All Chapters of Contract Marriage: Tied With The Ruthless Billionaire: Chapter 31 - Chapter 40

Binigyan siya ni Davron ng isang pagpipilian. Hinarap nito ang bagay sa pinakadirekta at simpleng paraan. Malinaw na alam ni Davron na hindi niya kayang bayaran ang 80 milyong piso bilang mga liquidated damages. Hindi na banggitin ang 80 milyong piso. Kahit 800,000 pesos pa. Wala siyang ganito kalaking halaga. Natahimik si Selene. Napakatiyaga ng abogadong si Regala at hindi siya hinimok na agad na pumili. Pagkaraan ng ilang sandali, itinulak niya ang naunang pinirmahang kontrata sa harap ni Selene sa postura ng pakikipagnegosasyon, "Ms. Averilla, malinaw na nakasulat sa kontrata na nilabag mo ang kontrata." Karamihan sa mga abogado ay mukhang seryoso. Naramdaman ni Selene na medyo masama ang lalaking nasa harapan niya. Mababa ang tingin nito sa kaniya na may halong superior na attitude, pero itinago niya nang husto ang kanyang kayabangan. "Hindi naman gusto ni Mr. Zalderriaga na ituloy mo ang iyong paglabag sa kontrata. Pinakamainam para sa parehong partido na umatras."

Hindi na hinintay ni Mrs. Zalderriaga ang sagot ni Davron. Pinigilan ng ginang ang kanyang galit bago muling nagsalita, "Sinabi sa akin ni Doctor Buena na nakita niya kayo ni Selene sa ospital." Hindi sinasadya ni Davron na ipaalam ito sa kanyang ina. Ngunit dahil hindi na niya ito maitatago ay wala nang silbi ang patuloy na pagpapanggap. "Oo." sagot ni Davron. " Obstetrics and Gynecology?" tanong ng ginang. "Bakit mo ako tinatanong kung alam mo naman ang lahat?" Halos magalit si Mrs. Zalderriaga sa anak. Ngunit ang anak na ito ay palaging napaka-opinionado mula pa noong siya ay bata palang, at walang sinuman ang maaaring gumawa ng anuman tungkol sa lalaki. Hindi alam ng ina ni Davron na idinala si Selene sa operating room. Agad nitong inutusan ang driver na magmaneho papunta sa ospital. "Buntis ba si Selene?" dagdag nitong tanong. Nanatiling tahimik si Davron. Habang pinag-iisipan ito ni Mrs. Zalderriaga, mas nararamdaman na niya iyon. Halos masuka si Selene noon nang kuma

Halata namang nagsisinungaling si Davron. Hindi man lang ito nag-abalang gumamit ng kaunting sinseridad sa pagsisinungaling. Nang marinig ni Selene na sinabi ng lalaki na gusto siya nito, nakaramdam pa rin siya ng labis na pagkabigo, at ang kanyang puso ay tumibok ng malakas. Pero sa isang iglap ay nakita niya ang pagiging pabaya sa pagitan ng mga kilay at mata ng lalaki, at alam niyang biro lang ang ginawa nito. Unti-unting kumalma si Selene. Wala na siyang lakas pa para magsalita pagkatapos ng ginawang operasyon. "Davron, hindi ko kailangan ng mahabang bakasyon." Gusto na lang niyang umalis ngayon, para huminahon at maging matino, at hindi yung patuloy pang lumunog sa paligid ng lalaki. "Kung ayaw mo ng tatlong buwang bakasyon, e 'di isang buwan na lang, pero huwag mong sasabihin na ako, na isang kapitalista, ay pagsasamantalahan ka na naman." sambit ng lalaki. Tila napakahaba ng pasensya sa kanya ni Davron ngayon. Hindi talaga maintindihan ni Selene kung bakit ayaw si

Sa mga nagdaang taon, minsan lang magkaroon ng emotional fluctuations si Davron. Mahabang panahon niya itong tiniis, ngunit hindi niya kayang pigilan iyon ngayon. Mariin niyang pinisil ang palapulsuhan ni Selene, halos lumabas na ang mga ugat roon, at malamig ang awra na makikita sa mukha ni Davron. "Pinakain kita para saktan, hindi ba?" tanong niya. Mukha naman itong seryoso, puno ng galit ang mga mata. Kapagkuwan ay naramdaman ni Selene ang sakit ng mariing hawak ni Davron sa kanyang pulso kaya't pinalis niya ang kamay nito nang walang anumang ekspresyon sa mukha, "Okay, kasalanan ko ito." aniya. Tinitigan ni Davron ang kanyang mga mata, naroon ang hindi mapangalanang apoy na mas lalong nag-iinit. Tila isang martilyo ang mga salitang lumabas sa bibig ni Selene na pumupukpok sa kanyang puso. Hindi siya iyong tipo ng tao na kayang magtiis sa tuwing nasasaktan, at ibabalik niya din ang kaunting kalungkutan ng sampung ulit. Sa pagkakataong ito, nakapagtiis si Davron sa isang pam

'Iniligtas niya ako. " Napakagaan pakinggan ng mga salitang iyon. Tumingin si Selene na parang walang nangyari, "Ganoon pala iyon, kung ganoon." Nagsindi ng isang sigarilyo si Davron, at nang tumaas ang apoy ay nag-isip ito sandali at idiniin ang sigarilyo sa ashtray. "Kakaiba ba?" tanong nito. Kinailangan pa ring umakto ni Selene kasama si Davron. Kaya niyang isipin kung gaano katigas ang kanyang naging ekspresyon, at ang mga mata niya ay masakit at namumula. "Medyo hindi lang inaasahan." sagot niya. Inilayo ni Davron ang sariling mukha at panay ang tingin kay Selene. Napakaputla ng mukha ni Selene, ang kanyang katawan ay tuwid, at ang buong katawan ay tila isang takot na ibon, wala sa napakagandang kalagayan. Dahan-dahan niyang ibinuka ang kanyang bibig. "Na-kidnap ako noong bata pa ako." ani Davron. Actually, hindi na siya isang bata. Sa kanyang kabataan, noong siya ay isa pang dalaga. "Medyo matagal na panahon na iyon, halos kalahating buwan akong nakakulong, ila