Thanks for stopping by......
Pumasok muli si James sa loob ng locker room dahil nakalimutan nito ang clipboard sa table. Napatingin si Gray sa orasan at nagmamadali syang tumayo ay isinuot ang cellphone sa bulsa.“Ano kayang merun sa cellphone na yan.” makahulugang tanong ni James. Hindi talaga ito tumitigil sa pang-uusisa dahil napapansin niyang may kakaiba ngayon sa kaibigan.Napapailing na lang si Gray dahil alam niyang kanina pa siya nito pinag-aaralan.“Trauma surgeon ka, hindi Psychiatrist.” pabiro niyang sabi sa kaibigan.“Mauna na ‘ko.” sabi pa niya sa halip na pansinin ang mga sasabihin pa ni James saka nagmamadaling nagtungo sa ER.Halos hilahin na ni Gray ang orasan para mag-alas dos at nananalangin na walang emergency na mangyari para makauwi siya sa oras. Mukhang nagkatotoo nga ang hiling niya dahil after nung huli niyang tinahi sa braso ay wala na ulit silang bagong pasyente sa queue. Pero mukhang hindi naman yun nakatulong. Ngayon ay wala na siyang masyadong ginagawa kaya parang mas bumagal la
Sabay sabay silang nagtungo sa Osteria. Pagdating sa restaurant ay naupo agad ang mga babae. Lahat sila ay pasta ang kinain, maliban kay Gray na sandwich lang ang inorder. “Dok, hindi ka ba mahilig sa pasta?” tanong ni Grace kay Gray. Tumingin si Gray dito, batid niyang kanina pa ito nakamasid sa kanya. Hindi naman bago sa kanya yun. Nilunok muna ni Gray ang kinakain saka sinagot ang babae. “Mahilig ako sa pasta. Nagkataon lang na busog ako ngayon” paliwanag ni Gray. Ngumiti si Grace habang tumatango tango. “Noted po. Kapag nagluto ako ng specialty ko na Ragu alla Bolognese, ipapatikim ko sa inyo.” ani Grace sabay sulyap kay Gray. Napatingin naman si Gray sa babae at tipid na ngumiti. “Sure.” aniya. “Wow, marunong kang magluto Grace?” tanong ni Dahlia, ang isa sa mga nurse na kasama nila. “Simple dish lang naman. Gusto ko kasi pag nag-asawa ako, aalagaan ko ang husand ko. Yun bang tipong uuwi siyang pagod galing sa trabaho pero may madadatnan siyang pagkaing nakar
Natahimik si Gray dahil sa sinabi ni Gigi. Pakiramdam niya ay ginisa siya sa sariling mantika. Tinapunan pa niya ng mabilis na tingin ang plastic bag na hawak nito. Pagkain daw ang laman nun at si Gigi ang nagluto. Hindi niya yun inaasahan dahil wala sa itsura nito ang marunong magluto. “Ikaw ba talaga ang nagluto niyan?” tanong niya. “Hindi mo nabanggit sa akin na marunong ka palang magluto.” patuloy ni Gray. “Kailangang i-announce?” tanong nito. Hindi siya nakasagot. “Luto lang yun. Normal lang yun at wala namang special dun. Karamihan naman talaga sa mga Pilipino, marunong magluto. Kase.., hindi naman lahat may kasambahay kagaya nyo.” balewalang sagot nito at saka umayos ng upo ay naglaro ng cellphone. Natahimik na lang si Gray dahil sa sinabi nito. Hindi niya mapigilang hindi ito lihim na sulyapan at obserbahan. She’s the kind of person who’s often misunderstood. Sa unang tingin, she seemed like a happy-go-lucky girl, carefree and impulsive. Pero may mga ginagawa itong mg
Ilang sandali ring napuno ng katahimikan sa pagitan nilang dalawa. Maya maya pa ay tumukhim muna si Gray at saka nagsalita. “Gusto mo bang bumili muna tayo ng sweets para kainin mamaya…., after nating kainin ang mga niluto mo?” tanong nito kay Gigi. Labas sa ilong na natawa si Gigi. “Baka naman magsuka ka na. Katatapos niyo lang kumain diba.” ani Gigi Muling natahimik si Gray. Nabanggit lang nya ang tungkol sa ‘sweets’ dahil hindi niya alam kung saan niya sisimulan ang usapan. “Isa pa kailangan ko nang umuwi. Naiwan ko nga pala yung robot ko kahapon sa tabi ng pool, baka kung anong nangyari na dun.” ani Gigi kaya hindi na lang nagpumilit si Gray at nagdrive na lang pauwi. Tahimik sila buong biyahe. Hindi na nagsalita pa si Gray dahil baka mali na naman ang masabi niya. Wala ni isa sa dalawa ang nagsasalita hanggang makabalik sa mansion. Ibang iba sa sitwasyon nila ngayon kumpara kaninang umaga na mas masigla. Inihinto ni Gray ang sasakyan sa mismong tapat ng bahay. Sinulyap
Gray POVBago bumaba ng sasakyan ay tumunog ang cellphone ni Gray. Nang basahin niya ang message ay galing yun sa hospital. Matapos basahin ay binasa rin niya ang mga nauna pang text messages. Napakunot ang noo niya nang makita ang isang unread message mula kay ‘Sugar baby.’From Sugar Baby:Okay :)Sh*T! Napamura tuloy ako.Bakit hindi ko agad nabasa? Tiningnan ko kung anong oras yun dumating. Yun ang time na nasa Osteria na kami. Huling check ko ng cellphone ko ay nung nagpadala ako ng message kay Gigi na pauwi na ako. Next is nung nasa labas na ako ng bahay nina Andrew.“Stupíd!” mura ko na naman sa aking sarili at nahampas ko pa ang manibela.Nang tawagan ko si Gigi kanina sa labas ng bahay ni Andrew ay hindi ko na nakita ang pop-up notification ng message nito dahil natabunan na ito ng mga bagong text messages na dumating.Napahilamos ako ng mukha. Nilingon ko ang pintuang pinasukan ni Gigi, at parang nakikita ko pa siya dun na papasok. Napabuntong hininga na lang ako.Habang
Napaigtad sina Mom at Danica sa lakas ng boses ni Dad kaya lalo nang hindi nakapagsalita ang mga ito. Maging ako ay nagulat sa sigaw niya lalo na ng makita ko ang madilim na mukha nito ngayon.Nang wala pang magsalita sa dalawa ay binalingan ni Dad si Danica. “Mabuti pang umuwi ka na muna.” malamig nitong sabi sa kanya.Hindi na sumisigaw si Dad pero halatang nagpipigil ito ng matinding emosyon.“Tito, kasi–” Magsisimula pa lang magsalita si Danica pero pinutol na agad siya ni dad.“Not today Danica!” Natigilan pang muli si Danica.Nagkatinginan sila ni Mom, tila nagulat pareho at hindi inaasahan na ganito ang magiging reaksyon ni DadMaging ako ay naguguluhan.What the héll is going on? Bakit parang hindi si Danica na anak ni Chairman Aurelio Gonzales kung kausapin niya ito. Of all people, Danica is the last person my Dad wants to upset, maaaring makarating ito sa parents niya. Pero sa nakikita ko, bakit parang hindi man lang nababahala si Dad.“Let’s go Danica.” aya ni Mom sa k
Tintin POV “Sige na po ate Beth, last na po talaga to… promise!” Kanina pa nakikiusap si Tintin sa charge nurse ng department nila na siyang nag-aasikaso ng schedule ng mga nurse sa hospital na pinagtatrabahuhan niya. “Hay naku Kristina, palagi mo na lang sinasabi yan. Nakailang last ka na sa akin. Ilang beses na rin kitang pinagbigyan.” mariing tanggi ni Beth. “Hindi naman pwedeng lagi na lang nating papalitan yang schedule mo, para lang ka-shift mo palagi si dok.’ patuloy nito. “Promise talaga, last na to. Hayaan nyo po kapag ikinasal kami ni Dok Andrew kayo ang una kong padadalhan ng invitation. Tapos dun ko pa kayo ipupuwesto sa VIP table.” buong kumpiyansang saad ni Tintin. Tumawa naman ng malakas sina Beth at iba pang mga nurse na naroroon ngayon. “Yan ang gusto ko kay Kristina, lakas ng fighting spirit. Sige ipagpatuloy mo lang yan.” sulsol pa ni Sara, isa sa mga nurse. Ngumiti si Tintin dito at humarap kay Beth ng taas noo. Tinaasan naman siya ng kilay ni Beth. “Nagpapa
Tintin POV “Nababaliw ka na bestfriend!” hindi makapaniwalang usal ni Mutya sa kabilang linya. “Sige na Mutya, promise ngayon lang to. Para sa future ng mga pamangkin mo, isang brief lang ang kailangan ko.” pag-uulit ko. Narinig kong tumawa ng tumawa si Mutya sa kabilang linya. Nakakadala ang tawa niya. Kahit naman ako na seryosong makakuha ng brief ni Andrew ay natatawa na rin sa gusto kong mangyari. Kung bakit ba naman kasi kailangang nagamit na yung brief na gagamitin sa gayuma? “May sariling condo si Andrew kaya hindi na siya nakatira sa mansion pero kakausapin ko yung kaclose kong kasambahay dun na kapag nagpalaba si Andrew, kunin nila yung brief para sayo.” natatawa pa ring sabi ni Mutya. “Kelan pa kaya yun? Hindi ba pwedeng lasingin na lang natin siya tapos saka ko kukunin yung brief nya.” suhestyon ko. Hindi ko man nakikita si Mutya ay parang nakikita ko na ang reaksyon nito dahil narinig ko ang boses niyang gulat na gulat sa sinabi ko. “Hoy nakakahiya kaya yun, h
Napaigtad sina Mom at Danica sa lakas ng boses ni Dad kaya lalo nang hindi nakapagsalita ang mga ito. Maging ako ay nagulat sa sigaw niya lalo na ng makita ko ang madilim na mukha nito ngayon.Nang wala pang magsalita sa dalawa ay binalingan ni Dad si Danica. “Mabuti pang umuwi ka na muna.” malamig nitong sabi sa kanya.Hindi na sumisigaw si Dad pero halatang nagpipigil ito ng matinding emosyon.“Tito, kasi–” Magsisimula pa lang magsalita si Danica pero pinutol na agad siya ni dad.“Not today Danica!” Natigilan pang muli si Danica.Nagkatinginan sila ni Mom, tila nagulat pareho at hindi inaasahan na ganito ang magiging reaksyon ni DadMaging ako ay naguguluhan.What the héll is going on? Bakit parang hindi si Danica na anak ni Chairman Aurelio Gonzales kung kausapin niya ito. Of all people, Danica is the last person my Dad wants to upset, maaaring makarating ito sa parents niya. Pero sa nakikita ko, bakit parang hindi man lang nababahala si Dad.“Let’s go Danica.” aya ni Mom sa k
Gray POVBago bumaba ng sasakyan ay tumunog ang cellphone ni Gray. Nang basahin niya ang message ay galing yun sa hospital. Matapos basahin ay binasa rin niya ang mga nauna pang text messages. Napakunot ang noo niya nang makita ang isang unread message mula kay ‘Sugar baby.’From Sugar Baby:Okay :)Sh*T! Napamura tuloy ako.Bakit hindi ko agad nabasa? Tiningnan ko kung anong oras yun dumating. Yun ang time na nasa Osteria na kami. Huling check ko ng cellphone ko ay nung nagpadala ako ng message kay Gigi na pauwi na ako. Next is nung nasa labas na ako ng bahay nina Andrew.“Stupíd!” mura ko na naman sa aking sarili at nahampas ko pa ang manibela.Nang tawagan ko si Gigi kanina sa labas ng bahay ni Andrew ay hindi ko na nakita ang pop-up notification ng message nito dahil natabunan na ito ng mga bagong text messages na dumating.Napahilamos ako ng mukha. Nilingon ko ang pintuang pinasukan ni Gigi, at parang nakikita ko pa siya dun na papasok. Napabuntong hininga na lang ako.Habang
Ilang sandali ring napuno ng katahimikan sa pagitan nilang dalawa. Maya maya pa ay tumukhim muna si Gray at saka nagsalita. “Gusto mo bang bumili muna tayo ng sweets para kainin mamaya…., after nating kainin ang mga niluto mo?” tanong nito kay Gigi. Labas sa ilong na natawa si Gigi. “Baka naman magsuka ka na. Katatapos niyo lang kumain diba.” ani Gigi Muling natahimik si Gray. Nabanggit lang nya ang tungkol sa ‘sweets’ dahil hindi niya alam kung saan niya sisimulan ang usapan. “Isa pa kailangan ko nang umuwi. Naiwan ko nga pala yung robot ko kahapon sa tabi ng pool, baka kung anong nangyari na dun.” ani Gigi kaya hindi na lang nagpumilit si Gray at nagdrive na lang pauwi. Tahimik sila buong biyahe. Hindi na nagsalita pa si Gray dahil baka mali na naman ang masabi niya. Wala ni isa sa dalawa ang nagsasalita hanggang makabalik sa mansion. Ibang iba sa sitwasyon nila ngayon kumpara kaninang umaga na mas masigla. Inihinto ni Gray ang sasakyan sa mismong tapat ng bahay. Sinulyap
Natahimik si Gray dahil sa sinabi ni Gigi. Pakiramdam niya ay ginisa siya sa sariling mantika. Tinapunan pa niya ng mabilis na tingin ang plastic bag na hawak nito. Pagkain daw ang laman nun at si Gigi ang nagluto. Hindi niya yun inaasahan dahil wala sa itsura nito ang marunong magluto. “Ikaw ba talaga ang nagluto niyan?” tanong niya. “Hindi mo nabanggit sa akin na marunong ka palang magluto.” patuloy ni Gray. “Kailangang i-announce?” tanong nito. Hindi siya nakasagot. “Luto lang yun. Normal lang yun at wala namang special dun. Karamihan naman talaga sa mga Pilipino, marunong magluto. Kase.., hindi naman lahat may kasambahay kagaya nyo.” balewalang sagot nito at saka umayos ng upo ay naglaro ng cellphone. Natahimik na lang si Gray dahil sa sinabi nito. Hindi niya mapigilang hindi ito lihim na sulyapan at obserbahan. She’s the kind of person who’s often misunderstood. Sa unang tingin, she seemed like a happy-go-lucky girl, carefree and impulsive. Pero may mga ginagawa itong mg
Sabay sabay silang nagtungo sa Osteria. Pagdating sa restaurant ay naupo agad ang mga babae. Lahat sila ay pasta ang kinain, maliban kay Gray na sandwich lang ang inorder. “Dok, hindi ka ba mahilig sa pasta?” tanong ni Grace kay Gray. Tumingin si Gray dito, batid niyang kanina pa ito nakamasid sa kanya. Hindi naman bago sa kanya yun. Nilunok muna ni Gray ang kinakain saka sinagot ang babae. “Mahilig ako sa pasta. Nagkataon lang na busog ako ngayon” paliwanag ni Gray. Ngumiti si Grace habang tumatango tango. “Noted po. Kapag nagluto ako ng specialty ko na Ragu alla Bolognese, ipapatikim ko sa inyo.” ani Grace sabay sulyap kay Gray. Napatingin naman si Gray sa babae at tipid na ngumiti. “Sure.” aniya. “Wow, marunong kang magluto Grace?” tanong ni Dahlia, ang isa sa mga nurse na kasama nila. “Simple dish lang naman. Gusto ko kasi pag nag-asawa ako, aalagaan ko ang husand ko. Yun bang tipong uuwi siyang pagod galing sa trabaho pero may madadatnan siyang pagkaing nakar
Pumasok muli si James sa loob ng locker room dahil nakalimutan nito ang clipboard sa table. Napatingin si Gray sa orasan at nagmamadali syang tumayo ay isinuot ang cellphone sa bulsa.“Ano kayang merun sa cellphone na yan.” makahulugang tanong ni James. Hindi talaga ito tumitigil sa pang-uusisa dahil napapansin niyang may kakaiba ngayon sa kaibigan.Napapailing na lang si Gray dahil alam niyang kanina pa siya nito pinag-aaralan.“Trauma surgeon ka, hindi Psychiatrist.” pabiro niyang sabi sa kaibigan.“Mauna na ‘ko.” sabi pa niya sa halip na pansinin ang mga sasabihin pa ni James saka nagmamadaling nagtungo sa ER.Halos hilahin na ni Gray ang orasan para mag-alas dos at nananalangin na walang emergency na mangyari para makauwi siya sa oras. Mukhang nagkatotoo nga ang hiling niya dahil after nung huli niyang tinahi sa braso ay wala na ulit silang bagong pasyente sa queue. Pero mukhang hindi naman yun nakatulong. Ngayon ay wala na siyang masyadong ginagawa kaya parang mas bumagal la
Nakahanap ng oras si Gray na magpahinga nang wala na siyang pasyenteng inaasikaso. Balak niyang magpalit ng scrub top kaya nagtungo siya sa locker room. Habang naglalakad binabasa niya ang Patient chart ng kanyang huling pasyente nang makasalubong niya sa hallway si James. May hawak itong clipboard at pareho pa silang sa locker room ang tungo. “Pre,sama ka sa amin mamaya,happy hour… sa dati.” aya ni James kay Gray. “Am–-” “Mabilis lang tayo, darating daw sina Dennis.” ani James, at ang tintutukoy ay ang iba pa nilang kaibigan na sa ibang kumpanya nagttrabaho. “Pass muna ako ngayon. May gagawin ako mamaya.” tugon ni Gray. “Seryoso?” tanong ni James. Bago pa man makapagsalita si Gray ay may tumawag na sa kanila. Nang lingunin nila ito ay nakita nila si nurse Minda, isa sa pinakamatagal nang nurse sa hospital. May hawak itong container habang nakatambay sa nurse station. Si Minda ay isa sa mga nurse na palaging nagdadala ng kung ano ano sa hospital. “Hi mga doc! May cookies ako di
5:30 AM Ipinarada ni Gray ang sasakyan niya sa tapat ng bahay nina Tintin. Balik trabaho na ulit si Gray at morning shift siya ngayon kaya maaga siyang umalis ng mansion kasama si Gigi. Ang sabi nito ay dadalawin muna niya ang kapatid sa bahay nito. Hindi pa kasi niya nakikita ang ate niya simula ng dumating ng Manila. “2 PM ang out ko mamaya kung hindi masyadong busy. Kung hindi traffic, andito na ako bago mag 3 para sunduin ka, okay?” “Hindi ka ba tumatambay muna sa hospital after ng trabaho?” tanong ni Gigi na ikinatawa ni Gray. “Sinong gustong tumambay sa hospital? Ano yun parang high school? Umuuwi ako after work, sa bahay ako naglulunch.” “Ah, okay.” tugon ni Gigi pero sa cellphone nakatingin. “Ano, hindi ka pa ba tapos dyan sa cellphone ko?” tanong ni Gray. Hiniram kasi nito ang cellphone niya para maglaro ng games. Nalowbat daw kasi yung cellphone nito kaya hiniram yung kay Gray. “O, ayan. Salamat. Sige na, bababa na ako.” ani Gigi at saka ibinalik kay Gray ang cellp
3rd Person POV “Ano tong mga ito?” hindi makapaniwalang tanong ni Gray kahit pa nga obvious naman kung para saan ang listahan na ibinigay ni Gigi sa kanya. Nauunawaan nya kung ano yun, hindi lang siya makapaniwala na gagawa pa talaga ito ng listahan. Isa pang nakapagpakunot sa kanya ay ang huling nakasulat sa listahan. “Bakit ba tinatanong mo pa eh ang linaw naman ng pagkakasulat ko dyan. Mas magulo pa nga kayong mga doktor kung magsulat eh, narinig nyo ba kaming nagreklamo?” sagot ni Gigi pagkatapos nitong talikuran si Gray. Nandun pa rin ang inis niya dito. Dumiretso siya sa kama at dahan dahang nahiga. Nagkumot pa ito hanggang balikat at kumportable ipinuwesto ang sarili sa higaan ng patagilid, nakatalikod kung saan nakatayo si Gray. “Ano ‘tong nambabae?” nagtatakang tanong ni Gray habang nakatingin pa rin sa hawak na listahan. Naglakad siya palapit sa kama at naupo sa gilid kung saan nakaharap si Gigi. “50K everytime na makikita kitang nakikipaglampungan sa ibang