Lahat ng Kabanata ng LOVING IN THE PRESENT : Kabanata 1 - Kabanata 10

Akhiro point of view "What's the status patient in No.0345?" nagmamadali akong pumunta sa room no. 0345. Para check ang kalagayan ng pasyente ko doon nagkamalay na daw kasi ito mula sa pag kaka coma sa loob ng dalawang buwan. "He regained his consciousness as of 10:15 am. His vital signs are within Normal limits, However, he can't remember his name." malapit na ako sa kwarto ng pasyente ng marinig o ang iyakan sa loob ng kwarto naroon ang kaniyang asawa at mga anak "Doc! bakit di kami maalala ni daddy?!" Isang minor de edad na babae ang lumapit saakin nilagpasan ko lang siya at dumiretso sa pasyente ko na nakatulala pa at mukhang pinoproseso ang nangyayari sa paligid niya."I advised you to leave this room right now, I need to check the patient." after that his whole family step out of the room and the three of us stay silent as i check the condition of the patient."hello sir? I'm Dr. takahashi? do you know what your name is? I need to check your memory. is that okay?" Kinuha ko a

Akhiro point of view Almost 5:00 am na nang bumalik si leigh kasama ang mommy niya nakangiti ito habang may kausap sa phone niya makikita mo na napaka genuine ng pag ngiti niya na dati saakin niya lang pinapakita.What a thought. Dumiretso ako sa Ward para ikutin lahat ng patient ko meron kasi akong ibang patients na ngayon din ang discharge schedule. Isa na duon si leigh. pagkatapos ay bumili muna ako ng pagkain sa lobby at dumiretso sa office ko para kumain. Palabas palang ako ng salubungin ako ni Nurse Jana para puntahan si Mr. max sinailalim namin sya sa maraming test nang ma confirm namin na meron nga siyang partial Amnesia kinausap namin ang family niya. bilininan kung ano ang dapat iwasan, at dapat na gawin habang hindi pa bumabalik ang memorya niya ay undergoing treatment padin siya. hanggang sa gumaling na siya.Pagkatapos kong magikot naisipan ko dumaan sa kwarto ni leigh para makapag paalam at i congratulate siya sakaniya pagkalabas pero nasa labas palang ako ng pinto ay

Leigh's point of view Kaya pala di nagaksayang bigyan ako kahit isang text message eh busy pala.stop it leigh. sabi mo sakanya mag mmove on kana sakanya wag mo nalang siyang pansinin at kumain kanalang.Nang makaupo kami sa tapat ng table nila ay tumahimik ang lasing na Kasama nilang Nurse. Binalik ko ang atensyon ko sa menu bago itinuro kay dad lahat ng gusto ko tikman na pagkain. Ganon din ang ginawa ni Mom kinalimutan niya na Doctor ko ang nasa harap ng table namin."Stop touching me!" tila naiinis na sabi ng Doctor sinusubukan pakalmahin ang sarili sa inis."Kento, Let's go to hote-""hey. what are you talking about. I'm sorry please don't mind us." Nahihiyang nanghingi ng paumanhin si Doctor kento sa ibang customer at laking gulat niya pa ng makita kami sa tapat ng table nila nilingon niya si takahashi at tumingin ulit saamin at nag bow pa ng kaunti."Dad. I think we shouldn't come back here again." binulungan ko si dad nagkuwentuhan lang kami hanggang sa dumating ang order nam

Akhiro point of view I was resting at the Rest area when akhiro hurriedly went to me and drag me out of the room. magrereklamo pa sana ako nang makita ko na nagkakagulo din sa ER. and daming pasyente. pero iisa lang ang nakaagaw ng pansin ko. Nakita ko mula sa stretcher nakahiga si leigh inaasikaso siya ng isang nurse na natataranta din dahil sa sinasabi ng isang matanda naka uniporme ng pangkasambahay. "Ano yang tinuturok mo sakanya?" tanong nito naiiyak pa "Nako naman kasi hija. sabi ko sayo wag kana mag shopping shopping eh. lagot ako sa mommy mo." Mababakas sa kaniyang boses ang labis na pag aalala kaya naman lumapit na ako duon kasunod ko si kento. "Leigh." tinapik tapik niya ang pisngi nito. chineck ko naman agad ang vitals niya at nang mapansin na mahina ang tibok ng puso niya "Oxygen." sabi ko agad naman ginawa ng nurse ang sinabi ko "what happened to her?" tanong ko sa matandang nasa tabi niya. "Nako Doc! kanina sa Mall sabi niya mahihimatay na daw siya. Tapos hin

Leigh point of view "Gael thankyouu! see you next week." napairap ako sa hangin ng gayahin nj Doc Takahashi ang sinabi ko kay gael at ang nakakainis pinaulit ulit niya pa grabe talaga. " Ganon ba mga type mo?" hindi ko alam kung matutuwa ba ako sa tanong niya o lalong maiinis sumasakit ang dibdib ko sa lalaking to eh. " ano bang pake mo? wala kana don kung type ko man mga kagaya ni gael." nagpipigil ng inis na sabi ko dahilan para tumango tango sya. pagtapos niya ako bigyan ng gamot ay lumabas na siya Nagibabang awra. Hindi mo na ako madadala sa ganyan mo Doc! nag momove on nako sayo. Tigilan mo na kunyaring concern mo sakin. Nang bumalik si Mom sa room sasalubungin ko sana siya ng ngiti pero bigla nawala ang ngiti sa labi ko ng mapansin na namamaga ang dalawang mata niya. "Mom? Did you cry?" Hindi ko alam kung nagpapanggap lang ba siya na hindi ako narinig para hindi ko makita ang mata niya kaya hindi ko muna siya kinausap. What happened? why did she Cry like that? is it b