All Chapters of Contract Marriage: Tied With The Ruthless Billionaire: Chapter 51 - Chapter 60

Nakalimutan ni Selene na wala siyang ginawa ngayong mga sandali.Parang hindi siya natuto mula sa kanyang mga pagkakamali.Matapos ang mahabang katahimikan, itinaas ni Selene ang kanyang mukha at tumingin sa kanya gamit ang kanyang itim at puting mga mata, "Hindi mo na kailangang pakainin ako, kaya kong kumain mag-isa."Bumaba ang mga pilikmata ni Davron, ang kanyang ekspresyon ay madilim. Pagkalipas ng ilang sandali, kinurot ni Davron ang panga ni Selene, ang kanyang boses ay medyo malamig at matalas, at dahan-dahang binigkas ang dalawang salita. "Ibuka mo ang bibig mo."Gusto tumawa ni Selene Hindi pa siya nito pinakain ng kahit ano kailanman. Ngayong gabi ay parang kailangan pa nitong ipasok ang tableta ng kontrasepsyon sa kanyang bibig gamit ang sariling mga kamay. Marahil ay natatakot ito sa nakaraang karanasan at kailangan nitong panoorin na kainin ito ng kanyang sariling mga mata para makaramdam ng kaginhawahan.Sa huli, hindi pa rin niya siya gaanong pinagkakatiwalaan.Iniwas

Nais ni Edmund Averilla na umakyat sa mataas na sanga ng pamilya Zalderriaga, at hindi labis na sabihin na napaka-ambisyoso niya.Sobrang nagtataka si Selene kung paano pag-uusapan nina Tiara ang kasal kay Davron ngayon.Noong nakaraan ay binanggit nila ni Davron ang tungkol sa divorce, pero wala naman siyang plano sa ngayon.Marahas na ginamit ni Edmund ang kanyang lakas, at medyo masakit ang sampal sa mukha niya.Noong bata pa siya ay sanay na siyang tiisin ang karahasan nito, pero ngayon ay ayaw na niyang tiisin iyon.Hindi na muling nagbayad si Edmund para sa mga gastusin sa paggagamot, at hindi na niya kailangang makita ang mukha niya.Ngumiti si Selene, "Hindi ba't malalim ang pagmamahal ni Davron kay Tiara? Sa ganitong sitwasyon, kahit na gusto kong gumawa ng isang bagay, wala itong saysay."Napakasama ng mukha ni Edmund nang marinig niya ang mga sinabi ni Selene.Sa una, akala niya ay magpapaka-asawa si Tiara kay Davron nang maayos matapos siyang gumaling sa kanyang sakit at b

Sa susunod na Lunes ay ang deadline na ibinigay ni Davron. Hindi makumbinsi ni Selene ang lalaki na baguhin ang kanyang isip. Ang taong ito ay mukhang madaling makausap, iyon lang. Siyempre, hindi siya magiging sa kanyang kasalukuyang posisyon nang walang ilang mga trick. Gusto pa rin ni Selene na makipaglaban dito. "Mr. Zalderriaga, gusto ko pa ring magbitiw sa trabaho." Itinaas ni Davron ang kanyang kilay at sinabi nang mahinahon, "Okay, ihanda mo naa ang pera at maaari ka ng umalis sa anumang oras." saad nito. Galit na galit si Selene kaya't siya ay umungol at hindi maiwasang tumapak sa kanya. Ngunit si Selene ay nakasuot lang ng tsinelas, kaya wala itong naramdaman nang siya ay tumapak sa kanyang instep. Kinurot ni Davron ang kanyang baywang at itinulak ang kanyang tuhod nang mas malalim, "Naghahanap ka ba ng ikamamatay mo?" Si Selene ay humakbang sa kanya at sa wakas ay nagpabuntong hininga, "Huwag mo akong sisihin kung hindi ako magaling sa trabaho kapag bumali

Dalawang ticket para sa musical, parehong VIP seats.Magkatabi ang dalawang ticket, na may pinakamagandang view.Isa rin itong gawa ng musical master na si Webber. Bihira itong ipalabas sa Pilipinas at mahirap makuha ang mga ticket.Pero para kay Davron, hindi mahirap na bagay iyon. Humihingi lang siya at may maghahatid ng ticket sa kanya.Tinitigan ni Selene ang oras ng palabas at lokasyon sa ticket. Gusto rin niyang pumunta. Hindi madaling makakuha ng ticket, pero mas mahalaga, ayaw niyang salubungin sila sa pinto ng concert hall.Bumalik si Selene sa kanyang karaniwang malamig at walang pakialam na itsura, itinaas ang kanyang kamay at kumatok sa pinto ng opisina ni Davron, at saka pumasok tatlong segundo pagkatapos suot ang kanyang high heels.Inilagay niya ang mga ticket sa harap ng mesa nito, "Mr. Zalderriaga, ito na ang mga ticket."Parang hindi gaanong nag-aalala si Davron, at tiningnan siya ng dalawang beses, "Pagod ka ba sa trabaho ngayon?"Umiling si Selene, "Hindi naman."T

Mapula ang mga daliri ni Selene dahil sa lamig. Hindi niya alam kung dahil ba sa lamig o sa hangin, pero medyo nanginginig ang kanyang mga kamay. Parang nawalan ng lakas ang kanyang mga pulso, at unti-unti nang hindi niya mahawakan ang telepono. Unti-unting naging malabo ang kanyang paningin, at nakaramdam siya ng sakit sa kanyang mga buto. Walang laman ang kanyang puso, parang dingding na mag-e-echo kung dalawang beses kang kakatok. Patuloy na nagpapaalala ang broadcast sa itaas ng auditorium. "Malapit nang magsimula ang palabas. Mangyari pong pumasok na ang lahat." Dali-dali siyang natauhan, at makatuwirang nag-reply kay Davron. [Sige.] [Wala na akong pakialam, ituloy mo na lang ang gagawin mo.] Parang naubos ang lahat ng kanyang lakas sa pagta-type ng mga salitang ito. Pinatay ni Selene ang kanyang telepono, hinawakan ang tiket, at naglakad patungo sa gate papasok sa auditorium. Wala namang masama sa pagiging mag-isa. Wala namang masama kung hindi siya nito pinuntahan. So