Semua Bab แม่หมอหลงยุคมาเป็นหมอดูผู้มีญาณวิเศษ: Bab 51 - Bab 60

เมื่อภารกิจของหนึ่งรัชทายาทหนึ่งขุนนางหนุ่ม สามารถขจัดปัญหาให้กับราษฎรได้แล้ว ยามนี้ยังคงมีอีกหนึ่งภารกิจที่ยิ่งใหญ่ ซึ่งเป็นหน้าที่ของกองทัพอันเกรียงไกร นำโดยแม่ทัพใหญ่เจียงซื่อกุ่ยและแม่ทัพผู้กล้าทั้งหลาย เพื่อทำสงครามปกป้องแว่นแคว้นจากศัตรู ผู้จ้องจะรุกรานยึดแผ่นดินแคว้นจ้าวอย่างแคว้นต้าเหลียนหลังจากเดินทางกันมาอย่างยาวนาน ในที่สุดกองทัพทหารหลายแสนนาย ก็มาถึงชายแดนเมืองจิ่นโจว สิ่งแรกที่ทหารทุกนายต้องทำคือการตั้งกระโจมที่พักและกระโจมกองบัญชาการ แม่ทัพใหญ่หารือร่วมกับเหล่าแม่ทัพถึงแนวทางการป้องกัน การรวบรวมข่าวสารเพื่อประเมินกำลังข้าศึก หรือการเคลื่อนไหวที่ผิดปกติของศัตรู ที่สำคัญต้องเตรียมเส้นทางสำหรับขนส่งเสบียงของกองทัพเมื่อจัดการทุกอย่างเรียบร้อย แม่ทัพใหญ่จึงนำแม่ทัพและรองแม่ทัพทั้งหลาย ไปยังกระโจมที่พักของจวิ้นอ๋องจ้าวไท่ชิง ซึ่งซีอ๋องได้นำกองทัพจำนวนหนึ่งแสนนาย เดินทางมายังชายแดนแห่งนี้ ตั้งแต่ได้รับจดหมายขอความช่วยเหลือจากแม่ทัพใหญ่ ภายหลังเสด็จมาถึงจึงพบว่า ชายแดนเหนือมีความเคลื่อนไหวที่ผิดปกติจริงหวาอานองครักษ์ของซีอ๋อง มองเห็นกลุ่มของแม่ทัพใหญ่ตรงมาทางตนเอง จึงได้กลับเ

ผ่านมาเกือบสองเดือนแล้ว ที่คนสำคัญในชีวิตทั้งสามคนของอวี้จิ่น ต้องออกเดินทางไปทำหน้าที่ของตนเอง อวี้จิ่นที่มีตำแหน่งสำคัญอยู่ที่เมืองหลวง นางยังคงทำหน้าที่ของตนได้เป็นอย่างดี การดูแลพูดคุยกับมารดาและท่านยา เยี่ยมการทำงานของบ่างไพร่ที่ช่วยกันทำแปลงผัก ซึ่งยามนี้ต้นผักหลากหลายชนิดเติบโต จนใกล้จะเก็บมาทำอาหารได้แล้วด้านร้านขายยาสมุนไพรยังคงขายดี ร้านขายสมุนไพรที่ยังเปิดขายอยู่ปรับเปลี่ยนวิธีการ เพื่อให้ร้านของตนยังคงมีรายได้ คือการขอเป็นคู่ค้ากับอวี้จิ่น ด้วยการนำสมุนไพรที่รับซื้อมาขายให้กับนางสำหรับนำไปปรุงยา แต่มีข้อแม้ว่าต้องเป็นสมุนไพรที่คัดมาอย่างดี หากนางตรวจสอบแล้วว่าไม่ผ่านเกณฑ์ที่กำหนด จะรับซื้อในราคาที่ถูกลงนั่นถือว่ายุติธรรมทั้งสองฝ่าย หรือจะเจรจาเพื่อขอเป็นสาขาตามมุมต่าง ๆ ของเมืองหลวง จะได้แบ่งเบาภาระของร้านใหญ่และอวี้จิ่นก็เห็นด้วยเช่นกัน“เฮ้อ เถ้าแก่เฮ่อเจ้าคะ ยามนี้เรามีคู่ค้าที่เป็นสาขาในเมืองหลวง ครอบคลุมทุกมุมถนนแล้ว ฉะนั้นยามตรวจสมุดบัญชีต้องรอบคอบกว่าเดิม อย่าได้มองข้ามแม้จุดเล็ก ๆ เด็ดขาดนะเจ้าคะ หากมีจุดใดน่าสงสัยอย่าได้ปล่อยผ่านเด็ดขาด ท่านให้คนไปรายงานกับข้าได้

หลังจากเรื่องที่เกิดขึ้นกับตระกูลเศรษฐีม่าย เมื่อพยานอย่างม่ายจิ่นเม่ยให้การกับใต้เท้ากวน และลูกน้องทั้งสองของท่านหมอซัง ยอมสารภาพทุกอย่างต่อใต้เท้ากวน เพราะพวกเขาถูกดวงวิญญาณหญิงสาว ตามมาคอยหลอกหลอนจนนอนไม่หลับ ไหนจะความเจ็บปวดจากยาพิษของอวี้จิ่น ทำให้พวกเขาอยากตายเพื่อหลุดพ้นความทรมานเมื่อมีทั้งพยานที่ยังรอดชีวิตและคำสารภาพ จากคนเป็นลูกน้องของซังปินจีทั้งสองคน โทษประหารชีวิตย่อมเกิดขึ้นแน่นอน เพียงแค่ก่อนจะลงดาบประหารนั้น ใต้เท้ากวนได้ให้ทั้งสามคนได้รู้ซึ้งถึงความทรมาน ของหญิงสาวที่ตกตายด้วยน้ำมือของพวกเขาเสียก่อน ด้วยการให้เจ้าหน้าที่ทำการแขวนคอนักโทษ พอใกล้จะขาดใจก็หย่อนเชือกให้หายใจต่อ ทำเช่นนั้นอยู่ถึงสามครั้งถึงจะนำตัวไปตัดหัว“เจ้าหมอชั่วจงตกนรกอย่าได้กลับมาเกิดเป็นคนอีกเลย”“ถ้าพวกเจ้ากลับมาเกิดขอให้เป็นสัตว์เดรัจฉาน ที่เป็นเหยื่อให้สัตว์ใหญ่ไล่ล่ากินเนื้อพวกเจ้า”“สงสารหญิงสาวที่ต้องตายเพราะคนชั่วจริง ๆ ขอให้พวกเจ้าไปสู่สุขคติด้วยเถิด”ในวันประหารชีวิตมีชาวบ้านไม่น้อยมามุงดู หนึ่งในนั้นย่อมเป็นครอบครัวตระกูลม่าย ที่ได้รับความเป็นธรรมและยังมีชีวิตอยู่ต่อไปก่อนครอบครัวตระกูล

เรื่องราวที่เกิดขึ้นในงานเลี้ยงบุปผาในวังหลวง ถูกพูดถึงในเช้าวันต่อมาอย่างรวดเร็ว โดยเฉพาะเรื่องของเลี่ยวหลวนเฉิน สมรู้ร่วมคิดกับโจรหยางเสวียน กดขี่ข่มเหงขูดรีดเงินภาษีจากชาวเมืองซุยโจว เมื่อถึงเวลานำตัวทาสทุกคนออกเดินทาง จึงใช้เวลานานกว่าทุกครั้งเพราะผู้คนสองข้างทาง ต่างเฝ้ารอขว้างปาสิ่งของและด่าทอสาปแช่ง กว่าจะหลุดพ้นจากประตูเมืองหลวง ก็บาดเจ็บกันไปไม่น้อยกับทาสทั้งหลายหลังจากงานเลี้ยงจบลงได้ไม่ดีเท่าใดนัก อีกสามวันต่อมารัชทายาทจ้าวเจาเยี่ยน ก็กลับมาจากการทำภารกิจตามราชโองการ แต่รัชทายาทกลับไปชำระล้างพระวรกายที่ตำหนักบูรพา จากนั้นจึงเสด็จไปเข้าเฝ้ากราบทูลรายงานต่อพระบิดา“ถวายพระพรเสด็จพ่อพ่ะย่ะค่ะ”“อืม ลุกขึ้นเถิดรัชทายาท เจ้าเพิ่งกลับมาถึงเช่นนั้นรึ” ฮ่องเต้ทรงเห็นความเหนื่อยล้าบนใบหน้าของโอรสก็ทรงทราบแล้ว“พ่ะย่ะค่ะ ลูกเพิ่งกลับมาถึงเมื่อยามซื่อ และต้องการรายงานเรื่องน้ำที่เมืองสุยโจวพ่ะย่ะค่ะ” รัชทายาทมิอาจรั้งรอได้นาน เนื่องจากต้องรีบคัดเลือกขุนนางไปรับตำแหน่งเจ้าเมือง“ปัญหาเรื่องน้ำที่เมืองสุยโจวเป็นอย่างไร สาเหตุเกิดจากภัยธรรมชาติหรือฝีมือของมนุษย์กันแน่”“ทูลเสด็จพ่อเป็น

ซีอ๋องอยู่ร่วมงานเลี้ยงชนะสงครามเท่านั้น อีกสองวันต่อมาจึงออกเดินทางพร้อมหีบยาจำนวนมาก ยังมีเมล็ดพันธุ์ผักที่อวี้จิ่นใจดีมอบให้อีกหนึ่งหีบ ที่สำคัญทรงอยากกลับไปชำระความ กับสตรีชั่วที่ปองร้ายบุตรชายเพียงคนเดียวของตน ซึ่งตอนนี้นางกำลังตั้งตนเป็นเจ้าของตำหนักอ๋อง จนลืมไปว่านางเป็นแค่ชายารองเท่านั้นข่าวลือที่แพร่สะพัดไปอย่างรวดเร็ว เรื่องฤกษ์มหามงคลที่มีขึ้น ในอีกสามสัปดาห์ต่อจากนี้ ทำเอาวังหลวงวุ่นวายจนเวียนหัว เพื่อเตรียมงานอภิเษกสมรสขององค์หญิงใหญ่ พระธิดาคนโปรดของฮ่องเต้ให้ออกมาดีที่สุด ห้ามขาดตกบกพร่องแม้แต่นิดเดียวส่วนตระกูลเจียงถือว่าโชคดีมาก ที่อวี้จิ่นได้บอกมารดาไว้ก่อนหน้านี้ ทุกอย่างในจวนจึงพร้อมต้อนรับสะใภ้ใหญ่ หลังจบงานเลี้ยงวันถัดมายามปลายยามเฉิน ขบวนสินสอดนับร้อยหีบผูกด้วยผ้าสีแดง พร้อมสามหนังสือหกพิธีการนำไปส่งมอบให้กับฮองเฮา ก็ทยอยออกจากจวนตระกูลเจียงมุ่งหน้าไปยังวังหลวงทันทีชาวบ้านสองข้างทางต่างหยุดมอง และเริ่มพูดถึงเรื่องสมรสพระราชทานอีกครั้ง ตระกูลใดที่รอจัดงานพร้อมแม่ทัพเจียง ต่างเร่งจัดเตรียมข้าวของเรือนหอ อาหารการกินที่ต้องใช้เลี้ยงแขกในงาน เผื่อว่าการแต่งงานในฤก