LIKE
Naramdaman din ni Rhian ang ganitong pakiramdam kaninang umaga. Nang maisip na baka nga maaring tama sila, lumambot ang puso niya. Nakikilala sila ni Rain. Ito marahil ang dahilan kaya nagre-react ito sa maliit ba paraan. Nang marinig ito, lumambot ang kanyang puso at sinuklian ng ngiti ang sinabi ng anak. "Maaaring ganoon nga. Kaya siya tumahan ay dahil nakikala niya kayo. Kaya naman dahil sa inyo, mas kampante si Mommy na alagaan si Rain." Tinapik ni Zian ang kanyang dibdib at nangako sa kanyang mommy, "Huwag kang mag-alala, Mommy. Kami ni Rio ang mag-aalaga kay Rain! Hindi namin siya papabayaan!” Hindi napigilan ni Rhian na matawa. Narinig ni Zack ang pangako ng bata at ang mahinang pagtawa ni Rhian. Tumingin siya sa rearview mirror at, nang makita ang kanilang masayang tagpo, nagkaroon ng bahagyang init sa kanyang pakiramdam. Ayaw man niya aminin, ngunit napakagaling magturo ng babaeng ito. Kumpara sa mga batang kaedad nila, ang dalawa’y parang maliliit na adulto kung kum
Nang makita si Rain na umiiyak, natigilan sina Rio at Zian hindi alam kung paano siya aaluin. Sa kanilang pananaw, tila umiiyak ang maliit na kapatid dahil nasugatan ang kanilang mommy, na maaaring ituring na reaksyon niya sa mundo. Para sa kanila, isa itong magandang balita. Subalit, nang makita ang mukha ni Rain na basang-basa sa luha, nakaramdam sila ng pagkaawa. Tumingin sila sa kanilang mommy para humingi ng tulong, ngunit nakita nila itong bahagyang nakakunot ang noo habang tinitiis ang sakit at hinuhugasan ang sugat. Nang makita ito, kumalma sina Rio at Zian naglalakbay ang kanilang tingin mula sa kanilang mommy patungo sa maliit na kapatid. Pagkaraan ng ilang sandali, nang matiyak ni Zack na tapos na, marahan niyang hinila ang braso ni Rhian at inalis ang kamay nito mula sa tubig. Tumingin si Rhian sa kanyang sugat. Bagama’t namumula pa rin, hindi na ganoon kalakas ang sakit. "Masakit pa ba?" Tanong ni Zack nang may pag-aalala habang nakatingin sa kanyang mga mat
Dinala ni Rhian ang maliit na bata upang umupo sa sofa sa sala. Agad na dinala ng dalawang bata ang kahon ng gamot para sa Mommy nila at naupo sa tabi. Kinuha ni Rhian ang kahon ng gamot, nagpasalamat sa dalawang bata, at kumuha ng gamot upang ipahid ito sa kanyang sugat. Tatlong maliliit na bata ang nakatingin kay Rhian nang sabay-sabay habang ipinapahid niya ang gamot sa kanyang sarili. Dahil sa pagkasugat ng kanyang kanang kamay, naging mahirap para sa kanya na gumalaw gamit ang kaliwa. "Mommy, hayaan mong tulungan kita!" Inabot ang kamay ni Rio na may malasakit, nais siyang tulungan. Talaga ngang nahirapan si Rhian, kaya't tumango siya at ibibigay sana ang gamot kay Rio, ngunit biglang umabot ang isang malaking kamay at kinuha ang gamot. Napatingin silang mag-ina sa malaking kamay na kumuha ng gamot. Si Zack. Katulad ng palaging makikita sa kanyang mukha, gwapo ngunit seryoso ang hilatsa nito. Hindi maunawan ang tunay na emosyon. Ngunit pakiwari ni Rio ay nag-aalala an
Matapos makuha ang tugon mula sa maliit na bata, ang puso ni Rhian ay napuno ng init, namumula man ang kanyang mga mata, ngunit ang kanyang mukha ay puno ng ngiti. Masaya siya na bumalik na ito sa dati.Hindi rin nakaligtas sa mga mata ni Zack ang pamumula ng dalawang anak ni Rhian. Katulad ng kanilang ina, bakas din ang kasiyahan sa kanilang mukha. Pagakalipas ng ilang sandali na katahimikan, ay saka lamang siya nagsalita. "Mabuti pa ay kumain na kayo."Binitiwan ni Rhian ang maliit na bata sa kanyang mga braso, pigil pa rin niya ang kanyang emosyon, ngunit naroon parin ang ngiti sa labi "Mabuti pa nga, kumain muna tayo." Pagkasabi niyan, naalala niya ang kalat sa pintuan ng kusina at tumayo upang linisin ito. Nakita ni Zack ang kanyang balak at pinigilan siya, "Tatawagin ko si Aunt Gina. Mananatili siya dito upang tulungan ka sa mga susunod na araw. Maupo ka muna at kumain." Tumigil si Rhian at lumingon upang magpasalamat sa lalaki, "Salamat." Dahil kay Rain, hindi siya masy
Kinagabihan, inutusan ni Rhian sina Rio at Zian na magpahinga, at pagkatapos ay bumalik siya sa kuwarto upang alagaan si Rain. Alam ni Aunt Gina na gumaling na ang Young lady, at nais nitong manatili kay Rain sa lahat ng oras. Kaya naman, hinayaan niya ang Young lady sa kanyang gusto. Alamniya kung gaano kagusto at kalapit ang bata sa Madam, kaya wala siyang balak na sumingit sa oras ng dalawa.Habang pinapaliguran si Rain, sabay nila itong binanlawan. Nang makita ang mga pasa sa pwet ni Rain, labis na nalungkot si Aunt Gina at hindi napigilang magreklamo na nakasimangot ang mukha, "Sino kaya ang may ganitong kalupitan? Mahina ang katawan ng Young lady, kaya naman hindi kayang magbitiw ng masakit na salita ng young master sa kanya... o maski ang saktan siya. Napakasama at malupit ng taong gumawa nito sa bata!" Pumikit si Rain ng dalawang beses nang marinig ang mga salitang iyon, at pagkatapos naalala ang babala ni Marga, kaya't mahigpit niyang isinara ang bibig. Biglang naala
Sa parehong oras, sa mansyon ng pamilya Saavedra, Nagpapahinga na sana sina Dawn at Wilbert nang marinig nila ang katok sa kanilang silid."Madam, may bisita po kayo sa ibaba." Imporma ng kanilang kasambahay.Kumunot ang noo ng mag-asawa. Wala silang inaasahan na bisita. Kaya sino sila?Pagkababa ng hagdan, sila'y dumiretso sa sala. Doon ay naabutan nila ang mag-asawang sina Armando at Belinda, mukhang nagsisisi ang kanilang mukha, sa likuran ng mag-asawa, nakatayo ang kanilang anak na si Marga, na ngayon ay namumula ang mga mata."Kumuha kayo ng maiinom at magdala dito!" Utos ni Dawn sa kanilang kasambahay. Bumaling siya sa mga ito. "Ano'ng nangyari?" Tanong ni Dawn nang makita ang ekspresyon ng tatlo. Tinutok ni Belinda ang tingin kay Marga. Si Marga, na may mga mata na pula at puno ng pagsisisi, ay nagsalita, "Tita, narito ako upang humingi ng tawad." Dahil dito, lalong naguluhan si Dawn. Umupo siya sa sofa kasama ang tatlo, "Ano'ng nangyari? Bakit ka humihingi ng tawad?"
Nang marinig ito, nagbago ang mukha ni Dawn, tumalim ang kanyang tingin, "Marga, anong sinasabi mo? Wala nang posibilidad na magkabalikan si Zack at ang babaeng 'yon. Nagtanong na ako, at sinabi ng aking anak na wala siyang balak na makipag-ayos sa kanya. Kaya huwag mong sabihin ang bagay na yan!"Ngunit patuloy na nakayuko si Marga at humihikbi, "Pero ngayon, si Rain ay laging kasama si Rhian. Sa mga araw na ito, tumira pa nga siya sa bahay ni Rhian. Ang laki ng pagkahulog ni Rain sa kanya. Kung wala talagang balak si Zack, bakit niya ipagkakatiwala kay Rhian si Rain?" Alam ni Marga ang bawat galaw ni Rhian dahil pina-monitor niya ang mga kilos n ito.Nalaman niya nasa bahay ni Rhian si Rain, kaya't nag-alala si Marga at sinabi ang lahat sa kanyang mga magulang. Matapos siyang pagalitan, dinala siya ng mga magulang niya dito upang humingi ng tawad. Nang makita niya na pinatawad siya ng ginang, sinamantala ni Marga na ungkatin ito sa ina ni Zack.Samantala, nagulat si Dawn sa kanya
Sinundan ni Rhian ng tingin si Dawn hanggang makapasok ito s aloob at makaupo sa sofa. Bago sumunod. marahan niya isinara ang pintuan, umupo sa isang single sofa, at tinitigan ang babaeng nasa harap niya nang hindi mapagpakumbaba o mayabang, "Mrs. Saavedra, dumating po kayo ng maaga at walang abiso. May kailangan po ba kayong sabihin?"Diretso si Dawn, "Dumaan ako dito para sabihin sa'yo na lumayo ka kay Zack at huwag mong pakialaman si Rain. Wala siyang kinalaman sa'yo. Dahil pinili mong makipagdiborsyo at umalis nang walang paalam, wala kang karapatang bumalik sa kanilang buhay!."Nang marinig ito, hindi maiwasan ni Rhian na magtaka at sumagot nang kalmado, "Hindi niyo kailangan na mag alala, nang pinili ko pong umalis, hindi ko po naisip na bumalik pa sa buhay niya.""Talaga?" Sinupladuhan siya ni Dawn, "Paano mo naman ipapaliwanag ang pagkikita mo sa anak ko? At bakit nandito si Rain kasama mo?"Pagkasabi nito, tinitigan ni Dawn si Rhian ng may pang-iinsulto.Sinabi niyang hindi na
Nais ni Zanjoe na iulat kay Rhian ang progreso ng mga proyekto sa institute nitong mga nakaraang araw, ngunit agad na iniutos ni Rhian na umalis ito."May mga bagay pa akong kailangang ayusin. Kung wala nang mahalagang bagay, maaari ka nang umuwi."Bahagyang nakaluhod ang mga kilay ni Rhian at mahirap matukoy ang kanyang nararamdaman.Dahil dito, bahagyang kumunot ang noo ni Zanjoe at tumingin sa mga rosas na nakalagay sa tabi.Malinaw na ang emosyon ni Rhian ay apektado ng bouquet ng mga bulaklak.Noong nakaraan, dahil sa kahigpitan ni Rhian sa trabaho, kapag hindi siya pumunta sa institute ng matagal, ang unang gagawin niya ay tiyakin ang progreso ng proyekto kay Zanjoe.Ngunit ngayon, iba ang sitwasyon.Sa pag-iisip na ito, puno ng kumplikadong emosyon si Zanjoe.Bihira lang silang mag-interact ni Rhian, at hindi niya alam kung sino ang nagpadala ng mga bulaklak.Wala rin siyang kaalaman sa nararamdaman ni Rhian patungkol sa taong iyon.Tinaas ni Rhian ang kanyang mata at nakita si
Habang tinitingnan ang madilim na screen ng telepono, lalo pang dumilim ang mga mata ni Zack.Matapos ang ilang oras, nahanap ni Zack ang numero ng flower shop at tinawagan ito."Huwag munang magpadala ng mga bulaklak bukas. Ipadala na lang ito sa Virus Research Institute para sa akin simula sa susunod na linggo."Agad na sumang-ayon ang kabilang linya.Sa kabilang banda, bagamat malinaw na ipinaabot ni Rhian kay Zack ang kanyang nais, natatakot pa rin siyang baka magpatuloy ito sa kung anuman ang kanyang plano.Kinabukasan ng umaga, nagising ng maaga si Rhian at naupo sa sala.Tila pareho sila ng iniisip ng mga bata. Bumaba sila mula sa itaas at naupo sa tabi niya.Ang tatlo ay tila alerto.Ang puso ni Rhian ay lalo pang humigpit.Sa kabutihang palad, matapos maghintay ng buong umaga, hindi na tumunog ang doorbell.Nakita niyang unti-unting nawawala ang pagdududa sa mukha ng mga bata, kaya't huminga siya ng maluwag, iniisip na baka talaga ay nakinig si Zack sa kanya.Kinabukasan, pag
Pagkatapos ng almusal, naglaro si Rhian kasama ang mga bata ng kaunti, at pagkatapos ay pumasok sa kanyang study.Habang naglalaro si Rhian kasama ang mga bata, palagi siyang nag-aalala, natatakot na magpadala muli ng mga bulaklak ang clerk kinabukasan, at baka hindi niya maipaliwanag ng maayos.Isipin ang mga ito, napilitan si Rhian na tawagan muli si Zack.Samantala, sa Saavedra Group.Si Zack ay nagtatrabaho pa rin ng overtime sa kumpanya. Matapos ang isang linggo, halos puno na ng mga bouquet ng bulaklak ang opisina ni Zack, na tila hindi angkop sa dekorasyon ng opisina.Habang dumadami ang mga bouquet, lalong bumaba ang air pressure sa opisina.Nang pumasok si Manny na may dalang mga ibinalik na bulaklak, ang mga bulaklak ay naipasok na sa isang vase."Master, naibalik na naman." Naramdaman ni Manny ang mabigat na presyon sa opisina, kaya't hindi siya nakapagsalita ng malakas at nagtakip ng bibig.Binato ni Zack ng malamig na tingin si Manny ang mga mata ay lalong naging madilim.
Napansin ni Rhian ang mga pagdududa ng mga bata, at bahagyang kumabog ang kanyang puso, ngunit nanatili siyang kalmado habang hinahawakan ang mga kamay ng mga bata at inaakay sila papunta sa sofa.Matapos ang isang linggong pagpapagaling sa bahay, halos gumaling na ang sugat ni Rhian sa paa, at kaya na niyang maglakad mag-isa.Ngunit patuloy pa ring nag-aalala si Aling Alicia at ang mga bata, kaya't ipinilit nilang magpahinga pa siya ng dalawang araw."Mommy, bakit hindi mo tinanggap?" tanong ng mga bata habang sumusunod kay Rhian na umupo sa sofa. Hindi na nila natiis at nagtanong.Hindi inaasahan ni Rhian na magtatanong ang mga bata, kaya hindi siya nakasagot agad.Nakita ng mga bata ang kakaibang reaksyon niya at patuloy na nagtanong, "Hindi ba't walang sinabi yung delivery boy kanina? Paano kung naipadala sa maling lugar?"Pagkatapos ng mga salitang iyon, tumingin si Rio kay Mommy at bumaba mula sa sofa, "Titingnan ko kung baka nga naipadala sa maling lugar."Pagkatapos nito, nagl
Sa mga sumunod na araw, araw-araw na pag-uwi ni Aling Alicia sa mga bata, lagi niyang nakikita ang parehong flower delivery clerk sa pintuan.Bagamat palaging sinasabi ni Rhian kay Aling Alicia na ibalik ang mga bulaklak sa parehong paraan, patuloy pa ring dinadala ni Aling Alicia ang mga ito para makita niya.Sa kanyang pananaw, ang mga bulaklak ay pagmamahal ni Zack, at kahit hindi ito tanggapin ni Rhian, dapat pa rin niyang malaman ito.Pagkatapos ng ilang ulit, ang flower delivery clerk ay naghintay na lamang sa pintuan ng bahay ni Rhian, kaya’t hindi na kailangang magtungo pa si Aling Alicia sa flower shop.Nang makita ni Rhian na weekend na, inisip niyang hindi na magpapadala si Zack ng mga bulaklak, ngunit sa hindi inaasahang pagkakataon, siya ay nagising ng maaga dahil sa tunog ng doorbell.Nasa bakasyon si Aling Alicia ngayong weekend, at sila na lang ng dalawang bata ang naroroon sa bahay, kaya’t walang nagbukas ng pinto.Inangat ni Rhian ang mga mata sa pagkagising, nakikin
Sa kabilang dako, bumalik si Aling Alicia mula sa paghahatid ng mga bulaklak at nakita si Rhian na nakaupo sa sofa at nagbabasa ng impormasyon. Nais sana niyang magsalita ngunit tumigil. "Ibinalik ba ang mga bulaklak?"Nang marinig ito, lumingon si Rhian at tiningnan siya.Tumango si Aling Alicia ng bahagya, "Inutusan ko ang flower shop na ipadala ito."Nang marinig ito, hindi na nagtanong pa si Rhian at nagpatuloy sa kanyang ginagawa.Sa panahong ito, si Zanjoe na ang humahawak ng lahat ng gawain ng institute, ngunit ang pakikipagtulungan sa Dantes family ay kailangan pa ring pag-usapan kay Rhian.Mahalaga din kay Rhian ang bagay na ito at halos abala siya dito habang nagpapagaling siya sa bahay.Buwenas na lang at alam ni Mr. Luke na siya ay nasaktan at hindi minadali ang proseso, at naghintay sa kanya.Kaya't pakiramdam ni Rhian ay may konting kalungkutan at nais niyang siyasatin ang proyekto nang mas malinaw upang makapagsimula agad pagkatapos niyang makabalik sa trabaho.Habang s
Nagulat si Manny at natigilan ng ilang segundo bago siya naghanap ng dahilan para sa kanyang sarili, "Iniisip ko lang, dapat ko bang asikasuhin ang mga bulaklak na ito? Kung pababayaan ko lang, matutuyo agad."Nang marinig ito, kumunot ang noo ni Zack at tiningnan ang bouquet sa sofa, at ang kanyang mga kilay ay bahagyang nag salubong.Pagkalipas ng ilang segundo, tumugon siya ng malalim na boses, "Ikaw ang bahala."Secretong huminga ng maluwag si Manny at mabilis na sumang-ayon, "Kung ganoon, magdadala ako ng vase mamaya para ilagay ang mga rosas."Tumango si Zack ng walang komento, tanda na magpatuloy na siya sa kanyang trabaho.Naiintindihan ito ni Manny at sa pagkakataong ito, nakapag-concentrate na siya.Matapos i-report ang iskedyul, maingat na tiningnan ni Manny ang kanyang Young Master at sinabi, "Young Master pupunta po ako sa labas para kumuha ng vase?"Si Zack ay nagsimula nang asikasuhin ang mga opisyal na bagay at hindi sumagot.Dahil sa maraming taon nilang pagtutulungan
Pagkatapos makita ang mga maliit na bata na pumasok sa kindergarten, bumalik si Zack sa kanyang sasakyan at umalis, papunta sa flower shop na binisita niya kahapon."Mr. Zack.."Matapos ang nangyari kahapon, alam na ng clerk ang kanyang pagkakakilanlan at hindi maiwasang tawagin siya nang makita siya.Bumangon ang bahagyang kilay ni Zack, iniisip ang bouquet na ibinalik kahapon, at malamang na nahulaan kung paano nalaman ng taong ito ang kanyang pagkakakilanlan, kaya't tumango siya ng bahagya sa clerk.Nang makita ng clerk ang kanyang tugon, naging tensyonado ito, "Kailangan po ba ng iba pang bagay? Ano po ang inyong palagay tungkol sa mga bulaklak kahapon?" Pagkatapos niyang magsalita, naalala niya ang pagbalik ng bulaklak kahapon.Naisip ng clerk na nagkamali siya ng sinabi at agad na tumahimik, na puno ng kaba at nag-aalala na baka dumating si Zack upang magreklamo.Nang banggitin ang mga bulaklak kahapon, bahagyang naging malamig ang mukha ni Zack at pinansin ang clerk ng walang e
Nakatayo sa pinto ng kwarto ng maliit na bata, bahagyang nagkunot ang mukha ni Zack.Anuman ang kanilang relasyon ng maliit na babae ngayon, nangako siya sa maliit na bata, kaya’t kailangan niyang magmadali at pahintulutan ang maliit na babae na bumalik sa kanyang tabi!Kinabukasan ng umaga, inihatid ni Zack si Rain sa kindergarten at nagkataon na nakita niya si Aling Alicia na dinala ang dalawang maliit na bata."Little Rain!" Binati ng dalawang maliit na bata si Rain mula sa malayo.Ngumiti ang maliit na bata at sumagot, tinanggal ang kamay ni Zack at naglakad patungo sa dalawang maliit na bata.Hindi siya pinigilan ni Zack, ngunit binigyan siya ng isang malalim na babala, "Maglakad ng dahan-dahan."Tumango ang maliit na bata ng masunurin.Ang dalawang maliit na bata ay tila ngayon lang siya napansin. Nang marinig nila ang boses niya, nag-atubili sila at tiningnan siya.Nang magtama ang kanilang mga mata, bahagyang kumunot ang mga kilay ni Zack, at ang mga emosyon sa kanyang mga mat