All Chapters of Sandoval Series #2 : A BEAUTIFUL NIGHTMARE : Chapter 31 - Chapter 40

"Apo, sino yung dumat— o, anong nangyari sa labi mo senyorito bakit may sugat yan?"Lumagpas ang tingin ni Lolo sa labas, nahabol pa nito ng tingin ang papaalis na sasakyan ni Damon. "Si Damon ba yun apo? Bakit umalis agad?"Palipat-lipat ang tingin niya sa aming dalawa ni Gustavo dahil walang sumagot sa kanya. Si Gustavo naman ay hindi ko alam kung ano ang iniisip. Tahimik ito pero umiigting ang mga panga."Si Damon po yun, Lo, pero umalis na." Hindi ko na hinabaan ang sagot ko. Nakakaunawa namang tumango si Lolo sa akin. Hinila ko na si Gustavo papasok ng bahay dahil madami na ring mga kapitbahay ang nasa labas. Sigurado na naman akong pagpi-pyestahan na naman nila kami. Ewan ko ba kahit saan ata ako mapunta, lapitin talaga ako na kontrobersya. "Umupo ka muna, kunin ko lang ang first aid kit ko." Sabi ko kay Gustavo. Hindi ito nagsalita pero sinunod nya naman ang sinabi ko. Tahimik itong umupo sa sofa. "May damit ka ba? Magbihis ka muna." Utos ko sa kanya dahil yung tuwalya ko lan

Warning: ESPEGE! - Gustavo 'Sobrang Patay Gutom' SandovalSa mga hindi naman gutom dyan, skip nyo nalang ito. Hahaha!_______________________Flashback continue... "Yes baby. I'm hungry and I want to eat you." he whispered, almost losing his breath. Bumaba ang tingin nito sa mga labi ko at narinig ko ang mahina nyang pagmura. Nilapit ko ang mukha sa kanya. Sobrang lapit na halos nararamdaman ko na ang hangin mula sa mainit niyang hininga. Bahagyang nakanganga ang bibig nito. Nalalasing ang mga matang nakatitig sa akin. Wala sa sariling nakagat ko ang aking pang-ibabang labi. Ang kagustuhan kong mahalikan sya ay lalong sumidhi. "Fuck, Baby I wanna eat you here."Napalunok ako. Nag-iinit na naman ang katawan ko. "I want to eat you, right here, right now." Lalong tumindi ang kuryusidad at kagustuhan kong masubukan ang hinihiling niya. Pero nagdadalawang isip ako na baka may makakakita sa amin dito. Isang malaking eskandalo. "I own this hotel, Baby and this is my private parking s

Present time...______________"Chiara, how many months you've been working as Tasha's tutor again?"Nag-angat ako ng tingin mula sa hinahanda kong material para sa next topic namin ni Natasha nang magsalita ang Mommy nito. Ang sikat na modela na si Veronica Chrystelle Valderama. Andito ako ngayon sa hacienda nila."Almost a year na po, Miss Ver." Magalang kong sagot sa kanya.Miss Ver is the youngest daughter of the Valderama's. Madalas kong marinig noon na maldita ito pero ang totoo, mukha lang itong maldita. Kapag nakilala mo na sya, isa sya sa masasabing kong totoong tao. Hindi mapagkunwari.Hindi uso sa kanya ang paliguy-ligoy. Sobrang prangka nito at diretso kung magsalita. Sobrang honest na minsan nami-misinterprete ng iba. She may be a brat but she's kind hearted. Kahit nandito ito sa Davao minsan naririnig kong kausap nya ang accountant nya at nagpapa-transfer sya ng funds para sa mga foundations nya. Hindi lang halata pero madami syang foundations at orphanage na tinutulunga

"I'M SORRY." I cried painfully, realizing the mistake I did. I judged him without hearing his side. "I'm so sorry, Gustavo. I'm very sor—" "Don't." He said, hugged me tightly in his arms and gently caressed my back. "It's okay, Baby. Shh. Stop crying, it's okay. I understand. I'm not mad. You are just hurt that time." Lalo lang lumakas ang mga hikbi ko. Inaasahan ko na magagalit sya sa akin, na susumbatan nya ako pero mas pinili niyang unawain ang mga maling desisyon na nagawa ko. Isang malaking pagkakamali ang aking nagawa. Hindi ako dapat naniwala sa doktorang yun. Dapat tinanong ko muna sya kung totoo ba o hindi. Dapat hindi ako basta nalang nagpadalos-dalos. Dapat hindi ako nagpadala sa bugso ng damdamin. I feel bad. Really bad. Hinayaan ako ni Gustavo na umiyak sa mga bisig nya. Walang akong sumbat na narinig mula sa kanya. He's just there comforting me in silence. Hanggang sa kumalma na ako. At kahit papano naibsan ang bigat na dinadala ko dito sa aking dibdib sa l

"How have you been? Nahirapan ka ba nung wala ako?" Malumanay ang boses na tanong ni Gustavo sa akin. Nandito kami ngayon sa loob ng silid ko nakahiga sa kama. Nakaunan ako sa braso niya at nakayakap patagilid, ang mukha ay nakadikit sa kanyang dibdib. Kaming dalawa nalang ang naiwan sa bahay. Umalis na si Gaston. May overtime work daw ito sa planta dahil may delivery silang hinahabol. Samantalang si Damon naman ay umuwi na dahil tumawag ang yaya ni Aadam. Umiiyak na ang bata at hinahanap sya. Tumawag si Lolo kanina, nagsabi na hindi nga daw sya matutulog dito dahil may overtime sila sa dairy farm. Pinapasiguro niya sa akin na nakalock lahat ng pintuan at nakasarado ang mga bintana. Nagkausap din sila ni Gustavo at nagpaalam ito kay Lolo na dito ulit matutulog para samahan ako. "I'm sorry if I didn't get that chance to ask you before. I respected your wish not to ask you about your childhood and I was just waiting for the right time that you will open up to me."Totoo naman ang sin