Semua Bab Forced to Marry the Cold-Hearted Billionaire: Bab 301 - Bab 310

Habang nalulunod si Irina sa kanyang mga alaala, patuloy na umandar ang sasakyan. Nang sa wakas ay bumalik siya sa realidad, napatingin siya kay Alec, gulat na gulat."Ikaw… anong ginagawa mo? Hindi ba dapat susunduin mo si Anri?"Kalma lang si Alec, ang tinig niya ay matatag."Kukunin ko ang kotse mo."Napakurap si Irina, hindi makapaniwala. "A-Ako… hindi ako marunong magmaneho."Hindi man lang siya tinapunan ng tingin ni Alec nang sumagot ito nang walang pag-aalinlangan."Marunong ka bang maglakad nung ipinanganak ka?"Mula sa harapang upuan, biglang sumabog sa tawa si Greg.Mula nang ibalik ng Young Master ang kanyang asawa mula sa probinsya, araw-araw na siyang napipilitang lumamon ng ‘dog food.’ Pero hindi katulad ng iba, may sariling estilo si Alec pagdating sa pagpapakain nito.Ang klase ng ‘dog food’ niya ay mabagsik—spicy, kahit. Sa unang tikim, parang sinusunog ka, pero kapag nalasahan mo nang mabuti, aaminin mong matamis pala ito nang husto.Seryoso, sino pa ba sa mundo ang

Alec, completely unfazed by the chaos, remained calm as the car surged forward.Habang si Irina ay umiiyak at nagsisigaw sa takot, siya naman ay walang kahit anong bakas ng pagkabahala.Sa isang braso, hinila niya si Irina palapit sa dibdib niya, at sa kabila, mahigpit niyang kinontrol ang manibela.Malamig ngunit matatag ang kanyang boses nang ibulong niya sa tainga ng babae, bahagyang sumasayad ang labi niya sa balat nito:"Huwag kang matakot. Nandito lang ako. Irelax mo lang ang mga paa mo."Nanginginig pa rin ang katawan ni Irina, pero may kung anong epekto ang boses ni Alec na tila nagpapakalma sa kanya.Unti-unti, nag-atubili siyang huminga nang malalim at lumuwag ang pagkakahawak niya sa sarili.Sa una, hindi pa rin siya naglalakas-loob na dumilat. Pero nang mapansin niyang gumaan at naging kontrolado na ang takbo ng sasakyan—malambot, maayos—bahagya siyang sumilip.Hindi na gumagalaw nang magulo ang paligid niya.At ang lalaking nasa tabi niya—na tila kayang magmaneho gamit la

Nakaupo si Irina sa tabi ni Raven sa loob ng sasakyan, walang bakas ng emosyon sa kanyang mukha habang tuluyan niyang binalewala si Queenie. Samantala, si Queenie naman ay halos maubusan ng hininga sa tindi ng galit. Kung pwede lang, gusto na niyang sugurin si Irina at burahin ang nakakainis niyang magandang mukha!Bago pa siya makakilos, hinarangan siya ni Raven, ang boses niya'y punong-puno ng pang-aalipusta."Bakit ka nakatambay dito sa harap ng kumpanya imbes na ginagawa ang trabaho mo?"Mariing tumapak sa sahig si Queenie, halatang inis."Raven!" reklamo niya, halos paawa.Ngunit ni hindi siya tinapunan ng tingin ni Raven. Tuwirang nilagpasan niya ito, saka marahang tumango at magalang na itinuro kay Irina ang daan palabas ng sasakyan, tila isang tunay na ginoo. Walang pag-aalinlangan namang bumaba si Irina.Hindi makapaniwala si Queenie.Habang pinagmamasdan niya ang dalawa na magkasabay na pumasok sa gusali, lalong sumidhi ang kanyang galit. Ang paraan ng pagtingin ni Raven kay

Naalala ni Irina ang mga mali sa disenyo ni Linda noong nakaraang linggo. Ngayon, habang pinapakinggan ang desperadong boses nito sa telepono, hindi na siya nagulat sa naging resulta.Hindi man lang siya lumingon at nagpatuloy sa paglakad palabas. Pero bago pa siya makalabas, pumailanlang ang matinis na sigaw ni Linda mula sa likuran.“Irina! Tumigil ka riyan!”Hindi siya nag-abala pang sumagot.Hindi na siya empleyado ng kumpanyang ito, kaya bakit niya aaksayahin ang oras niya?“Irina! Bingi ka ba?!” Mariing ibinagsak ni Linda ang telepono at nagmamadaling lumapit, ang takong ng sapatos niya’y matinis na tumunog sa sahig. Hinarangan niya si Irina, ang tingin matalim at puno ng galit.Nanlamig ang boses ni Irina. “Lumayo ka.”Wala siyang pasensya para rito. Kailangan niyang makahanap ng trabaho—kaninang umaga lang, sigurado na sana siya, pero nilinlang siya para bumalik dito. Ngayon, wala na naman siyang katiyakan. Hindi pa niya alam kung may bakante pa sa trabahong tinanggihan niya.

Nang makita si Juancho, agad na kumirot ang sikmura ni Irina sa inis.Sa totoo lang, siya ang dahilan kung bakit tumagal lamang ng dalawang miserableng araw ang pananatili niya sa kumpanyang ito. Dahil sa labis na sigasig ni Juancho, naging tampulan siya ng inggit at poot ng ibang babaeng empleyado. Lalo na si Queenie, na ang selos ay nauwi pa sa pananakot at pisikal na panganib.At lahat ng ito—dahil kay Juancho.Sa paningin ni Irina, wala siyang pinagkaiba kay Duke anim na taon na ang nakalilipas. Isang lalaking puno ng mapanlinlang na karisma, lulong sa kilig ng panghahabol, at labis na predictable sa laro niya pagdating sa kababaihan. Tuwing makakakita siya ng isang babaeng hindi sumusunod sa nakasanayang imahe—isang simpleng hindi pa hinog sa mundo—agad siyang nagiging interesado.Pero tapos na si Irina sa pagiging inosente.Hindi na siya nasusurpresa ng mga lalaking tulad ni Juancho.Kaya habang masigasig itong nakikipag-usap sa kanya, nanatiling walang ekspresyon ang mukha ni I