CHAPTER 2

Akhiro point of view

After that night. leigh smiled at me give me the red rose she trimmed. bumalik ako sa aking office at itinapon ang bulaklak na binigay niya. I hate flowers. no exceptions.

Pagtapos ko mag rounds ng gabing yon dumiretso ako sa rest area at doon ako matutulog ngayon dahil minomonitor ko si Mr. max may possibility na bumalik din agad ang memorya niya.

Hindi ko pa napipikit ang mata ko nang mag ring ang cellphone ko. Agad ko naman iyon kinuha at sinagot.

"hey, bro. where are you?" I heard Kentaro speaking on the phone. I shouldn't answer this call.

"Rest area. why?" after that the call ended. I sigh before take my white coat again. Binulsa ko ang cellphone ko at isinuot na ang white coat ko.

"Hey! I'm here." I turned my head to face Kentaro walking towards me he put his phone in his pocket and grab my arm. " do you know? " I really hate kento when he stop talking lalo na kapag alam niya na mahalaga sasabihin niya nakakaiksi ng pasensya talaga. tumigil kami sa paglalakad saka niya binitawan ang braso ko. " Dude. Don't you know? Leigh's permitted to discharge tomorrow." before I knew I was running towards leigh's room.

"Why I didn't know this? I'm her Doctor? who gave her permission?" I asked kento takbo lakad pa ang ginawa namin para makarating sa room ni leigh. malayo kasi ang room ni leigh kung manggagaling sa Rest area.

Nang makarating kami doon ay sumalubong saaming pinto ang parents nito at kausap si Director shi.

"Director shi! what's with that news? I'm her Doctor! I should be the one who decides if sh-" I realized na nasa harap pala kami ng parents ni leigh. I bow a little at lumayo ng kaunti sakanila para makausap ko si Director.

"Leigh wants it." napabuka ng kaunti ang bibig ko at nakatitig lang sa seryosong mukha ng Director. " Nagiging maayos na ang kaniyang kalagayan. Isa pa Matagal na natin natanggal ang Tumor sa puso niya. Give her a chance to live her life outside this building." pagtapos niya sabihin yun ay tinapik niya ang braso namin ni kento bago siya muling bumalik sa parents ni leigh.

" I think he's right. leigh is not a kid anymore she's 24 years old now. hayaan mo ienjoy niya ang buhay niya sa labas ng hospital. she's been here for 7 years now. Give her a break." Kento and I back to the Rest area.

It's not like I don't want her to leave this hospital. I'm just overthinking about her illness its not normal. Paano kung bumalik yung sakit niya- It's none of my business. Meron sa loob ko na hindi mapakali lalo na. nang malaman ko na pwede na siyang lumabas. anong gagawin niya pagnakalabas na siya? siguro ay masyado lang akong naging mala- no... that's not it. sinabi ko sa sarili ko na hindi ako pwede makaramdam ng ganito pasyente ko siya! at doctor niya ako.

nang makabalik sa Rest area ay hindi na ako makatulog pa andami kong iniisip kahit wala naman ako dapat isipin hindi ko din maramdaman ang puso ko ngayon.

Tiningnan ko yung relo ko at napagtanto na 3:00 am na pala lumabas ako sa Rest area at dumiretso sa lobby para bumili ng coffee. at nang makabili ako ay didiretso sana ako sa office ko ng biglang may tumawag sa akin

"Doctor Takahashi!" lumingon ako sa likod ko at nakita ko si stacey. yung Nurse kanina tumatakbo siya papalapit saakin." hindi mo man lang ako nilibre." biglang sabi niya ng makalapit saakin tumaas ang kilay ko.

"wala ka bang pera?" tanong ko kumunot ang noo niya at sinamaan ako ng tingin. " how's Mr. Max?" pagiiba ko ng topic masyado na kasi siyang dumidikit saakin.

"Galing si Dr. kentaro don. chineck niya yung diagnostic test ni Mr. max kung may complications sa head. pumasok kami sa elevator para bisitahin ang pasyente. Saktong papalabas kami ng elevator ng makita namin si Leigh at ang parents niya dala ang ibang mga gamit nito. naka wheelchair si leigh ang mommy naman nito ay ngumiti lang saakin. tumingin ako sakanya akala ko ay magtatama ang paningin namin pero nakayuko lang siya.

"leigh.. si Dr. Takahashi." kinalabit pa siya ng mommy niya para lang tingnan ako. pero di niya inangat ang paningin niya saakin " Ahm... sorry Dr. gusto kasi magpahangin ni Leigh sa labas mauna na kami." biglang sabi nito at ngumiti pa kay Jana

"Mrs. villamor. kelan ang discharge schedule ni leigh?" I asked nilingon ako ni leigh at nagtama ang paningin namin at agad naman siyang umiwas. strange you love to play a game like this. you like starring at my eyes but why did you..

"Tomorrow morning, Dr. Takahashi. thankyouu very much for taking care of my daughter." may inabot saakin ang daddy nya na contact info bago tuluyan sumara ang elevator.

Leigh villamor

#09*********

I smile and take a sip on my coffee.