Semua Bab ยอดหญิงในเงามาร: Bab 411 - Bab 420

442 Bab

บทที่ 411

ใกล้จะถึงวันปีใหม่แล้ว แต่บ้านไหน ๆ ก็ไม่มีบรรยากาศของการฉลองปีใหม่เลยหากจะพูดถึงสาเหตุ จริง ๆ แล้วก็ไม่มีอะไรเป็นพิเศษ หลัก ๆ ก็เป็นเพราะว่าปลายปีนี้เกิดเรื่องราวมากมายเกินไปเทศกาลปีใหม่ปีก่อน ๆ ไม่ว่าบ้านไหนต่างก็จ้างคณะงิ้วมาแสดงฉลองกันในจวน ให้ญาติสนิทมิตรสหายได้ชมความครึกครื้น ซึ่งก็ถือเป็นการเสริมสิริมงคลให้ปีหน้ามีแต่ความสุขแต่ปีนี้ คณะงิ้วทั้งหลายกลับถูกละเลยไปใครจะมีเวลาสนใจพวกนักแสดงเหล่านั้นกันเล่า?ในเมื่อมีบรรดาขุนนางและเชื้อพระวงศ์มากมายออกโรงแสดงละครฉากใหญ่ให้ชาวเมืองหลวงชมกันอยู่แล้วเริ่มจากภรรยาเดิมของฮ่องเต้กลับมาอย่างเอิกเกริก ตามมาด้วยข่าวฉาวของพ่อตาฮ่องเต้ที่ก่อเรื่องใหญ่โต ฆ่าภรรยาแล้วยกบ้านเล็กขึ้นเป็นภรรยาเอกแค่นั้นยังไม่พอ ไม่นานเรื่องนี้ยิ่งลุกลามบานปลายนายท่านตระกูลเจียงผู้มีศักดิ์เป็นลุงใหญ่ของพระชายาของฮ่องเต้ ถึงกับส่งคนไปลอบสังหารพี่ชายของอดีตคู่หมั้นฮูหยินฉู่กั๋วกง หรือก็คืออดีตพี่สามีของฮูหยินฉู่กั๋วกง!ละครบทไหนก็ไม่สนุกเท่าเรื่องพวกนี้!ชาวเมืองหลวงที่ไหนจะยังมีแก่ใจเตรียมฉลองปีใหม่อีกเล่า?ทุกคนต่างรอดูเรื่องสนุกกันทั้งนั้นศาลซุ่น
Baca selengkapnya

บทที่ 412

พวกเขาก็แค่ทำตามคำสั่งเท่านั้นเองการลอบสังหารหูอี้ชวน ก็ไม่ใช่ว่าเขาเต็มใจจะทำ แต่เพราะฉู่กั๋วกงบีบบังคับและล่อลวงเขา!ทำไมตอนนี้ทุกอย่างถึงกลายเป็นความผิดของเขา?ถ้าหากข้อหาลอบสังหารหูอี้ชวนทั้งหมดตกอยู่ที่เขาคนเดียว เช่นนั้นใครจะเชื่อว่าการไล่สังหารพระชายาหลิ่วในอดีตไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับเขาเล่า?ถ้าจวนฉู่กั๋วกงยอมร่วมทุกข์ร่วมสุข ดึงเขาให้เดินไปด้วยกันก็ว่าไปอย่างแต่ปัญหาคือพวกจวนฉู่กั๋วกงกลับใช้เขาเหมือนเศษผ้า ใช้เสร็จก็โยนทิ้งทันทีมีสิทธิ์อะไร?!เขาได้ผลประโยชน์ไม่ถึงหนึ่งในร้อยของจวนฉู่กั๋วกงด้วยซ้ำแต่สุดท้ายกลับถูกจวนฉู่กั๋วกงใช้เป็นแพะรับบาปมีสิทธิ์อะไร?!เจียงเหยียนเจินกัดฟันแน่น ความรู้สึกขัดแย้ง ทุกข์ทรมาน และอับอายถาโถมเข้าใส่จนกระทั่งผู้พิพากษาศาลซุ่นเทียนถามเขา “เจียงเหยียนเจิน ตอนนี้เจ้ามีอะไรจะแก้ตัวอีกหรือไม่?!”เจียงเหยียนเจินทรุดฮวบลงคุกเข่ากับพื้นทันที ไม่อาจอดทนต่อไปได้อีก “ไม่ๆๆ! ไม่ใช่ข้า! ไม่ใช่ข้า! คนพวกนั้นเป็นคนของข้าก็จริง แต่เป็นฉู่กั๋วกงที่สั่งให้ข้าลงมือ!”ผู้พิพากษาศาลซุ่นเทียนแทบจะเผลอขว้างไม้เรียกสติออกไปสวรรค์!เขาก็แค่อยากสอบสวน
Baca selengkapnya

บทที่ 413

คดีความนี้เป็นที่โจษจันไปทั่ว แม้แต่ฮูหยินใหญ่ลู่ก็ได้ยินข่าวตอนที่นางผ่านหน้าศาลาว่าการ รถม้าของนางก็ถูกฝูงชนขวางจนแทบไม่มีทางไปต่อในช่วงเทศกาลปีใหม่ ถนนที่คลาคล่ำไปด้วยผู้คนถือเป็นเรื่องปกติ แต่ปัญหาคือ ปกติแล้วศาลาว่าการเป็นสถานที่ที่ผู้คนหวาดกลัว ช่วงปีใหม่เช่นนี้ควรจะยิ่งเงียบเหงาลงด้วยซ้ำ แล้วเหตุใดถึงยังมีคนแน่นขนัดขนาดนี้?นางหันไปมองแม่นมเถียนที่อยู่ข้าง ๆแม่นมเถียนรีบอธิบายให้นางฟังทันทีฮูหยินใหญ่ลู่รู้สึกกระวนกระวายใจเมื่อได้ยินว่าเรื่องนี้เกี่ยวข้องกับจวนฉู่กั๋วกงอีกแล้ว แถมคนที่ถูกฆ่ายังเป็นหูอี้ชวน นางก็สบถออกมาอย่างไม่ไว้หน้า “นางสารเลว! นางแพศยา! นางคนชั่วช้า เรื่องพวกนี้เกี่ยวอันใดกับนาง นางเก่งนักหรือไง ถึงต้องเอาตัวไปยุ่งกับทุกเรื่อง! อย่างนางนับเป็นตัวอะไรกัน?!”ความเกลียดชังของฮูหยินใหญ่ลู่ที่มีต่อชีหยวนนั้นชัดเจนตั้งแต่ต้นตั้งแต่วันที่ชีหยวนกลับมาที่จวน และในงานเลี้ยงต้อนรับญาติของตระกูลชี นางก็พยายามกลั่นแกล้งชีหยวนต่อหน้าทุกคนตอนนี้ชีหยวนสร้างเรื่องใหญ่โตถึงขนาดนี้ถึงขั้นสามารถก่อคลื่นพายุในหมู่ตระกูลขุนนางใหญ่ได้ ฮูหยินใหญ่ลู่ยิ่งรู้สึกชิงชังน
Baca selengkapnya

บทที่ 414

จึงลดเสียงลงแล้วพูดว่า “น้ำชาที่วางยาไว้ก็ถูกส่งขึ้นไปแล้วขอรับ”ฮูหยินใหญ่ลู่เชิดคางขึ้นอย่างภาคภูมิใจ ส่งสัญญาณให้เขาถอยออกไปจากนั้นนางจึงนำคนขึ้นไปชั้นสอง เพิ่งจะก้าวขึ้นไปก็ได้ยินเสียงร้องครวญครางของบุรุษดังขึ้นบนใบหน้าของนางปรากฏรอยยิ้มที่เต็มไปด้วยความสนใจขึ้นมาทันทีคนที่หามาทำงานนี้ ช่างรวดเร็วจริง ๆนางแค่นหัวเราะ ก่อนใช้ผ้าเช็ดหน้าปิดปากแล้วจิ๊ปากเบา ๆ “ดูสิ ๆ พวกเรามาดูกันหน่อย นี่คุณหนูใหญ่ตระกูลโหวที่ถูกตามตัวกลับมาไม่ใช่หรือ? ดูสิว่าเวลาสำมะเลเทเมาแล้ว จะต่างจากคนธรรมดาตรงไหน?”แม่นมเถียนก็หัวเราะตามนางไปด้วยท่าทางไม่ประสงค์ดีแต่ในเสี้ยวขณะที่ผลักประตูเข้าไปนั้น ไม่ว่าจะเป็นแม่นมเถียนหรือฮูหยินใหญ่ลู่ ทั้งสองคนขนทั้งร่างก็ลุกชันไปหมดเสียงร้องครวญครางเมื่อครู่นี้เป็นเสียงของบุรุษจริง ๆ แต่เป็นเสียงจากความสุขสมเสียที่ใดเล่า?มันคือเสียงร้องโหยหวนที่ถูกตัดนิ้ว!ทันทีที่ก้าวเข้าไปในห้อง สิ่งที่พวกนางเห็นคือเลือดที่สาดกระจายทั่วพื้น!สีแดงฉานปกคลุมไปทั่วทุกมุม สะดุดตาจนนางแทบมองไม่เห็นสิ่งอื่นใดอีก!แม่นมเถียนหวีดร้องออกมาโดยไม่อาจควบคุมตัวเองได้ รีบคว้าแขนฮูหย
Baca selengkapnya

บทที่ 415

ชีหยวนลงมืออย่างแม่นยำและโหดเหี้ยม เพียงพริบตาก็แทงเข้าหัวใจของฮูหยินใหญ่ลู่ฮูหยินใหญ่ลู่ไม่ทันมีโอกาสจะเอ่ยคำพูดโอหังออกมาอีก ก็รู้สึกถึงความเจ็บปวดแล่นวาบขึ้นมาจากตำแหน่งหัวใจ ปวดร้าวรุนแรงจนใบหน้าบิดเบี้ยวไปในทันทีและล้มลงกับพื้นโดยไม่อาจควบคุมได้เมื่อนางล้มลง แม่นมเถียนที่อยู่ข้าง ๆ ก็รู้สึกเหมือนกระเพาะปั่นป่วนขึ้นมาแม่นมเถียนรู้ดีว่าตนเองควรจะอดกลั้น พยายามอย่างถึงที่สุดเพื่อกลั้นไว้แต่เมื่อความหวาดกลัวราวกับคลื่นถาโถมและความขยะแขยงพุ่งเข้าใส่ นางก็ไม่อาจควบคุมตัวเองได้ ร่างทั้งร่างโค้งงอ ก้มลงอาเจียนอย่างรุนแรงโดยไม่อาจยับยั้งชีหยวนกระตุกมุมปากขึ้นอย่างเย็นชาฐานะสูงส่งอันใด ร่างกายที่ล้ำค่าเพียงใด แต่แท้จริงแล้วมนุษย์ก็ไม่อาจหนีพ้นจากเจ็ดอารมณ์หกปรารถนานางเลิกคิ้วเล็กน้อย ก่อนจะก้าวไปนั่งยอง ๆ ข้างร่างของฮูหยินใหญ่ลู่แล้วยิ้มบาง ๆ ให้ “ฮูหยินใหญ่ลู่ เวลาหลายปีมานี้ ท่านใช้ชีวิตสำราญตามใจโดยอ้างความดีความชอบของราชบุตรเขยลู่มาโดยตลอด เคยพูดสักคำหรือไม่ว่ายามสุขท่านเสวย ยามทุกข์ราชบุตรเขยลู่ต้องรับแทน”ผู้หญิงคนนี้!ในท้องของฮูหยินใหญ่ลู่ปั่นป่วนราวกับคลื่นโหมซัด คว
Baca selengkapnya

บทที่ 416

ชีหยวนยิ้มบาง ๆ ก่อนจะก้าวไปข้างหน้า ย่อตัวลงช้า ๆ แล้วดึงกริชที่ปักอยู่บนร่างของฮูหยินใหญ่ลู่ออกมา แล้วหันไปมองแม่นมเถียนพลางยิ้มแย้มเช่นเดิม “แม่นมเถียน ข้ารู้ดี บ่าวไพร่อย่างพวกเจ้าที่มีหน้ามีตาในจวน ล้วนแต่มีฝีมือเป็นเลิศ พวกเจ้าพูดอะไร เจ้านายก็รับฟัง ครั้งนี้ที่นางมาฆ่าข้า เจ้าคงลงแรงไม่น้อยกระมัง?”แม่นมเถียนตกใจจนหัวใจแทบหยุดเต้น นางกุมหน้าอกที่ปวดแปลบ ส่ายหัวอย่างหมดอาลัย “ไม่ ไม่ใช่ข้า! ไม่ใช่ข้าจริง ๆ คุณหนูใหญ่ชี! ไม่เกี่ยวกับข้าจริง ๆ ไม่เกี่ยวเลย! เป็นฮูหยินใหญ่ ฮูหยินใหญ่ไม่ชอบท่าน เพราะท่านมีอิทธิพลต่อคุณหนูใหญ่ ทำให้คุณหนูใหญ่เป็นที่โปรดปรานขององค์หญิงใหญ่ ฮูหยินใหญ่เลยคิดจะกำจัดท่านเสมอ...”สวรรค์ เรื่องนี้ไม่เกี่ยวกับนางจริง ๆ!ฮูหยินใหญ่มองชีหยวนเป็นเสี้ยนตำตาอยู่แล้ว ครั้งนี้นางไม่ได้ให้คำแนะนำอะไรเลยจริง ๆ!ชีหยวนส่งเสียงอ้อสั้น ๆ ก่อนจะใช้ปลายนิ้วเช็ดคราบเลือดบนกริชออกทีละนิด จากนั้นจึงกล่าวเสียงเนิบ “เกี่ยวหรือไม่เกี่ยว ที่จริงก็ไม่ได้สำคัญอะไรนักหรอก สิ่งที่สำคัญคือ วันนี้แม่นมเถียนเห็นหรือไม่ว่าฮูหยินใหญ่ลู่ตายอย่างไร?”ตายอย่างไร?ชีหยวนฆ่าเองกับมือไงเล
Baca selengkapnya

บทที่ 417

ฉู่กั๋วกงถึงกับหัวเราะออกมาด้วยความโกรธตอนนี้ศพของฮูหยินฉู่กั๋วกงก็ยังอยู่ตรงหน้าเขา เพราะตลอดหนึ่งวันหนึ่งคืนที่ผ่านมา เขาไม่ยอมให้ใครมาจัดการศพ ร่างของฮูหยินฉู่กั๋วกงจึงเริ่มปรากฏรอยศพ ข้อต่อต่าง ๆ แข็งเกร็งไม่สามารถงอได้อีกแต่เมื่อสองวันก่อน ทุกอย่างยังดีอยู่แท้ ๆเมื่อสองวันก่อน ฮูหยินของเขายังเอ่ยเตือนเขาว่าให้ดูแลร่างกาย พวกเขายังปรึกษากันอยู่เลยว่าจะผ่านเรื่องราวในครั้งนี้ไปได้อย่างไรแต่เพียงไม่กี่วันเท่านั้น ฟ้ากลับพลิกผันตอนนี้ ชาวบ้านด้านนอกคงกำลังเฉลิมฉลองเทศกาลปีใหม่กันอยู่กระมัง?แต่ที่จวนฉู่กั๋วกงของพวกเขากลับไม่มีปีใหม่ให้ฉลองอีกแล้วเริ่มจากจิงหง ต่อด้วยเจ้ารอง แล้วก็มาถึงฮูหยินฉู่กั๋วกงตอนนี้ก็ถึงคราวของเขาแล้วใช่หรือไม่?พวกฝ่ายวังบูรพาคิดว่าหากร่วมมือกับองค์หญิงใหญ่และพระชายาหลิ่ว ก็จะทำตามอำเภอใจได้อย่างนั้นหรือ?คิดว่าจะสามารถล้มเขาได้เช่นนั้นหรือ?!ฉู่กั๋วกงหันไปมองไล่เฉิงหลงอย่างไม่สบอารมณ์แล้วยกยิ้มหยัน “ขยะอย่างพวกเจ้า กล้าดีอย่างไรถึงเรียกตัวเองว่าเป็นหูตาของฮ่องเต้! ภรรยาของข้าเกิดเรื่องขึ้น ก็เป็นเพราะพวกเจ้าพวกไร้ความสามารถ!”เขาแทบจะชี้นิ้
Baca selengkapnya

บทที่ 418

ฮูหยินหลิ่วร้องไห้พลางขานรับ เมื่อได้รับสายตาจากพ่อสามีของตนก็รีบเดินออกไปไล่เฉิงหลงกำลังจะสั่งให้คนพาตัวเขาออกไปแต่ฉู่กั๋วกงกลับสะบัดแขนเสื้อ ใบหน้าไร้ซึ่งอารมณ์กล่าวขึ้นว่า “ข้าขอเข้าเฝ้าฮ่องเต้!”ไล่เฉิงหลงก็ไม่ยอมอ่อนข้อเช่นกัน “ท่านกั๋วกง ฮ่องเต้ทรงมีรับสั่งให้พวกข้าสอบสวนคดีนี้ ท่านต้องการเข้าเฝ้าฮ่องเต้ ก็รอให้พวกข้าสอบสวนคดีให้กระจ่างก่อน!”ฉู่กั๋วกงแค่นหัวเราะเย็นชา ดึงเก้าอี้ตัวหนึ่งมานั่งลงพลางกล่าวเสียงเย็นเยียบ “ข้าบอกแล้วว่าข้าต้องการเข้าเฝ้าฮ่องเต้! นอกจากฮ่องเต้แล้ว ไม่มีใครมีสิทธิ์ตัดสินโทษข้า!”แม่นมเถียนก็กำลังร้องห่มร้องไห้ นางมองชีหยวนทั้งน้ำตาพลางสะอึกสะอื้น “คุณหนูใหญ่ชี ไม่ใช่ว่าบ่าวไม่เชื่อฟังท่าน แต่ว่า แต่ว่าหากบ่าวพูดออกไป ใครจะเชื่อเล่าเจ้าคะ?! ฮูหยินใหญ่ของพวกเราตายอยู่ในหอชิงอวิ๋น ฉู่กั๋วกงยังไม่เคยมาเหยียบที่นี่เลย...”ชีหยวนเลิกคิ้วขึ้น ดึงเก้าอี้มานั่งด้านข้างของนาง จากนั้นโน้มตัวลงมองนางพลางหัวเราะเบา ๆ “เรื่องนี้ก็ต้องขึ้นอยู่กับความจริงใจของแม่นมเถียนแล้ว ฆ่าคนไม่จำเป็นต้องลงมือเองใช่หรือไม่? คำที่ว่าเห็นฉู่กั๋วกงฆ่าคนกับตา ก็อาจจะเป็นคนสนิท
Baca selengkapnya

บทที่ 419

อีกฝ่ายสืบประวัติของนางจนกระจ่างแจ้งไปถึงสิบแปดชั่วโคตรแล้ว นางยังจะมีอะไรให้พูดอีก?ริมฝีปากของนางสั่นระริกในฐานะที่เป็นแม่นมผู้ดูแลมาหลายปี นางย่อมเข้าใจความหมายของชีหยวนที่ให้คนพูดเรื่องพวกนี้ชีหยวนกำลังบอกนางว่า ตอนนี้ทุกคนที่นางให้ความสำคัญล้วนอยู่ในกำมือของชีหยวนแล้วและนางก็ไม่สงสัยในคำขู่ของชีหยวนเลยชีหยวนฆ่าฮูหยินใหญ่ลู่โดยไม่กะพริบตา แล้วนับประสาอะไรกับครอบครัวของนาง?สายตาของแม่นมเถียนซับซ้อน ในใจยิ่งว้าวุ่นตอนงานเลี้ยงรับญาติในวันนั้น ใครจะคาดคิดว่าเด็กสาวที่ถูกเลี้ยงมาโดยพวกคนเชือดหมูและถูกหัวเราะเยาะว่าเป็นตัวตลกของเมืองหลวง จะสามารถพลิกมือเรียกเมฆ คว่ำมือเรียกฝนก่อคลื่นลมในเมืองหลวงได้เช่นนี้?แต่นางทำได้!คิดดูก็รู้แล้วว่าจุดจบของจวนฉู่กั๋วกงก็คงไม่มีทางดีเป็นแน่แม่นมเถียนหมดสิ้นความหวัง นางคลานลงกับพื้น “คุณหนูใหญ่ชี ท่านโปรดเมตตาด้วยเถิด บ่าวจะทำทุกอย่างตามที่ท่านต้องการ ทุกอย่างตามที่ท่านต้องการ!”ชีหยวนเลิกคิ้วขึ้นเล็กน้อยก่อนลุกขึ้นยืน “ข้าเป็นคนพูดคำไหนคำนั้น ลูกหลานของเจ้าไม่มีโอกาสรู้เรื่องนี้ และพวกเขาก็ไม่จำเป็นต้องรู้ ดังนั้นตราบใดที่เจ้ารู้จั
Baca selengkapnya

บทที่ 420

ยิ่งไปกว่านั้น ต่อให้ต้องการปรึกษาจริง ๆ ปกติก็เป็นเซียวอวิ๋นถิงที่คุยกับนางท่านโหวผู้เฒ่าชีรู้สึกขึ้นมาทันทีว่าฮูหยินใหญ่ลู่ช่างโง่เขลาจนน่าสมเพชไม่สิ ไม่ใช่แค่โง่จนน่าสมเพช แต่ยังโอหังจนเกินเยียวยาตอนนี้พระชายาหลิ่วกลับสู่เมืองหลวงแล้ว คนร้ายที่เกี่ยวข้องกับเรื่องราวในอดีตล้วนควรเก็บเนื้อเก็บตัวรอดูข่าวแต่ในช่วงเวลานี้ฮูหยินใหญ่ลู่กลับกล้าคิดวางแผนเล่นงานผู้อื่นนางคิดอะไรอยู่กันแน่?!“แล้วจากนั้นเล่า?” ชีเจิ้นถามอย่างร้อนใจชีหยวนแสยะยิ้มเย้ยหยัน “นางหาพวกอันธพาลสองคนมาหมายจะใช้วิธีสกปรกกับข้า ข้าเกลียดเรื่องพรรค์นี้ที่สุด เลยส่งนางลงไปพบกับผู้บัญชาการทหารสูงสุดลู่แล้วเจ้าค่ะ”สามีภรรยาคู่นี้ก็ผีเน่ากับโลงผุดี ๆ นี่เอง เหมาะสมกันดี อย่าได้แยกจากกันเลยชีเจิ้นอ้าปากค้าง ก่อนจะพูดขึ้นว่า “ตายได้ดี!”แต่ว่า...ท่านโหวผู้เฒ่าชีมองชีหยวน “คิดเรื่องเก็บกวาดไว้เรียบร้อยหรือยัง?”ทุกครั้งที่ชีหยวนฆ่าคน นางสามารถถอยออกมาได้โดยไร้ร่องรอย นั่นเป็นเพราะชีหยวนจัดการเก็บกวาดทุกอย่างสะอาดหมดจด จนไม่มีใครหาหลักฐานใด ๆ ได้แต่กรณีของฮูหยินใหญ่ลู่นั้น นางเป็นคนนัดชีหยวนออกไปพบก่อนพ
Baca selengkapnya
Sebelumnya
1
...
404142434445
Pindai kode untuk membaca di Aplikasi
DMCA.com Protection Status