Agad namang natawa si Eloisa."Tama ka, binilhan ka nila Mama at Papa ng bahay sa tabi ng dagat sa hilaga ng lungsod, kaya doon muna ako titira.""Salamat, ate, sa pagbibigay mo sa akin ng bahay." Namula ang mga mata ni Eloisa, at tila iiyak na naman siya sa susunod na segundo..Lumingon si Jess at naiinip na pinagalitan, “Bakit ba lagi mong iniisip ang mga bagay ng ate mo? Birthday gift yun ng ate mo. Nagtrabaho ka na sa Floralia sa loob ng maraming taon, at hindi mo pa 'rin kailangan ng pera para makabili ng bahay?" Kahit na madalas na hindi pantay ang pakikitungo sa kanya, siya ay manhid.Sa sandaling ito, parang tinusok ng karayom ang puso ni Eloisa.Tumayo siya ng walang ekspresyon."Sige, lilipat na ako, mag-iimapake na ako ng mga gamit ko."Lumapit si Jess at hinawakan ang kanyang kamay, "May oras para lumipat, huwag mag-alala ngayon. Kung hindi dahil sa dugo kong dumadaloy sa katawan mo, ayoko talagang pakialaman
Terakhir Diperbarui : 2025-02-23 Baca selengkapnya