All Chapters of เสน่หา ซ่อนเร้น: Chapter 11 - Chapter 20

48 Chapters

ตอนที่ 11 ใต้ผ้าห่มแห่งราตรี (2) NC+

หลังจากที่ฉันทานอาหารเสร็จ ความรู้สึกอบอุ่นและพึงพอใจจากอาหารที่ครูพีททำให้ยังคงอยู่ในใจ ฉันวางช้อนลงอย่างเบามือ ครูพีทยิ้มอย่างพอใจเมื่อเห็นฉันทานจนหมดชาม“ขอบคุณค่ะ พี่พีท อาหารอร่อยมากเลยค่ะ” ฉันพูดพร้อมกับยิ้มให้เขาก่อนที่ครูพีทจะตอบอะไร เสียงกริ่งหน้าประตูก็ดังขึ้น ทำให้ฉันหันไปมองตามเสียง ครูพีทยืนขึ้นจากเก้าอี้และหันมาพูดกับฉันด้วยรอยยิ้มอ่อนโยน“น่าจะเป็นแม่บ้านน่ะ”ขณะที่ครูพีทเดินไปที่ประตูเพื่อรับชุดเดรส ฉันก็ลุกขึ้น เริ่มเก็บจานและชามไปที่ห้องครัว ฉันยกถาดอาหารและเดินไปที่ห้องครัว เบาๆ วางถาดบนเคาน์เตอร์ และเริ่มล้างจานในอ่างน้ำอุ่นที่ไหลผ่านมือทำให้ฉันรู้สึกผ่อนคลาย ล้างจานอย่างใจเย็น ความคิดของฉันยังคงวนเวียนถึงช่วงเวลาที่ได้ใช้ร่วมกับครูพีท ฉันไม่เคยคิดว่าตัวเองจะมีโอกาสได้สัมผัสกับความใกล้ชิดและความอบอุ่นแบบนี้จากเขา มันเป็นความรู้สึกที่ทั้งหวานและเต็มไปด้วยแรงปรารถนาเสียงประตูเปิดและปิดเบาๆ ฉันหันไปมองก็เห็นเขายืนอยู่ที่ประตูห้องครัว ในมือของเขามีชุดเดรสที่ถูกพับอย่างเรียบร้อยอยู่บนแขนของเขา“ลิลลี่ ไม่ต้องล้างจานหรอก เดี๋ยวฉันจัดการเอง” ครูพีทพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงนุ
Read more

ตอนที่ 12 วันหยุดที่ไม่คาดคิด

เช้าวันนี้ ฉันตื่นขึ้นมาพร้อมกับความรู้สึกที่ผสมผสานกันระหว่างความเหนื่อยล้าและความอบอุ่นจากคืนที่ผ่านไป แสงแดดอ่อนๆ ส่องผ่านม่านหน้าต่างเข้ามาในห้องนอน ทำให้ห้องดูอบอุ่นและเงียบสงบ ฉันนอนนิ่งอยู่บนเตียง รู้สึกถึงความอ่อนล้าที่แผ่ซ่านไปทั่วร่างกายฉันลุกขึ้นนั่งอย่างช้าๆ สายตาหยุดอยู่ที่ห้องนอนซึ่งไม่ใช่ห้องของฉันเอง นี่คือห้องนอนของครูพีท ความจริงที่ว่าฉันตื่นขึ้นมาในห้องของเขาทำให้หัวใจของฉันเต้นแรงขึ้น ภาพความทรงจำของเมื่อคืนยังคงชัดเจนอยู่ในความคิด ทั้งความใกล้ชิด ความอ่อนโยน และความรู้สึกที่เรามีต่อกัน มันทำให้ฉันรู้สึกอบอุ่น แต่ก็แฝงไปด้วยความเขินอายหลังจากที่ฉันตั้งสติและพาตัวเองออกจากเตียง ฉันเดินไปที่ห้องน้ำเพื่อเตรียมตัวสำหรับวันใหม่ แต่เมื่อเปิดประตูห้องน้ำออกมา ฉันพบว่าครูพีทกำลังยืนอยู่ในครัว พร้อมกับชุดลำลองที่ดูสบายๆ เขายิ้มให้ฉันและยื่นแก้วกาแฟอุ่นๆ มาให้“ตื่นแล้วเหรอ” ครูพีทถาม“ขอบคุณค่ะ” ฉันรับแก้วกาแฟมาและยิ้มตอบ รู้สึกถึงความอบอุ่นที่แผ่ซ่านไปทั่วร่างกาย กลิ่นหอมของกาแฟสดทำให้ฉันรู้สึกสดชื่นขึ้นทันที ฉันนั่งลงที่โต๊ะอาหารขณะที่ครูพีทยังคงยืนมองฉันด้วยสายตาที่เต
Read more

ตอนที่ 13 ความรู้สึกที่ซ่อนอยู่ NC+

เมื่อฉันกลับมาที่หอพัก ความเงียบสงบที่เคยทำให้ฉันรู้สึกสบายใจกลับทำให้ฉันรู้สึกเหงาในคืนนี้ เสียงประตูปิดเบาๆ หลังจากที่ฉันเข้ามาในห้อง และทุกสิ่งทุกอย่างรอบตัวดูเหมือนจะชะลอตัวลง ฉันวางกระเป๋าลงบนเตียงก่อนจะทิ้งตัวลงนั่งอย่างช้าๆ หัวใจของฉันยังคงเต้นแรงจากเหตุการณ์ตลอดสามวันที่เกิดขึ้นความทรงจำที่มีร่วมกับครูพีทยังคงวนเวียนอยู่ในหัวของฉัน ตั้งแต่เช้าที่เราทำอาหารเช้าด้วยกัน การเดินเล่นในสวนสาธารณะที่เงียบสงบ และการดูหนังรักด้วยกันในช่วงบ่าย รวมไปถึงเรื่องบนเตียงที่เขาสอนฉัน ความรู้สึกของฉันที่มีต่อเขามันเพิ่มระดับความชอบมากขึ้นเรื่อยๆ แต่...“เฮ้อ...เรากำลังทำอะไรอยู่นะ” ฉันถอนหายใจและพึมพำเบาๆ กับตัวเองติ๊ง! เสียงของข้อความดังขึ้นPatrick: ถึงห้องแล้วใช่มั้ย พักผ่อนให้เต็มที่นะฉันอ่านข้อความนั้นและรู้สึกถึงความอบอุ่นที่แผ่ซ่านไปทั่วร่างกาย ความห่วงใยที่เขามีให้กับฉันทำให้ฉันยิ้มออกมา ฉันพิมพ์ตอบกลับไปอย่างรวดเร็วLilly: ถึงแล้วค่ะ แล้วจะรีบนอนค่ะหลังจากที่ส่งข้อความไป ฉันนั่งนิ่งอยู่ครู่หนึ่ง รู้สึกได้ถึงความรู้สึกที่ลึกซึ้งและซับซ้อนที่เกิดขึ้นในใจ ฉันไม่เคยคาดคิดว่าฉันจะรู้สึก
Read more

ตอนที่ 14 เรื่องของครูพีท

ย้อนกลับไปเมื่อหลายเดือนก่อน ผมนั่งอยู่ในห้องนั่งเล่นที่บ้าน กำลังอ่านหนังสือประวัติศาสตร์ทางวรรณคดีอยู่ภายใต้แสงไฟอ่อนๆ จากโคมไฟทำให้บรรยากาศรอบตัวดูอบอุ่น ทันใดนั้นผมก็ได้ยินเสียงของผู้หญิงที่ผมคิดถึงดังเข้ามาจากทางหน้าบ้าน“ว่าไงหนุ่มหล่อของแม่”“แม่ครับ มาตั้งแต่เมื่อไหร่?” ผมรีบลุกขึ้นเดินไปหา“ลงเครื่องเมื่อเช้าก็ตรงมาหาลูกเลยไง”“ทำไมไม่บอกผมล่ะครับ ผมจะได้ไปรับ” ผมหอมแก้มแม่ด้วยความคิดถึง ไม่บ่อยนักที่แม่ของผมจะบินจากอังกฤษมาเยี่ยมผมที่นี่ ซึ่งหมายความว่า ต้องมีเหตุผลอะไรบางอย่างที่ทำให้เธอต้องมาหาเขาแน่นอน“ถ้าแม่บอก เราก็หนีอีกน่ะสิ” แม่ของครูพีทบ่นแต่ใบหน้ายังคงยิ้มแย้ม“โห คุณหญิงสิริกานดาคร้าบบ ผมไม่กล้าหนีหรอกคร้าบบ” ผมคลอเคลียแม่เพื่อเอาใจ“ทำเป็นพูดดี คราวก่อนก็หนีแม่” คุณหญิงสิริกานดาบ่นแบบไม่เอาจริงเอาจัง“นั่งก่อนครับ เดี๋ยวผมชงชาให้นะครับ” ผมรีบประจบก่อนจะพาแม่ไปนั่งที่โซฟา“แม่มีธุระหรือครับ ถึงมาเมืองไทย” ผมถามเกริ่นนำ“ธุระของแม่ก็คือเรื่องของเรานั่นล่ะ” พอแม่ของผมเริ่มพูด ผมก็ใจหายวาบ อย่าบอกนะว่า...“แม่เอารูปคู่หมั้นมาให้ลูกดู” คุณหญิงสิริกานดาหยิบแฟ้มสวยงามอ
Read more

ตอนที่ 15 เทศกาลที่เปลี่ยนแปลง

เสียงหัวเราะและเสียงดนตรีดังออกมาจากสนามโรงเรียนตั้งแต่เช้า วันนี้เป็นวันที่โรงเรียนเซนต์เอมิลี่จัดงานเทศกาลประจำปีร่วมกับโรงเรียนเซนต์ไมเคิล โรงเรียนชายล้วนที่อยู่ใกล้กัน งานนี้เป็นงานใหญ่ที่ทั้งสองโรงเรียนร่วมกันจัดขึ้นทุกปี เป็นโอกาสที่นักเรียนจากทั้งสองโรงเรียนจะได้พบปะ สังสรรค์ และทำกิจกรรมร่วมกันซาร่าเคยเล่าให้ฉันฟังว่างานนี้เป็นหนึ่งในกิจกรรมที่นักเรียนรอคอยที่สุด เป็นวันที่เต็มไปด้วยความสนุกสนานและเสียงหัวเราะ ฉันตื่นเต้นที่จะได้เห็นว่างานนี้จะเป็นอย่างไร เพราะนี่เป็นครั้งแรกที่ฉันได้มีโอกาสเข้าร่วมเทศกาลนี้“ลิลลี่ พร้อมมั้ย?” ซาร่าถามขณะที่เรากำลังเดินไปที่สนามของโรงเรียน เธอดูตื่นเต้นและร่าเริงเหมือนเคย“ก็พร้อมนะ” ฉันตอบกลับพร้อมกับยิ้มเล็กๆเมื่อเรามาถึงสนาม บรรยากาศรอบตัวเต็มไปด้วยชีวิตชีวา นักเรียนจากทั้งสองโรงเรียนเดินจับกลุ่มพูดคุยกัน บ้างก็เล่นเกม บ้างก็ยืนถ่ายรูปอยู่ที่บูธต่างๆ ที่นักเรียนเซนต์เอมิลี่และเซนต์ไมเคิลร่วมกันจัดขึ้น เสียงเพลงดังไปทั่วทั้งสนาม ผสมกับเสียงหัวเราะและเสียงพูดคุยของนักเรียนที่มารวมตัวกันฉันมองไปรอบๆ และเห็นนักเรียนจากเซนต์ไมเคิลหลายคนยืนอย
Read more

ตอนที่ 16 วันหยุดที่แสนสนุก

เช้าวันเสาร์ที่รอคอยก็มาถึง วันนี้ฉันกับซาร่าวางแผนว่าจะไปนั่งเล่นที่ร้านคาเฟ่เปิดใหม่ในเมืองกัน เป็นร้านที่ซาร่าเจอในโซเชียล เธอเล่าให้ฉันฟังว่าร้านนี้มีเครื่องดื่มและขนมหวานที่ทั้งสวยและอร่อยมากๆ ฉันรู้สึกตื่นเต้นที่ได้มีโอกาสออกไปใช้เวลาสบายๆ กับซาร่าในวันหยุดนี้ฉันเลือกชุดที่ดูเรียบง่ายแต่มีสไตล์สำหรับการไปคาเฟ่กับซาร่า ฉันสวมเสื้อเชิ้ตสีขาวเนื้อผ้าบางเบา ที่ให้ความรู้สึกสบายและคล่องตัว ปลายเสื้อถูกปล่อยชายออกมาเล็กน้อยเพื่อให้ดูสบายๆ แต่ยังคงความเรียบร้อยอยู่ฉันจับคู่เสื้อเชิ้ตกับกระโปรงยีนส์สีฟ้าอ่อนที่มีความยาวเหนือเข่าเล็กน้อย กระโปรงตัวนี้เป็นกระโปรงทรงเอ (A-line) ที่ให้ความรู้สึกอ่อนหวานและน่ารัก มีดีเทลเป็นกระดุมแถวเรียงลงมาตรงกลาง ซึ่งทำให้กระโปรงดูมีลูกเล่นที่ไม่เรียบจนเกินไปฉันเลือกใส่รองเท้าผ้าใบสีขาวคู่โปรดที่ทั้งใส่สบายและเข้ากับชุดได้ดี ส่วนกระเป๋าที่ฉันใช้เป็นกระเป๋าสะพายข้างสีเบจ ขนาดกะทัดรัดพอดีสำหรับใส่ของจำเป็นในการออกไปข้างนอกเส้นผมสีน้ำตาลอ่อนของฉันถูกปล่อยให้ยาวสยายลงมาเป็นลอนธรรมชาติที่ฉันชอบ ผมของฉันยาวและมีน้ำหนัก ทำให้ลอนผมดูพลิ้วไหวไปตามการเคลื่อนไหว
Read more

ตอนที่ 17 คืนที่แสนพิเศษ NC+

หลังจากที่เราสามคนใช้เวลาที่คาเฟ่อย่างเพลิดเพลิน ก็ได้เวลาที่ต้องกลับแล้ว สุดท้ายครูพีทก็เป็นคนเลี้ยงขนมพวกเรา ซาร่าดูดีใจระริกระรี้เสียน่าหยิกจริงๆ“เฮ้อ อิ่มจัง ตังค์อยู่ครบ” ซาร่ายิ้มร่า ขณะที่เดินนำหน้าฉันและครูพีทออกจากร้านคาเฟ่“ขอโทษนะคะ ครูเลยต้องมาเลี้ยงพวกเราเลย”“ไม่เป็นไรนี่” ครูพีทยิ้มให้ฉัน รอยยิ้มเจ้าเล่ห์อีกแล้ว“ซาร่า เดี๋ยวครูไปส่งที่หอนะ” ครูพีทพูดขณะสตาร์ทรถ“ขอบคุณมากเลยค่ะ” ซาร่าตอบพร้อมกับยิ้มกว้างเมื่อรถเคลื่อนออกจากที่จอดและมุ่งหน้าไปยังหอพัก ฉันนั่งมองวิวข้างทางที่ค่อยๆ ผ่านไป อย่างอิ่มเอมใจเมื่อมาถึงหอพัก ฉันกับซาร่าก็ลงจากรถของครูพีทเพื่อกลับเข้าหอพัก ทันใดนั้นข้อมือของฉันก็โดนดึงรั้งไว้“ครูขอยืมตัวลิลลี่หน่อยนะ”“เอ๊ะ?” ฉันหันไปมองเขาด้วยความงุนงง“จะพาลิลลี่ไปไหนเหรอคะ?”“ไปซื้อหนังสือสำหรับเขียนบทความน่ะ” ครูพีทตอบเรียบๆ“งั้นฉันกลับหอก่อนนะ ขอให้สนุกกับการเลือกหนังสือนะ” ซาร่ามองฉันพร้อมกับยิ้มเจ้าเล่ห์ ก่อนจะเดินเข้าหอพักไป“ได้อยู่กันสองคนซะที” ครูพีทยิ้มให้ฉัน“ครูเจ้าเล่ห์จังนะคะ” ฉันบ่นอุบอิบ“หืม? เรียกฉันว่าอะไรนะ?” เขาเลิกคิ้ว“เอ้อ พี่พีทค่ะ
Read more

ตอนที่ 18 การแข่งขันและความรู้สึกซ่อนเร้น

ในช่วงสัปดาห์ที่ผ่านมา ฉันใช้เวลาส่วนใหญ่กับครูพีทในการเตรียมบทความด้านวรรณคดีเพื่อส่งเข้าประกวดการแข่งขันระหว่างโรงเรียน การที่เขาตัดสินใจช่วยฉันในเรื่องนี้ ทำให้ฉันรู้สึกดีใจและมีกำลังใจมากขึ้นในทุกๆ วันครูพีทเป็นครูที่เก่งและมีความรู้ลึกซึ้งในด้านวรรณคดี การสนทนากับเขาทำให้ฉันได้เห็นมุมมองใหม่ๆ และวิธีการวิเคราะห์ที่ลึกซึ้งกว่าเดิมแต่ทุกครั้งที่เราพบกันในห้องพักครู บทเรียนที่ฉันได้รับกลับไม่ได้มีเพียงแค่การเขียนบทความวรรณคดีเท่านั้น ความใกล้ชิดและความหวาบหวามที่เกิดขึ้นระหว่างเรา มันกลายเป็นสิ่งที่ฉันไม่อาจปฏิเสธได้ทุกครั้งที่เขาโน้มตัวมาดูงานที่ฉันกำลังพิมพ์ในคอมพิวเตอร์ สัมผัสของเขาทำให้หัวใจของฉันเต้นแรงไม่หยุด ราวกับว่าทุกสัมผัสนั้นเต็มไปด้วยความปรารถนาที่ซ่อนอยู่“ลิลลี่ ตรงนี้เธอควรขยายความอีกนิดเกี่ยวกับความสัมพันธ์ระหว่างตัวละคร”ครูพีทพูดพร้อมกับโน้มตัวเข้ามาใกล้เพื่อดูเนื้อหาบนหน้าจอคอมพิวเตอร์ ร่างกายของเขาใกล้ชิดกับฉันมากจนฉันรู้สึกได้ถึงลมหายใจของเขาที่แผ่วเบาอยู่ใกล้ๆ“ค่ะ ครู” ฉันตอบด้วยเสียงที่แผ่วเบา แต่ภายในใจกลับรู้สึกหวั่นไหวและตื่นเต้นกับความใกล้ชิดที่เกิดขึ
Read more

ตอนที่ 19 เทศกาลศิลปะที่ไม่คาดฝัน

เช้าวันรุ่งขึ้นที่โรงเรียนเซนต์เอมิลี่ บรรยากาศเต็มไปด้วยความตื่นเต้น เมื่อมีการประกาศให้นักเรียนภายในโรงเรียนสามารถไปร่วมงานเทศกาลศิลปะที่จัดขึ้นโดยโรงเรียนเซนต์ไมเคิลได้ งานนี้เป็นงานใหญ่ที่จัดขึ้นเพื่อส่งเสริมความคิดสร้างสรรค์และแลกเปลี่ยนวัฒนธรรมทางศิลปะระหว่างนักเรียนจากทั้งสองโรงเรียนฉันและซาร่าตื่นเต้นกับโอกาสนี้มาก เราวางแผนที่จะใช้เวลาทั้งวันในการสำรวจงานเทศกาลและสัมผัสกับบรรยากาศที่เต็มไปด้วยศิลปะและความคิดสร้างสรรค์ หลังจากที่เรารวมตัวกับกลุ่มเพื่อนๆ และรับบัตรเข้างาน เราก็ออกเดินทางไปยังโรงเรียนเซนต์ไมเคิลที่ตั้งอยู่ไม่ไกลจากเซนต์เอมิลี่เมื่อมาถึงงานเทศกาล บรรยากาศที่นี่เต็มไปด้วยชีวิตชีวา มีนักเรียนและผู้เข้าชมมากมายที่เดินชมผลงานศิลปะต่างๆ ที่จัดแสดงอยู่ทั่วพื้นที่ แสงแดดยามเช้าส่องลงมาทำให้ทุกอย่างดูสดใสและมีชีวิตชีวายิ่งขึ้น เสียงเพลงเบาๆ ที่เปิดคลอสร้างบรรยากาศที่ผ่อนคลายและสนุกสนาน ฉันกับซาร่าแทบอดใจไม่ไหวที่จะเริ่มสำรวจงานนี้“ลิลลี่ ดูสิ! มีร้านอาหารสตรีทฟู้ดเต็มไปหมดเลย” ซาร่าพูดอย่างตื่นเต้นพร้อมกับชี้ไปที่แถวร้านอาหารที่ตั้งเรียงรายอยู่ริมถนน“โห ฉันอยากลองทาน
Read more

ตอนที่ 20 สายใยที่ยากจะต้านทาน (1) NC+

เสียงดนตรีที่โรแมนติกยังคงบรรเลงอยู่เบาๆ ขณะที่ฉันกับวินทัตกำลังเต้นรำอย่างช้าๆ ในลานเต้นรำที่เต็มไปด้วยแสงไฟสลัวๆ บรรยากาศที่อบอุ่นและเงียบสงบทำให้ทุกอย่างดูเหมือนเป็นฉากจากนิยายรัก วินทัตเป็นคู่เต้นที่สุภาพและอ่อนโยน เขานำฉันเข้าสู่จังหวะเพลงอย่างนุ่มนวล มือของเขาประคองที่เอวของฉัน ขณะที่มืออีกข้างของฉันวางอยู่บนไหล่ของเขาแต่ในขณะเดียวกัน ที่มุมหนึ่งของลานเต้นรำ ครูพีทยืนมองดูพวกเราอยู่ด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความไม่พอใจ สายตาของเขาจับจ้องไปที่วินทัต ถ้าทำได้ เขาคงจะตรงเข้าไปกระชากวินทัตให้ออกห่างจากฉันทันที แต่เขากลับยืนนิ่งอยู่ตรงนั้น พยายามสะกดอารมณ์ของตัวเองเอาไว้ครูพีทพยายามรักษาความสงบเอาไว้ แต่ความรู้สึกหวงแหนและความไม่พอใจที่เห็นวินทัตอยู่ใกล้ชิดกับฉันมากเกินไป ทำให้เขาไม่อาจทนได้อีกต่อไป เขามองไปรอบๆ และเห็นซาร่าที่ยืนอยู่ใกล้ๆ เขาจึงตัดสินใจเดินตรงเข้าไปหาซาร่าและคว้าแขนเธอเบาๆ“ซาร่า มากับครูสิ” ครูพีทพูดสั้นๆ ก่อนจะลากเธอตรงมาหาฉันและวินทัต“ขอเปลี่ยนคู่เต้นหน่อยนะ” ครูพีทส่งยิ้มเย็นให้กับพวกเรา“เอ้อ..ได้สิครับครู” วินทัตชะงักเล็กน้อย ก่อนจะพยายามยิ้ม“ลิลลี่ มาเต้นกับค
Read more
PREV
12345
DMCA.com Protection Status