Leigh's point of view Nagkatitigan lang kami ni Doc takahashi sa labas ng pintuan hanggang sa tingnan niya ang mga binili namin tinapay sa lobby. tinago ko iyon sa likod ko kahit imposbleng matago ito dahil pa rectangle ang hugis nito. Napairap siya sa hangin at lalapit sana samin ng humarang ang kyut at maliit na batang si kiarra sa harap ko at buong tapang na tinitigan si Doc. Para mga nababasa ko sa Novel Si doc ay isang malaking pating at si kiarra naman ang maliit na bagong panganak na pagong. napatawa ako sa naiisip ko at tiningnan ang babaeng kasama ni doc yung Nurse. Nakalagay sa dibdib niya ang pangalang Jana. ahh okay Jana. Hindi ko alam pero naging competitive ako nung tinitigan niya ako sa mata ko kaya tinitigan ko din sya walang plano kumurap. "Let's go Mommy.. let's forget about that Doctor he's not my Daddy anymore." Anak saglit lumalaban pa ang mommy mo dito wala akong nagawa ng binuksan niya ang pinto ng kwarto ko pinapasok niya ako bago siya pumasok saka b
Akhiro point of view Before leaving the room, nakita ko si Leigh na nakahawak sa pisngi niya nakapikit at tila may sinasabi sa sarili niya. " Do you like her?" bumalik ang paningin ko kay Jana na nasa tabi ko pa pala hindi siya umalis sa tabi ko kahit ayaw ko siyang katrabaho dahil iba ang inuuna niya. tinanggap ko nalang ang kapalaran ko na makakasama ko siya sa loob ng isang linggo. " that's none of your business." sagot ko at nauna na maglakad sakanya "What about Erin?" biglang tanong niya kaya napahinto ako at hinarap siya. " Alam ko di ka pa nakaka move on kay Erin." binigyan ko siya ng isang malamig na tingin. hindi ko gusto ang mga lumalabas sa bibig niya. ""Erin's gone, and our relationship ended long ago. I alone decide who I care for, not you, not her." pagkasabi ko non ay iniwan ko na siya doon hindi ko na hinintay pa na sumagot siya. Ayokong makipagtalo sa taong nabubuhay pa sa nakaraan ng ibang tao. masyado lang siyang naging close saakin naging mataba na d
Akhiro point of view "Let's welcome our newly appointed resident surgeon doctors in the Cardiology department. Please introduce yourselves." Kento led the introductions, followed by me and Erin. We're thrilled to join the Cardiology team together! Afterwards, our new colleagues warmly welcomed us one by one. after the warmly welcome we start our Schedule. At nakakapagod nga iyon. kaya todo reklamo si kento saakin. "Akhiro, I'm so done. Everyone's coming to me with their issues, and they're all so cranky. I'm on the verge of quitting-" Nakatanggap na malakas na batok si kento kay Erin kaya naman na isubsob niya ang mukha niya sa table. andito kami sa cafeteria para mag lunch at puro daing naman ni kento ang naririnig ko. "Stop complaining! If you're unhappy, go back to Japan. You're stressing Akhiro out." tinulak ni erin ang mukha ni kento para magkaroon ng space ang table at mailagay niya ang kaniyang food. " Congratulations akhi~ you did a great job. " tumabi saakin si Eri
Akhiro point of view "What's the status patient in No.0345?" nagmamadali akong pumunta sa room no. 0345. Para check ang kalagayan ng pasyente ko doon nagkamalay na daw kasi ito mula sa pag kaka coma sa loob ng dalawang buwan. "He regained his consciousness as of 10:15 am. His vital signs are within Normal limits, However, he can't remember his name." malapit na ako sa kwarto ng pasyente ng marinig o ang iyakan sa loob ng kwarto naroon ang kaniyang asawa at mga anak "Doc! bakit di kami maalala ni daddy?!" Isang minor de edad na babae ang lumapit saakin nilagpasan ko lang siya at dumiretso sa pasyente ko na nakatulala pa at mukhang pinoproseso ang nangyayari sa paligid niya."I advised you to leave this room right now, I need to check the patient." after that his whole family step out of the room and the three of us stay silent as i check the condition of the patient."hello sir? I'm Dr. takahashi? do you know what your name is? I need to check your memory. is that okay?" Kinuha ko a
Akhiro point of view After that night. leigh smiled at me give me the red rose she trimmed. bumalik ako sa aking office at itinapon ang bulaklak na binigay niya. I hate flowers. no exceptions. Pagtapos ko mag rounds ng gabing yon dumiretso ako sa rest area at doon ako matutulog ngayon dahil minomonitor ko si Mr. max may possibility na bumalik din agad ang memorya niya. Hindi ko pa napipikit ang mata ko nang mag ring ang cellphone ko. Agad ko naman iyon kinuha at sinagot."hey, bro. where are you?" I heard Kentaro speaking on the phone. I shouldn't answer this call."Rest area. why?" after that the call ended. I sigh before take my white coat again. Binulsa ko ang cellphone ko at isinuot na ang white coat ko."Hey! I'm here." I turned my head to face Kentaro walking towards me he put his phone in his pocket and grab my arm. " do you know? " I really hate kento when he stop talking lalo na kapag alam niya na mahalaga sasabihin niya nakakaiksi ng pasensya talaga. tumigil kami sa pa
Akhiro point of view Almost 5:00 am na nang bumalik si leigh kasama ang mommy niya nakangiti ito habang may kausap sa phone niya makikita mo na napaka genuine ng pag ngiti niya na dati saakin niya lang pinapakita.What a thought. Dumiretso ako sa Ward para ikutin lahat ng patient ko meron kasi akong ibang patients na ngayon din ang discharge schedule. Isa na duon si leigh. pagkatapos ay bumili muna ako ng pagkain sa lobby at dumiretso sa office ko para kumain. Palabas palang ako ng salubungin ako ni Nurse Jana para puntahan si Mr. max sinailalim namin sya sa maraming test nang ma confirm namin na meron nga siyang partial Amnesia kinausap namin ang family niya. bilininan kung ano ang dapat iwasan, at dapat na gawin habang hindi pa bumabalik ang memorya niya ay undergoing treatment padin siya. hanggang sa gumaling na siya.Pagkatapos kong magikot naisipan ko dumaan sa kwarto ni leigh para makapag paalam at i congratulate siya sakaniya pagkalabas pero nasa labas palang ako ng pinto ay
Leigh's point of view Few days have passed Umaga na ng magising ako. dahil anong oras na din kami nakatulog nila mommy and daddy kagabi dahil inayos pa namin ang mga inuwi naming gamit ko. Finally andito na ako sa kwarto ko. na miss ko ito... Nagpagulong- gulong muna ako sa malawak kong kama at nang matapos ay kinuha ko ang cellphone ko inaantay kung magt-text ba diya saakin. alam ko binigay ni daddy sakanya ang number ko. biglang nag flashback sa isip ko yung itsura ng babaeng kasama niya. I think busy sya don bagay sila.knock.. knock.. nilapag ko ang cellphone ko sa side table saka dinikit ang tenga ko sa likod ng pintuan "yes?" "Miss leigh, pinapatawag po kayo ni Mrs. villamor sa dining area." I heard my ate calling me. kaya agad ako pumunta sa cr para mag ayos pagtapos ko mag ayos sinubukan ko hanapin kung saan ko nilagay yung phone ko hanggang sa tinawag na ulit ako ni aling rosa sa may pinto kaya naman dali dali na ako lumabas ng kwarto para bumaba."Hi. honey, kamust
Leigh's point of view Kaya pala di nagaksayang bigyan ako kahit isang text message eh busy pala.stop it leigh. sabi mo sakanya mag mmove on kana sakanya wag mo nalang siyang pansinin at kumain kanalang.Nang makaupo kami sa tapat ng table nila ay tumahimik ang lasing na Kasama nilang Nurse. Binalik ko ang atensyon ko sa menu bago itinuro kay dad lahat ng gusto ko tikman na pagkain. Ganon din ang ginawa ni Mom kinalimutan niya na Doctor ko ang nasa harap ng table namin."Stop touching me!" tila naiinis na sabi ng Doctor sinusubukan pakalmahin ang sarili sa inis."Kento, Let's go to hote-""hey. what are you talking about. I'm sorry please don't mind us." Nahihiyang nanghingi ng paumanhin si Doctor kento sa ibang customer at laking gulat niya pa ng makita kami sa tapat ng table nila nilingon niya si takahashi at tumingin ulit saamin at nag bow pa ng kaunti."Dad. I think we shouldn't come back here again." binulungan ko si dad nagkuwentuhan lang kami hanggang sa dumating ang order nam