All Chapters of Captive by Lust Lover: Chapter 111 - Chapter 120

Napalunok ako at umiwas ng tingin. “Okay,” buntong-hininga ko. “Nakapagtapos ako hanggang kolehiyo, nakatira ako sa isang studio apartment, wala akong trabaho ngayon at… iyon na siguro iyon. Wala namang interesting thing tungkol sa akin.” Mukhang nagulat siya sa sagot ko, pero hindi niya iyon binigyang-pansin. “Ngayon, ikaw naman,” baling ko sa kanya. “Miss Mysterious,” sagot niya, sabay kindat. “I was born and raised in Manila. Nakatira akong mag-isa, very close sa parents ko, at gaya ng sinabi ko, isa akong negosyante,” aniya, at sa pagtatapos ng kanyang sagot, dinilaan niya ang kanyang tuyong labi. Sinusuri ko ang bawat salita niya, pero hindi ako sigurado kung dapat kong paniwalaan iyon. May kakaiba akong nararamdaman sa kanya, parang sinasabi niya lang ang gusto kong marinig. Sa totoo lang, parang hindi tugma ang impresyon ko sa sinasabi niya. Ang iniisip ko? Si Sir Jake. Ang buong kalbaryong ito ay nagsimula dahil sa relasyon niya sa fiancée niya at ang muntik kong pagk

LILLY POV Magkahawak kami ng kamay habang naglalakad ni Harley, kahit na mas maliit ako kumpara sa kanya. Kaya naman para akong batang naka-angkla sa kanyang braso. Medyo naiilang ako sa presensya niya, lalo na’t simple lang ang suot ko, leggings at sweatshirt—samantalang siya ay parang pupunta sa isang engrandeng gala sa kanyang eleganteng pantalon at puting polo. Hindi naman siya mukhang naaapektuhan, naglalakad lang na may ngiti sa labi, ang mga kamay niya ay nakasuksok sa bulsa ng kanyang pantalon. Pilit kong iwasang titigan siya habang sinusubukang pakalmahin ang mabilis na tibok ng puso ko. Hindi pa nakakatulong ang amoy ng matapang niyang pabango na tumatagos sa ilong ko. Wala akong ideya kung ano ang kakaiba sa lalaking ito, pero kahit ang isang nars na napadaan sa amin habang nagtutulak ng wheelchair na may cute na lola, binigyan siya ng malanding ngiti. “So…” - simula niya, tumingin sa akin. “Mukhang medyo sensitibo ang mga magulang mo, huh?” “Medyo? Naku wag mong i-

“Tapos na! Magpahinga ka na muna,” ani Grace sabay ngiti, kinuha Niya ang kanyang mga gamit, at umalis.Pumuwesto ako nang kumportable sa kama, hinila ang kumot hanggang leeg, at pilit na iniwasan ang imahe ni Jake sa isipan ko. Sinubukan kong mag-focus sa isang nakakaantok na serye kung saan walang nangyayari maliban sa walang katapusang pagtatalo ng mga bida. Ngunit naputol ang konsentrasyon ko nang biglang pumasok ang mga magulang ko sa kwarto.Natutuwa ako sa tuwing dinadalaw nila ako, pero pagkatapos ng bawat bisita, pakiramdam ko ay sobrang pagod ako. hindi sa katawan, kundi sa isip. Kahit sa ganitong sitwasyon, hindi nila ako pinapagpahinga, lagi pa rin silang nagtatalo. Naiisip ko kung bakit hindi pa sila napapagod.“Mukha kang mas maayos na,” bati ni Mama na may ngiti habang inilalapag ang isang paper bag sa mesa. “Ayos ka lang ba?”“Oo. Nakatambay lang sa kama, maghapong nakahiga, at nababagot,” sagot ko nang walang gana.“Kailangan mong ibalik ang lakas at kalusugan mo, ana

“Hindi ko sasaktan ang anak niyo, kung iyon ang inaalala niyo,” dagdag ko, sabay ngiti. Pagtapat ko sa kanya, biglang lumakas ang tensyon sa hangin. Parang nagiging mabigat ang bawat paghinga na kailanaman ay hindi ko pa naramdaman. Hindi siya kumibo, ngunit makikita ko sa mga mata niyang parang may ibang nararamdaman may takot, may panghihinala, o marahil ay mas malalim pa.“Marami akong inaalala, Mr. Sobel. Isa lang ang anak ko, at hindi ko hahayaang mabasag mo ang puso niya.” sabi niya ng may malupit na tono. Tinangka niyang gawing nakakatakot ang boses niya, ngunit sa lahat ng sinabi niyang iyon, naramdaman ko lang ang pagnanais niyang protektahan ang anak niya. Kung ako ang tatanungin, mayroon ding tinatagong takot si Mr. Sanchez. Ang takot na ang anak niya ay mapapalapit sa isang tao na hindi niya kayang kontrolin.“Ano bang trabaho mo?” tanong niya, na parang hindi pa sapat na ipakita na hindi ako ang klase ng lalaking pwede niyang gawing kaaway.“Sorry Sir? Pero ano'ng kinalam

Yumuko ako para kunin ang mga block mula sa sahig, pero ginawa rin ni Lilly ito, at magkasalubong ang mga kamay namin. Tumigil ang oras, ang hangin ay tila naging malamig, at ang puso ko ay tumalon mula sa lalamunan ko. Tinitingnan ko ang mga magagandang mata niyang kulay kayumanggi, at tanging nung sandaling iyon ko lang narealize kung gaano kami kalapit. Nararamdaman ko ang matamis niyang hininga, kita ko ang ilang peklat sa ilong niya, at ang pamumula ng pisngi niya. Pinapangarap ko siyang halikan, at gawing alaala ang bawat saglit. Kailangan ko lang yumuko ng konti at makukuha ko ang matagal ko nang ninanais. Ang mga labi niya.Hindi ko na kailangang tanungin kung gusto niya rin ba. Nakikita ko ang gutom sa mga mata niya, at nang dilaan niya ang ibabang labi, parang may apoy na sumiklab sa katawan ko. Yumuko ako, halos magdikit ang mga labi namin, at ang puso ko ay kumakabog sa dibdib ko ng sobrang lakas na parang masakit. Wala pang babae na gumawa nito sa akin, na hilahin ako pat