LIKE
Tumingin si Rhian sa direksyon na itinuro nito at nakita ang batang babae na nakayuko sa sulok, yakap ang kanyang mga tuhod, walang buhay ang mga mata, parang isang marikit na manikang walang kaluluwa. Naalala niya ang matamis na ngiti ng batang babae tuwing makikita siya, at naramdaman ni Rhian ang matinding hapdi sa kanyang puso, parang hindi na siya makakahinga... masakit para sa kanyan na makita na ansa ganito itong lagay. Kanina lang umaga, masiglang nakahawak pa sa kanyang palda ang batang babae, ngunit ngayon, ganito na siya... tila wala itong buhay, walang emosyon... Marahang pumasok si Rhian sa silid, lumuhod sa harap ng bata, at mahinang tinawag ang kanyang pangalan, "Rain, narito si Tita." Hindi sumagot si Rain. Nang makita na walang tugon sa bata, sandaling walang naapuhap na mga salita ni Rhian. Noo'y binabati siya nito sa pamamagitan ng yakap...ngunit ngayon, blanko ang kanyang ekspresyon.Mahina namang nagpaliwanag si Vince mula sa likod niya, "Miss Fuentes, isi
Halos buong araw na nanatili si Rhian kay Rain. Ngunit hindi pa rin tumugon ang batang babae. Ni kaunting reaksyon ay wala silang nakita mula rito.Nang magdilim na, bagamat hindi mabitawan ni Rhian ang bata, oras na upang magpaalam at umalis. "Babalik si Tita bukas para makita ka, kailangan mong alagaan ang sarili mo." Bago umalis, mahigpit na niyakap ni Rhian si Rain. Pumila rin ang dalawang bata upang yakapin ang kanilang maliit na kapatid. Mabuting bata si Rain, kaya kahit ayaw nila dito noon dahil anak ito ng kanilang ama sa ibang babae, kusang nadama ng kanilang puso ang pagkagusto dito.Papalabas na ang tatlo nang biglang hinila ang palda ni Rhian. Nanlaki ang kanyang mga mata at tumingin pabalik na tila hindi makapaniwala, nakita niyang nakatitig pa rin si Rain sa malayo, walang pokus, ngunit mahigpit na nakahawak ang maliit na kamay nito sa kanyang palda. Sa labas ng pinto, nagkatinginan sina Zack at Vince, parehong nabigla. Inakala nilang ganap nang isinara ni Rai
Nang marinig ang tono ni Zack, biglang sumikip ang dibdib ni Marga, at nawala ang maliit na pag-asang naramdaman niya kanina. May kakaiba sa boses ni Zack, alam niya iyon, hindi siya maaring magkamali.Bigla ay nakadama siya ng kakaibang kaba, ang kilig na nararamdaman niya kanina ay nawala.Kahit kinain ng kaba, nag-ayos pa rin si Marga at nagpaganda para kay Zack, dahil kalahating oras lamang ang oras na binigay nito sa kanya, napilitan siyang magmadali at lumabas na dala ang kanyang bag. "Fred, dalian mo ang pagmamaneho! Hindi ako pwedeng mahuli sa tagpuan namin ni Zack!" Malayo pa ang kanyang bahay mula sa restoran, kaya naman nag-utos siya rito na bilisan para makarating agad sa resto na pagkikitaan.Nang makarating, pumasok si Marga sa loob. Kahit buwan ang kailangan bago makapagpa-reserve sa resto, sa katayuan ni Zack, madali niya itong nagawa.Nakita ni Marga si Zack sa gilid, nakaupo sa bandang bintana.Narinig ng lalaki ang pagbukas ng entrance door, tumingala siya, sumalub
Pinakiusapan ni Rhian ang dalawang bata na alagaan si Rain habang naghahanda siya ng hapunan para sa kanila. Isinulat niya ang lahat ng tagubilin ni Zack kanina, at habang nagluluto, sinunod niya ang panlasa ni Rain. Pagkatapos maihanda ang pagkain, sinabi ni Rhian kina Rio at Zianna dalhin si Rain pababa. Hindi nagtagal, nakita sa hagdanan ang tatlong bata. Nakahawak sa kaliwa’t kanan ang dalawang batang lalaki sa kamay ng maliit na batang babae, dahan-dahang bumababa ng hagdan na parang prinsesa at prinsipe sa isang kwento. Nang makita ito, may humaplos na init sa kanyang puso, nag-init din ang sulok ng kanyang mata, nang maalala ang kasalukuyang kalagayan ni Rain, parang dinudurog ang puso niya.Sa hapag-kainan, mas nagpakita ng pag-unawa sina Rio at Zian iniupo nila si Rain sa tabi ng kanilang ina, habang sila ay umupo sa kabilang panig sa gilid. Hinaplos ni Rhian ang ulo ng dalawang anak, natutuwa siya dahil talagang tunay na iniisip nila si Rain at nag-aalala sila dito. M
Pagkarinig nito, bahagyang bumigat ang pakiramdam ni Rhian at agad niyang idinepensa ang sarili, "Gusto ko lang linawin, hindi ako ang may kagagawan nito! Palagi kong iniisip na inosente ang bata, at gustong-gusto nina Rio at Zian si Rain, kaya hindi ko magagawa ang ganito sa kanya." Pagkatapos ng lahat, hindi pa rin maayos ang relasyon nila ni Zack, at ngayong natagpuan si Rain na may ganitong sugat habang nasa kanyang pangangalaga, talagang nakakaduda siya. Bukod dito, may oras din sila ni Rain na magkasama nang walang ibang tao. Kung maghinala si Zack, wala siyang konkretong paliwanag. Sandaling nakaramdam ng kaba si Rhian. May iniisip si Zack ngunit nang marinig ang sinabi niya, tumitig ito nang mabuti kay Rhian, "Hindi kita pinagbibintangan, at may ideya na ako kung sino ang may kagagawan." Bahagyang gumaan ang pakiramdam ni Rhian ngunit nanatili ang pag-aalala para kay Rain, "Sino ang gumawa nito?" Unti-unting bumigat ang aura ni Zack. Kagabi, biglaang kinuha ng k
Kahit umiiyak na si Marga, nanatiling walang pakialam ang lalaking nasa harapan niya. Ang malaking kamay na nakahawak sa kanyang leeg ay hindi nagluwag kahit kaunti. Lalo itong humigpit, tila balak siyang ubusan ng hangin!Halos maubos na ni Marga ang lahat ng lakas niya para makahinga nang bahagya, ngunit matigas pa rin ang kanyang pagtanggi. Alam niyang si Zack ay puro hinala lamang sa ngayon, ngunit ganoon na lang ang kalupitan nito sa kanya. Kapag inamin niya ito, hindi niya alam kung anong gagawin sa kanya ng lalaking ito! Sumunod kay Zack si Manny, at nang makita niyang namumula na ang mukha ni Marga at hirap na itong huminga, agad siyang lumapit para pigilan ang amo niya. "Master, pakawalan mo na siya, baka mamatay siya dito!" Ngunit hindi pa rin bumitaw si Zack. Naramdaman ni Marga na kaya siyang patayin ng lalaking ito sa harapan niya nang walang alinlangan. Sa huli, kinailangan ni Manny na maglakas-loob at dahan-dahang alisin ang kamay ng amo niya mula sa leeg ni Ma
Pumayag si Rhian at inihatid si Zack sa itaas. Naka-on lamang ang isang night light sa kwarto. Tulog na si Rain. Dahil ayaw siyang gisingin ni Rhian, kumilos siya nang maingat. Nakatayo si Zack sa gilidng pintuan, nakasuksok ang mga kamay sa kanyang bulsa, at dahan-dahang iginala ang tingin mula kay Rain papunta sa ayos ng silid. Malinis at maayos ang kwarto ni Rhian. May mga maliliit na stuffed toys na tila galing kina Rio at Zian kaya’t ang buong silid ay nagmistulang mainit at parang tahanan. Matapos magmasid, unti-unting nawala ang matagal nang galit na nararamdaman ni Zack. Ang natira na lamang ay isang pakiramdam ng init sa kanyang puso. "Tapos na," maingat na sinabi ni Rhian matapos lagyan ng gamot si Rain. Matapos niyang tiyakin na hindi nagising ang bata, tumayo siya nang may kumpiyansa. Paglingon niya, nagtama ang kanilang mata ng lalaki.Nagulat silang dalawa sa kanilang pagtagpo ng tingin. Bahagyang nag-ayos si Zack ng sarili at tumango nang bahagya, "Salamat."
Pagdating nila sa kindergarten, sabay na nakita ng guro ang limang tao. Masaya ito ngunit medyo nahihiya. "Ang ina nina Rio..." Bagaman mungkahi ni Marga na palayasin ang dalawang bata, nahihiya pa rin ang guro at nais sanang humingi ng tawad. Ngunit pinutol siya ni Rhian na nakangiti, "Pasensya na ulit sa abala nina Rio at Zian" Mabilis na tumango ang guro, "Akin po ang responsibilidad. Napakabait ng dalawang bata kaya wala akong kailangang ipag-alala." Tumango si Rhian. "Isa pa, nitong mga nakaraang araw, medyo hindi mapakali si Rain at hindi masyadong nakikisalamuha. Sana’y matutukan n’yo siya ng kaunti." Hindi niya direktang binanggit ang tungkol sa autism ni Rain. Sa totoo lang, hindi tiyak kung naririnig ito ng bata. Kung marinig niya, baka masaktan siya. Mabilis ding tumango ang guro bilang pagsang-ayon. Hawak nina Rio at Zian Rain sa magkabilang gilid, at nangako sila sa kanilang mommy, "Aalagaan namin si Rain at hinding-hindi namin hahayaang apihin siya ng iba
Malinaw na mas gusto pa rin ng mga bata si Rhian.Napailing si mike at tiningnan si Mr. Dantes na nasa tabi niya.Ang apat nila ang namamahala sa kuwartong ito, at hindi makatarungan kung palaging si Rhian na lang ang magtatrabaho mag-isa.At dahil sa dami ng mga bata, baka hindi kayanin ni Rhian mag-isa hanggang sa gabi.Lahat ng pansin ni Mr. Dantes ay nakatutok kay Rhian.Ang kanyang saloobin kay Rhian ay nagbago mula sa pagdududa hanggang sa pagpapahalaga kanina, at ngayon ay may kaunti pang dagdag na paghanga.Nakikita niyang ang buong puso ni Rhian ay nakatuon sa mga bata sa libreng klinika, kaya't ang mga bata ay malaki ang tiwala sa kanya. Ang mga medyo mahiyain na bata ay hindi makalapit sa ibang doktor, kaya't naging mahaba ang pila sa kama ni Rhian. Pagkatapos mag-alaga ng maraming pasyente ng sabay, hindi ipinakita ni Rhian ang anumang inis. Sa kabaligtaran, agad niyang naitama ang maling operasyon ni Harry kanina.Ngayon, hindi pa rin nabawasan ang pasensya niya sa mga ba
Nang marinig ito ni Dr. Harry, napatitig siya sa galit.Kung hindi lang dahil sa dami ng tao, gusto sana niyang turuan ng leksyon ang batang ito."Doktor Mendiola, hindi ko ipinagkakaila na ikaw ay mataas ang paggalang, ngunit kung nagkamali ka, dapat kang humingi ng tawad," ani Mr. Luke dantes. Hindi nais masayang ang oras sa libreng klinika kaya't nagkunot siya ng noo at nagsalita kay Dr. Harry.Nang marinig Dr. Harry ang sinabi ni Mr. Luke, nanatili siyang nakatayo at nag-freeze ang ekspresyon. Ngunit sa ilalim ng presyon ng Dantes family, pilit niyang iniangat ang kanyang mukha at tumingin kay Rhian, "Doktor fuentes, nagmadali lang ako kanina at hindi ko naisip ang kalagayan ng bata, pero talagang mabuti ang aking layunin, sana'y maunawaan mo."Natural na nakita ni Rhian kung gaano siya nag dadalawang isip, pero hindi niya ito pinansin at ngumiti kay Dr. Harry nang kalmado, "Naniniwala akong nais mong magpagaling ng bata, at isang acupoint lang ang kilala para sa pagpapagaan ng s
Habang nagsasagawa si Rhian ng acupuncture sa batang lalaki, kumalat na ang balita sa ibang mga kwarto.Maraming doktor ang nakarinig na tinanong ni Rhian si Harry, at nagsimula silang magtaka. Nang marinig nila na may alam siyang ibang acupoint para sa pagpapagaan ng sakit, iniwan nila ang kanilang mga trabaho at pumunta sa lugar.Pagpasok nila sa kwarto, nakita nilang ginagawa ni Rhian ang acupuncture. Bagamat may mga pagdududa ang lahat sa kasanayan ni Rhian dahil sa kanyang hitsura, alam nila na hindi puwedeng istorbohin ang isang doktor habang nagsasagawa ng acupuncture, kaya’t tumigil sila at tahimik na nanood mula sa pintuan.Nang makita nilang gumana ang acupuncture ni Rhian, lahat ay namangha.Ang paraang ito ng acupuncture ay hindi pa nila narinig dati.Ngunit sinuman na may malasakit ay makikitang mas tradisyonal at mas antigo ang paraan ni Rhian kumpara sa kanila, at hindi nila alam kung saan niya ito natutunan.Nang marinig nilang pinuri ni Luke si Rhian, hindi nila maiwa
Nang makita ni Rhian ang acupoint na tinutok ni Harry, bigla siyang kinabahan at subconsciously pinigilan siya, "Sandali lang, hindi mo puwedeng ilapat ang akupunktura sa acupoint na yan!" Pagkatapos niyang magsalita, sabay-sabay siyang tinignan ng tatlong tao, kasama ang bata na naroon. Si Harry ay lalong nainis, "Doctor Fuentes, kung hindi ka nakakaintindi, huwag ka nang makialam. Ito ang pinakamahalagang acupoint para sa pain relief. Hindi mo ba alam ito?" Sa totoo lang, hindi pa rin sigurado si Rhian, pero sa hindi malamang dahilan, pakiramdam niyang mali ang acupoint na iyon, at mabilis ang tibok ng kanyang puso. Ngayon, nang marinig ang tanong ni Harry, dahan-dahan siyang kumalma, at sunod-sunod na mga pagsusuri ang dumaan sa kanyang isipan. Pagkalipas ng ilang sandali, lumapit siya ng matatag kay Harry at mahinahong ipinaliwanag, "Tama ka, ito ang pinaka-basic na acupoint para sa pagpapagaan ng sakit. Alam ko ito nang mabuti, ngunit bago magbigay ng pampaginhawa, kailangan
Naaawa din sila para sa mga batang ito, ngunit wala silang magawa kundi manood.Hindi ito ang unang beses na nakakita si Luke ng ganitong sitwasyon, ngunit ito ang kauna-unahang pagkakataon na naramdaman niyang medyo naaantig.Si Harry na nasa gilid ay hindi na nakatiis. Kung patuloy na pinapalakas ni Rhian ang loob ng mga bata, hindi niya alam kung gaano pa katagal ito.Agad na lumapit si Harry at hinawakan ang pulso ng isa sa mga bata, "Halika, hayaan mong tignan kita. Kailangan kang magpa-check-up para gumaling."Natakot ang bata sa kanya at tinitigan siya ng may takot.Nakakunot ang noo ni Harry, iniisip na baka matakot ang bata at gumana ito, kaya't tiningnan niya ang bata ng may matalim na mukha, "Ayoko sa mga batang pasaway!"Nakita ng bata ang matalim na ekspresyon ni Harry at napaiyak ng malakas.Nakita ito ni Rhian at agad na tumayo upang tumulong, "Doctor Harry, mga bata pa sila hindi mo sila dapat takutin para magpagamot. Maghintay at magpakasensya ka.”Si Mike at Luke ay
Nakita ni Mike na hindi siya apektado, kaya't nakahinga siya ng maluwag.Si Luke, na nakatayo sa gilid, ay tiningnan ang dalawa ng may kahulugan.Nang makatagpo siya ng pagkakataon na makita si Mike sa opisina kanina, alam na niyang magkakilala sila.Ngunit hindi niya inasahan na magiging ganoon kalapit ang kanilang relasyon.Naging tahimik ang compartment ng sandali.May bahagyang ingay sa pinto, at sinundan ito ng paalala mula sa staff, "Sir Luke, nagsimula na ang libreng klinika, at narito na ang mga bata."Nang marinig ito, agad na nag-adjust ang mga tao at tiningnan ang pinto ng compartment nang may ngiti.Apatan na cute na mga bata ang nag-linya at pumasok.Nang makita ang apat na tao sa loob, hindi napigilan ng mga bata na mamula.Maliban kay Harry, na nasa kalagitnaan na ng edad at medyo malaki ang tiyan, ang tatlong iba pa ay may taglay na kahanga-hangang hitsura. Kahit na nakangiti sila nang mabait, hindi nakayanan ng mga bata ang hiya at tumigil sa pinto, hindi na naglakas
Tiningnan ni Luke ang oras at sumagot ng malalim na tinig, "Malapit na, maghintay lang ng kaunti, ginagawa pa ang mga paghahanda sa labas."Tumango si Harry, tiningnan si Rhian ng may pagdududa, at pagkatapos ay nagtanong kay Luke, "Marami sigurong responsibilidad dito. Ano sa tingin mo? Kung gusto mo, maaari tayong maglipat ng isa o dalawang doktor mula sa ibang compartment?"Nang marinig ito, nagtaka si Rhian at ang iba pang mga doktor kung bakit siya nagtanong ng ganoon.Direktang nagtanong si Lukr, "Bakit? Pakiramdam mo ba ay sobra na ang trabaho?"Paulit-ulit na tumanggi si Harry, "Kung apat na doktor ang narito, sapat na iyon, pero ngayon... natatakot akong hindi ko magiging maingat sa pagsusuri sa mga bata mamaya, at baka magka-problema."Habang nagsasalita, nagbigay ng pahiwatig si Harry kay Rhian.Ipinahihiwatig nito na hindi siya naniniwala sa kakayahan ni Rhian.Doon lang napagtanto ni Rhian ang hindi pagkakasundo sa kanya, at napuno siya ng kalituhan.Hindi niya kilala si
Sa ilang minuto lang, mas maraming kagamitan ang nakalatag sa bakuran kaysa noong una siyang dumating.Tumingin-tingin si Rhian.Bagamat ang pamilya Dantes ay isang pamilya ng tradisyonal na medisina, marami pa ring mga kagamitan ng medisina sa Kanluran ang nakalagay sa bakuran upang mas mapabuti ang paggamot sa mga bata.Ang mga doktor na kanina ay naghintay sa pila ay pumasok na sa kanilang mga compartment, na may mga magiliw na ngiti sa mukha, habang tinitingnan ang mga batang naghihintay na pumasok.Tila'y isang pormal na okasyon.Naglakad nang mabilis si Rhian papunta sa kanyang compartment. May isa nang doktor na naghihintay sa loob ng compartment. Nang makita niyang siya ay isang batang babae, inisip niyang siya ay ipinakilala lamang ng aristokratikong pamilya upang palaganapin ang kanyang pangalan, kaya't hindi siya pinansin.Pumasok din si Mike.Bawat compartment ay may dalawa o tatlong doktor at isang direktang staff ng pamilya Dantes.Ang kanilang compartment ay halos ang p
Inabot ni Rhian ang kanyang kamay at nakipagkamay. Hindi malaman ni Rhian kung bakit, ngunit si Luke ay parang malupit sa hitsura kapag hindi nagsasalita, pero kapag nagsalita, nagiging medyo malamig. Hindi maiwasang mag-isip si Rhian tungkol sa taong nag-receive sa kanya kanina sa pinto, at nakaramdam siya na marahil ito ang pagpapalaganap ng pamilya. Tungkol naman sa pangalang Luke, narinig na rin niya ito. Sa mga nakaraang linggo, upang maunawaan ang mga bagay tungkol sa libreng klinika ng pamilya Dantes, nagbasa si Rhian ng maraming impormasyon tungkol sa pamilya Dantes. Alam niya na si Luke Dantes ay apo ni Mr. Rommel Dantes at ang pinaka-magaling na doktor ng henerasyong ito sa pamilya Dantes. Ngunit dahil sa pagiging mababang-loob ng pamilya Dantes sa mga nakaraang taon, bihirang lumabas si Luke Dantes sa publiko at medyo misteryoso. Nang makita niya ang impormasyon ni Luke, hindi maiwasan ni Rhian na magtaka kung anong klaseng tao ito. Ngayon, nang makita siya ng p