Semua Bab I SECRETLY WED the BOSS: Bab 311 - Bab 320

Iginiya ni Anthony ang asawa papunta sa walk-in closet para magpalit ng damit. “Ano’ng isusuot ko?”“Anything simple. Just like you.” NANG igiya ni Anthony pababa ng hagdan si Analyn, hindi napansin ni Anthony ang kabang mababanaag sa mga mata nito. “Parang nakakahiya na pumunta roon, Anthony.”“Bakit ka mahihiya?” Naglalakad na sila papunta sa sasakyan ni Anthony. Napansin ni Analyn ang mga bodyguard nito na nakakalat sa bakuran at ang mga sasakyn na gagamitin nila para maging convoy nila. Mukhang napaghandaan na ni Anthony ang lakad nila na ito. “Mapi-pictyuran ka dun kasama ako.” “I don’t care, misis. Sakay na.” Mukhang wala namang choice si Analyn, katulad ng wala rin siyang choice kagabi ng paulit-ulit siyang inangkin ni Anthony. Habang nasa biyahe, may mga tanong sa isip ni Analyn na gusto niyang masagot. Katulad ng: bakit parang bigla ay gusto siyang dalhin ni Anthony sa eskwelahan niya? May nalaman ba ito? Nakarating na sila sa St. Andrew’s University. Sobrang dami

Pagdating ni Analyn sa sasakyan, abala ang asawa sa laptop niya. “Talagang hindi ka pwedeng umalis na hindi mo kasama ang laptop mo, ano?” puna ni Analyn. Nag-angat ng tingin si Anthony kay Analyn at saka ngumiti. “Masanay ka na, babe.”“Ano pa nga ba?”“Pahahatid na lang kita kay Karl sa bahay. Biglang nakipag-meeting ngayong araw ‘yung bagong naga-apply na investor.” “Hindi. Sasama ako sa ‘yo.” Tumaas ang isang kilay ni Anthony. “Hindi ka ba naniniwala sa akin? Sa DLM nga ako pupunta. Promise.” “No. Sabi mo na masanay na ako. So kailangan ko na ring masanay sa mga trabaho mo bilang ako si Mrs. De la Merced.”Malapad na napangiti si Anthony. “I like that…”Gumanti naman ng ngiti si Analyn. “Okay, read this habang nasa biyahe tayo para may idea ka sa background ng company nung investor.”NANG dumating sila sa conference room ng DLM, wala pa roon ang ka-meeting ni Anthony. “Baka gusto mong umatras, may panahon ka pa,” sabi ni Anthony sa asawa. “No. Kaya ko ‘to.”“Okay, sabi

Inulit ni Analyn sa isip niya ang mga sinabi ni Eric. Iniisip niya kung hindi ba siya nagkamali ng dinig. “Analyn, pagkatapos ng maraming taon, na-realize ko na mahal pa rin kita. Ikaw lang ang laman ng puso ko. Walang ibang babaeng pumantay sa pagmamahal ko sa ‘yo. Please give me another chance…”Hindi sinasadyang naikumpara ni Analyn si Eric kay Anthony. Kung magsalita ito ay may pagsusumamo, nakikiusap. Samantalang si Anthony ay may pagka-possessive, gusto niyang lagi siyang sigurado na sa kanya siya at hindi papayagan ang kahit sino na magkaroon ng kaugnayan sa kanya. Pero si Eric, open siya na naging sila ni Anthony, at willing siyang maghintay na maging sila ulit. Hindi nakapagsalita si Analyn. Hindi niya alam kung ano ang isasagot kay Eric. “Natakot ba kita? Sorry… Hindi ko gustong takutin ka. Gusto ko lang malaman mo ang nararamdaman ko ngayon.”Umiling-iling si Analyn. Hindi siya makapaniwala na posible ang sinasabi ni Eric ngayon. Apat na taon na ang nakaraan, at pagkat

Bahagyang nagulat si Analyn. Bihira siyang tawagin ni Edward ng ganun. O siguro dahil narito si Brittany sa malapit. “Mr. Zamora, susunduin mo na ba ang asawa mo?” Lumingon si Edward sa gawi ni Brittany. Nakatingin ito sa kanilang dalawa ni Analyn na tila natatawa sa kanila. Nilingon ni Edward ang sekretarya na nasa likuran niya.“Iuwi mo na ang asawa ko,” utos ni Edward dito. “Tapos ka na ba sa trabaho mo, asawa ko?” tanong ni Brittany na hindi pa rin tumatayo. “Yes, kakatapos ko lang sa isang meeting. Pero may isa pa akong kailangang kausapin.”“Okay, kung ganun, mauuna na akong umuwi.” Pagkasabi nun ay tumayo na si Brittany at naglakad na palapit sa sekretarya. Magkasabay na umalis na ang dalawa habang naiwan sila Analyn at Edward. “Kumusta ka?” tanong ni Edward. “Okay ka lang ba?”“Okay naman…” tatango-tangong sagot ni Analyn, nang bigla siyang may naalala. “By the way, may sasabihin pala ako sa ‘yo. Iyong assistant mo? Parang hindi mo yata siya na-train na mabuti. She almo

“Bukas ng umaga, sumama ka sa akin sa ospital. Magpapakita lang tayo tapos aalis na. May flight akong kailangang habulin para sa isang business trip.” Kalalabas lang ng banyo ni Analyn ng sabihin ni Anthony iyon sa kanya. “Sino’ng nasa ospital?”“Si Tito Sixto. May spinal injury daw.”“Ah, okay. Saan ka naman pupunta?” “Sa San Clemente. I-occular ko iyong bagong branch doon.”“Naririnig ko na maganda raw doon. Minsan, isama mo ako para malaman ko kung totoo.”“Sumama ka na bukas. Put aside your work and accompany me.”Sumimangot si Analyn. “Ayoko. Pag trabaho, trabaho. Kapag pasyal, pasyal lang. Walang trabaho.”“Sus, ang arte. Okay, hahanap ako ng time para maipasyal kita roon. For the meantime, ipapasyal muna kita sa langit ngayon.”Agad na binuhat ni Anthony ang asawa at saka inilapag sa kama. “Maaga tayo gigising bukas, Anthony! natatawang sabi ni Analyn, pero hindi iyon pinansin ng asawa at inumsahan na siyang hubaran.NAPANSIN ng sekretarya ang tila antok na antok pang si A