Semua Bab Chasing Dr. Billionaire : Bab 121 - Bab 130

Gigi POV Hindi pa ako nakakapasok sa loob ng silid ko nang tawagin ako ni Gray, kaya huminto ako sa paglalakad at nilingon siya. “Tara, magswimming tayo.” aya nito nang makalapit sa akin. “Akala ko nag-uusap pa kayo ng tatay mo.” sagot ko. Nakita ko kasi siyang pumasok sa silid ni Chairman Tuazon kanina, akala ko ay magtatagal siya dun. “Hindi kami nakapag-usap. Umalis agad siya, may emergency sa kumpanya.” paliwanag nito. “Ah.., okay. Sige kuha lang ako ng pangswimming.” excited na sabi ko at nagmamadali akong pumasok sa silid para magready na sa swimming namin. Hindi na talaga ako makapaghintay. Kapag nandun ako sa bahay ni ate Tintin o kina ate Mutya, maghapon akong nakababad sa swimming pool nila. Mas excited ako ngayon dahil sabi ni Gray, heated daw ang pool nila, lakas makasosyal. Sa Batangas kasi puro sa tubig alat lang ako makakapag swimming o kaya sa ilog na hanggang tuhod lang ang lalim kasama ng mga kalaro ko. Tapos kelan lang pinagbabawalan na ako ni inay maligo sa

Gigi POV “Wow!” bulong ko sa sarili. Ang ganda ng katawan ni Danica pang Miss Universe. Ngayong naka bikini na lang ito ay kitang kita ang kaseksihan nito. Lalo na at sobrang nipis at halos wala nang itinatago. Parang ako pa nga ang nahiya para sa kanya. Tanga lang ang lalaking hindi maaatract dito, lalo na ang mga manyak. Speaking of manyak.… Hinanap ng mga mata ko si Gray para malaman kung paano nito titigan ang halos hub0t hubad ng katawan ni Danica. Nang makita ko siya ay parang Elvis Presley ang pagkakangiti nito, nakaangat ang isang dulo ng labi at pilyo ang pagkakangiti…. Pero hindi kay Danica nakatingin– kundi sa akin. Para bang may kung anong kalokohan ang tumtakbo sa utak nito ngayon kaya sinimangutan ko siya. “Oh my, parang ang sarap ng tubig!” ani Danica na nakalapit na kay Gray. Nakatayo na ito sa gilid ng pool. Sabay pa kaming napatingin ni Gray sa kanya. Dumako ang mga mata ko kay Danica, samantalang si Gray naman ay napatingala sa kanya. Sa mismong ha

5:30 AM Ipinarada ni Gray ang sasakyan niya sa tapat ng bahay nina Tintin. Balik trabaho na ulit si Gray at morning shift siya ngayon kaya maaga siyang umalis ng mansion kasama si Gigi. Ang sabi nito ay dadalawin muna niya ang kapatid sa bahay nito. Hindi pa kasi niya nakikita ang ate niya simula ng dumating ng Manila. “2 PM ang out ko mamaya kung hindi masyadong busy. Kung hindi traffic, andito na ako bago mag 3 para sunduin ka, okay?” “Hindi ka ba tumatambay muna sa hospital after ng trabaho?” tanong ni Gigi na ikinatawa ni Gray. “Sinong gustong tumambay sa hospital? Ano yun parang high school? Umuuwi ako after work, sa bahay ako naglulunch.” “Ah, okay.” tugon ni Gigi pero sa cellphone nakatingin. “Ano, hindi ka pa ba tapos dyan sa cellphone ko?” tanong ni Gray. Hiniram kasi nito ang cellphone niya para maglaro ng games. Nalowbat daw kasi yung cellphone nito kaya hiniram yung kay Gray. “O, ayan. Salamat. Sige na, bababa na ako.” ani Gigi at saka ibinalik kay Gray ang cellp

Pumasok muli si James sa loob ng locker room dahil nakalimutan nito ang clipboard sa table. Napatingin si Gray sa orasan at nagmamadali syang tumayo ay isinuot ang cellphone sa bulsa.“Ano kayang merun sa cellphone na yan.” makahulugang tanong ni James. Hindi talaga ito tumitigil sa pang-uusisa dahil napapansin niyang may kakaiba ngayon sa kaibigan.Napapailing na lang si Gray dahil alam niyang kanina pa siya nito pinag-aaralan.“Trauma surgeon ka, hindi Psychiatrist.” pabiro niyang sabi sa kaibigan.“Mauna na ‘ko.” sabi pa niya sa halip na pansinin ang mga sasabihin pa ni James saka nagmamadaling nagtungo sa ER.Halos hilahin na ni Gray ang orasan para mag-alas dos at nananalangin na walang emergency na mangyari para makauwi siya sa oras. Mukhang nagkatotoo nga ang hiling niya dahil after nung huli niyang tinahi sa braso ay wala na ulit silang bagong pasyente sa queue. Pero mukhang hindi naman yun nakatulong. Ngayon ay wala na siyang masyadong ginagawa kaya parang mas bumagal la

Natahimik si Gray dahil sa sinabi ni Gigi. Pakiramdam niya ay ginisa siya sa sariling mantika. Tinapunan pa niya ng mabilis na tingin ang plastic bag na hawak nito. Pagkain daw ang laman nun at si Gigi ang nagluto. Hindi niya yun inaasahan dahil wala sa itsura nito ang marunong magluto. “Ikaw ba talaga ang nagluto niyan?” tanong niya. “Hindi mo nabanggit sa akin na marunong ka palang magluto.” patuloy ni Gray. “Kailangang i-announce?” tanong nito. Hindi siya nakasagot. “Luto lang yun. Normal lang yun at wala namang special dun. Karamihan naman talaga sa mga Pilipino, marunong magluto. Kase.., hindi naman lahat may kasambahay kagaya nyo.” balewalang sagot nito at saka umayos ng upo ay naglaro ng cellphone. Natahimik na lang si Gray dahil sa sinabi nito. Hindi niya mapigilang hindi ito lihim na sulyapan at obserbahan. She’s the kind of person who’s often misunderstood. Sa unang tingin, she seemed like a happy-go-lucky girl, carefree and impulsive. Pero may mga ginagawa itong mg