All Chapters of บินไปด้วยรัก(Fly with Love): Chapter 1 - Chapter 10

ชายหนุ่มเอเชี่ยนลุคยืนมองตัวเองจากกระจกเงาบานใหญ่ สิ่งที่สะท้อนออกมาจากกระจกเป็นร่างสมส่วน ไม่ผอมไม่อ้วน ใบหน้ารูปไข่ คางแหลม ตาเล็กหยี สายตาสั้นและเอียงทำให้เขาต้องสวมแว่นสายตากรอบสีดำ จมูกโด่งเป็นสัน ปากเล็กบางสีชมพูระเรื่อ เขาสวมชุดทักซิโด้แต่ยังไม่สมบูรณ์นักเพราะเขาสวมใส่เพียงแค่เสื้อสีขาวประดับหูกระต่ายสีขาว ส่วนเสื้อสูทสีดำยังคงวางพาดไว้กับโซฟา “เฮ้อ...” แบงค์ถอนหายใจเฮือกใหญ่ “นี่เรากำลังจะแต่งงานกับจอร์จจริงๆ หรือ” แบงค์ถามกับตัวเองด้วยความไม่แน่ใจ งานแต่งงานของเขาไม่มีเจ้าสาวเป็นสตรีในอาภารณ์ขาวบริสุทธิ์เพราะคนที่เขาแต่งงานด้วยเป็นชายอเมริกันวัยเกือบสี่สิบปีนามจอร์จ เจฟฟเฟอร์สัน แม้ว่าคนในสังคมอาจจะสงสัยและไม่ยอมรับการแต่งงานระหว่างเพศเดียวกัน รวมถึงประเทศไทยดินแดนที่แบงค์จากมา การแต่งงานของคนเพศเดียวกันไม่มีกฎหมายมารองรับ แตกต่างไปจากดินแดนแห่งอิสระเสรี ไม่ว่าคุณจะเป็นเพศไหน รสนิยมทางเพศแบบไหน สามารถจดทะเบียนใช้ชีวิตคู่อย่างถูกต้องตามกฎหมายได้ ถึงกระนั้นก็ไม่ใช่สาระสำคัญที่แบงค์จะมากังวลใจ ความจริงในใจของแบงค์ที่ไม่มีใครล่วงรู้ ความจริงในใ

              “ท่านผู้โดยสารคะ ขณะนี้สายการบินวิงส์แอร์เวย์นำพาทุกท่านสู่ทาอากาศยานนานาชาติสุวรรณภูมิ เพื่อความปลอดภัยของท่าน กรุณานั่งประจำที่และรัดเข็มขัดจนกว่าสัญญาณรัดเข็มขัดเหนือศีรษะของท่านดับลง สำหรับข่าวสารและโปรโมชั่นต่างๆ ของสายการบินสามารถติดตามได้ที่ https://www.facebook.com/peegoongwriter สำหรับวันนี้ขอบคุณและสวัสดีค่ะ”            แบงค์รับสัมภาระแล้วนำขึ้นไปยังสำนักงานขายตั๋วชั้น 4 ของอาคารผู้โดยสารฝากกระเป๋าไว้ที่สำนักงาน แล้วออกเริงร่าติดปีกสวยๆ เป็นผีเสื้อเริงราตรี เขาไปทีจีผับ แหล่งบันเทิงประจำของเขา แบงค์แสดงลีลาร้องเพลงได้อย่างเมามัน ในห้องวีไอพีนี้มีเพียงชีพและเด็กอาร์ม ส่วนวินไม่ได้เข้ามาในคืนนี้ ทั้งสามกินดื่มอย่างสนุกสนาน ชีพไปตกลงกับอาร์มไว้เรียบร้อยแล้ว เด็กอาร์มรับหน้าที่เป็นผู้ให้ความบันเทิงต่อแบงค์            “ผับใกล้ปิดแล้ว ท่านจะพาอาร์มไปไหนดีครับ&

มากกว่าการเดินทาง สัมผัสความสะดวกสบายกับเครื่องพาณิชย์ลำใหญ่ที่สุดในโลก แอร์บัส เอ 380 Wings Ariways We care everyone. สายการบินวิงส์แอร์เวย์ บินไปด้วยรัก…            เจฟดูโฆษณาของสายการบินวิงส์แอร์เวย์แล้วรู้สึกระทมเสียใจ โชคชะตาเล่นตลกกับเขาและแบงค์เหลือเกิน หลังจากที่ความทรงจำของเขากลับมา เขาต้องใช้ชีวิตอยู่อย่างทรมานใจ ความสัมพันธ์ระหว่างเจฟกับเตยหอมแย่ลงไปเจฟเห็นภรรยาเหมือนเป็นคนอื่น เป็นคนแปลกหน้า มีเพียงความรักและรับผิดชอบให้แค่ของขวัญ ลูกสาวตัวน้อย นางจารุณี แม่ของเจฟ ผู้เจ้ากี้เจ้าการ ผู้อาศัยจังหวะทองที่ความทรงจำของลูกชายหายไปเนื่องจากอุบัติเหตุ ใส่ข้อมูลเรื่องของเตยหอมเข้ามาแทนที่แบงค์ พอความทรงจำที่หายไปกลับคืนมาเรื่อยๆ ก็ไม่มีแบงค์แล้ว เจฟเสียใจ ยังคงรักและถวิลหาแบงค์โดยตลอด ดึกดื่นคืนนั้น เจฟแยกต้วมานอนเพียงคนเดียว ให้เตยนอนหลับอยู่กับลูกอีกห้องนอนห้องหนึ่ง มานานมากแล้ว  เขา นอนไม่หลับ เอามือก่ายหน้าผากคิดอะไรมากมาย จนคิดไม่ตก เขานึกย้อนไปถึงตอนที่เขาบอกความต้องการหย่าร้างกับเต

หลายเดือนต่อมา...             นุชจรีนั่งจิบกาแฟลาเต้อย่างกระสับกระส่ายภายในร้านกาแฟ สายตาของหล่อนจับจ้องไปที่นาฬิกาเป็นระยะๆ สีหน้าหล่อนทวีความหงิกงอจนเมคอัพเครื่องสำอางไม่สามารถปกปิดไว้ได้ มีชายผู้หนึ่งผลักประตูเข้ามาในร้าน เขามองสอดส่ายสายตาไปทั่วร้านจนหยุดสายตามามองนุชจรีแล้วเดินมาหาหล่อน            “ฉันรอเธอนานมากแล้วนะ” นุชจรีทักทายอย่างไม่สบอารมณ์            “ขอโทษทีครับ” ชายหนุ่มกล่าวขอโทษขอโพยแล้วสั่งกาแฟกับบริกรที่ยืนรอรับรายการเครื่องดื่ม “ขอสั่งเอสเพรสโซ่ร้อนครับ”            “ไหนล่ะหลักฐานที่ให้หา” นุชจรีทวงงานที่ให้ชายหนุ่มสืบมาให้            “นี่ครับ ข้อมูลทั้งหมดอยู่ในซองนี้” ชายหนุ่ม

เมื่อเครื่องบินลงจอดที่สนามบินสุวรรณภูมิในเวลาบ่ายแก่ๆ แบงค์เปลี่ยนใจไม่ไปพบวินที่ทีจีผับและนัดพบเจอตง ตามตารางงานวันนี้ตงทำงานเที่ยวบินจากเชียงใหม่เวลาดึก เที่ยวสุดท้ายของวัน แบงค์ถอดเสื้อสูท ผูกไทค์สีส้มติดบัตรเจ้าหน้าที่เช็คอินลงช่วยงานฝ่ายเช็คอินในบริเวณชั้นผู้โดยสารขาออกเพื่อเป็นการฆ่าเวลารอตง จนเวลาล่วงเลยมาถึง 5 ทุ่มเศษๆ ตงก็ขึ้นมารับแบงค์ ทั้งสองออกจากสนามบินด้วยรถไฟฟ้าแอร์พอร์ตลิงก์มาสู่สถานีปลายทางพญาไท            “หิวมั้ยครับ” แบงค์ถามตงในระหว่างเดินลงจากสถานีรถไฟฟ้าพร้อมกับตง            “หิวอ่ะ” ตงตอบ “ผมอยากกินผัดไทย”            “ผัดไทยตอนเกือบเที่ยงคืนนี่ต้องผัดไทยประตูผีที่เดียวแล้วล่ะ เรียกแท็กซี่ไปร้านผัดไทยประตูผีก็แล้วกัน”            แบงค์และตงเรียกแท็กซี่มาร้านผัดไทยประตูผีย่านสำราญราษฎร์ สั่งผัดไทย หมูสะเต๊ะ น้ำส้ม