Lahat ng Kabanata ng Forced to Marry the Cold-Hearted Billionaire: Kabanata 181 - Kabanata 190

Ang trak ay dumaan nang mabilis, ang ingay ng makina ay sumabog sa kanyang pandinig habang dumaan ito malapit kay Irina. Ang lakas ng epekto ng hangin ay itinulak siya palabas ng balanse, at siya’y nahulog na parang isang maningning na katawan na hindi kayang kontrolin. Ang kanyang katawan ay mabilis na gumulong, papunta sa gilid ng kalsada, kung saan ang matarik na bundok ay naghihintay.Isang malamig na alon ng pagdududa at takot ang dumaluhong sa kanyang puso. Sa sandaling iyon, siguradong-sigurado siya na kung siya ay matumba mula sa bundok na iyon, hindi lang ang kanyang anak ang mawawala kundi pati na rin ang kanyang buhay. Ang buong mundo ay nagdilim, ngunit hindi niya naramdaman ang sakit na inaasahan niyang mararamdaman. Sa halip, nang mag-focus ang kanyang mga mata, napansin niyang hindi siya nag-iisa.Ang malalakas na braso ng isang lalaki ay yumakap sa kanya, pinigilan siya mula sa patuloy na pagkahulog. Bawat beses na siya ay gumulong, nahahawakan siya ng lalaki, ang kata

"Masusunod, Young Master! Agad namin aayusin!" tugon ng bodyguard nang walang pag-aalinlangan.Nanghina ang mga tuhod ni Zoey at halos matumba siya sa marmol na sahig, kung hindi dahil sa mahigpit na pagkakahawak ng isang bodyguard sa kanya.Sanay ang mga tauhan ni Alec. Dahil inutusan silang tiyakin ang kaligtasan ng bata sa sinapupunan ni Zoey, hindi nila papayagan na kahit magkauntog siya. Inaalalayan siya.Ngunit ang mga magulang niya, hindi ganoon ang suwerte.Si Nicholas at Cassandra ay bumagsak sa sahig sa pagkabigla, ang mga mata nila'y malalalim at walang saysay habang tinitingnan ang matayog na anyo ni Alec na papalayo.Tapos na.Lahat ng pinaghirapan nilang plano, lahat ng kahihiyan na kanilang tiniis upang makapasok sa pook ng mga Beaufort—nawala sa isang iglap."H-Hindi… hindi!" Ang sigaw ni Cassandra na puno ng pighati ay sumabog sa hangin bago siya tuluyang nawalan ng malay at bumagsak.Si Nicholas, ang mukha’y labis na maputla, ay tinanaw ang kanyang walang malay na as

Sa hindi pamilyar na bayan, wala si Irina sa tamang landas. Wala siyang kamag-anak dito at hindi niya alam kung anong direksyon ang tatahakin. Nasa malayo ang kanyang telepono, at nang subukan niyang gamitin ang telepono ni Zeus, nalaman niyang naka-lock ito at hindi ma-on ang screen. Habang nakatingin siya nang walang magawa kay Zeus na walang malay, biglang tumunog ang telepono nito.Ipinagdapo ni Irina ang mga kamay sa telepono, nanginginig, at nakita niyang si Marco ang tumatawag."Hello, Marco... M-Marco..." nahirapang sabi ni Irina."Irina, umiiyak ka ba? Ano'ng nangyari? Okay ka lang ba? Kasama mo ba si Zeus? Paano mo nakuha ang telepono niya?" narinig ni Irina ang tinig ni Marco, puno ng alala at pagmamadali."Si Zeus... walang malay, nilalagnat, at ang sugat sa kamay niya ay lumalala na. Wala akong telepono, at hindi ko alam kung saan ang ospital. Anong gagawin ko? Hindi ko alam kung saan pupunta..." ang hindi kalmadong boses ni Irina, na nahulog ang composure at nanginginig.

"P—pero hindi ko in-expect na gagawin niya sakin yon..." bulong ni Irina, ang kanyang boses ay nanginginig."Alam ko," mahinang sagot ni Zeus. "Naiintindihan ko." Bumangon ang isang mahina ngunit taos-pusong ngiti sa kanyang labi. "Hindi mo gusto si Duke, at alam ko na hindi mo rin ako mamahalin."Ibinaling ni Irina ang tingin, hindi kayang tutulan ang sinabi niya."Pero hindi 'yan mahalaga," pagpapatuloy ni Zeus. "Hindi ko inaasahan na mamahalin mo ako pabalik. Sadyang humahanga lang ako sa'yo, at gusto kong gawin ang lahat ng makakaya ko para sa'yo." Pumigil siya sandali, ngunit matatag ang boses niya kahit naubos na ang lakas."Hindi mo kailangang mag-alala. Hindi kita sasaktan o pipilitin sa kahit anong bagay na hindi mo gusto.Hindi ngayon, hindi kailanman."Napuno ng luha ang mga mata ni Irina. "Salamat, Zeus," mahina niyang sambit. "Pangako ko, aalagaan kita."Tapat sa kanyang pangako, nanatili si Irina sa tabi ni Zeus sa buong dalawang linggo ng kanyang pamamalagi sa ospital, h

Ang matabang lalaki ay biglang humarap at matalim na tumingin kay Irina."Bruha! Humingi ka ng tawad! Lumuhod ka at humingi ng tawad!"Nanatiling kalmado si Irina. "Mister, ganyan ba talaga kayo makipag-usap sa ibang tao?"Napairap ang babaeng nasa tabi nito. "At ano naman ang mali sa sinabi ng asawa ko, ha?" madiin niyang saad. "Hindi ka ba isang single mother? At hindi lang basta single mother—isang babaeng iniwan nang hindi man lang pinakasalan! Ang mga tulad mo, isinilang para maging mahirap at kawawa! At yang anak mong walang modo, sinaktan ang anak ko? Wala kang alam sa tamang asal!"Suot ng babae ang isang itim-at-puting mink coat, halatang pilit niyang ipinapakita ang pagiging sosyal. Ngunit kabaligtaran ang sinasabi ng kanyang mukha—dahil sa kapal ng pulbos, tuwing sumisigaw siya, may mga mumunting piraso ng makeup na natatanggal.Walang dudang sila ang halimbawa ng mga taong may pera pero walang breeding.Hindi natinag si Irina sa matatalim na tingin ng mag-asawa."Kung hind