เข้าสู่ระบบห้องสมุด
ค้นหา
บททั้งหมดของ วิวาห์ตัวสำรอง: บทที่ 41 - บทที่ 50
65
ตอนที่ 41
วิวาห์ตัวสำรอง/baiboau-เนื้อนวล
สภาพของเฌอปรางในตอนนี้ไม่ต่างจากซากศพที่เดินได้เลยแม้แต่น้อย ลมหายใจของหล่อนเบาบางจนแทบจะจางหาย สองเท้าแทบสิ้นเรี่ยวแรงจะก้าวเดิน หล่อนพาตัวเองเดินผ่านบ้านหลังใหญ่ เพื่อที่จะไปจากไร่ชาแห่งนี้ไปให้พ้นจากคนไม่มีหัวใจ...หล่อนเงยหน้าขึ้นมองไปบนบ้านไม้หลังใหญ่ ดวงใจเจ็บจวนเจียนตาย เมื่อไม่มีแม้แต่เงาของเขาให้เห็นเคลวินคงกำลังนอนกกกอดณิชาอยู่ หล่อนมันไม่มีค่าพอที่จะให้เขาออกมากล่าวลาก็ดีแล้วที่ทุกอย่างมันเป็นแบบนี้ หล่อนจะได้ตัดใจจากเขาได้ง่ายขึ้น...หลังมือเล็กยกขึ้นป้ายน้ำตาทิ้ง กำลังจะเดินไปขึ้นรถของลุงแย้มที่จอดรอจะไปส่งในสถานีขนส่งในเมือง แต่ป้าปราณีก็เดินออกมาขวางหน้าเอาไว้เสียก่อน“จะไปแล้วเหรอหนูปราง”เฌอปรางฝืนยิ้มออกมาทั้งๆ ที่ภายในใจกำลังร่ำไห้ปิ่มจะขาดใจ“ค่ะ ป้า”ป้าปราณีตาแดงๆ ขณะเดินเข้ามาหยุดใกล้ๆ ยิ่งขึ้น มือเหี่ยวย่นตามกาลเวลายื่นแผ่นกระดาษเล็กๆ มาตรงหน้าของหล่อน“เช็กเงินสด พ่อเลี้ยงฝากไว้ให้น่ะ”หัวใจของหล่อนถูกมีดปักแทงซ้ำแล้วซ้ำเล่าไม่ยอมหยุด หล่อนส่ายหน้า น้ำตาทะลัก“หนู... หนูไม่รับหรอกค่ะ”“รับไปเถอะ พ่อเลี้ยงกำชับป้าว่าให้หนูปรางรับมันเอาไว้ เพราะมันคือค่า...”
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-22ตอนที่ 42
วิวาห์ตัวสำรอง/baiboau-เนื้อนวล
“เคนขา... มานั่งดื่มฉลองอยู่ตรงนี้นี่เอง” ณิชาเดินเข้ามาทรุดตัวนั่งลงบนตักของเคลวิน และก็ออดอ้อน “ทำไมไม่ปลุกณิมาฉลองด้วยล่ะคะ”“ผมไม่อยากกวนเวลานอนของคุณน่ะ”“แหม ณิตื่นเช้าก็เป็นนะคะ นี่เลยไม่ได้ดูภาพนังเด็กนั่นเดินออกไปจากที่นี่เลย”ณิชาพูดอย่างเสียดาย ก่อนจะอุทานตัดพ้อ เมื่อเคลวินยกร่างของหล่อนลงไปนั่งบนเก้าอี้ตัวใกล้ๆ แทนตักแกร่ง“เคนน่ะ เดี๋ยวนี้ณินั่งตักไม่ได้เหรอคะ”“ผมเมื่อยขาน่ะ เมื่อวานเดินทั่วไร่เลย”หล่อนทำหน้าง้ำแต่ไม่จริงจังนัก เพราะตอนนี้กำลังมีความสุขที่เฌอปรางออกไปจากไร่นี้เสียได้“เมื่อคืนเคนเข้ามาดึ๊กดึก ณิหลับไปก่อนเลย”“ผมดื่มเพลินน่ะ”“ตั้งแต่ณิกลับมานี่ เรายังไม่ได้มีอะไรกันจริงๆ จังๆ เลยนะคะเคน เอาในสระนี้ไหมคะ แบบตอนนั้นไง ที่เราสองคนทำกันในนี้ ฟินมาก ณิยังจำได้เลยว่าคุณเอวดีแค่ไหน”“ผมเพลีย และก็เมามาก เกรงว่าจะทำคุณจมน้ำน่ะสิ”“งั้นบนนี้ก็ได้ค่ะ ณิคิดถึงดาบใหญ่ๆ ของเคนจนจะบ้าตายอยู่แล้วค่ะ” หญิงสาวยั่วยวนทั้งวาจาและท่าทาง“ตอนกลางวันคนใช้เดินกันไปมา ผมไม่ต้องการให้พวกนั้นเอาคุณไปพูดในทางเสียๆ หายๆ”“เคนน่ะ... อะไรก็ไม่ได้สักอย่าง งั้นเราขึ้นห้องกันไหมคะ ณิอ
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-22ตอนที่ 43
วิวาห์ตัวสำรอง/baiboau-เนื้อนวล
ณิชาเลือกร้านเวดดิ้งที่หรูและราคาแพงที่สุด และชุดแต่งงานที่หล่อนเลือกก็ทั้งสวยทั้งแพงระยับ“ฉันเอาทั้งหมดห้าชุดนะ บิลก็ส่งไปที่บ้านของพ่อเลี้ยงเคลวิน พวกคุณรู้จักอยู่แล้วใช่ไหม”“ค่ะ คุณณิชา”ณิชายิ้มอย่างเย่อหยิ่ง ทุกอณูเนื้อของหล่อนล้วนอาบไล้ไปด้วยละอองแห่งความสุข“ส่วนเรื่องของสถานที่ และบรรยากาศภายในงาน ก็ทำตามที่ฉันบอก ฉันให้เวลาถึงพรุ่งนี้ตอนเย็น พวกคุณต้องส่งรายละเอียดทุกอย่างให้กับฉันทั้งหมด ส่วนเรื่องงบไม่ต้องกังวลนะ ฉันจ่ายไม่อั้น ผัวฉันรวยมาก”“ค่ะ คุณณิชา”หญิงสาวผุดลุกขึ้นยืน หยิบกระเป๋าสะพายยี่ห้อดังขึ้นมาคล้องไหล่“ฉันจะกลับล่ะ จะต้องไปซื้อเครื่องเพชร”“เชิญค่ะคุณณิชา” พนักงานของร้านเวดดิ้งรีบกุลีกุจอมาเปิดประตูให้อย่างนอบน้อมณิชาเดินตรงไปที่รถคันงาม แต่ยังไม่ทันจะได้ก้าวขึ้นไป หางตาของหล่อนก็เหลือบไปเห็นจัสตินผัวเก่าเสียก่อนหล่อนยิ้มหยัน ก่อนจะตัดสินใจเดินตามร่างของชายหนุ่มไป และตะโกนเรียก“จัสติน”เจ้าของชื่อหยุดเดิน หมุนตัวกลับมามอง และเมื่อเห็นว่าเป็นณิชา เขาก็ฉีกยิ้มกว้าง พร้อมกับเดินเข้ามาหยุดใกล้ๆ แต่ณิชาถอยหลังหนี และยกมือขึ้นห้าม“อย่าเข้ามาใกล้ฉัน”“ณิชา...
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-22ตอนที่ 44
วิวาห์ตัวสำรอง/baiboau-เนื้อนวล
เคลวินนอนนิ่งอยู่บนเตียงกว้างราวกับคนไร้วิญญาณ โดยมีณิชาพลิกตัวมากอดเขาเอาไว้“เคนขา... ณิตื่นเต้นจังเลยค่ะที่อีกแค่สองวันเราก็จะได้แต่งงานกันแล้ว”“ผมรับรองว่ายังมีเรื่องตื่นเต้นรอคุณอยู่อีกมากมายครับ ณิชา”“อุ๊ย... นี่คุณยังจะมีอะไรเซอร์ไพรส์ณิเหรอคะเคน”“เอาไว้ถึงวันแต่งงานของเรา คุณก็จะรู้เองครับ”ณิชายิ้มหน้าบาน รู้สึกตื่นเต้นจนแทบจะรอคอยให้ถึงวันศุกร์ไม่ไหวอยู่แล้ว“คุณนี่ช่างเซอร์ไพรส์จังนะคะ แต่ณิก็ชอบความเซอร์ไพรส์ของคุณค่ะเคน”“แน่นอน คุณจะต้องชอบ และจำสิ่งที่ผมจะเซอร์ไพรส์คุณไปจนวันตายเลยล่ะ”“แหม เคนน่ะ ทำเสียงดุจังนะคะ เออ... ว่าแต่นี่ก็จะถึงวันงานอยู่แล้ว ทำไมณิยังไม่เห็นคุณไปลองชุดเจ้าบ่าวเลยล่ะคะ”“คุณไม่ต้องกังวลเรื่องนี้หรอกณิ ผมจัดการได้ ว่าแต่คุณเถอะเชิญญาติพี่น้อง เพื่อนๆ ของคุณมาทุกคนหรือเปล่าครับ”“แน่นอนค่ะ แล้วณิก็ไม่ได้เชิญแค่ญาติพี่น้องหรือแค่เพื่อนนะคะ แต่ณิเชิญมาทั้งอำเภอเลยค่ะ เพื่อมาเป็นเกียรติกับงานแต่งของเราสองคนไงคะ”ริมฝีปากของเคลวินมีรอยยิ้มบางๆ “ดีมากครับ นี่แหละที่ผมต้องการ”“แหม คุณนี่ทุ่มสุดตัวเพื่อณิเลยนะคะ”“เพราะคุณคู่ควรไงครับณิ”ณิชาหน้าบาน
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-22ตอนที่ 45
วิวาห์ตัวสำรอง/baiboau-เนื้อนวล
ณิชาตื่นเต้นราวกับเป็นการแต่งงานครั้งแรกของตัวเองไม่มีผิด หล่อนมองตัวเองในกระจกเงา หมุนซ้ายหมุนขวา และก็อมยิ้มออกมาด้วยความพึงพอใจกับความงดงามของตัวเอง“คุณณิสวยมากเลยค่ะ สวยเหมือนนางฟ้าไม่มีผิดเลย” ช่างแต่งหน้าสาวประเภทสองชมเชยประจบประแจง“ใช่ค่ะ เจ้าบ่าวจะต้องตะลึงในความงามของคุณณิอย่างแน่นอน สวยจริงๆ ค่ะ” ช่างแต่งหน้าสาวประเภทสองพูดไปในทิศทางเดียวกัน“ก็ฉันเกิดมาสวย และเพราะอย่างนี้ไง เคนถึงรักฉันมาก” ณิชาไม่คิดอ่อนน้อมถ่อมตนแม้แต่น้อย“จริงค่ะ” สองสาวประเภทสองประสานเสียงกันอย่างเอาอกเอาใจณิชาณิชาอมยิ้ม หมุนตัวอยู่หน้ากระจกสักพัก เสียงเคาะประตูห้องแต่งตัวภายในโรงแรมหรูก็ดังขึ้น“เข้ามา” ณิชาตะโกนบอกเสียงสดใสป้าปราณีที่เดินทางมาร่วมงานด้วย ก้าวเข้ามาภายในห้องแต่งตัวเจ้าสาว“พ่อเลี้ยงให้มาเชิญเจ้าสาวไปบนเวทีค่ะ”“ขึ้นเวทีเลยเหรอ?” ณิชาทวนถามซ้ำด้วยความแปลกใจ“ค่ะ พ่อเลี้ยงสั่งป้ามาแค่นี้ค่ะ”ป้าปราณีทำหน้าที่ของตัวเองเสร็จก็หมุนตัวเดินออกไป ทิ้งให้ณิชายืนงงอยู่ท่ามกลางดงช่างแต่งหน้าทำผม“สงสัยเจ้าบ่าวคงจะอยากลัดขั้นตอนให้ถึงเวลาเข้าหอไวๆ น่ะค่ะคุณณิ ก็เลยข้ามขั้นตอนช่วงออกไปต้อนรับ
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-22ตอนที่ 46
วิวาห์ตัวสำรอง/baiboau-เนื้อนวล
เคลวินจ้องมองดวงหน้าซีดเผือดของณิชาด้วยความสะใจ จากนั้นก็ดึงมือเล็กและรูดแหวนออกจากนิ้วเรียว จากนั้นก็ปาลงกับพื้นเวที และขยี้ด้วยฝ่าเท้า“เคน!” ณิชากรีดร้องด้วยความตกใจ ก่อนจะตามติดด้วยความโมโห “คุณทำบ้าอะไรเนี่ย!”“ผมก็กำลังแสดงให้คุณเห็นว่า คุณน่ะไม่ต่างจากแหวนวงนี้ เพราะผมกำลังขยี้คุณด้วยฝ่าเท้าของผมจนแหลก”“มะ... ไม่จริง... เคน... นี่คุณกำลังล้อเล่น หยอกณิเล่นใช่ไหมคะ คุณต้องการให้ณิเซอร์ไพรส์”เคลวินหัวเราะลั่น ก่อนจะผลักร่างของณิชาออกห่าง จนหล่อนแทบล้ม“ผมขยะแขยงคุณจนแทบเป็นบ้า รู้ไหมว่าผมต้องไปแอบอาเจียนในห้องน้ำกี่รอบ ตอนที่ต้องนอนร่วมเตียงกับผู้หญิงสารเลวอย่างคุณน่ะ”“เคน... นี่มันอะไรกัน... เคน... ทำไมพูดกับณิแบบนี้ล่ะคะ คุณรักณิ เรารักกัน อย่าลืมสิคะ”“คุณคิดว่าผมโง่เขลาเป็นควายหรือไงที่จะเจ็บไม่จำน่ะ” เขาผลักณิชาออกห่างอย่างรังเกียจ เมื่อหญิงสาวถลาเข้ามากอดแขน“ไปให้พ้น อ้อ แล้วอย่าลืมเอาของๆ ผมที่คุณเอาบัตรเครดิตผมรูดซื้อมาคืนด้วยล่ะ ถ้าไม่คืน ผมจะให้ฝ่ายกฎหมายเล่นงานคุณแน่ ณิชา”“กรี๊ดดดดด เคน นี่คุณกำลังทำอะไรน่ะ คุณทำอย่างนี้กับณิไม่ได้นะ คุณต้องแต่งงานกับณิ!”“ผมไม่แต
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-22ตอนที่ 47
วิวาห์ตัวสำรอง/baiboau-เนื้อนวล
เช้าวันนี้หล่อนอาเจียนบ่อยมาก แค่ได้กลิ่นอาหารก็รู้สึกพะอืดพะอมและต้องอาเจียนทุกครั้งหญิงสาวมองตัวเองในกระจกเงาเหนืออ่างล้างหน้าภายในห้องน้ำ ผิวขาวผ่องซีดเซียว ดวงตาก็เต็มไปด้วยความเศร้าหมอง สภาพของหล่อนทรุดโทรมลงไปมากเพียงแค่เวลาไม่ถึงอาทิตย์เท่านั้นหยาดน้ำใสๆ ไหลรินออกมาอาบสองพวงแก้ม ความทรงจำยังคงมีเขาเสมอ...เคลวินคือต้นเหตุที่ทำให้หล่อนต้องทุกข์ทรมานเพราะความใจร้ายใจดำของเขา แต่กระนั้นหล่อนก็อดคิดถึงเขาไม่ได้ คิดถึงเขาแม้ว่าเขาจะไม่เคยคิดถึงหล่อนเลยก็ตามเสียงเปิดประตูรั้วดังแว่วมาเข้าหู ดนัทธ์คงกลับมาจากซื้อของที่ปากซอยแล้วหล่อนรีบควักน้ำขึ้นล้างหน้าล้างตา ก่อนจะกลั้นใจเดินออกไปหาผู้ชายแสนดีที่ไม่สามารถบังคับตนเองให้รักเขาได้“น้องปรางหน้าซีดอีกแล้ว นี่อาเจียนมาใช่ไหมครับ”“เอ่อ... ค่ะ”ดนัทธ์วางถุงใส่อาหารบนโต๊ะไม้ ก่อนจะยืนมองดวงหน้างามอย่างสำรวจตรวจตรา“พี่ว่าน้องปรางน่าจะไปหาหมอดูนะครับ อาเจียนหลายวันติดๆ กันแล้ว”“ปรางไม่เป็นไรหรอกค่ะ นี่ค่อยยังชั่วแล้ว” หล่อนฝืนยิ้มให้กับดนัทธ์ และก็หยิบถุงใส่แกงเทโพขึ้นมาดม มันคือแกงที่หล่อนชอบกิน แต่ทำไมกลิ่นของมันทำให้หล่อนรู้สึกคลื่
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-22ตอนที่ 48
วิวาห์ตัวสำรอง/baiboau-เนื้อนวล
ป้าปราณีเห็นเคลวินแต่งตัวพร้อมออกไปทำงานในไร่ชา ก็อดที่จะไต่ถามขึ้นด้วยความแปลกใจไม่ได้“พ่อเลี้ยงจะเข้าไปในไร่เหรอคะ”“ครับ”ผู้ชายร่างสูงใหญ่เกือบร้อยเก้าสิบเซนติเมตรหันมาตอบ ก่อนจะเลิกคิ้วสูง เมื่อเห็นความเคลือบแคลงในดวงตาของหญิงสูงวัยเบื้องหน้า“ป้ามีอะไรกับผมหรือเปล่าครับ”“เอ่อ... ป้าก็แค่สงสัยน่ะค่ะ”“สงสัยอะไรครับ”ป้าปราณีช้อนตาขึ้นมองเคลวิน ก่อนจะตัดสินใจพูดสิ่งที่สงสัยแคลงใจออกไป“ตอนนี้พ่อเลี้ยงก็จัดการกับคุณณิชาไปเรียบร้อยแล้ว เอ่อ... ทำไมพ่อเลี้ยงไม่... ป้าหมายถึง... ไม่ไปพาหนูปรางกลับมาที่ไร่น่ะค่ะ”“ผมจำเป็นต้องทำอย่างนั้นหรือครับ”“อ้าว ก็พ่อเลี้ยงไม่ได้มีพันธะอะไรกับคุณณิชาแล้วนี่คะ และอีกอย่าง หนูปรางก็...” ป้าปราณียังพูดไม่ทันจบ เคลวินก็พูดแทรกขึ้นด้วยน้ำเสียงไม่บอกความรู้สึก“เฌอปรางไม่ได้มีความสำคัญกับผมขนาดที่ผมจะต้องขึ้นไปรับตัวกลับมานะครับ”“ตะ แต่ว่า...”“ถ้าเธออยากกลับมา ก็ให้มาเอง ผมไม่จำเป็นต้องไปรับ” เคลวินอมยิ้มบางๆ “ผมขอตัวไปทำงานก่อนนะครับ งานในไร่ยุ่งมาก ผมคงต้องหมกตัวอยู่ในไร่ดึกๆ ดื่นๆ เป็นอาทิตย์กว่าจะเคลียร์จบ”“เอ่อ... ค่ะ”ป้าปราณีมองตามร่างสูง
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-22ตอนที่ 49
วิวาห์ตัวสำรอง/baiboau-เนื้อนวล
เคลวินนั่งเหม่ออยู่ในไร่ชาจนมืดค่ำ จนคนงานต้องออกมาตามให้กลับบ้าน“พ่อเลี้ยงยังไม่กลับบ้านอีกเหรอครับ นี่ก็จะทุ่มหนึ่งแล้วนะครับ ยุงหามกันพอดี”เคลวินหันไปมองคนที่มาหยุดอยู่ข้างหลัง และเมื่อเห็นว่าเป็นคนงานวัยใกล้เคียงกันกับเขา ก็ยิ้มบางๆ ออกมา“กำลังจะกลับแล้วล่ะ ว่าแต่นายเถอะ ออกมาทำอะไรแถวนี้หรือ”“ทะเลาะกับเมียนะครับก็เลยออกมาสงบจิตสงบใจนอกห้อง แต่เดี๋ยวก็จะกลับไปง้อแล้วครับ”เคลวินลุกขึ้นยืน มองคู่สนทนาที่ตัวเล็กกว่าพอสมควร และก็อดที่จะเอ่ยถามไม่ได้“เราเป็นหัวหน้าครอบครัว เป็นผู้ชายอกสามศอก จำเป็นต้องง้องอนเมียด้วยหรือ”“น้ำพึ่งเรือเสือพึ่งป่าน่ะครับ”“ยังไง”“ก็ผมทำงานนอกบ้าน แต่เมียผมคอยดูแลบ้าน เลี้ยงลูก ทำกับข้าว และคอยเอาอกเอาใจผมตอนที่ผมเลิกงาน ถ้าไม่มีเมีย ครอบครัวก็คงไม่สมบูรณ์หรอกครับ”เคลวินยิ้มเย็นชา “แต่ฉันก็ยังคิดว่าผู้ชายอย่างเราไม่จำเป็นต้องง้อผู้หญิงขนาดนั้น เราทำงานเหนื่อย เมียก็ต้องดูแลให้ดีอยู่แล้ว มันคือหน้าที่ของเมียที่ดี”“พ่อเลี้ยงพูดถูกต้องครับ แต่ผมไม่เคยรู้สึกดีเลยครับ เวลาที่เห็นเมียร้องไห้ เห็นเธอไม่สบายใจทีไร ผมก็รู้สึกเจ็บแปลบๆ ในอกข้างซ้ายทุกที คงเ
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-22ตอนที่ 50
วิวาห์ตัวสำรอง/baiboau-เนื้อนวล
“ทำไมพ่อเลี้ยงตื่นแต่มืดเลยคะ แล้วนี่แต่งตัวเหมือนจะเดินทางไปไหนเลยค่ะ”ป้าปราณีอดที่จะถามเคลวินไม่ได้ เมื่อเห็นชายหนุ่มตอนเช้ามืดของวันต่อมา“ผมจะบินไปกรุงเทพฯ นะครับ”“บินไปกรุงเทพฯ เหรอคะ”“ใช่ครับ”เคลวินเดินลงจากบันไดบ้าน โดยมีป้าปราณีที่ตื่นตีห้าเป็นประจำทุกวันตามหลังมาติดๆ“บินฉุกละหุกแบบนี้ เรื่องตั๋วจองแล้วเหรอคะ”“จัดการเมื่อคืนเรียบร้อยแล้วล่ะครับ ป้าปราณีไม่ต้องเป็นห่วง ผมไปนะครับ แล้วน่าจะกลับไม่เกินวันพรุ่งนี้”“เอ่อ... พ่อเลี้ยงมีงานด่วนที่กรุงเทพฯ เหรอคะ”คำถามของป้าปราณีไร้คำตอบจากเคลวิน เพราะชายหนุ่มอมยิ้มบางๆ ก่อนจะก้าวขึ้นรถ และขับออกไปในที่สุดเสียงเคาะประตูห้องทำให้เฌอปรางที่เพิ่งแต่งตัวเสร็จต้องรีบออกไปเปิดประตู“มีอะไรหรือเปล่าคะพี่นัท”“เราต้องไปจากที่นี่กันวันนี้ครับน้องปราง” เฌอปรางมองความรีบร้อนของบุรุษตรงหน้าด้วยความแปลกใจ “ทำไมรีบร้อนนักล่ะคะ ไหนบอกปรางว่าจะไปพรุ่งนี้”“ก็...” ดนัทธ์หยุดคิดเล็กน้อย ก่อนจะโกหก “พี่รู้มาจากป้าปราณีว่าพ่อเลี้ยงจะขึ้นมากรุงเทพฯ พี่เกรงว่าพ่อเลี้ยงจะแวะมาหาพี่ที่นี่แล้วเจอน้องปรางน่ะ”เฌอปรางทราบสาเหตุความเร่งรีบของดนัทธ์แล้วก
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-22
