All Chapters of องศาร้อน(อ้อน)รัก เมียเด็ก: Chapter 11 - Chapter 20

คอนโด 07.40 น.“พราวครับ พราว” ทันทีที่ผมเปิดประตูห้องนอนเข้ามา ก็เห็นพราวฟ้านั่งฟุ่บหน้าหลับอยู่ที่เตียง“อื้อ กลับมาแล้วเหรอคะ?”“ครับ แล้วก็นี่ที่พราวให้พี่ไปซื้อ” ผมยื่นถุงพลาสติกที่มีห่อผ้าอนามัยอยู่ด้านใน ไปตรงหน้าพราวฟ้า เธอรีบยื่นมือมารับไปอย่างไวเลย“ขอบคุณมากๆเลยนะคะ พี่องศาน่ารักที่สุดเลย” ว่าจบเธอก็ยื่นปากมาจุ๊บแก้มผมไปทีนึง ก่อนที่เธอจะลุกขึ้นแล้วเดินเข้าห้องน้ำไป ว่าแต่….นี่ผมต้องงดกิจกรรมบนเตียงกับเธอไปกี่วันกันนะ เฮ้อ……..ออดดดดดในขณะที่ผมกำลังทำอาหารเช้าต่อจากเมื่อกี้อยู่นั้น จู่ๆเสียงออดหน้าห้องผมก็ดังขึ้นมา ปกติไม่เคยมีใครมาหาผมที่ห้องนี้นะ แล้วนี่ใครมาเวลานี้กันแกร๊ก!!แอดดดด!!“มาทำไม?” ทันทีที่ผมเปิดประตูออกไป หัวคิ้วทั้งสองข้างของผมต้องขมวดเข้าหากัน เพราะคนที่ยืนอยู่ตรงหน้าผมตอนนี้คือคนเดียวกับที่ผมพึ่งเจอที่ร้านสะดวกซื้อข้างๆคอนโดเมื่อกี้“อยากมาเห็นหน้าพี่สะใภ้อะครับ” ไอ้ฟ่าตอบผมกลับมา ก่อนจะใช้สายตาสอดส่องเข้ามาภายในห้องส่วนตัวของผม“อยากเห็นมากเหรอ?” ผมแกล้งถามมันไป ซึ่งไอ้ฟ่าก็รีบพยักหน้าตอบผมกลับมาทันที“ไว้วันอื่น ที่ไม่ใช่วันนี้” พูดจบผมก็รีบปิดประตูใส

วันต่อมา 12.20 น.“พราวครับ วันนี้ตอนเย็นพี่มีนัดคุยธุระกับลูกค้า พราวไม่ต้องรอกินข้าวเย็นกับพี่นะ” พี่องศาที่แต่งตัวเสร็จ เดินมาหาฉันที่นั่งเอาหลังพิงหัวเตียงอยู่ก่อนจะเอ่ยขึ้น“กลับดึกเหรอคะ?” “ไม่แน่ใจเหมือนกัน ไว้เดี๋ยวพี่โทรบอกพราวอีกที” ฉันพยักหน้าเป็นเชิงรับรู้กลับไป ก่อนที่พี่องศาจะโน้มตัวลงมาจุ๊บที่หน้าผากฉันอย่างอ่อนโยน“ไปทำงานได้แล้วค่ะ เดี๋ยวคุณสุนีย์โทรตามอีก” ความจริงวันนี้พี่องศาต้องไปทำงานตั้งแต่ตอนเช้าแล้วนะ แต่กว่าเราสองคนจะได้นอนก็เกือบจะหกโมงเช้าอยู่แล้วคงไม่ต้องบอกก็รู้ว่าพวกเราทำอะไรกัน อีกอย่างเมื่อช่วงสิบโมงกว่าๆ คุณสนีย์ที่เป็นเลขาพี่องศาก็โทรมาตาม บอกว่ามีเอกสารด่วนจะให้เซ็น“งั้นพี่ไปแล้วนะ ถ้าเหงาก็ชวนเพื่อนไปช้อปปิ้งนะครับ บัตรที่พี่ให้พราวใช้ได้ตามสบายเลยนะ” คนตรงหน้าเอ่ยบอกฉันพร้อมกับระบายรอยยิ้มอย่างอ่อนโยนมาให้ แล้วก็บัตรที่ว่าคือบัตรเครดิตไม่จำกัดวงเงินที่พี่องศาให้ฉันเมื่อเดือนก่อนนั่นแหละ ตั้งแต่ที่ไปรูดนาฬิกาให้พี่เพทาย ฉันก็ไม่ได้ใช้อีกเลยคือไม่รู้จะใช้อะไร อีกอย่างพ่อกับแม่ก็ให้เงินฉันไว้ใช้ทุกเดือนอยู่แล้ว ซึ่งมันก็พอสำหรับฉันนะ แต่ถ้าไม่พอก

ตู๊ด ตู๊ด ตู๊ด!!(ว่าไงยัยตัวดี โทรหาพี่ได้แล้วเหรอ?) ทันทีที่พี่เพทายรับสาย เขาก็พูดจากระแนะกระแหนฉันทันทีเลย“พราวมีเรื่องจะถามค่ะ”(เรื่องไอ้องศากับควีน?)“พี่รู้จักผู้หญิงคนนั้นเหรอ?”(อืม ยัยนั่นมันชอบไอ้องศา แต่ว่าผัวแกมันไม่เล่นด้วย ถ้ามันคิดจะเอายัยควีนจริงๆมันเอาไปนานแล้ว ไม่รอมาจนถึงป่านนี้หรอก แล้วเรื่องที่แกเห็นเมื่อคืน ไอ้องศาบอกว่ายัยนั่นเป็นคนดึงมันเข้าไปจูบเอง ซึ่งพี่ก็เชื่อมันนะ เพราะเท่าที่พี่รู้จักมันมา มันไม่เคยมีประวัติเรื่องผู้หญิงมาก่อนเลย เอาหัวพี่ชายคนนี้เป็นประกัน) แล้วหลังจากนั้นพี่เพทายก็เริ่มเล่าเรื่องของพี่องศากับยัยพี่ควีนอะไรนั่นให้ฉันฟัง ซึ่งฉันก็ตั้งใจเป็นผู้ฟังที่ดีนะ“พี่องศาเขาบอกเลิกพราว” (หืม ใช่เหรอพราว พี่ว่าไม่น่าจะใช่นะ) “เขาส่งข้อความมาบอกว่าถ้าพราวอยากเลิกกับเขา เขาก็จะเลิกให้ คือพราวยังไม่ได้พูดสักคำเลยนะ ว่าจะเลิกกับเขา” (แล้วพราวตอบมันไปยัง?)“ตอบแล้วค่ะ”(ตอบมันไปว่าไง?) พี่เพทายเอ่ยถามอย่างสงสัย“ตอบไปว่า เลิกก็เลิก” ไม่รู้ว่าเมื่อกี้เกิดผีบ้าอะไรขึ้นมา พอเห็นข้อความนั้นของพี่องศา ฉันก็พิมพ์ตอบเขาไป ซึ่งพอเขาอ่าน เขาก็ไม่ได้ตอบฉันกล

สามสิบนาทีต่อมา….@ห้องพัก 20.00 น. “อีพราว นี่มันกี่โมงแล้วคะ…กว่าจะมา” ทันทีที่ฉันเปิดประตูห้องพักเข้ามา เสียงยัยแตงกวาก็ดังมาแต่ไกล“มึงก็อย่าว่ามัน คนเค้ากำลังปรับความใจกันอยู่” ยัยนัทตี้เอ่ยแซวอย่างรู้ทัน“นี่ก็ทำเวลาที่สุดแล้วนะ ขอเปลี่ยนชุดแป๊บ” ฉันว่าพลาง พร้อมกับเดินไปยังตู้เสื้อผ้า ก่อนจะหยิบชุดของตัวเองออกมาแล้วเดินเข้าไปในห้องน้ำอย่างรวดเร็ว“จะใส่ชุดนี้โชว์รอยคิสมาร์กตรงด้านหลังจริงเหรอ?” ยัยแตงกวาถามฉันหลังจากที่ฉันเข้าไปเปลี่ยนชุดมาเมื่อกี้“ด้านหลังก็มีเหรอแก?” ฉันไม่ทันได้สังเกตตัวเองในกระจกไง อีกอย่างไม่ให้โชว์หลังแล้วจะให้โชว์ตรงไหน เพราะด้านหน้าพี่องศาก็เล่นดูดเป็นรอยซะเยอะเลย“มีที่อื่นอีกเหรอ?” “เนินอกตรงนี้ เต็มหมดเลย” ฉันบอกยัยแตงกวาไปลังจากที่มันพูดจบ“มา เดี๋ยวกูเอาคอลซิลเลอร์ทาทับให้” ยัยนัทตี้เอ่ยขึ้น ก่อนจะหันไปหยิบกระเป๋าเครื่องสำอางมันขึ้นมา….“จัดกันไปกี่ยกวะเนี่ย แป๊บเดียวรอยเต็มตัวเลย” ฉันได้แต่ยิ้มแหยๆให้เพื่อนไป ถ้านับรวมกับในห้องน้ำเมื่อกี้ก็น่าจะห้ายกเห็นจะได้“แล้วนี่สรุปคืนดีกันแล้วใช่มั้ย?” ยัยนัทตี้เอ่ยถามหลังจากที่ยัยแตงกวาพูดจบ“ก็อืม พี่อ

สามวันต่อมา…..@กรุงเทพมหานคร คอนโด 19.25 น.“คิดถึงที่นอนจะแย่”ฟุ่บ!!ทันทีที่ฉันก้าวขาเข้ามาในห้องนอนของพี่องศาฉันก็ทิ้งตัวลงบนเตียงนอนขนาดใหญ่ด้วยความเหนื่อยล้าเหนื่อยล้าจากการที่ต้องนั่งรถนานๆเป็นระยะเวลารวมเกือบสิบชั่วโมง ถ้ารวมกับรถติดในกรุงเทพ ครั้งหน้าถ้าจะไปเที่ยวเชียงใหม่อีกนะขอนั่งเครื่องไปแบบสวยๆดีกว่า คือตอนนี้ฉันกลับมาจากเชียงใหม่แล้วนะ นั่งเป็นตุ๊กตาหน้ารถให้พี่องศามาตลอดทาง ส่วนยัยแตงกวากับยัยนัทตี้มันยังไม่กลับ เห็นว่าจะอยู่เที่ยวต่ออีกสองสามวัน ถ้าจะถามหาพี่ชายของฉัน รายนั้นบินกลับมาตั้งแต่วันก่อนแล้วค่ะ นี่ก็งงว่าทำไมถึงรีบกลับ“พราวจะอาบน้ำก่อนมั้ย?” คนที่เดินลากกระเป๋าเข้ามาในห้องเอ่ยถามฉันที่่ยังคงนอนแผ่หลาอยู่บนที่นอนตอนนี้“พี่องศาอาบก่อนเลยค่ะ พราวขอนอนสักยี่สิบนาที” คือตอนนี้ไม่อยากทำอะไรสักอย่างเลย อยากจะนอนอย่างเดียว รู้สึกมึนหัวนิดๆด้วย “งั้นพี่อาบน้ำก่อนนะครับ” “ค่ะ!” ฉันพยักหน้าตอบพี่องศากลับไป ก่อนจะมองตามแผ่นหลังกว้างที่เดินเข้าห้องน้ำไปตอนนี้ ครืด ครืด ครืด!!แล้วจู่ๆโทรศัพท์ของพี่องศาตรงโต๊ะบนหัวเตียงก็สั่นขึ้นมา พอฉันหยิบขึ้นมาดูก็พบว่าเป็น