All Chapters of ม่านรักมาเฟีย: Chapter 71 - Chapter 80

ตอนที่ 71             “ไอ้เจมส์! นี่แกว่าฉันหึงแม้กระทั่งหมาหรือไงวะ แกวอนตายซะแล้ว ไอ้เจมส์!” ทว่าแอนโทนี่ยังไม่ทันได้ชำระความกับบอดี้การ์ดรู้ใจ ร่างบอบบางก็เดินออกมาพร้อมเจ้าหมาน้อยที่อิงซบอยู่ที่อก รอยยิ้มหวานๆ ที่ส่งมาแต่ไกล พลันให้ต้องหุบยิ้มลงเมื่อเห็นสีหน้าของเจ้าหนี้หนุ่มที่ยืนทำหน้ายักษ์ราวกับโกรธใครมา         ด้านแอนโทนี่ทำหน้าโกรธอยู่ ก็เพราะเจ้าหมาน้อยมันกำลังซบอกเมียของอยู่ ส่วนเจมส์เมื่อได้โอกาสก็ขอแยกตัวออกไป ปล่อยให้เจ้านายหนุ่มได้แต่ยืนกัดฟันกรอดๆ ทำร้ายใครก็ไม่ได้         “คุณเอริค คุณเป็นอะไรหรือเปล่าคะ ทำไมทำหน้าเหมือนเจ้าโทนี่เลยล่ะคะ” พัทตราเอ่ยถามเสียงหวานเพราะเพิ่งจะนึกชื่อเจ้าหมาน้อยได้ เมื่อได้เห็นหน้าชายหนุ่ม ส่วนแอนโทนี่ก็ยื่นมือออกไปหมายจะแย่งเจ้าลูกหมาออกไปห่างๆจากอกนุ่มของหญิงสาว พัทตรา

ตอนที่ 73   พัทตราวิ่งมาหยุดที่ซุ้มดอกไม้มุมโปรด หยดน้ำตาที่ไม่เคยคิดว่าจะไหลให้กับผู้ชายคนนี้กลับพากันหลั่งไหลไม่หยุด อารมณ์น้อยอกน้อยใจถาโถมเข้าใส่“ไอ้คนบ้า ไอ้คนสำส่อน ไอ้คนหลายใจ มีคนรักอยู่แล้ว ยังจะมายุ่งวุ่นวายกับฉันอีกทำไม ไอ้แอนโทนี่บ้า บ้าๆๆ จะไปตายที่ไหนก็ไปเลย” ร้องไห้คร่ำครวญจนเหนื่อยก็ทิ้งตัวนั่งบนม้านั่งตัวยาว ยกมือปาดน้ำตาลวกๆ รู้สึกเจ็บแปลบอยู่ในใจ เมื่อคิดว่าหากตนยอมมอบกายให้ชายใดไปแล้ว เธอก็จะรักเขาเพียงคนใด ทว่านี่มันอาจเป็นความรู้สึกที่เธอคิดไปเองฝ่ายเดียว เมื่อสิ่งที่เขาทำทุกอย่างนั้นก็เพราะความใคร่ หาใช่ความรู้สึกดีๆ ที่เขามีให้“จะร้องไห้ทำไมเนี่ย ร้องไปเขาก็ไม่สนใจหรอก ทำไมถึงได้โง่แบบนี้นะ ก็รู้อยู่ว่าเป็นได้แค่นางบำเรอของเขา แล้วจะไปหวังให้เขามารักทำไมกัน” เสียงสะอื้นพร่ำด่าตัวเองที่เผลอมอบใจให้กับเจ้าหนี้หนุ่มโดยไม่รู้ตัวบ๊อกๆๆ ลูกหมาตัวน้อยยืนเห่าอยู่ใกล้ๆ แหงนมองเจ้านายใหม่ตาใส

ตอนที่ 75    “สวัสดีครับคุณแอนโทนี่” ธนกฤษกล่าวทักทายตามมารยาท เมื่อเห็นสายตาของชายหนุ่มทำราวกับมองไม่เห็นเขา“อ้าว! ขอโทษนะครับที่ไม่ได้ทักทาย งั้นสวัสดีเช่นกันครับ ว่าแต่ตอนนี้ ผมรู้สึกง่วงมากเลย คงต้องขอตัวพาเมียไปนอนก่อนนะครับ” แอนโทนี่กล่าวจบก็เจอแม่ปูหนีบเข้าให้ ด้วยความหมั่นไส้และไร้มารยาทของเขา           “โอ๊ย! เจ็บนะครับเมียจ๋า” คนโดนแม่ปูหนีบร้องครางเสียงหลง ทำเอาเจ้าหวานเย็นวิ่งวนรอบๆ เจ้านายสาว ราวกับเป็นผู้พิทักษ์ ส่วนคนที่ร้องเสียงดังก็ยังคงแสร้งทำสีหน้าเหยเกเจ็บปวดจนน่าหมั่นไส้“คุณเอริค ฉันหยิกเบาๆ เองนะ ทำสำออยไปได้” พัทตราเบี่ยงตัวหลบหวังให้พ้นปลายจมูกโด่งที่ก้มต่ำลงเรื่อยๆ ซึ่งกำลังจ้องจะหากำไรจากแก้มนวลของเธอ พัทตราเงยหน้ามองตาเขียว เมื่อชายหนุ่มคิดจะทำประเจิดประเจ่อ“อะแฮ่ม!” เสียงดังขัดจังหวะ หลังจากธนกฤษยืนมองอยู่นานด้วยใบหน้าเปื้อนยิ้ม ที่อย่างน้อยชีวิตรักของหญิงสาวที่ครั้งหนึ่งเขาเคย

ตอนที่ 77    “ไหน...ไหนว่าคุณก็หิวข้าวไง” พัทตราครางท้วงเสียงขาดหาย เมื่ออารมณ์ที่แอบซ่อนอยู่ภายในมันพร้อมจะปะทุเพราะปลายนิ้วแสนร้ายของเขา“ผมเปลี่ยนใจแล้ว ผมอยากกินอย่างอื่นแทน ได้ไหม...ที่รัก” แอนโทนี่ไม่ยอมทำตามที่หญิงสาวขอร้อง ทว่าเขากลับถามเสียงทุ้มพร่าแววตาซ่อนความเจ้าเล่ห์ แฝงความปรารถนาไว้จนล้นปรี่ พัทตราเงยหน้าขึ้นสบตาก่อนหลุบตาลงมองแผ่นอกกำยำแทน เมื่อรู้ว่าต่อจากนี้อะไรจะเกิดขึ้น แต่เธอจะยินยอมให้มันเกิดขึ้นตอนนี้ไม่ได้ หากมีใครเข้ามาเธอจะทำเช่นไรแอนโทนี่ดันร่างบอบบางลงบนโซฟานุ่ม ก่อนเลื่อนกายตามติด ฝ่ามือร้อนลากไล้ลูบวนที่สะโพกกลมกลึง วนลงต่ำเรื่อยๆ ไม่นานชายกระโปรงตัวสวยก็ถูกถลกร่นเผยให้เห็นความอวบอูมน่าสัมผัส ซึ่งซุกซ่อนอยู่ภายใต้อาภรณ์ตัวจิ๋วสีหวาน ซึ่งมันเร้าอารมณ์เขาได้ดีเหลือเกิน แก้มสากระคายกดลึกจนเกิดรอยบุ๋ม เมื่อได้ยลโฉมความงดงามที่ปราศจากอาภรณ์ตัวจิ๋ว เพียงเท่านั่นสิ่งมหัศจรรย์แห่งความภาคภูมิใจของชายชาตรีก็พร้อมเต็มที่ ร่างแกร่งเกร็งสะท้านเมื่อหญิงสาวขยับกายต่อต้าน เพราะคว

ตอนที่ 79            “คุณกฤษ”“บอกผมมาเถอะครับ ผมก็อยากรู้เหมือนกันว่าคุณจะบอกอะไรผม”“ไมร่าเป็นห่วงเอริค ไมร่ากลัวว่าอาริชาร์ดจะทำร้ายเอริค” บอกเสียงสั่น ไม่กล้าที่จะบอกว่าอาของเธอคิดฆ่าเลยต่างหาก หาใช่จะทำร้ายให้เจ็บปางตายเท่านั้น“ทำไมคุณถึงคิดแบบนั้นล่ะครับ”“ฉัน...ฉันก็ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไมอาริชาร์ดถึงอยากจะทำร้ายเอริคนัก แล้วนี่เราต้องทำยังไงล่ะคะ แต่ตอนนี้ไมร่าโดนอาริชาร์ดบังคับให้กลับอิตาลีพรุ่งนี้ด้วย”“กลับอิตาลี” ธนกฤษครางรับราวกับคนละเมอ นี่ชีวิตของเขาต้องถูกผู้หญิงที่รักทอดทิ้งตลอดเลยหรือนี่ ฝ่ามือใหญ่ละออกจากเอวคอด แล้วยืนนิ่ง      ไมร่ามองอากัปกิริยาที่เปลี่ยนไปของชายหนุ่มด้วยความสงสัย“คุณกฤษ คุณเป็นอะไรหรือเปล่าคะ”“ไม่ครับ ผมไม่เป็นไร ถ้าคุณจะกลับอิตาลีพรุ่งนี้ เดี๋ยวผมไปส่งคุณเองครับ ส่วนเรื่องคุณเอร