All Chapters of แสนเถื่อนยอดรัก: Chapter 81 - Chapter 90

106 Chapters

บทที่ 81

ในช่วงเวลาเดียวกันนี้ ตุลยเทพกำลังนั่งกินข้าวอยู่กับน้ำอิง และลูกน้องซึ่งนั่งอยู่อีกโต๊ะ น้ำอิงที่ช่างเล่นโซเชียลเก่งก็ดันเห็นข่าวตัวเองกับตุลยเทพเข้าพอดี แล้วต้องตกใจทำอะไรไม่ถูก “พี่ตุลย์! พี่ตุลย์ดูนี่!” น้ำอิงเอ่ยก่อนจะยื่นโทรศัพท์ให้ตุลยเทพดูด้วยอาการมือสั่น“คลิป! คลิปวันนี้นี่ นี่มัน!” ตุลยเทพแทบพูดไม่ออก และจะทำอย่างไรดีในเมื่อคลิปนี้ถูกแชร์ว่อนเน็ต ภาพนิ่งชัดมากพร้อมทั้งภาพเคลื่อนไหวอีก แถมที่รุนแรงที่สุดคือเฟซบุ๊กส์ซึ่งกระจายไปเร็วเกินจะต้าน“นังตัวดี ผู้หญิงชั่ว มันเป็นคนปล่อยคลิปแน่ๆ” “เราจะทำยังไงกันดีคะ ไม่มีเซ็นเซอร์เลย” น้ำอิงถามด้วยน้ำเสียงสั่นและหวาดกลัว พลางมองไปรอบๆ ตัว และรู้สึกว่าคนที่เล่นโทรศัพท์อยู่มองมาที่โต๊ะเธอด้วยแถมยังเอาไปซุบซิบกันอีก“พี่จะเอาคืนให้สาสม เงินก็ไม่ได้ ซ้ำร้ายมาอับอายกับไอ้เรื่อง...” “พี่ตุลย์คนมองเรา หรือว่าเขาเห็นข่าว” สิ้นคำของเธอ ตุลยเทพก็ก้มหน้าทันที
last updateLast Updated : 2025-01-01
Read more

บทที่ 82

“มันค่อนข้างจะเห็นหมดเลยครับคุณท่าน คุณเจ้าขาหนีไปคงเป็นเพราะคืนนั้น อีกคลิปหนึ่งก็กำลัง... เอ่อ” “ไอ้ลูกไม่รักดี มันเป็นคนทำพังเองทุกอย่าง แล้วจะให้พ่อแม่เอาหน้าไปไว้ไหน หมดสิ้นกัน ทั้งเงินแล้วก็บารมีที่กำลังจะสร้าง นี่มันเวรกรรมอะไรของฉัน” อรสาเอ่ยออกมาทั้งน้ำตาและได้แต่กอดสามีเอาไว้ ขณะที่คนขับรถก็เร่งสุดกำลังเพื่อจะได้ไปถึงเร็วต่อมา ตุลาถึงโรงพยาบาล แล้วเข้าสู่ห้องฉุกเฉิน ทว่าตุลาหยุดหายใจ จึงมีการปั้มหัวใจเพื่อยื้อให้กลับมา ใช้เวลากว่า 30 นาที ร่างกายของตุลาจึงได้ตอบสนอง หัวใจกลับมาเต้นอีกครั้ง ทว่าไม่ได้ฟื้นและใส่ท่อเพื่อช่วยหายใจ ข่าวร้ายทำให้อรสาแทบทรุด คือสาเหตุเพราะตุลาเป็นโรคหัวใจ ตกใจและเสียใจรุนแรง และเมื่อกู้ชีวิตกลับคืนมาได้ ก็ไม่สมบูรณ์อีกแล้ว ตุลาอาจจะกลายเป็นเจ้าชายนินทรา “กรี๊ดดดด ไม่จริง ไม่จริงใช่ไหม ฉันไม่เชื่อ เขาจะต้องไม่เป็นอะไร”  อรสากรีดร้องราวกับคนบ้า เมื่อแพทย์มารายงานอาการ“เบื้องต้นหมอบอกได้เท่านี้ อยากให้คุณทำใจ ตอนนี้เข้าไปเยี่ยมได้ครับ เชิญ” แพทย์บอกอีกครั้งอรสาก็ไ
last updateLast Updated : 2025-01-01
Read more

บทที่ 83

“พี่เชนทร์ เจ้าถามว่าโกรธเจ้าเหรอ” เธอรบเร้าทว่าเขาไม่ตอบ เธอจึงต้องขยับไปนั่งข้างๆ เอามือเกาะแขนเขาไว้ทำท่าทางออดอ้อน มองเสี้ยวหน้า ทว่าเขาก็ยังทำเป็นไม่สนใจอีก“พี่เชนทร์ เจ้าขอโทษ จะไม่ทำอะไรห่ามๆ แบบนี้อีกแล้วสัญญา” เธอบอกเสียงออดอ้อนก่อนจะยกนิ้วก้อยขึ้นมาทำท่าสัญญา “อย่าเงียบสิ พี่เชนทร์” เรียกไปพลางก็เขย่าแขนเขาไปพลาง และยิ่งเห็นเขาวางเฉย แล้วยกน้ำขึ้นมาดื่มแบบไม่พูดไม่จา ก็ยิ่งใจคอไม่ค่อยดี จะโกรธจะงอนเธอจริงๆ ใช่ไหมเนี่ย เธอคิด ก่อนจะตัดสินใจปล่อยมือจากแขนของเขา แล้วเอามือประคองใบหน้าของเขาแทน พร้อมกับบังคับให้หันกลับมาแล้วยื่นหน้าเข้าไปจูบแนบแน่นที่ปากของเขาเสียเลยเขาก็ตกใจแต่ไม่ได้ทำอะไรนอกเสียยอม แล้วเธอก็ถอนออกอย่างรวดเร็วพลางมองหน้า พอเห็นว่าเขาเฉยอีกเธอก็จูบอีก ทำแบบนี้ซ้ำๆ จนเขาดันเธอออกเล็กน้อย และสบตากันในระยะปลายจมูกชนกัน  “ทำอะไรเนี่ย” “ก็ง้อไง เห็นโกรธเจ้า” “ไม่ต้องง้อ เพราะพี่ลงโทษเจ้าแน่ๆ” สิ้นคำเขาก็ขยับอุ้มเธอขึ้นมานั่งบนตักเสียเลย แล
last updateLast Updated : 2025-01-02
Read more

บทที่ 84

“พี่... พี่เชนทร์... อ๊ะ อ๊ะ อื้อ เร็วค่ะ โอ้ว แรงๆ เจ้าจะ...” เธอครางอย่างสุดจะกลั้นเมื่อความปรารถนากำลังจะพุ่งทะยานไปสู่จุดหมาย เขาก็ระรัวเร่งจนเนินกายเปลือยเปล่าเบียดแน่นจนได้ยินเสียง “เจ้า... เจ้าจ๋า พี่รักเจ้า อ่า พี่รักเจ้า” เป็นเหมือนเช่นทุกครั้งที่อารมณ์พุ่งทะยานถึงขีดสุดเขาจะบอกรักเธอ “เจ้าก็... อ่า รัก... พี่เชนทร์ อื้อ” สิ้นเสียงร้องครางร่างน้อยก็กระตุกเกร็งและกอดเขาเอาไว้แน่น พร้อมกับแอ่นเนินกายขึ้นและจิบเล็บลงไปบนแผ่นหลังของเขาแรงๆ เม็ดเสียวตอดตูบๆ จนเขาสัมผัสได้ ขณะที่เขากดสะโพกเอาไว้แล้วปลดปล่อยลาวาอันร้อนระอุพุ่งพ่นเข้าไปในร่างกายของเธอ หลวมรวมเป็นหนึ่งเดียวกันและในที่สุด ความสุขก็ถึงจุดหมายปลายทางตรงสวรรค์ชั้น 7 ขณะที่ร่างกายกำลังปลดปล่อยความปรารถนาอยู่นั้น สองกายยังคงกอดรัดแนบแน่น และบดขยี้จูบอย่างดูดดื่มราวกับไม่อิ่มเอม“อืม” เสียงครางของเขาดังออกมาอย่างพอใจ และเมื่อร่างกายกลับสู่สภาวะปกติ จึงได้ถอนจูบออกจากกันทว่าแทบจะไม่มีคำพูดใดๆ หลุดออกจากปาก มีเพียงเสียงหายใจหอบของคนที่เพิ่ง
last updateLast Updated : 2025-01-03
Read more

บทที่ 85

“ถ้าเป็นแขกด่าผมตะเพิ้ดแล้ว ที่ผมถือไม้หน้าสามมาขวางเอาไว้ แต่นี่อะไรมีพิรุธ อึกอักดูกลัว ดูไปแอบทำผิด”“งั้นเราคงต้องระวังตัว พี่น่ะไม่กลัวหรอก แต่พี่ห่วงเจ้าขามากกว่า ก้าวออกไปจากรีสอร์ทเนี่ยก็อันตราย กลัวมันจะโกรธจนปองร้ายเจ้าขาน่ะ”“ผมก็คิดอย่างนั้น” “แล้วรู้จักชื่อไหม”“นิรุธกับณัฐพลครับ ชื่อที่มันใช้จองที่พัก” “เรามียามอยู่ บอกยามมาสอดส่องดูแลแถวบ้านเราทุกหลังด้วย ตอนนี้เราทุกคนน่าเป็นห่วงหมดนั่นแหละ”“โอเคครับ”“ขอบใจ แล้วเดี๋ยวพี่จะบอกพ่อเลี้ยงพรุ่งนี้ก็แล้วกัน แต่ฝากพนักงานตามไอ้สองคนนั้นด้วยนะ ว่ามีอะไรผิดปกติหรือเปล่า”“ได้ครับพี่ งั้นผมขอตัวนะครับมาบอกเท่านี้”“โอเค” เมื่อคุยกันเสร็จ เขตแดนก็ปลีกตัวจากไป ทว่ายังไม่ได้เข้าบ้านหรอก ยังคงตรวจตราอะไรไปเรื่อยๆ เมื่อก่อน หน้าที่นี้เป็นของคเชนทร์ แต่เมื่อคเชนทร์มาอยู่ในจุดที่สูงขึ้นไปอีก พ่อเลี้ยงแสนลักษณ์ก็ยกตำแหน่งนี้ให้เขตแดน แต่ก็อีกนั่นแหละเพราะความ
last updateLast Updated : 2025-01-04
Read more

บทที่ 86

“ปล่อยมันไปจะดีเหรอครับ” “ไม่ดีหรอก แต่อยากให้ไอ้ตุลย์มันรู้ คิดอยากจะสืบเรื่องฉันเหรอ ก็รู้ๆ กันไป และถ้าคิดที่จะทำอะไร นั่นแปลว่ามันเองนั่นแหละที่ต้องเตรียมโลง พวกนายเพิ่มเวรยาม ตั้งรับให้ดี มีอะไรโทรเรียก อย่าให้คนแปลกหน้าเดินเพ่นพ่านแถวบ้านเราและพ่อเลี้ยงอีก เพราะถ้าพ่อรู้อาจจะไม่ใจดีแบบนี้ก็ได้ และพวกนายนั่นแหละจะโดนมิใช่น้อย ข้อหาหละหลวมต่อหน้าที่” “ครับนาย” “เอาล่ะ แยกย้าย” สิ้นคำ ลูกน้องทั้งหมดก็แยกย้าย จากนั้นคเชนทร์จึงเอี้ยวตัวหันกลับไปทางรีสอร์ต ซึ่งมีพนักงานด้านในและแขกออกมายืนดู แต่พอเห็นคเชนทร์มองกลับทุกคนก็หลบหายเข้าไปทันที เห็นดังนั้นแล้วคเชนทร์ก็เดินดุ่มๆ ขึ้นไปหาพนักงานอีกรอบ “ปิดปากเรื่องวันนี้ให้ได้”“ครับนาย จะรูดซิบให้หมดทุกคน”“ก็ดี เห็นใครแปลกหน้าโทรหาฉันโดยตรง อย่าวางเฉย” “ครับ” พนักงานรับคำ จากนั้นคเชนทร์จึงได้เดินกลับไปยังบ้าน เพื่อจะได้พักเสียที เอาไว้เรื่องนี้ค่อยบอกพ่อเลี้ยงจะดีกว่า เนื่องจากมัน
last updateLast Updated : 2025-01-05
Read more

บทที่ 87

“มันคนเดียว ซ้อมผมด้วยกระบองแล้วส่งต่อให้ลูกน้องยำต่อ โดยไม่สนใจว่าใครจะเห็น ผมว่ามันไม่ธรรมดานะครับนาย” “แล้วทำไมพวกเอ็งไม่รู้จัก”“ก็ พวกเราไม่ได้อยู่ในถิ่นนี้นี่ครับ แล้วรีสอร์ตหลังที่ไปน่ะ ไม่เคยมีโอกาสได้เข้าไปเลย นี่เป็นครั้งแรก” “ไปทำตัวจิ๊กโก๋ให้มันจับได้ล่ะสิไม่ว่า” เสียงของน้ำอิงแทรกขึ้นพร้อมกับเดินเข้ามาหา“ครับ มันบอกว่าผมเป็นจิ๊กโก๋ฟรีแลนด์” “แล้วเป็นไหมล่ะ ลบคำสบประมาทให้ได้ อั้วะจ้างพวกลื้อมา ก็ทำให้สมกับค่าจ้าง พวกลื้อและเพื่อนอีกสามคนทำยังไงก็ได้ ไปลากตัวเมียฉันกลับมา คราวนี้ฉันจะเอาทั้งเงินและเมีย” “ครับ ผมจะไปวางแผนกับ เด็กๆ มันอีกต่อหนึ่งว่าแล้ว ลากตัวไปไว้ที่ไหนครับ” “ในตัวเมืองและที่ๆ แกไป ไม่ใช่ถิ่นของแกเหรอ หาโกดังเก่าๆ สักที่เอามันไปไว้ที่นั่น ฉันจะจัดหนักให้ดู” “ได้ครบนาย” ว่าแล้วลูกน้องก็ขอตัวกลับเข้าห้องก่อน เพื่อจะได้ดูสภาพของตัวเอง และจะได้เรียกรวมกำลังอีกสามคน ก่อนจะระดมส
last updateLast Updated : 2025-01-06
Read more

บทที่ 88

“ไม่เป็นไรจ๊ะ เราตื่นสายด้วยกันทั้งคู่ พี่จะพาไปบ้านพ่อเลี้ยง มีอะไรคุยกับพ่อเลี้ยงก่อนไปโรงแรมน่ะ อยากให้เจ้าอยู่ด้วย” “ก็ได้ค่ะ” เธอรับคำ จากนั้นเขาจึงจูงมือออกไป พร้อมกับปิดประตูตรงระเบียงให้เรียบร้อย แล้วพาออกไปจากบ้าน และปิดเอาไว้ให้เรียบร้อยเช่นกัน จากนั้นจึงได้พาเธอนั่งรถไป เพราะเขาจะได้เลยไปทำงานด้วย เพียงแปบเดียวก็ถึงบ้านพ่อเลี้ยง ซึ่งช่วงเวลาเดียวกันนี้ รถของผู้ติดตามรวมถึงคนสนิทก็มาจอดเต็มหน้าบ้านไปหมด ราวกับรู้เป็นนัยๆ เหมือนที่คเชนทร์จะมานั่นแหละ“ทำไมวันนี้รถเยอะกว่าปกติคะเนี่ย” “เวลางานด่วน งานสำคัญ รถจะเยอะแบบนี้แหละ” คเชนทร์บอก ก่อนจะพาเธอเดินเข้าบ้าน ทว่าเขตแดนเดินออกมารับ“มาพอดีเลยครับ พ่อจะคุยด้วยเรื่องเมื่อคืน” “พี่ก็มาเรื่องนี้แหละ นายบอกพ่อเหรอ” “ไม่บอกพ่อก็รู้ไหม เมื่อคืนพี่เชนทร์ทำอะไรไป รู้กันไปทั่วนั่นแหละ” “เอ่อน่า ห้องทำงานใช่ไหม” “ใช่ครับ” “งั้
last updateLast Updated : 2025-01-07
Read more

บทที่ 89

“หึๆ” เขาหัวเราะ ก่อนจะเดินไปที่รถ แล้วเปิดเอาอะไรบางอย่างออกมาพร้อมกับมือเธอเอาไว้ นำอาวุธประจำตัวของเขาวางไว้บนมือเธอ“เอ่อ พี่เชนทร์ ทำไมคะ” เธอถามด้วยความแปลกใจ“พี่ห่วง เอาไว้ป้องกันตัว เวลาที่ไม่มีใครอยู่ด้วย ใช้เป็นนี่ อย่าคิดว่าไม่รู้ว่า...” แหม เขานี่ก็รู้ดีเหลือเกิน เธอคิดอย่างขัดเขิน“คือ ก็ เป็นนิดหน่อย” “จ้ะ เป็นนิดหน่อย บีบีกันอ่ะนะ อยากเห็นตอนใช้จริงจะอึ้งแค่ไหนนะ”“หึๆ แหมพี่เชนทร์ละก็... ขอบคุณนะคะ” เธอรับเอาไว้“แล้วพี่เชนทร์ล่ะ ใช้อะไรคะ” “ระดับนี้ไม่ต้องพึ่งของพวกนี้หรอก มือเปล่าก็ไหวน่า” “ขี้โม้จริงๆ เจอกันตอนเย็นนะคะ” “จ้ะ เอ่อ อยากจูบแต่... เกรงใจพ่อนั่งรอตาเขียวปั๊ดแล้ว” เขาว่าก่อนจะเหลือบมองพ่อเลี้ยงแสนลักษณ์ที่นั่งอยู่บนรถ และรอเคลื่อนออกไปพร้อมกัน “ค่ะ ไปเถอะ” สิ้นคำของเธอ เขาก็เอามือแตะที่แก้มนุ่มเบาๆ ก่อนจะขึ้นรถ เรียกว่าอ้อยอิ่งเหลือเกินจนพ่อเลี
last updateLast Updated : 2025-01-08
Read more

บทที่ 90

ด้วยความขัดเขิน ก็ทำให้จันทรภาเดินเล่นมาเรื่อยเปื่อย ชมสวนดอกไม้มาจนถึงหน้ารีสอร์ต ความสวยงามทำให้เธอ ลืมเรื่องเครียดๆ ไปได้บ้าง อย่างน้อยชั่วขณะก็ยังดี ซึ่งการเดินเล่นนั้นลูกน้องของคเชนทร์ไม่ได้ตามทุกฝีก้าวเป็นเงาตามตัวอยู่แล้ว ปล่อยให้เธอเป็นอิสระในบางช่วง เพราะทั้งรีสอร์ต รวมไปจนถึงด้านหน้านั้น คนงานพลุกพล่านอยู่แล้ว ว่าแล้วก็เผลอเดินมาจนถึงนอกรั้ว ซึ่งคนงานกำลังถางหญ้าเป็นปกติ เพราะทางเข้าเว้นไปสามสี่วันก็มีหญ้าขึ้นรกแล้ว พอตัดก็ต้องเผาเป็นเรื่องปกติ คนงานก็ไม่ได้หันมาสนใจหรอก ว่ามีใครเดินผ่านไปมาหรือไม่ เพราะเอาแต่ก้มหน้าทำงาน คิดแต่เพียงว่าเป็นแขกของรีสอร์ต หรือนักท่องเที่ยวเท่านั้น  “ไม่เคยออกมาด้านหน้าเลย” เธอเอ่ยลอยๆ พร้อมกับมองไปรอบๆ ช่างสวยงาม“รีสอร์ตอาแสนเนี่ย เหมาะกับคนที่อยากจะหนีจากความเมือง แล้วเข้าสู่ธรรมชาติจริงๆ ถึงว่า ไม่ยอมมีบ้านในตัวเมือง แต่กลับมีบ้านที่นี่ทั้งอาแสนแล้วก็พี่เชนทร์” “แล้วคุณล่ะ อยากอยู่ที่นี่ไหม” เสียงชายคนหนึ่ง ดังขึ้นจา
last updateLast Updated : 2025-01-08
Read more
PREV
1
...
67891011
Scan code to read on App
DMCA.com Protection Status