เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 83
ปรับปรุงล่าสุด:
2025-01-02 11:06:28“พี่เชนทร์ เจ้าถามว่าโกรธเจ้าเหรอ” เธอรบเร้าทว่าเขาไม่ตอบ เธอจึงต้องขยับไปนั่งข้างๆ เอามือเกาะแขนเขาไว้ทำท่าทางออดอ้อน มองเสี้ยวหน้า ทว่าเขาก็ยังทำเป็นไม่สนใจอีก
“พี่เชนทร์ เจ้าขอโทษ จะไม่ทำอะไรห่ามๆ แบบนี้อีกแล้วสัญญา” เธอบอกเสียงออดอ้อนก่อนจะยกนิ้วก้อยขึ้นมาทำท่าสัญญา “อย่าเงียบสิ พี่เชนทร์” เรียกไปพลางก็เขย่าแขนเขาไปพลาง และยิ่งเห็นเขาวางเฉย แล้วยกน้ำขึ้นมาดื่มแบบไม่พูดไม่จา ก็ยิ่งใจคอไม่ค่อยดี จะโกรธจะงอนเธอจริงๆ ใช่ไหมเนี่ย เธอคิด ก่อนจะตัดสินใจปล่อยมือจากแขนของเขา แล้วเอามือประคองใบหน้าของเขาแทน พร้อมกับบังคับให้หันกลับมาแล้วยื่นหน้าเข้าไปจูบแนบแน่นที่ปากของเขาเสียเลยเขาก็ตกใจแต่ไม่ได้ทำอะไรนอกเสียยอม แล้วเธอก็ถอนออกอย่างรวดเร็วพลางมองหน้า พอเห็นว่าเขาเฉยอีกเธอก็จูบอีก ทำแบบนี้ซ้ำๆ จนเขาดันเธอออกเล็กน้อย และสบตากันในระยะปลายจมูกชนกัน “ทำอะไรเนี่ย” “ก็ง้อไง เห็นโกรธเจ้า” “ไม่ต้องง้อ เพราะพี่ลงโทษเจ้าแน่ๆ” สิ้นคำเขาก็ขยับอุ้มเธอขึ้นมานั่งบนตักเสียเลย แล
บทที่เกี่ยวข้อง
แสนเถื่อนยอดรัก บทที่ 84
“พี่... พี่เชนทร์... อ๊ะ อ๊ะ อื้อ เร็วค่ะ โอ้ว แรงๆ เจ้าจะ...” เธอครางอย่างสุดจะกลั้นเมื่อความปรารถนากำลังจะพุ่งทะยานไปสู่จุดหมาย เขาก็ระรัวเร่งจนเนินกายเปลือยเปล่าเบียดแน่นจนได้ยินเสียง“เจ้า... เจ้าจ๋า พี่รักเจ้า อ่า พี่รักเจ้า” เป็นเหมือนเช่นทุกครั้งที่อารมณ์พุ่งทะยานถึงขีดสุดเขาจะบอกรักเธอ“เจ้าก็... อ่า รัก... พี่เชนทร์ อื้อ” สิ้นเสียงร้องครางร่างน้อยก็กระตุกเกร็งและกอดเขาเอาไว้แน่น พร้อมกับแอ่นเนินกายขึ้นและจิบเล็บลงไปบนแผ่นหลังของเขาแรงๆ เม็ดเสียวตอดตูบๆ จนเขาสัมผัสได้ ขณะที่เขากดสะโพกเอาไว้แล้วปลดปล่อยลาวาอันร้อนระอุพุ่งพ่นเข้าไปในร่างกายของเธอ หลวมรวมเป็นหนึ่งเดียวกันและในที่สุด ความสุขก็ถึงจุดหมายปลายทางตรงสวรรค์ชั้น 7ขณะที่ร่างกายกำลังปลดปล่อยความปรารถนาอยู่นั้น สองกายยังคงกอดรัดแนบแน่น และบดขยี้จูบอย่างดูดดื่มราวกับไม่อิ่มเอม“อืม” เสียงครางของเขาดังออกมาอย่างพอใจ และเมื่อร่างกายกลับสู่สภาวะปกติ จึงได้ถอนจูบออกจากกันทว่าแทบจะไม่มีคำพูดใดๆ หลุดออกจากปาก มีเพียงเสียงหายใจหอบของคนที่เพิ่ง
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-03แสนเถื่อนยอดรัก บทที่ 85
“ถ้าเป็นแขกด่าผมตะเพิ้ดแล้ว ที่ผมถือไม้หน้าสามมาขวางเอาไว้ แต่นี่อะไรมีพิรุธ อึกอักดูกลัว ดูไปแอบทำผิด”“งั้นเราคงต้องระวังตัว พี่น่ะไม่กลัวหรอก แต่พี่ห่วงเจ้าขามากกว่า ก้าวออกไปจากรีสอร์ทเนี่ยก็อันตราย กลัวมันจะโกรธจนปองร้ายเจ้าขาน่ะ”“ผมก็คิดอย่างนั้น”“แล้วรู้จักชื่อไหม”“นิรุธกับณัฐพลครับ ชื่อที่มันใช้จองที่พัก”“เรามียามอยู่ บอกยามมาสอดส่องดูแลแถวบ้านเราทุกหลังด้วย ตอนนี้เราทุกคนน่าเป็นห่วงหมดนั่นแหละ”“โอเคครับ”“ขอบใจ แล้วเดี๋ยวพี่จะบอกพ่อเลี้ยงพรุ่งนี้ก็แล้วกัน แต่ฝากพนักงานตามไอ้สองคนนั้นด้วยนะ ว่ามีอะไรผิดปกติหรือเปล่า”“ได้ครับพี่ งั้นผมขอตัวนะครับมาบอกเท่านี้”“โอเค” เมื่อคุยกันเสร็จ เขตแดนก็ปลีกตัวจากไป ทว่ายังไม่ได้เข้าบ้านหรอก ยังคงตรวจตราอะไรไปเรื่อยๆ เมื่อก่อน หน้าที่นี้เป็นของคเชนทร์ แต่เมื่อคเชนทร์มาอยู่ในจุดที่สูงขึ้นไปอีก พ่อเลี้ยงแสนลักษณ์ก็ยกตำแหน่งนี้ให้เขตแดน แต่ก็อีกนั่นแหละเพราะความ
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-04แสนเถื่อนยอดรัก บทที่ 86
“ปล่อยมันไปจะดีเหรอครับ”“ไม่ดีหรอก แต่อยากให้ไอ้ตุลย์มันรู้ คิดอยากจะสืบเรื่องฉันเหรอ ก็รู้ๆ กันไป และถ้าคิดที่จะทำอะไร นั่นแปลว่ามันเองนั่นแหละที่ต้องเตรียมโลง พวกนายเพิ่มเวรยาม ตั้งรับให้ดี มีอะไรโทรเรียก อย่าให้คนแปลกหน้าเดินเพ่นพ่านแถวบ้านเราและพ่อเลี้ยงอีก เพราะถ้าพ่อรู้อาจจะไม่ใจดีแบบนี้ก็ได้ และพวกนายนั่นแหละจะโดนมิใช่น้อย ข้อหาหละหลวมต่อหน้าที่”“ครับนาย”“เอาล่ะ แยกย้าย” สิ้นคำ ลูกน้องทั้งหมดก็แยกย้าย จากนั้นคเชนทร์จึงเอี้ยวตัวหันกลับไปทางรีสอร์ต ซึ่งมีพนักงานด้านในและแขกออกมายืนดู แต่พอเห็นคเชนทร์มองกลับทุกคนก็หลบหายเข้าไปทันที เห็นดังนั้นแล้วคเชนทร์ก็เดินดุ่มๆ ขึ้นไปหาพนักงานอีกรอบ“ปิดปากเรื่องวันนี้ให้ได้”“ครับนาย จะรูดซิบให้หมดทุกคน”“ก็ดี เห็นใครแปลกหน้าโทรหาฉันโดยตรง อย่าวางเฉย”“ครับ” พนักงานรับคำ จากนั้นคเชนทร์จึงได้เดินกลับไปยังบ้าน เพื่อจะได้พักเสียที เอาไว้เรื่องนี้ค่อยบอกพ่อเลี้ยงจะดีกว่า เนื่องจากมัน
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-05แสนเถื่อนยอดรัก บทที่ 87
“มันคนเดียว ซ้อมผมด้วยกระบองแล้วส่งต่อให้ลูกน้องยำต่อ โดยไม่สนใจว่าใครจะเห็น ผมว่ามันไม่ธรรมดานะครับนาย”“แล้วทำไมพวกเอ็งไม่รู้จัก”“ก็ พวกเราไม่ได้อยู่ในถิ่นนี้นี่ครับ แล้วรีสอร์ตหลังที่ไปน่ะ ไม่เคยมีโอกาสได้เข้าไปเลย นี่เป็นครั้งแรก”“ไปทำตัวจิ๊กโก๋ให้มันจับได้ล่ะสิไม่ว่า” เสียงของน้ำอิงแทรกขึ้นพร้อมกับเดินเข้ามาหา“ครับ มันบอกว่าผมเป็นจิ๊กโก๋ฟรีแลนด์”“แล้วเป็นไหมล่ะ ลบคำสบประมาทให้ได้ อั้วะจ้างพวกลื้อมา ก็ทำให้สมกับค่าจ้าง พวกลื้อและเพื่อนอีกสามคนทำยังไงก็ได้ ไปลากตัวเมียฉันกลับมา คราวนี้ฉันจะเอาทั้งเงินและเมีย”“ครับ ผมจะไปวางแผนกับ เด็กๆ มันอีกต่อหนึ่งว่าแล้ว ลากตัวไปไว้ที่ไหนครับ”“ในตัวเมืองและที่ๆ แกไป ไม่ใช่ถิ่นของแกเหรอ หาโกดังเก่าๆ สักที่เอามันไปไว้ที่นั่น ฉันจะจัดหนักให้ดู”“ได้ครบนาย” ว่าแล้วลูกน้องก็ขอตัวกลับเข้าห้องก่อน เพื่อจะได้ดูสภาพของตัวเอง และจะได้เรียกรวมกำลังอีกสามคน ก่อนจะระดมส
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-06แสนเถื่อนยอดรัก บทที่ 88
“ไม่เป็นไรจ๊ะ เราตื่นสายด้วยกันทั้งคู่ พี่จะพาไปบ้านพ่อเลี้ยง มีอะไรคุยกับพ่อเลี้ยงก่อนไปโรงแรมน่ะ อยากให้เจ้าอยู่ด้วย”“ก็ได้ค่ะ” เธอรับคำ จากนั้นเขาจึงจูงมือออกไป พร้อมกับปิดประตูตรงระเบียงให้เรียบร้อย แล้วพาออกไปจากบ้าน และปิดเอาไว้ให้เรียบร้อยเช่นกัน จากนั้นจึงได้พาเธอนั่งรถไป เพราะเขาจะได้เลยไปทำงานด้วย เพียงแปบเดียวก็ถึงบ้านพ่อเลี้ยงซึ่งช่วงเวลาเดียวกันนี้ รถของผู้ติดตามรวมถึงคนสนิทก็มาจอดเต็มหน้าบ้านไปหมด ราวกับรู้เป็นนัยๆ เหมือนที่คเชนทร์จะมานั่นแหละ“ทำไมวันนี้รถเยอะกว่าปกติคะเนี่ย”“เวลางานด่วน งานสำคัญ รถจะเยอะแบบนี้แหละ” คเชนทร์บอก ก่อนจะพาเธอเดินเข้าบ้าน ทว่าเขตแดนเดินออกมารับ“มาพอดีเลยครับ พ่อจะคุยด้วยเรื่องเมื่อคืน”“พี่ก็มาเรื่องนี้แหละ นายบอกพ่อเหรอ”“ไม่บอกพ่อก็รู้ไหม เมื่อคืนพี่เชนทร์ทำอะไรไป รู้กันไปทั่วนั่นแหละ”“เอ่อน่า ห้องทำงานใช่ไหม”“ใช่ครับ”“งั้
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-07แสนเถื่อนยอดรัก บทที่ 89
“หึๆ” เขาหัวเราะ ก่อนจะเดินไปที่รถ แล้วเปิดเอาอะไรบางอย่างออกมาพร้อมกับมือเธอเอาไว้ นำอาวุธประจำตัวของเขาวางไว้บนมือเธอ“เอ่อ พี่เชนทร์ ทำไมคะ” เธอถามด้วยความแปลกใจ“พี่ห่วง เอาไว้ป้องกันตัว เวลาที่ไม่มีใครอยู่ด้วย ใช้เป็นนี่ อย่าคิดว่าไม่รู้ว่า...” แหม เขานี่ก็รู้ดีเหลือเกิน เธอคิดอย่างขัดเขิน“คือ ก็ เป็นนิดหน่อย”“จ้ะ เป็นนิดหน่อย บีบีกันอ่ะนะ อยากเห็นตอนใช้จริงจะอึ้งแค่ไหนนะ”“หึๆ แหมพี่เชนทร์ละก็... ขอบคุณนะคะ” เธอรับเอาไว้“แล้วพี่เชนทร์ล่ะ ใช้อะไรคะ”“ระดับนี้ไม่ต้องพึ่งของพวกนี้หรอก มือเปล่าก็ไหวน่า”“ขี้โม้จริงๆ เจอกันตอนเย็นนะคะ”“จ้ะ เอ่อ อยากจูบแต่... เกรงใจพ่อนั่งรอตาเขียวปั๊ดแล้ว” เขาว่าก่อนจะเหลือบมองพ่อเลี้ยงแสนลักษณ์ที่นั่งอยู่บนรถ และรอเคลื่อนออกไปพร้อมกัน“ค่ะ ไปเถอะ” สิ้นคำของเธอ เขาก็เอามือแตะที่แก้มนุ่มเบาๆ ก่อนจะขึ้นรถ เรียกว่าอ้อยอิ่งเหลือเกินจนพ่อเลี
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-08แสนเถื่อนยอดรัก บทที่ 90
ด้วยความขัดเขิน ก็ทำให้จันทรภาเดินเล่นมาเรื่อยเปื่อย ชมสวนดอกไม้มาจนถึงหน้ารีสอร์ต ความสวยงามทำให้เธอ ลืมเรื่องเครียดๆ ไปได้บ้าง อย่างน้อยชั่วขณะก็ยังดี ซึ่งการเดินเล่นนั้นลูกน้องของคเชนทร์ไม่ได้ตามทุกฝีก้าวเป็นเงาตามตัวอยู่แล้วปล่อยให้เธอเป็นอิสระในบางช่วง เพราะทั้งรีสอร์ต รวมไปจนถึงด้านหน้านั้น คนงานพลุกพล่านอยู่แล้ว ว่าแล้วก็เผลอเดินมาจนถึงนอกรั้ว ซึ่งคนงานกำลังถางหญ้าเป็นปกติ เพราะทางเข้าเว้นไปสามสี่วันก็มีหญ้าขึ้นรกแล้ว พอตัดก็ต้องเผาเป็นเรื่องปกติ คนงานก็ไม่ได้หันมาสนใจหรอก ว่ามีใครเดินผ่านไปมาหรือไม่ เพราะเอาแต่ก้มหน้าทำงาน คิดแต่เพียงว่าเป็นแขกของรีสอร์ต หรือนักท่องเที่ยวเท่านั้น“ไม่เคยออกมาด้านหน้าเลย” เธอเอ่ยลอยๆ พร้อมกับมองไปรอบๆ ช่างสวยงาม“รีสอร์ตอาแสนเนี่ย เหมาะกับคนที่อยากจะหนีจากความเมือง แล้วเข้าสู่ธรรมชาติจริงๆ ถึงว่า ไม่ยอมมีบ้านในตัวเมือง แต่กลับมีบ้านที่นี่ทั้งอาแสนแล้วก็พี่เชนทร์”“แล้วคุณล่ะ อยากอยู่ที่นี่ไหม” เสียงชายคนหนึ่ง ดังขึ้นจา
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-08แสนเถื่อนยอดรัก บทที่ 91
“เก่งนะเนี่ย ได้ใครหนุนหลังอ่ะเรา ถึงได้กล้าปากดีขนาดนี้” ตุลยเทพถามเสียงดุเข้ม“แล้วพี่ตุลย์ล่ะได้ใครหนุนหลังคะ ได้ข่าวว่าคุณอาตุลาเป็นผักไปแล้วนี่” จันทรภาเยาะเย้ยกลับไป เท่านั้นแหละน้ำอิงที่รอระเบิดอารมณ์ก็เหวี่ยงมือฟาดที่แก้มของจันทรภาทันทีเพียะ! แรงปะทะทำให้จันทรภาหน้าสะบัด ทว่าเธอก็ทนกัดและหันไปกลับพร้อมกับเลือดไหลซิบตรงมุมปาก“ฉันรอเวลานี้มานานแล้ว ยัยคุณหนูไฮโซ ฉันเกลียดแกรู้ไหม” น้ำอิงว่าด้วยน้ำเสียงเดือดดาล“เหรอเพื่อน ฉันนี่โง่เนอะ นึกว่าจะมีเพื่อนจริงๆ กับเขา สุดท้ายไม่มี นี่ตอแหลอยากเป็นเพื่อนกันมานานเหรอเนี่ยเพิ่งรู้ อ่อ ไม่ใช่สิ ตอแหลอยากได้พี่ตุลย์ก็ไม่บอก แต่พี่ตุลย์ไม่เอาเธอเป็นเมียแต่ง เพราะมีแต่ตัวใช่ไหม”จันทรภาด่าด้วยน้ำเสียงเรียบ เยาะหยัน ทั้งที่ในใจเจ็บแค้น อยากจะระเบิดออกมาเหมือนกัน แต่คเชนทร์และพ่อเลี้ยงสอนให้มีสติ“อีนังเจ้า” สิ้นคำน้ำอิงก็ตบไปที่หน้าของจันทรภาอีกทีเพียะ! จันทรภาหน้าสะบัด เจ็บและปากแตก ก่อนจะหันกลับมามองหน้าน้ำอิงอีกครั้ง
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-09
บทล่าสุด
แสนเถื่อนยอดรัก บทที่ 98
“ผมไม่ให้ แต่ผมจะทำให้จำชื่อผมและพ่อเลี้ยงเอาไว้ให้แม่น”“มันนัดอีกเมื่อไหร่” เกตุวดีถามด้วยน้ำเสียงที่เข้มขึ้นเมื่อปรับอารมณ์ได้แล้ว“ก็คงจะพรุ่งนี้ครับ รอรับสาย”“พี่จะไม่ยอมอยู่เฉย แกต้องให้พี่ไปด้วย พี่เป็นสาเหตุให้เจ้าขาถูกพาตัวไป พี่ไม่ดูแล”“ไม่หรอกครับ พี่ไม่ใช่คนรับใช้ซะหน่อย จะให้ตามติดกันตลอดเวลาก็ไม่ใช่ เลิกรู้สึกผิดนะครับ ทำใจให้สบายรอฟังสัญญาณจากผม”“โอเค” แม้ปากจะพูดว่าโอเค แต่ภายในใจยังรู้สึกผิดที่ทำให้จันทรภาถูกพาตัวไป เพราะไม่เฝ้าระวัง ทว่าอย่างที่คเชนทร์บอก จะตามติดตลอดเวลาราวกับนักโทษก็ไม่ใช่“เซ็นงานกองนี้ให้เสร็จนะ ผมมาบอกเท่านี้ แล้วเดี๋ยวออกไปเจอกันที่บ้านพ่อ อาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าเสร็จผมจะไปรอที่นั่น หารือกันอีกทีรอพ่อมา”“จ้ะ” เกตวดีรับคำน้ำเสียงหวั่นๆ ความรู้สึกแย่มันยังคงมีอยู่ คำพูดของคเชนทร์ไม่สามารถปลอบใจได้ ถ้าออกไปดูจันทรภาสักนิดก็คงจะไม่เป็นแบบนี้“ไอ้ผู้ชายเฮงซวยคนนั้น อย่าให้ฉันเจอนะ ท
แสนเถื่อนยอดรัก บทที่ 97
“แน่ใจนะครับว่าเป็นจุดอ่อน คนนี้ผมคุ้นๆ หน้าเป็นคนมีชื่อเสียงด้วยนะ แต่ก็ไม่แน่ใจว่าใช่คนเดียวกันหรือเปล่า”“ทำไม คนเดียวกันยังไง”“ไอ้พวกผมน่ะ มันทำงานรอบนอก รับจ้างรับจ๊อบ ไม่ค่อยได้เห็นคนมีชื่อเสียงบ่อยนัก แค่คุ้นๆ ว่าคนนี้หรือเปล่า เป็นคนมีชื่อเสียง หน้าคุ้นน่ะครับ”“เราเห็นเขาอยู่โรงแรม เป็นผู้บริหารที่โรงแรมนั้นหรือเปล่าคะ”“คิดว่าใช่ สนุกล่ะทีนี้ ไอ้เชนทร์ หึๆ ดูซิว่ามันจะมีปัญญาช่วยเมียนางฟ้ามันได้ไหมนะ ค่าหัวเจ้าขาไม่ยอมให้ แต่ถ้าบวกกับคนนี้ไม่แน่ ฉันอยากได้หัวใจดวงนี้ของมัน พวกแกทำได้ไหม”“เอ่อ ไม่มั่นใจครับ”“ทำไมวะ ทำไมไม่มั่นใจ นี่ฉันจะจ้างพวกแกไว้ทำไมเนี่ย”“ที่บอกว่าไม่มั่นใจเพราะกลัวจะเข้าถึงตัวยาก ถ้าเขาเป็นคนมีชื่อเสียง”“ก็แค่อาจจะเป็นนักธุรกิจผู้มีชื่อเสียง” น้ำอิงแทรกขึ้น“ใช่ กลัวอะไร”“ผมไม่ได้กลัว”“งั้นจัดการ ฉันอยากเห็นหน้า ทำ
แสนเถื่อนยอดรัก บทที่ 96
ทั้งสองฝ่าย ไม่ว่าจะเป็นฝั่งผู้ร้ายและฝั่งคเชนทร์ ต่างต้องวางแผน ตุลยเทพให้คนสืบเพิ่มเติม ว่าผู้ชายที่ชื่อคเชนทร์คนนั้นเป็นใคร โดยส่งคนเข้าไปสืบรีสอร์ตและต้องเนียนยิ่งกว่าเดิม เพราะแค่สืบประวัติเท่านั้น แล้วให้รีบออกมาไม่งั้นจะถูกจับได้ เรียกได้ว่ารู้เขารู้เรา รบร้อยครั้งชนะร้อยครั้ง“ได้ข้อมูลมาแล้วครับนาย แม้จะไม่ลึกอะไรมากแต่ก็รู้” ลูกน้องคนหนึ่งเดินเข้ามาหาพร้อมกับกระซิบ ระหว่างที่ตุลยเทพอยู่ที่อีกหนึ่งไม่ได้อยู่จุดเดียวกับจันทรภา“ว่าไง” ตุลยเทพเอ่ยขึ้น“มันชื่อคเชนทร์ครับ เจ้านายมันเป็นเจ้าของรีสอร์ตนั่นแหละ”“หึๆ ใฝ่ต่ำจริงๆ เลยนะแฟนเก่าฉันเนี่ย จะพากันกัดก้อนเกลือล่ะสิท่าแล้วไงอีก”“มันเป็นหัวหน้าที่ดูแลงานแทนเจ้านาย และมันทำงานที่โรงแรมด้วยครับ”“แล้วไงอีก ฉันต้องกลัวมันไหม”“เป็นขี้ข้าดีๆ นี่เองพี่ตุลย์จะกลัวมันทำไม” น้ำอิงแทรกขึ้น“เป็นขี้ข้าแต่เป็นนักเลงครับ”“แล้วคนในนั้นบอกอะไรแกอีกไหม”&nb
แสนเถื่อนยอดรัก บทที่ 95
“ใจเย็นน้องวี เจ้าขายังปลอดภัยแต่ไม่รู้ปลอดภัยแบบไหนเหมือนกัน เป็นห่วงกันอยู่เนี่ย นายนั่นโทรมาหาเชนทร์เรียกค่าหัวเจ้าขา”“แสดงว่าลักพาตัวไปเรียกค่าโถ่”“แน่นอน แต่ค่าความโกรธแค้นมากกว่านะอาว่า”“ตอนนี้คุณเชนทร์ล่ะคะ วางแผนยังไง”“มันจะติดต่อมาพรุ่งนี้ วันนี้อาเลยให้เจ้าเชนทร์ไปติดต่อกับเครือข่ายของเรา เพื่อช่วยดูตามสถานที่ร้างๆ ว่ามีอะไรผิดปกติหรือเปล่า”“โอ้ย! วี เป็นห่วงจังเลย”“อาก็ห่วง จะไม่บอกวีก็ไม่ได้เจ้าขาเป็นคนในครอบครัวเรา”“แล้วค่าหัวเท่าไหร่คะ มันถึงจะปล่อยน่ะ”“ก็ร้อยล้านมันมุ่งมาที่เจ้าเชนทร์ คงจะโกรธแค้นมากที่เจ้าเชนทร์มาแย่งเจ้าขาไป จริงๆ มันก็โกรธทุกเรื่อง โทษทุกเรื่องนั่นแหละ”“ตัวเองต่างหากที่ชั่วมั่วไปหมด”“ใครเลยจะเห็นความผิดของตัวเอง ความผิดของคนอื่นใหญ่ภูเขาทั้งนั้นแหละ จริงไหม” “แล้วอาแสนอยากได้คำปรึกษาอะไรจากวีคะ
แสนเถื่อนยอดรัก บทที่ 94
แสนลักษณ์รู้ว่าคเชนทร์เก่งและมีสติมากพอ การนำตัวจันทรภากลับมาโดยไม่ต้องเสียอะไรเลยก็ไม่ยากเพียงแต่มันต้องแลกมาด้วยความเสี่ยงของจันทรภาเอง เพราะเธออยู่กับอดีตคนรัก ผู้ชายคนนั้นอ่อนหัดก็จริง แต่อะไรมันก็เกิดขึ้นได้เสมอ เพราะเชื้อไฟแห่งความแค้น“เขต ตามข่าวนายตุลาทีนะ อยากรู้ว่าเป็นยังไงบ้าง”“ครับพ่อ” เขตแดนตอบเสียงเรียบ จากนั้นแสนลักษณ์จึงได้ถอนหายใจก่อนจะลุกเดินไปยังผนังกระจก มองออกไปยังหน้าโรงแรมอย่างไร้จุดหมาย เขตแดนจึงได้เดินตาม“พี่เชนทร์เอาอยู่นะครับผมว่า”“ข้อนี้ฉันรู้ และเชื่อใจ แค่ไม่อยากให้ใครเป็นอะไรเท่านั้นเอง นี่มันเกิดจากโทสะล้วนๆ” แสนลักษณ์บอกเสียงเรียบ เหมือนจะไม่ซีเรียสหรอกแต่ดูเป็นทางการมากกว่า“ใช่โทสะล้วนๆ แต่คนบ้านนี้คงมองว่าคนอื่นผิดเสมอ ไม่มองว่าตัวเองผิด คนอื่นชั่วหมดขอแค่ตัวเองเสียผลประโยชน์”“ก็ใช่ ไม่งั้นคงไม่แค้นเจ้าขาหรอก มันยังไม่สำนึกเลยว่าทำอะไรลงไป ตามที่เจ้าเชนทร์บอกคนพวกนี้คืออยากได้เงิน หิวเงิน ถึงได้หลอกล่อเจ้าสัวจนได
แสนเถื่อนยอดรัก บทที่ 93
“นอนอยู่ที่โกดังแห่งนี้สักคืนนะที่รัก ดูซิว่าไอ้ขี้ข้าแฟนเรา จะมีปัญญาไหม มันบอกว่ามันไม่มีเงินด้วยนี่นะ” ตุลยเทพบอกอย่างยิ้มแย้มทั้งที่โมโห ทว่าจันทรภาคงไม่ตอบโต้อะไรแล้ว ขอนั่งนิ่งๆ จะดีกว่าอย่างน้อยก็ลดแรงปะทะ“มันไม่มีเงินเหรอพี่ตุลย์ แล้วเราจะทำยังไง” น้ำอิงแทรกขึ้น“มันหาทางได้แน่ เพราะถ้าไม่ได้เงินมากองตรงหน้า ก้มกราบพี่อีกที ผู้หญิงคนนี้มันจะเป็นแค่ศพกลับไป ไม่ได้ขู่” ตุลยเทพบอกพลางมองหน้าจันทรภาอีกครั้ง ซึ่งเธอได้แต่มองไปเบื้องหน้าสีหน้าเรียบเฉย“เย็นๆ จะเอาอาหารมาให้นะจ๊ะ เจ้าขา ตอนนี้ก็รอฟัง” สิ้นคำตุลยเทพก็เดินออกไปจากโกดังที่เก็บตัวจันทรภา แล้วให้ลูกน้องมาเฝ้าหนึ่งคน และเขาก็จะได้ออกไปวางแผนอีกหนึ่งสเตป เพื่อเตรียมรับมือกับผู้ชายคนนั้น คิดว่ามันเป็นนักเลงแน่ๆ ถึงไม่เกรงกลัวอะไร และไม่ตกใจด้วยส่วนคเชนทร์ เมื่อวางสายแล้ว เขานั่งนิ่งปรับอารมณ์ให้เย็นลง มีสติให้มากที่สุด เพื่อจะได้คิดหาแผนการที่จะนำตัวจันทรภาออกมาโดยไม่ต้องเสียอะไร“มีแต่ไม่ให้โว้ย คิดว่าฉันจะเอาเงินไปให้แกง่ายๆ เหรอ หมด
แสนเถื่อนยอดรัก บทที่ 92
“พูดสิ! ฉันบอกให้พูด” ปลายสายบังคับอีกคนให้พูดออกมา ซึ่งคเชนทร์ได้ยินเสียงเล็ดลอด แต่ไม่ดังนัก“อยากได้เงินก็พูดเองสิ” จันทรภาว่า“เจ้า นั่นเสียงเจ้าหรือเปล่า” คเชนทร์เรียกผ่านโทรศัพท์ออกไปด้วยความตกใจ เพราะเธอต้องถูกนำตัวไปแล้วแน่ๆ เผลอเป็นไม่ได้เชียว คงซุ่มอยู่สินะ เขาคิดด้วยความเจ็บใจ“หึยยย ไง ผัวใหม่ของเมียฉัน” ประโยคของตุลยเทพที่เอ่ยออกก็ทำให้คเชนทร์กัดฟันแน่น เหมือนจะรู้ได้ทันที“เมียฉันไม่เคยมีผัว” คเชนทร์ตอบกลับเสียงเรียบทันที พร้อมกับปรับอารมณ์ให้มีสติมากขึ้น“หึๆ รับช่วงต่อจากฉันเนี่ย อร่อยไหมไอ้ลูกกระจ๊อก” ด่าลูกกระจ๊อกเนี่ยน่าถีบจริงๆ แต่ก็ยอมรับก็ได้วะ คเชนทร์คิด“อื้อ! รู้จักกันเหรอเราน่ะ แต่ก็... ยอมรับได้ เป็นมาหมด เป็นจิ๊กโก๋ เป็นขี้ยา เป็นขี้ข้า เป็นลูกกระจ๊อก ก่อนจะมาเป็นผัวเจ้าขา” น้ำเสียงของคเชนทร์ยังคงชิวมาก มากจนอีกฝายหมั่นไส้“ไม่อยากเชื่อว่าเจ้าขาจะเลือกสวะชั้นต่ำแบบนี้มาเป็นผัว”“แหม ไอ้ปลิงทะเล มึง
แสนเถื่อนยอดรัก บทที่ 91
“เก่งนะเนี่ย ได้ใครหนุนหลังอ่ะเรา ถึงได้กล้าปากดีขนาดนี้” ตุลยเทพถามเสียงดุเข้ม“แล้วพี่ตุลย์ล่ะได้ใครหนุนหลังคะ ได้ข่าวว่าคุณอาตุลาเป็นผักไปแล้วนี่” จันทรภาเยาะเย้ยกลับไป เท่านั้นแหละน้ำอิงที่รอระเบิดอารมณ์ก็เหวี่ยงมือฟาดที่แก้มของจันทรภาทันทีเพียะ! แรงปะทะทำให้จันทรภาหน้าสะบัด ทว่าเธอก็ทนกัดและหันไปกลับพร้อมกับเลือดไหลซิบตรงมุมปาก“ฉันรอเวลานี้มานานแล้ว ยัยคุณหนูไฮโซ ฉันเกลียดแกรู้ไหม” น้ำอิงว่าด้วยน้ำเสียงเดือดดาล“เหรอเพื่อน ฉันนี่โง่เนอะ นึกว่าจะมีเพื่อนจริงๆ กับเขา สุดท้ายไม่มี นี่ตอแหลอยากเป็นเพื่อนกันมานานเหรอเนี่ยเพิ่งรู้ อ่อ ไม่ใช่สิ ตอแหลอยากได้พี่ตุลย์ก็ไม่บอก แต่พี่ตุลย์ไม่เอาเธอเป็นเมียแต่ง เพราะมีแต่ตัวใช่ไหม”จันทรภาด่าด้วยน้ำเสียงเรียบ เยาะหยัน ทั้งที่ในใจเจ็บแค้น อยากจะระเบิดออกมาเหมือนกัน แต่คเชนทร์และพ่อเลี้ยงสอนให้มีสติ“อีนังเจ้า” สิ้นคำน้ำอิงก็ตบไปที่หน้าของจันทรภาอีกทีเพียะ! จันทรภาหน้าสะบัด เจ็บและปากแตก ก่อนจะหันกลับมามองหน้าน้ำอิงอีกครั้ง
แสนเถื่อนยอดรัก บทที่ 90
ด้วยความขัดเขิน ก็ทำให้จันทรภาเดินเล่นมาเรื่อยเปื่อย ชมสวนดอกไม้มาจนถึงหน้ารีสอร์ต ความสวยงามทำให้เธอ ลืมเรื่องเครียดๆ ไปได้บ้าง อย่างน้อยชั่วขณะก็ยังดี ซึ่งการเดินเล่นนั้นลูกน้องของคเชนทร์ไม่ได้ตามทุกฝีก้าวเป็นเงาตามตัวอยู่แล้วปล่อยให้เธอเป็นอิสระในบางช่วง เพราะทั้งรีสอร์ต รวมไปจนถึงด้านหน้านั้น คนงานพลุกพล่านอยู่แล้ว ว่าแล้วก็เผลอเดินมาจนถึงนอกรั้ว ซึ่งคนงานกำลังถางหญ้าเป็นปกติ เพราะทางเข้าเว้นไปสามสี่วันก็มีหญ้าขึ้นรกแล้ว พอตัดก็ต้องเผาเป็นเรื่องปกติ คนงานก็ไม่ได้หันมาสนใจหรอก ว่ามีใครเดินผ่านไปมาหรือไม่ เพราะเอาแต่ก้มหน้าทำงาน คิดแต่เพียงว่าเป็นแขกของรีสอร์ต หรือนักท่องเที่ยวเท่านั้น“ไม่เคยออกมาด้านหน้าเลย” เธอเอ่ยลอยๆ พร้อมกับมองไปรอบๆ ช่างสวยงาม“รีสอร์ตอาแสนเนี่ย เหมาะกับคนที่อยากจะหนีจากความเมือง แล้วเข้าสู่ธรรมชาติจริงๆ ถึงว่า ไม่ยอมมีบ้านในตัวเมือง แต่กลับมีบ้านที่นี่ทั้งอาแสนแล้วก็พี่เชนทร์”“แล้วคุณล่ะ อยากอยู่ที่นี่ไหม” เสียงชายคนหนึ่ง ดังขึ้นจา
