All Chapters of I SECRETLY WED the BOSS: Chapter 201 - Chapter 210

Naglakad palapit si Anthony palapit kina Sixto at Analyn. “Nasaan na ang mga sugarol, Tito? Bakit walang tao?”“Pinaalis ko sila. By the way, nagpunta kanina sa akin si Vhance.”Kinabahan siAnalyn sa pagka-straight forward ni Sixto. Hindi niya alam kung ano ang nasa isip ni Anthony at kung paano siya magre react. Nilingon ni Anthony si Analyn. “I'm sorry to trouble you.” Hindi alam ni Analyn kung para kanino ang mga salita na iyon ni Anthony. “There was a misunderstanding,” nagbaling ng tingin si Anthony kay Sixto, “nalito siguro si Vhance sa aming dalawa ni Edward, Tito. Don't worry, aayusin ko ‘to. Hindi ko naman akalain na lalapit siya sa ‘yo.” “Okay lang, wala namang problema. It’s my honor to help a junior protege.”Nagbaling ng tingin si Anthony kay Analyn, “kasama ka ba ni Vhance?” Tumingin si Analyn kay Sixto at saka sinagot ang tanong ni Anthony, “yes.”“Hindi basta-basta tumatanggap ng bisita ang isang tulad ni Tito Sixto. Mabuti at nakipag-usap siya ngayon sa iyo. Do

Dahil alanganing oras na, walang katao-tao sa lobby ng ospital. Maski sa elevator ay mag-isa lang na sakay si Analyn. At ng lumabas na siya ng elevator, wala ring naglipanang tao sa corridor. Nang makarating si Analyn sa labas ng pintuan ng kuwarto ng Papa niya, hindi niya nagawang pumasok agad. Huminto siya sa labas at saka pinakalma ang sarili. Parang ayaw niyang maniwala na nandito na siya sa labas ng kuwarto ng Papa niya at makikita na niya itong gising. Ang bilis ng tibok ng puso niya. Hinawakan niya ang dibdib niya na para bang kakalma ang pagtibok nun kapag hinawakan niya. Panay ang buga niya ng hangin. Pakiramdam niya ay punong-puno ng hangin ang dibdib niya at anumang sandali ay maiiyak na lang siya kapag hindi niya binakante ng hangin ang dibdib. Sumilip siya sa maliit na salami sa pintuan. Gusto niyang masigurado na totoo ang ibinalita ni Jan. Nakita niya ang Papa niya na nakadilat ang mga mata at kausap ni Jan. Bahagyang nakataas ang itaas na bahagi ng kama nito at naka

“Papa, sasagutin ko lang ito.” “Sige lang, anak.” Dinampot ni Analyn ang telepono at saka lumayo. “Hello.”[“Ano ‘yun?’] Hindi alam ni Analyn kung paano sisimulang sabihin kay Anthony ang nasa isip niya. Isa pa, halata ang pagod sa boses nito. Baka kakatapos lang ng meeting nito, at hindi niya alam kung good mood ba ito o bad mood pagkatapos ng sunod-sunod na meeting niya. “Hihintayin na lang kita sa bahay. Pwede ka bang umuwi mamaya? Kahit mga 10pm na.”Hindi agad sumagot si Anthony. Tahimik ding naghintay sa sagot niya si Analyn. [“Sige.”]“Okay. See you later.”Pagkakain ng hapunan, nagpaalam si Analyn sa ama. Sinabi niyang kailangan niya munang umuwi sa bahay at babalik na lang kinabukasan. Agad namang sumang-ayon si Damian. Maaga pa para umuwi sa bahay ni Anthony. Naglakad-lakad muna si Analyn habang nag-iisip, hindi niya alam kung saan pupunta. Hanggang sa napagpasyahan niyang sa casino na pagmamay-ari ni Raymond tumuloy. “May problema ba?” agad na tanong ni Raymond pagk

Papasikat na ang araw ng tinigilan ni Anthony si Analyn. Hindi napigilan ni Anthony ang mapangiti habang matamang nakatitig sa magandang mukha ni Analyn. Ngayon lang naging ganito kaganda ang umaga niya.“Good morning…” pagbati ni Anthony.Inirapan ni Analyn si Anthony.“At nagawa mo pang mag-good morning talaga?” Lalong lumapad ang ngiti ni Anthony. “Eh, sa good ang morning ko, eh! Sa sobrang good ng morning ko, gusto ko pa ngang humirit, eh!” Itinulak ni Analyn si Anthony, pero nanlalambot na siya kaya hindi man lang natinag ang lalaki sa malamyang pagtulak niya. Kumpara sa lalaki na para bang lalo pang na-energize pagkatapos ng ilang rounds nila. “Ano’ng humirit ka diyan? Pagod na ko.”Bahagyang natawa si Anthony. Bumaba na ito ng kama pero binuhat niya si Analyn at saka sila pumasok sa loob ng banyo. Naupo si Anthony sa gilid ng bathtub habang nasa kandungan niya si Analyn. Inabot niya ang gripo para dumaloy ang tubig. Mayamaya, tinimpla na niya ang temperatura ng tubig at sak

Nakalabas na si Damian sa ospital at iniuwi sa bahay na nahanap ni Vhance. Paminsan-minsan ay dumadalaw roon si Anthony. “Okay na ko. Akala ko ba sabi mo ako lang ang hinihintay para matuloy ang kasal n'yo sa simbahan?” Napahinto si Analyn sa ginagawa. Hindi niya akalain na maaalala ng Papa niya iyon. Muling itinuloy ni Analyn ang ginagawa at saka sinagot ang ama-amahan. “Kailangan pa ba ‘yun eh iang buwan na kaming kasal ni Anthony? Formality na lang naman ang ganun. Okay na kami ni Anthony.” Napamaang si Damian sa sagot ni Analyn. “Anak, minsan lang ikakasal ang isang babae sa simbahan ng naka-trahe de boda. Bakit mo naman ipagkakait sa sarili mo ‘yun?” Napakamot sa ulo niya si Analyn. “Eh, okay na ako, Papa. As long as kasal kami ni Anthony, okay na.”Matamang tinitigan ni Damian ang anak-anakan. “Iyong totoo, Analyn. May hidden agenda ba iyang kasal n’yo?”Muntik ng mabitiwan ni Analyn ang hawak niyang baso na pinupunasan. “‘Pa naman… ano’ng hidden agenda? Walang ganun…”