะปลายจมูกภาคิน ภาคินที่สะลืมสะลืออยู่ พลางดึงตัวหญิงสาวเข้ามากอดในอ้อมอก “ซนอะไรแต่เช้า หึ” ภาคินพูดทั้งที่ยังไม่ลืมตา อิงฟ้าตกใจอย่างมาก เกร็งตัวแน่นอย่างไม่รู้จะทำยังไง ในหัวบอกให้เธอรีบผละออกไป แต่ร่างกายกลับอยู่นิ่งในอ้อมกอดชายหนุ่ม สัมผัสที่เธอได้รับช่างอบอุ่นอย่างยิ่ง รู้สึกอิจฉารวีเป็นอย่างมากที่เธอได้อยู่ในอ้อมกอดเขาทุกวัน ภาคินยื่นปากไปจุมพิตที่หน้าผาก ไล้ลงมาจุมพิตที่ปากหญิงสาว ก่อนจะกอดเธอไว้แน่น แต่ความรู้สึกช่างแตกต่างจากในทุก ๆ วัน เขาลืมตาตื่นขึ้นมอง ในขณะที่อิงฟ้ารีบหลับตาปี๋ ชายหนุ่มตกใจรีบคลายอ้อมกอด “ขอโทษนะอิงฟ้า เราคิดว่าเป็นรวี” ชายหนุ่มรีบขอโทษขอโพยอย่างหนัก หญิงสาวลุกขึ้นได้แต่ก้มหน้านิ่ง ทำตัวไม่ถูก “ไม่เป็นไรเหรอก ไม่ได้ตั้งใจนี่นา” อิงฟ้าตอบ
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-28สามีอุ้มบุญ ตอนที่ 5 เหินห่าง ห่างเหิน
ตอนที่ 5 เหินห่าง ห่างเหิน “อิงฟ้า วสุขอโทษ วันนั้นเราขาดสติ เราไม่ได้ตั้งใจ เราไม่อยากเลิกกับเธอ อภัยให้เราเถอะนะ” วสุพยายามอย่างหนักที่จะขอคืนดีกับอิงฟ้า “เราคงให้เธอได้แค่เพื่อน ขอโทษนะ” หญิงสาวตอบอย่างตัดบท “มาทำไม ไอ้เพื่อนเลว ทำกับอิงฟ้าขนาดนี้ยังกล้าเสนอหน้าอีกเหรอ” รวีรีบปรี่เข้ามากระชากคอเสื้อวสุ “กลับไปเลยนะแล้วไม่ต้องมาให้อิงฟ้าเห็นอีก ต่อให้อิงฟ้าอภัยให้ กูก็ไม่อภัยเว้ย” รวีตอกกลับอย่างเหลืออด จนวสุต้องยอมถอย “ภาคินมึงช่วยพูดให้กูหน่อยดิวะ” วสุรีบหาพวก “กูไม่มีเพื่อนเลว ๆ อย่างมึงว่ะ ลูกผู้ชายเค้าไม่รังแกผู้หญิงเหรอกเว้ย” ภาคินตอกกลับอย่างหัวเสีย “เออ งั้นกูก็ไม่มีเพื่อนอย่างมึงเหมือนกัน” วสุระเบิดอารมณ์แล้วเดินจากไปอย่างฉุนเฉียวหลังจากวันนั้นมา แม้ว่าวสุจะพยายามง้อขอคืนดีอิงฟ้า แต่หญิงสาวก็ไม่ยอมใจอ่อน อีกทั้งมีรวีที่คอยกันท่า และจัดการอย่างสุดฤทธิ์ จนสุดท้ายวสุจึงยอมแพ้ไปโดยดี แม้ว่าจะรู้สึกรักและเสียดายหญิงสาวมากก็ตาม “อิงฟ้า ไปเที่ยว คลายเครียดกันไหม” รวีถามอย่างเป็นห่ว
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-28สามีอุ้มบุญ ตอนที่ 6 ข่าวคราว
ตอนที่ 6 ข่าวคราว “อิงฟ้า เราจะแต่งงานแล้วนะ” รวีรีบโทรบอกข่าวดีกับเพื่อนซี้ “แกต้องเป็นเพื่อนเจ้าสาวให้เรานะ แกต้องเป็นเพื่อนเจ้าสาวที่สวยที่สุดในงานเลยล่ะ แต่ห้ามสวยเกินหน้าเจ้าล่ะ” รวีพูดอย่างอารมณ์ดี และตื่นเต้น พร้อมล้อเลียนเพื่อนสาว “ยินดีด้วยนะ คบกันมาตั้งนาน แต่งงานแต่งการกันสักที จะได้รีบมาหลานไว ๆ” อิงฟ้าแสดงความยินดีกับเพื่อน “คบกันนานอะไร เราไม่ได้จะแต่งกับภาคินซักหน่อย เราจะแต่งกับพี่วัฒน์ เจ้านายที่ทำงาน เราเลิกกับภาคินสักพักแล้วล่ะ” รวีตอบ “เฮ้ย ทำไมถึงเลิกล่ะ แกสองคนออกจะรักกันดีนี่นารวี” อิงฟ้าตกใจกับสิ่งที่เพื่อนบอก “ก็ยอมรับนะว่าภาคินเป็นคนโคตรจะดี แล้วเราคงหาคนดี ๆ อย่างภาคินไม่ได้แล้วล่ะ แต่ว่าการแต่งงานมันมีปัจจัยอื่นอีกนะ เราอยากสร้างครอบครัวที่สมบูรณ์ และพี่วัฒน์ก็ตอบโจทย์เราทุกอย่าง ให้คบกับภาคินแล้วค่อย ๆ สร้างกันไป สงสัยชาตินี้เราจะไม่ได้แต่งหว่ะแก” รวีเอ่ยออกมาอย่างรู้สึกผิดต่อภาคิน แต่เธอก็ยังคงเชื่อมั่นในการตัดสินใจของตนเองอยู่ดี “เลิกพูดเรื่องภาคินเถอะ แกรีบเข้ากรุงเทพฯ ม
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-28สามีอุ้มบุญ ตอนที่ 7 อยากได้พ่ออุ้มบุญ
ตอนที่ 7 อยากได้พ่ออุ้มบุญ เสียงสะอึกสะอื้นตามสายโทรศัทพ์ ทำให้รวีเป็นห่วงอิงฟ้าเหลือเกิน “เกิดอะไรขึ้นอิงฟ้า แกเป็นอะไร ใครทำแก บอกฉันมาซิ ฉันไม่สบายใจนะแก” รวีถามด้วยความเป็นห่วงอย่างยิ่ง “พ่ออิงฟ้า ป่วยหนัก อาจอยู่ได้ไม่ถึงปี คุณหมอบอกว่าให้ ทำใจ และในช่วงที่เค้ามีชีวิตอยู่ ขอให้ตามใจเค้าและทำให้เค้ามีความสุขมากที่สุด รวี เราจะทำยังไงดี เราไม่รู้จะทำยังไงดีเลย” อิงฟ้าตอบอย่างสะอึกสะอื้น “ใจเย็นนะอิงฟ้า ใจเย็นก่อน พ่อแกยังไม่เป็นไรตอนนี้ ยิ่งเค้าเห็นแกร้องไห้ เค้าจะยิ่งไม่สบายใจนะ” รวีปลอบใจเพื่อนรัก “พ่ออยากให้เราแต่งงานมาก พ่ออยากอุ้มหลานในตอนที่มีชีวิต แต่เราไม่ต้องการแต่งงาน เราไม่อยากโดนผูกมัด รวีช่วยเราคิดทีเราจะทำยังไง” อิงฟ้าบอกเหตุผลสำคัญที่ทำให้เธอกลุ้มใจอย่างยิ่ง “อิงฟ้า แกไม่มีใครที่แกชอบพอเลยเหรอ เผื่อเค้าอาจจะเป็นรักแท้ของแกก็ได้นะ” “จะบ้าเหรอแก ฉันบอกแล้วไง ฉันไม่ต้องการ ตอนนี้ฉันต้องการอย่างเดียวคือลูก แกเข้าใจไหม ฉันอยากมีลูก” อิงฟ้ายืนยันความคิดเดิม “โอเค ๆ ลูกก็ลูก งั้น
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-28สามีอุ้มบุญ ตอนที่ 8 เผชิญหน้าสามีอุ้มบุญ
ตอนที่ 8 เผชิญหน้าสามีอุ้มบุญ หลังจากวันนั้น อิงฟ้าก็เข้ามาที่กรุงเทพ โดยมาพักยังคอนโดหรูริมแม่น้ำเจ้าพระยา เพื่อดำเนินแผนสามีอุ้มบุญของเธอและรวี"อิงฟ้า ฉันคุยกับภาคินแล้วนะ วันนี้เค้าจะเข้าไปหาเธอ ฉันอธิบายทุกอย่างให้ฟังหมดแล้ว รายละเอียดสัญญา เธอคุยต่อเองเลยนะ บาย" รวีฝากข้อความทิ้งไว้บอกเธอ“สวัสดีครับอิงฟ้า ภาคินนะครับ เราอยู่ข้างล่างคอนโดครับ” ภาคินโทรหาอิงฟ้าด้วยความรู้สึกประหม่าเหลือเกิน การตัดสินใจครั้งนี้ไม่รู้ว่าเค้าคิดผิดหรือถูกกันแน่ คำถามทั้งหลายวนอยู่ในหัว ได้แต่นั่งกระสับกระส่ายในขณะที่รออิงฟ้าลงมารับ “ภาคิน ทางนี้ค่ะ” อิงฟ้าเดินเข้ามาหาภาคินด้านล่างพร้อม เดินนำภาคินขึ้นไปยังห้องของเธอ หญิงสาวเองก็รู้สึกประหม่าไม่แพ้ภาคินเช่นกัน ความรู้สึกครั้งแรกวนเวียนกลับมาในหัวของเธอ ยิ่งทำให้เธอรุ้สึกปั่นป่วนภายในเป็นอย่างมาก เมื่อมาถึงห้อง อิงฟ้าหยิบเอกสารสัญญาให้ภาคินอ่าน “ภาคิน ทานน้ำไหม” อิงฟ้าถามเพื่อทำลายความเงียบที่เกิดขึ้น “ไม่เป็นไรครับ อิงฟ้า” ภาคินกล่าว “ภาคิน เลิกพูดสุภาพได้แล้ว คุ
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-28สามีอุ้มบุญ ตอนที่ 9 ลักหลับ
ตอนที่ 9 ลักหลับ ตกดึก ภาคินลืมตาตื่นขึ้นมาพร้อมหญิงสาวในอ้อมกอด ความรู้สึกเปี่ยมสุขยิ่งนัก คิดถึงเพลงรักที่ผ่านมา ที่เขาปรนเปรอให้เธอครั้งแล้วครั้งเล่า กว่าที่เรี่ยวแรงจะหมดและหลับไป ความปรารถนาที่เก็บซ่อนไว้ภายในมาโดยตลอด วันนี้เหมือนดั่งความฝันที่เขาได้ครอบครองหญิงสาว และโอบกอดเธอไว้แนบกายเช่นนี้แม้ว่าเขาจะรู้สึกกังวลที่พันธะสัญญาที่ทำ ซึ่งหมายถึงเขามีสิทธิ์ที่จะอยู่กับเธอเพียง 1 ปี และหลังจากนั้นเขาจะต้องสูญเสียทั้งคนรัก และลูกก็ตาม นั่นยิ่งทำให้เขาหนักใจมากยิ่งขึ้น เสียงถอนหายใจส่งผลให้ร่างบางขยับเขยื้อนตัว แต่ความเหนื่อยล้าจากศึกที่ผ่านมาทำให้เธอยังคงหลับสนิท ภาคินมองหน้าร่างบางผ่านแสงจันทร์ที่สาดส่อง หน้านวลได้รูป คิ้วโก่งเข้มรับกับใบหน้าจิ้มลิ้ม ดวงตาที่ปิดสนิท ริมฝีปากบางแต่หวานล้ำเหลือเกินจะบรรยาย ชายหนุ่มอดใจไว้ไม่ไหว จึงก้มหน้าลงไปจุมพิตหน้าผาก เลื่อนไล้ริมฝีปากไปยังแก้มนวล ถัดไปยังริมฝีปากบาง ดูดดื่ม ล้วงล้ำเข้าไปประหนึ่งกลัวความหวานนี้จะหายไปต่อหน้าต่อตา มือใหญ่ลูบไล้ต้นขา เลื่อนผ่านมายังหน้าท้องแบนราบ เสียงลมหายใจหอบถี่ของร่างบาง
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-28สามีอุ้มบุญ ตอนที่ 10 ร่างกายประท้วง (อยากพักหรือโหยหา)
ตอนที่ 10 ร่างกายประท้วง (อยากพักหรือโหยหา) ชายหนุ่มตื่นขึ้นมาในตอนเช้า พร้อมจุมพิตที่หน้าผากหญิงสาวอย่างแผ่วเบา “ อืออ....อืออ.....” หญิงสาวงืมงำ ภาคินอังมือสัมผัสที่หน้าผากหญิงสาว พบว่าเธอมีไข้สูง คงเพราะเมื่อคืนที่เขาคงเล่นเพลงรักกับเธอมากเกินไป จนร่างกายหญิงสาวประท้วง ชายหนุ่มรีบลุกจากเตียง เดินไปเอาน้ำเย็นมาเช็ดตัวให้หญิงสาว “ อืออ....หนาวจัง ปวดเมื่อยตัวไปหมดเลย” หญิงสาวเอามือปัดป่ายผ้าและมือชายหนุ่มออก “อดทนหน่อยนะ เดี๋ยวเราไปเอาข้าวกับยามาให้ทาน” ชายหนุ่มกล่าว พร้อมมือยังคงเช็ดตามตัวไม่หยุด แม้ร่างกายหญิงสาวจะประท้วงจากอาการไข้ แต่เมื่อปลายนิ้วที่สัมผัสไล้ไปตามเนื้อนวล กลับทำให้ร่างบางสั่นสะท้าน ภาคินเองอดไม่ได้ที่จะกลืนน้ำลายดัง “อึก” แต่ต้องหักห้ามใจเพราะรู้ดีว่าร่างกายคงรับศึกหนักไม่ไหวแล้ว หลังจากเช็ดตัวเสร็จ ภาคินจัดการห่มผ้าให้ร่างบาง พร้อมเอาผ้าชุบน้ำ วางไว้บนหน้าผากเธอ จากนั้น จึงเดินออกจากห้องเพื่อเข้าครัวทำกับข้าวอ่อน ๆ ให้เธอทานพร้อมยา ในห้องครัว ภาคินเปิดดูข
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-28สามีอุ้มบุญ ตอนที่ 11 เอาคืน
ตอนที่ 11 เอาคืน เช้าวันรุ่งขึ้น หญิงสาวลืมตาตื่นขึ้นมา ร่างกายเธอพักฟื้นหายดีแล้ว อีกทั้งคงเพราะเมื่อคืนได้รับการดูแลเอาใจใส่จากชายหนุ่มเป็นอย่างดี ทำให้รู้สึกมีแรง กระปี้กระเป่าเป็นอย่างยิ่ง สายตาเหลือบไปมองชายหนุ่มที่ยังคงหลับสนิท หญิงสาวอดนึกถึงวันที่เธอตื่นขึ้นมาในเช้าวันนั้นไม่ได้ ชายหนุ่มที่นอนอยู่ตรงหน้าเธอ คือคนที่เธอคิดว่าไม่อาจสัมผัสได้ แต่วันนี้ช่างต่างกันยิ่งนัก ราวกับได้อยู่ในความฝัน ผู้ชายที่อยู่ตรงหน้าเธอ ชายหนุ่มที่โอบกอดเธออย่างแนบแน่น ชายหนุ่มที่เธอสามารถสัมผัสได้อย่างไม่ต้องรู้สึกผิดในใจ นิ้วมือเรียวบาง ลูบไล้ไปตามใบหน้าของเขา ไล้ตั้งแต่คิ้วคมเข้ม เลื่อนลงมายังเปลือกตา ผ่านสันจมูกคม ลงมายังริมฝีปากนุ่ม นิ้วเรียวหยุดนิ่งอยู่นาน ริมฝีปากนี้ที่จูบเธอทั่วทั้งตัว ริมฝีปากนี้ที่หลอกเย้าเธอเล่น ริมฝีปากนี้ที่พูดคำหวานจนชวนให้เคลิบเคลิ้มหลงใหล พลางความคิดแวบเมื่อคืนก่อนที่เธอโดนชายหนุ่มแกล้งลักหลับ ทำให้เธออยากจะใจกล้า แกล้งเขาคืนบ้าง หญิงสาวคิดอย่างสนุกใจหญิงสาวปลดเสื้อผ้าตัวเองออก พร้อมขึ้นค่อมตัวเหนือเขา ปลดกระดุมเสื
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-28
บทล่าสุด
สามีอุ้มบุญ บทส่งท้าย Part 5 รุกฆาต รวีและคุณวัฒน์ (ตอนจบ)
บทส่งท้าย Part 5 รุกฆาต รวีและคุณวัฒน์ (ตอนจบ) คุณวัฒน์ผละจากริมฝีปากบาง ก่อนจะซุกไซ้เข้าหาลำคอระหง สูดดมกลิ่นหวานละมุนของเนื้อสาว รวีตัวอ่อนระทวยกับรสสัมผัส หญิงสาวแอ่นหน้าออกด้วยความซ่านเสียว ชายหนุ่มยังคงฟ้อนเฟ้นอย่างถวิลหา ความปรารถนาในตัวเธอเร่าร้อน รุกล้ำ มือไม้ปาดป่ายไปตามแผ่นหลังนวล อีกมือโอบกระชับเอวกิ่วเข้าแนบชิดกายใบหน้าเริ่มซุกซน ดอมดม เลื่อนต่ำลงมายังหน้าอกอูมนุ่ม ที่เบียดผ่านชุดคว้านคอวี เหมือนท้าทายให้เขาเร่งเร้าสัมผัส“อย่า...อย่าค่ะ” รวีที่เริ่มสติพร่ามัว เขาพยายามปรามชายหนุ่มก่อนจะเริ่มเลยเถิดไปใหญ่ชายหนุ่มหาได้สนใจคำปรามไม่ ลิ้นร้อนเลียไล้ไปตามร่องอก ซอกซอนไปตามขอบชายชุดอย่างหิวโหย“อ่าาา....อ่าาา...” หญิงสาวครางออกมาอย่างควบคุมร่างกายไม่อยู่ มือน้อยกอบกุมไหล่หนา ก่อนจะจิกเล็บลงบนเนื้อเพื่อคลายความเสียวซ่านที่มีชายหนุ่มละใบหน้าขึ้น มองหญิงสาวอีกครั้ง ดวงตาฉ่ำปรือด้วยฤทธิ์ปรารถนาทีมี ก่อนจะช้อนตัวอุ้มหญิงสาวขึ้นแนบอกใหญ่รวีทำได้เพียงซุกหน้าลงบนอกอุ่น มือสองโอบรอบลำคอเขาแน่น เหมือนกลัวร่างจะล่วงหล่นลงมาชายหนุ่มอุ้
สามีอุ้มบุญ บทส่งท้าย Part 4 ได้ไหม รวีและคุณวัฒน์
บทส่งท้าย Part 4 ได้ไหม รวีและคุณวัฒน์ ณ ริมหาดทรายขาว คุณวัฒน์จัดงาน outing ประจำปีของบริษัท เพื่อเป็นการขอบคุณสำหรับการทำงานหนักของทุกคนมาตลอดทั้งปี กิจกรรมกลางแจ้งที่ถูกจัดขึ้นเพื่อเชื่อมสัมพันธ์ของคนในทีม “ต่อไปเราจะแข่งทานป๊อกกี้ กติกา คู่ไหนที่ขนมยาวน้อยที่สุดเป็นผู้ชนะ ขอเชิญคุณวัฒน์ให้เกียรติร่วมแข่งขันด้วยนะคะ” พิธีกรสาวประกาศกิจกรรมขึ้น “วี๊ดดด...วี๊ดดด...กรี๊ดดด...กรี๊ดดด” เสียงเชียร์ดังสนั่น ทุกคนต่างลุ้นว่าเจ้านายที่น่าเกรงขามจะเลือกใครเป็นคู่ หญิงสาวหลายคนพยายามสบสายตาเชิญชวน เผื่อหวังว่าชายหนุ่มจะเลือกตน คุณวัฒน์ได้โอกาสเหมาะ ชายหนุ่มดึงแขนรวีมาแนบข้างกาย เขาอยากใช้โอกาสนี้แนบชิดหญิงสาวให้มากขึ้น ช่วงที่ผ่านมาเธอเอาแต่หลบหน้า และหลีกเลี่ยงเขาตลอดเวลา แม้ว่าเขาจะพยายามใกล้ชิดเธอเพียงใด รวีก็เอาแต่ทำท่าทีเมินเฉย เชิดใส่เขาไปเสียทุกครั้ง “กรี๊ดดด...กรี๊ดดด...” เสียงเชียร์ดังไม่หยุด พนักงานสาวหลายคนต่างพากันรู้สึกอิจฉารวีไม่ได้ทีเดียว “หนึ่ง...สอง...สาม...เริ่ม...” เสียงนกหวีดดัง
สามีอุ้มบุญ บทส่งท้าย Part 3 อะไรยังไง รวีและคุณวัฒน์
บทส่งท้าย Part 3 อะไรยังไง รวีและคุณวัฒน์ รวีลืมตาตื่นขึ้นในตอนเช้า หญิงสาวชันตัวขึ้นด้วยอาการปวดหัวอย่างที่สุด เสียงน้ำไหลดังออกมาจากห้องน้ำ หญิงสาวเบิ่งตามองโดยรอบ รูปถ่ายคุณวัฒน์ที่ตั้งอยู่บนหัวเตียงบ่งบอกว่าตอนนี้เธอนอนอยู่ในห้องส่วนตัวของชายหนุ่ม หญิงสาวหลับตาพร้อมเม้มริมฝีปากแน่น เธออยากจะกัดลิ้นตัวเองตายไปตรงหน้า รู้สึกอับอายเหลือเกินที่เมามายไร้สติเช่นนี้ หญิงสาวลุกขึ้นสำรวจร่างกาย เสื้อผ้าเมื่อคืนยังอยู่ครบถ้วนบนตัวเธอ “เฮ่อออ....” เสียงถอนหายใจเบา ๆ อย่างโล่งใจ ก่อนจะจัดระเบียบร่างกาย แล้วรีบหนีออกจากห้องนั้นทันที คุณวัฒน์นุ่งผ้าเช็ดตัวหลวม ๆ เดินออกมาจากห้องน้ำ ชายหนุ่มหันซ้ายหันขวามองหาหญิงสาวไปโดยรอบ แต่ก็ไร้วี่แววหญิงสาวในห้องแล้ว เขามองไปยังเตียงนอนที่มีสภาพยู่ยี่ ก่อนจะยิ้มอย่างนึกขันหญิงสาวอย่างเสียไม่ได้คุณวัฒน์นึกถึงเหตุการณ์เมื่อคืนก่อน หลังจากขับรถถึงคอนโด ชายหนุ่มจัดการอุ้มร่างบางเข้ากับตัว ก็จะพามายังห้องนอนของเขา หญิงสาวหลับสนิทด้วยฤทธิ์น้ำเมา เธอครางเบา ๆ พร้อมขยับร่างเข้าซบหากายแกร่ง“ยั่วพี่เหลือเกิน แม่กระต
สามีอุ้มบุญ บทส่งท้าย Part 2 ความรักที่เริ่มต้นของรวีและคุณวัฒน์
บทส่งท้าย Part 2 ความรักที่เริ่มต้นของรวีและคุณวัฒน์ หลังจากวันนั้นมา คุณวัฒน์ก็มีท่าทีเปลี่ยนไปอย่างเห็นได้ชัด เขาไม่ค่อยหยอกล้อหญิงสาวเล่นเหมือนเช่นเดิม กลับทำท่าเฉยเมยใส่เสียด้วยซ้ำในขณะที่รวีนั้น เธอเองกลับรู้สึกหวั่นไหวแปลก ๆ ทุกครั้งที่เธอเจอหน้าเขา หัวใจเธอเต้นรัวแรง อ้อมแขนที่ปกป้องหญิงสาวในวันนั้น ยิ่งทำให้เธอรู้สึกอบอุ่นหัวใจเป็นอย่างมาก“รวี วันนี้ผมมีนัดลูกค้า จะออกไปเลย คุณกลับบ้านเลยก็ได้นะ” คุณวัฒน์เดินออกมาพร้อมบอกหญิงสาวเสียงเรียบ“ให้รวีไปด้วยไหมคะ คุณวัฒน์” รวีเอ่ยถามเมื่อเห็นชายหนุ่มต้องไปรับรองลูกค้า“ไม่ต้อง ต่อไปคุณไม่ต้องไปกับผมแล้ว เดี๋ยวผมให้คนอื่นไปแทน” คุณวัฒน์เสียงดังเข้มใส่ ก่อนจะเดินจากไปทันทีชายหนุ่มหงุดหงิดทุกครั้งที่เห็นหน้าหญิงสาว ยิ่งนึกถึงภาพในวันนั้น ที่หญิงสาวอยู่ในอ้อมกอดของคนอื่น แม้ว่าจะไม่เต็มใจก็ตาม เขารู้สึกหัวเสีย รู้สึกหึงหวง และรู้สึกโหยหาหญิงสาวอย่างที่ไม่เคยเป็นกับใครมาก่อนรวีเองได้แต่ทำหน้าหงอย เธอไม่เข้าใจว่าชายหนุ่มเป็นอะไรไป ทำไมต้องหงุดหงิดใส่เธอทุกครั้งที่เจอกัน รวีถอนใจแรงออกมาในค่ำคืนหนึ่ง บริษัทจัดงานเลี้ยงขึ
สามีอุ้มบุญ บทส่งท้าย Part 1 การเจอกันของรวีและคุณวัฒน์
บทส่งท้าย Part 1 การเจอกันของรวีและคุณวัฒน์ รวีก้าวเดินเข้าที่ทำงานฉับ ๆ ด้วยความั่นใจในตัวเองอย่างสูง วันนี้เป็นวันเริ่มงานเลขาวันแรกของเธอ หญิงสาวพุ่งตรงเข้าไปรายงานตัวกับฝ่ายบุคคล ก่อนที่หัวหน้าฝ่ายบุคคล จะพาเธอไปแนะนำกับเจ้านายของเธอ หัวหน้าฝ่ายบุคคลเคาะประตูสองถึงสามครั้ง ก่อนจะแง้มเปิดประตูห้องทำงานเข้าไป “สวัสดีค่ะ ดิฉันพาเลขาคนใหม่ของคุณวัฒน์มาแนะนำตัวค่ะ” หญิงสาวคนดังกล่าวรายงาน “สวัสดีค่ะ รวีนะคะ ขอฝากเนื้อฝากตัวด้วยค่ะ” รวีเริ่มประหม่า ความมั่นใจที่มีเริ่มหดหาย เธอแนะนำตัวเองอย่างเก้ ๆ กัง ๆ คุณวัฒน์เงยหน้าขึ้นจากกองเอกสาร เขาส่งสายตากรุ้มกริ่ม ลามเลียมองสำรวจไปทั่วเรือนร่างหญิงสาวตรงหน้า ชายหนุ่มหน้าตาคมสันต์ รูปร่างสูงโปร่ง สวมเสื้อเชิ้ตขาว ปลดกระดุมสองเม็ด เผยให้เห็นแผงอกรำไร หญิงสาวสะท้านวาบไปทั้งตัวกับสายตาที่จ้องมองมายังเธอ เขาเป็นผู้ชายที่ดูภูมิฐาน ท่าทีเจ้าชู้กรุ้มกริ่มยิ่งเพิ่มเสน่ห์ในตัวชายหนุ่มยิ่งนัก “ถ้างั้นดิฉันขอตัวก่อนนะคะ” หัวหน้าฝ่ายบุคคลกล่าวลา ก่อนจะถอนตัวออ
สามีอุ้มบุญ ตอนที่ 41 เซอร์ไพร์ส ( จบบริบูรณ์ )
ตอนที่ 41 เซอร์ไพร์ส ( จบบริบูรณ์ ) หลังจากทั้งสองปรับความเข้าใจกันแล้ว ภาคินได้เดินทางกลับพร้อมอิงฟ้า รวีและคุณวัฒน์ เขาต้องการไปขอขมาคุณกรภัทรกับเรื่องราวทั้งหมดที่เกิดขึ้น ภาคินเข้าไปพบคุณกรภัทรในห้องเพียงลำพังสองคน “คุณกรภัทรครับ ผมอยากขอโทษกับทุกสิ่งที่ผมได้ล่วงเกินไปครับ” ภาคินกล่าวด้วยน้ำเสียงประหม่าเมื่อเผชิญหน้ากับพ่อตาของเขา “พ่อหนุ่ม เออ...ไม่ใช่แล้วซิ ต้องเรียกว่าลูกเขย ไม่ต้องขอโทษขอโพยอะไรแล้ว ฉันมันคนแก่แล้ว หูตาคงมองไม่รอบด้านจนลืมคิดถึงความจริงที่เห็นอยู่ตรงหน้า เอาเป็นว่าต่อไปพ่อขอฝากลูกสาวให้เราช่วยดูแลด้วยแล้วกันนะ” คุณกรภัทรเอ่ยออกมา ภาคินยิ้มกว้างออกมาทันที “ครับพ่อ ผมสัญญาครับ ผมจะดูแลแก้วตาดวงใจของพ่อเป็นอย่างดี” ภาคินให้คำมั่น “พ่อครับ ผมอยากขอร้องให้พ่อช่วยเรื่องหนึ่ง” ภาคินร้องขอพ่อหญิงสาว “ว่ามา นายต้องการอะไร” ชายหนุ่มยิ้มกว้างออกมา “อิงฟ้า รวีกำลังจะแต่งงานกับคุณวัฒน์ แกเป็นเพื่อนเจ้าสาวให้เรานะ” รวีโทรหาอิงฟ้า บอกเล่าการขอแต่งงานของ
สามีอุ้มบุญ ตอนที่ 40 หวาน
ตอนที่ 40 หวาน รวีและคุณวัฒน์ช่วยกันประคองอิงฟ้า และภาคินเข้าไปในสำนักงานกฎหมายของชายหนุ่ม ป้าแม่บ้านรีบนำกล่องปฐมพยาบาลมาให้เป็นการด่วน ร่องรอยถลอกปอกเปิก มีเลือดซึมเป็นบริเวณ ตามแขนของภาคิน เป็นริ้ว ๆ อิงฟ้ารับยามา หญิงสาวบรรจงทาไปโดยรอบบาดแผลดังกล่าว “โอ๊ย...” ชายหนุ่มทำเสียงอุทานอย่างคนเรียกร้องความเห็นใจ อิงฟ้าตกใจรีบก้มลงเป่าบาดแผลให้บรรเทาอาการเจ็บ เมื่อเธอเงยหน้าขึ้นมองชายหนุ่ม สายตาที่มองมาทำให้รู้ว่าเธอตกหลุมพรางเขาเข้าให้แล้ว “นี่แน่ะ...” หญิงสาวแกล้งกดยาลงบนบาดแผลแรงขึ้นอย่างหมั่นไส้ “โอ๊ยยย...” ชายหนุ่มร้องเสียงหลงด้วยคราวนี้เจ็บบาดแผลของจริง “เจ็บจริง ๆ เหรอ มานี่มา อยากแกล้งเราดีนัก” อิงฟ้าก้มลงเป่าอีกครั้ง พร้อมกับบ่นอุบอิบ ๆ ชายหนุ่มยิ้มกว้างออกมา พร้อมก้มลงจุมพิตศีรษะหญิงสาวอย่างเอ็นดู สูดดมกลิ่นหอมละมุนเข้าไปเต็มปอด “ชื่นใจจัง” ชายหนุ่มเพ้อออกมาอย่างลืมตัว รวีและคุณวัฒน์ที่ยืนเก้ ๆ กัง ๆ ทำตัวไม่ถูก มองหน้ากันไปมา เหมือนกำลังเป็นก้างขว
สามีอุ้มบุญ ตอนที่ 39 วันที่ได้พบเจอ
ตอนที่ 39 วันที่ได้พบเจอ หลายเดือนผ่านไป อิงฟ้าวุ่นวายอยู่กับการดูแลลูกชายตัวน้อย เด็กน้อยไม่ค่อยงอแงมากนัก เขาคงรู้ว่าแม่ทุกข์ใจมากพอแล้ว เด็กน้อยเลี้ยงง่ายดาย แค่เพียงป้อนนม และหลับปุ๋ยลงไป ในขณะเดียวกัน เธอเองพยายามอย่างหนักที่จะตามหาภาคิน “รวี เป็นไงบ้าง ได้ข่าวภาคินบ้างรึยัง” อิงฟ้าคอยเช็ค ถามไถ่เพื่อนเสมอ รวีและคุณวัฒน์พยายามที่จะติดต่อเพื่อน ๆ ของภาคินเพื่อหาที่อยู่ชายหนุ่ม แต่เพื่อนของเขากลับไร้คำตอบใด ๆ เนื่องจากชายหนุ่มก็ขาดการติดต่อกับทุก ๆ คนเช่นเดียวกัน “ใจเย็น ๆ นะ เราพยายามอยู่ อีกสักพักก็คงเจอ” รวีได้แต่เลี่ยงตอบเพื่อนไปทุกครั้ง เธอและสามีเองก็จนปัญญาจะตามหาชายหนุ่มเช่นเดียวกัน ในขณะที่คุณกรภัทรเอง เขาพยายามอย่างหนักที่จะช่วยดูแลลูกสาวและหลานชาย เพื่อแบ่งเบาเธอให้คลายทุกข์ลง แต่ภาพที่เห็นตลอดหลายเดือน ยิ่งทำให้เขารู้สึกผิด ลูกสาวที่เคยร่าเริงสดใส ตอนนี้มีแต่หน้าตาที่เศร้าหมอง บางครั้งเหม่อลอย บางครั้งร้องไห้ออกมา แม้เขาจะพยายามทำทุกวิถีทาง แต่ก็ไร้ผลให้เธอกลับมามีชีวิตชีวาเช่นเดิม ชายแก่เริ่มคิดได้ว่าคงมีเพี
สามีอุ้มบุญ ตอนที่ 38 หัวใจที่บอบช้ำ
ตอนที่ 38 หัวใจที่บอบช้ำ หลังจากที่ภาคินเดินออกจากโรงพยาบาลด้วยความเหม่อลอยเหมือนดั่งวิญญาณหลุดออกจากร่าง เขาตัดสินใจที่จะเดินออกจากชีวิตหญิงสาวแต่โดยดี เขารู้ดีว่าอิงฟ้าเป็นคนอ่อนไหว และใจอ่อน การที่จะรอให้เธอเอ่ยปากไล่เขาไปจากชีวิตนั้นยิ่งทำให้เธออึดอัดและลำบากใจอย่างมาก เขาไม่อยากทำร้ายหญิงสาวไปมากกว่านี้ ชายหนุ่มกลับไปยังคอนโดที่พัก เขาเดินไปโดยรอบบริเวณ ที่แห่งนี้ที่ที่มีความทรงจำมากมาย ข้างเตียงที่หญิงสาวเดินจูงเขาเข้ามาพร้อมยื่นหน้าจูบเขาเป็นครั้งแรก ค่ำคืนร้อนแรงที่เขาลงโทษเธอโทษฐานเมามายอย่างหนัก เตียงนุ่มที่เขาและเธอนอนประคองกอดกันทุกค่ำคืน ห้องครัวที่หญิงสาวพยายามทำอาหารแม้ว่าจะไม่อร่อยก็ตามเพื่อเอาใจเขา โซฟาที่เขาและเธอนั่งโอบกอด พูดคุยหยอกล้อเล่นกันเป็นประจำ ชายหนุ่มยิ้มออกมาทั้งน้ำตาอาบแก้ม เขาจะไม่มีเธออยู่ในชีวิตอีกต่อไปแล้ว เขาจะไม่ได้พบลูกชายที่น่ารักของเขาอีกแล้ว ความฝันที่จะโอบกอดจูงมือหญิงสาวไปจนแก่เฒ่า เฝ้าดูลูกน้อยเติบใหญ่หายไปจนหมดสิ้น ชายหนุ่มสิ้นหวัง พลันทรุดเข่าล้มลง พร้อมก้มหน้า ร้องไห้ออกมาอย่างหนัก
