All Chapters of A Love Reclaimed: Fated To Love You: Chapter 121 - Chapter 130

Nang makita ni Zack na paalis na sina Rhian, mabilis siyang sumunod sa malalaking hakbang. Madaling mahanap ang labasan, pero dahil sobrang natakot si Rhian kanina, nawala siya sa sariling isip at naligaw sa pagtakbo. Nakakahiya sa mga bata... matanda na siya ngunit dahil sa takot ay nalgaw siya kanina. Pero ngayon, kalmado na siya at nakabawi na, kaya naman natagpuan niya ang daan palabas ng haunted house.,Ang nakakasilaw na sinag ng araw ay tumama sa kanyang mukha, dahilan para mapahinto siya at mapapikit nang bahagya. Si Zack ay nasa likod lamang niya, hindi inaalis ang tingin sa kanya. Mukhang kapwa sila abala sa sari-sariling iniisip.Napansin ni Jenny na may kakaibang tensyon sa pagitan ng dalawa kaya’t hinila niya si Rhian sa gilid at mahinang bulong, “Anong nangyari? Ano bang gusto niyang ipagawa sa’yo?” Bumalik sa ulirat si Rhian at pasimpleng tumingin kay Zack na hindi kalayuan. Napansin niyang puno ng pag-aalala at pagkabahala ang ekspresyon nito. Naalala niya an

Halos buong araw na nanatili si Rhian kay Rain. Ngunit hindi pa rin tumugon ang batang babae. Ni kaunting reaksyon ay wala silang nakita mula rito.Nang magdilim na, bagamat hindi mabitawan ni Rhian ang bata, oras na upang magpaalam at umalis. "Babalik si Tita bukas para makita ka, kailangan mong alagaan ang sarili mo." Bago umalis, mahigpit na niyakap ni Rhian si Rain. Pumila rin ang dalawang bata upang yakapin ang kanilang maliit na kapatid. Mabuting bata si Rain, kaya kahit ayaw nila dito noon dahil anak ito ng kanilang ama sa ibang babae, kusang nadama ng kanilang puso ang pagkagusto dito.Papalabas na ang tatlo nang biglang hinila ang palda ni Rhian. Nanlaki ang kanyang mga mata at tumingin pabalik na tila hindi makapaniwala, nakita niyang nakatitig pa rin si Rain sa malayo, walang pokus, ngunit mahigpit na nakahawak ang maliit na kamay nito sa kanyang palda. Sa labas ng pinto, nagkatinginan sina Zack at Vince, parehong nabigla. Inakala nilang ganap nang isinara ni Rai

Pinakiusapan ni Rhian ang dalawang bata na alagaan si Rain habang naghahanda siya ng hapunan para sa kanila. Isinulat niya ang lahat ng tagubilin ni Zack kanina, at habang nagluluto, sinunod niya ang panlasa ni Rain. Pagkatapos maihanda ang pagkain, sinabi ni Rhian kina Rio at Zianna dalhin si Rain pababa. Hindi nagtagal, nakita sa hagdanan ang tatlong bata. Nakahawak sa kaliwa’t kanan ang dalawang batang lalaki sa kamay ng maliit na batang babae, dahan-dahang bumababa ng hagdan na parang prinsesa at prinsipe sa isang kwento. Nang makita ito, may humaplos na init sa kanyang puso, nag-init din ang sulok ng kanyang mata, nang maalala ang kasalukuyang kalagayan ni Rain, parang dinudurog ang puso niya.Sa hapag-kainan, mas nagpakita ng pag-unawa sina Rio at Zian iniupo nila si Rain sa tabi ng kanilang ina, habang sila ay umupo sa kabilang panig sa gilid. Hinaplos ni Rhian ang ulo ng dalawang anak, natutuwa siya dahil talagang tunay na iniisip nila si Rain at nag-aalala sila dito. M

Kahit umiiyak na si Marga, nanatiling walang pakialam ang lalaking nasa harapan niya. Ang malaking kamay na nakahawak sa kanyang leeg ay hindi nagluwag kahit kaunti. Lalo itong humigpit, tila balak siyang ubusan ng hangin!Halos maubos na ni Marga ang lahat ng lakas niya para makahinga nang bahagya, ngunit matigas pa rin ang kanyang pagtanggi. Alam niyang si Zack ay puro hinala lamang sa ngayon, ngunit ganoon na lang ang kalupitan nito sa kanya. Kapag inamin niya ito, hindi niya alam kung anong gagawin sa kanya ng lalaking ito! Sumunod kay Zack si Manny, at nang makita niyang namumula na ang mukha ni Marga at hirap na itong huminga, agad siyang lumapit para pigilan ang amo niya. "Master, pakawalan mo na siya, baka mamatay siya dito!" Ngunit hindi pa rin bumitaw si Zack. Naramdaman ni Marga na kaya siyang patayin ng lalaking ito sa harapan niya nang walang alinlangan. Sa huli, kinailangan ni Manny na maglakas-loob at dahan-dahang alisin ang kamay ng amo niya mula sa leeg ni Ma

Pagdating nila sa kindergarten, sabay na nakita ng guro ang limang tao. Masaya ito ngunit medyo nahihiya. "Ang ina nina Rio..." Bagaman mungkahi ni Marga na palayasin ang dalawang bata, nahihiya pa rin ang guro at nais sanang humingi ng tawad. Ngunit pinutol siya ni Rhian na nakangiti, "Pasensya na ulit sa abala nina Rio at Zian" Mabilis na tumango ang guro, "Akin po ang responsibilidad. Napakabait ng dalawang bata kaya wala akong kailangang ipag-alala." Tumango si Rhian. "Isa pa, nitong mga nakaraang araw, medyo hindi mapakali si Rain at hindi masyadong nakikisalamuha. Sana’y matutukan n’yo siya ng kaunti." Hindi niya direktang binanggit ang tungkol sa autism ni Rain. Sa totoo lang, hindi tiyak kung naririnig ito ng bata. Kung marinig niya, baka masaktan siya. Mabilis ding tumango ang guro bilang pagsang-ayon. Hawak nina Rio at Zian Rain sa magkabilang gilid, at nangako sila sa kanilang mommy, "Aalagaan namin si Rain at hinding-hindi namin hahayaang apihin siya ng iba