All Chapters of วิวาห์ร้างใจ: Chapter 11 - Chapter 20

“พี่หนุ่มรออยู่ในรถนะคะ เดี๋ยวเตยเข้าไปพาคุณเจนออกมาเองค่ะ” หล่อนพูดขึ้นเมื่อคนขับรถขับมาจอดที่หน้าบาร์หรูหราแห่งหนึ่งกลางใจเมือง“ให้พี่ไปด้วยดีกว่ามั้งน้องเตย”“อย่าเลยค่ะพี่หนุ่ม เดี๋ยวมานะคะ”“แล้วถ้าคุณเจนเกิดเมาเละล่ะ น้องเตยจะหิ้วปีกมายังไง ให้พี่ไปช่วยดีกว่า”เตยหอมลังเลเล็กน้อย ก่อนจะยอมให้กรรชัยหรือว่าหนุ่มซึ่งเป็นลูกชายของคนขับรถลงมาด้วยหล่อนกลั้นใจเดินเข้าไปภายในสถานบันเทิงที่บรรยากาศค่อนข้างมืดสลัว โดยมีกรรชัยเดินตามหลังมาไม่ห่าง“มืดแบบนี้ จะหาคุณเจนได้ที่ไหนกันล่ะน้องเตย”กรรชัยบ่นขึ้น ในขณะที่หล่อนพยายามสอดส่ายสายตามองหาเจนจิราไปรอบๆ บาร์หรู แต่เพราะค่อนข้างมืดจึงมองหาลำบากมาก ดังนั้นหล่อนจึงตัดสินใจใหม่“พี่หนุ่มไปทางนู้นนะ เดี๋ยวเตยไปทางนี้”“จะดีเหรอน้องเตย”“เราจะได้หาคุณเจนเจอเร็วๆ ไงคะ”กรรชัยได้ยินเหตุผลของเตยหอมก็ตอบรับด้วยการผงกศีรษะ “งั้นพี่ไปทางนี้นะ ถ้าใครเจอคุณเจนก่อนก็ให้ไปรอที่รถ”“ค่ะพี่หนุ่ม”เตยหอมเดินมุ่งหน้ามาทางซ้าย ซึ่งเป็นส่วนที่ไม่ค่อยมีคนพลุกพล่านนัก ตลอดทางสายตาของนักท่องราตรีกลัดมันจ้องมองมาที่หล่อน แต่หล่อนไม่ได้สนใจ เพราะกำลังมองหาเจนจิราอ

“เอ่อ... พอดีมีสายจากคุณอเล็กซิสถึงคุณเตยหอมน่ะค่ะ”แล้วพนักงานตรงหน้าก็ยื่นโทรศัพท์ไร้สายมาให้ ตอนแรกหล่อนจะเดินหนี ไม่ยอมรับสาย แต่พอพนักงานย้ำออกมาอีกคำ หล่อนจึงไม่มีทางเลือก“เห็นคุณอเล็กซิสบอกว่าคุณเตยหอมลืมอะไรเอาไว้บนห้องน่ะค่ะ”หล่อนจำใจต้องยื่นมือออกไปรับโทรศัพท์ไร้สายขึ้นมาแนบกับใบหู พร้อมกับกรอกเสียงลงไป“เตย... ลืมอะไรเอาไว้เหรอคะคุณอเล็ก”“เธอทำต่างหูตกเอาไว้น่ะ”คำตอบของอเล็กซิส ทำให้หล่อนต้องรีบยกมือขึ้นจับติ่งหูของตัวเอง และก็พบว่าข้างหนึ่งไม่มีต่างหูอยู่ ดวงหน้างามซีดเผือด“จริงด้วยค่ะ มันหายไปข้างหนึ่ง”“งั้นรอฉันตรงล็อบบี้นะ ฉันจะเอาไปให้”หล่อนไม่อยากเจอเขาเลย เพราะเห็นหน้าเขาก็อดที่จะนึกถึงท่อนชายของเขาไม่ได้ แต่ก็ไม่มีทางเลือก เพราะต่างหูอันนั้นมันสำคัญกับหล่อนมากเหลือเกินมันคือของขวัญจากแม่...“ค่ะ”หล่อนตัดสาย และยื่นโทรศัพท์ไร้สายคืนให้กับพนักงานสาว จากนั้นก็เดินไปทรุดตัวนั่งบนโซฟานุ่มที่อยู่ภายในล็อบบี้ และเวลาผ่านไปเพียงห้านาที ผู้ชายที่มีใบหน้าหล่อเหลาราวกับเทพเจ้าประทานมาให้ก็เดินมาหยุดตรงหน้าหล่อนรีบลุกขึ้นยืน และเอ่ยถามหาต่างหูของตัวเอง “เอ่อ... ไหนต่าง

“ทำหน้าให้มันสเบยหน่อยสิวะเพื่อน คืนนี้งานแต่งนายนะโว้ย” เคลวินอดแซวเพื่อนไม่ได้เมื่อเห็นใบหน้าของอเล็กซิสมีแต่ความเบื่อหน่าย“นั่นสิ เดี๋ยวเจ้าสาวก็น้อยใจแย่หรอก” แม็กซิมัสเสริมขึ้น แต่อเล็กซิสกลับไม่ได้มีทีท่าไยดีอะไรเลย เจ้าบ่าวสุดหล่อไหวไหล่กว้างเล็กน้อย“ก็ฉันไม่ได้ยินดีกับงานแต่งนี้สักหน่อย ถูกบังคับพวกนายก็รู้ไม่ใช่หรือ”“แต่นายก็เลือกที่จะแต่งงานแล้วนี่ ดังนั้นนายก็ควรรับผิดชอบหน้าที่ของตัวเองให้ดี” แม็กซิมัสเตือนเพื่อนรัก แต่อเล็กซิสก็ยังทำหน้าเบื่อหน่ายเหมือนเดิม“พวกนายดื่มกันไปก่อนนะ เดี๋ยวฉันขอตัวไปห้องน้ำก่อน”“ให้ฉันไปส่งไหม นายดื่มไปหลายแก้วแล้วด้วย” เคลวินอดเป็นห่วงเพื่อนไม่ได้“นั่นสิให้ไอ้เคนมันพาไปดีกว่า เดี๋ยวล้มพับลงไปจะยุ่ง” แม็กซิมัสก็เป็นห่วงเพื่อนเช่นกัน“ไม่เป็นไร ฉันไม่ใช่คนคออ่อนสักหน่อย เหล้าแค่ไม่กี่แก้วทำให้เมาไม่ได้หรอก” อเล็กซิสปฏิเสธเสียงจริงจัง “เดี๋ยวมาว่ะ” จากนั้นก็เดินมุ่งหน้าตรงไปยังห้องน้ำ ซึ่งเจนจิราก็พาบรรดาเพื่อนๆ ของตัวเองเข้ามาขวางหน้าเอาไว้พอดี“พี่อเล็กกำลังจะไปไหนเหรอคะ”อเล็กซิสฝืนยิ้มให้กับเจนจิรา “พี่กำลังจะไปห้องน้ำน่ะ ขอตัวสักครู่น

สุ้มเสียงที่เต็มไปด้วยความสุขของผู้คนหลายคนด้านนอกดังเล็ดลอดมาเข้าหูคนที่แอบซุกตัวอยู่ในห้องน้ำเช่นหล่อนเตยหอมรอคอยด้วยหัวใจที่เต็มไปด้วยความหวาดกลัว จนกระทั่งมีเสียงเคาะประตูดังขึ้น ตอนแรกหล่อนตกใจมาก ไม่กล้าแม้แต่จะขยับตัว แต่พอได้ยินเสียงของเจนจิรา จึงรู้ว่านี่คือสัญญาณที่บอกให้รู้ว่างานน่าอดสูกำลังจะเริ่มต้นขึ้น“เปิดสินังเตย...”เตยหอมรีบปลดล็อกประตูห้องน้ำ และเจนจิราก็ก้าวเข้ามาข้างในด้วยกัน“เดี๋ยวฉันจะแอบออกไป ส่วนแกก็ทำหน้าที่ให้เสร็จ และก็ลงไปเปลี่ยนตัวกับฉันที่ข้างล่าง เข้าใจไหม”“เอ่อ... ค่ะ...”“แล้วอย่าให้ฉันรู้นะว่าแกทำเกินกว่าหน้าที่ นังเตย” เจนจิราเอานิ้วจิ้มหน้าผากของเตยหอมแรงๆเตยหอมก้มหน้ามองปลายเท้าตัวเองทั้งน้ำตา“ฉันจะรอแกอยู่ตรงพุ่มไม้ข้างบ้าน รีบลงมาล่ะ”“ค่ะ”“แล้วนี่แกเอาชุดมาเปลี่ยนหรือเปล่า เพราะแกคงไม่คิดจะใส่ชุดนอนของฉันออกไปจากที่นี่หรอกนะ”“เอ่อ... เตยเตรียมมาแล้วค่ะ”“ดีมาก แล้วอย่าให้พลาดล่ะ”“ค่ะ”เจนจิรากำลังจะดันบานประตูห้องน้ำให้เปิดออก แต่เตยหอมถามเสียงสั่นเทาเสียก่อน“คุณ... อเล็กเมาไม่รู้เรื่องใช่ไหมคะ”“ใช่ เมาแอ๋เลย แต่ยังไงซะแกก็ต้องทำให้พ

ความร้อนฉ่าที่เต้นระริกอยู่ในโพรงสาวค่อยๆ จางหายไป เมื่อความหวาดหวั่นเข้ามาแทนที่เขาใหญ่โต และเขาก็เมามาก ถ้าเขาทำแรง... หล่อนคงต้องขาดวิ่นแน่ๆ“อ๊ะ...”เขากระโจนขึ้นมาบนเตียง และกระชากร่างเปลือยขาวเนียนให้ไปอยู่ใต้ร่างอีกครั้ง ใบหน้าหล่อจัดคลุกเคล้าลงมาหา เต้านมถูกบีบขยำ ยอดถันถูกโลมเลีย และที่ร่องสาวก็ถูกนิ้วยาวค่อยๆ สอดใส่เข้ามาทีละนิดจนกระทั่งเข้ามาได้สำเร็จ“อ๊ะ...”“ฟิตจัง”เขาครางเสียงแหบพร่า ชักนิ้วเข้าออกถี่ระรัว ในขณะที่อุ้งปากชายก็ยังดูดเลียยอดถันไม่ว่างเว้นหล่อนดิ้นเร่าๆ ร่างกายตื่นเร้าด้วยแรงปรารถนาอีกครั้ง และครั้งนี้ก็ไม่อาจจะรั้งรอได้อีกต่อไป“ได้โปรด... อ๊า... ได้โปรดเถอะค่ะ คุณอเล็ก... อ๊า...”คำวิงวอนของหล่อนหยุดการเคลื่อนไหวทุกอย่างของอเล็กซิสได้ทั้งหมด เขาเงยหน้าขึ้นจากเต้านม และดึงนิ้วยาวออกมาจากกลีบสาวในเวลาเดียวกันดวงตาสีฟ้ากระจ่างที่จับจ้องมองมานั้นเต็มไปด้วยความหื่นกระหายน่ากลัวหล่อนตัวสั่น หวาดกลัวต่อประสบการณ์แปลกใหม่ แต่กระนั้นก็ยินยอมที่จะตกเป็นของเขา“ได้โปรด... เถอะนะคะ... อา...”และก็เป็นหล่อนที่เบียดกระแซะกายสาวขึ้นหาวิงวอน จนกระทั่งเขาหมดความอดทน