บททั้งหมดของ แสนเถื่อนยอดรัก: บทที่ 91 - บทที่ 100

“เก่งนะเนี่ย ได้ใครหนุนหลังอ่ะเรา ถึงได้กล้าปากดีขนาดนี้” ตุลยเทพถามเสียงดุเข้ม“แล้วพี่ตุลย์ล่ะได้ใครหนุนหลังคะ ได้ข่าวว่าคุณอาตุลาเป็นผักไปแล้วนี่” จันทรภาเยาะเย้ยกลับไป เท่านั้นแหละน้ำอิงที่รอระเบิดอารมณ์ก็เหวี่ยงมือฟาดที่แก้มของจันทรภาทันทีเพียะ! แรงปะทะทำให้จันทรภาหน้าสะบัด ทว่าเธอก็ทนกัดและหันไปกลับพร้อมกับเลือดไหลซิบตรงมุมปาก “ฉันรอเวลานี้มานานแล้ว ยัยคุณหนูไฮโซ ฉันเกลียดแกรู้ไหม” น้ำอิงว่าด้วยน้ำเสียงเดือดดาล “เหรอเพื่อน ฉันนี่โง่เนอะ นึกว่าจะมีเพื่อนจริงๆ กับเขา สุดท้ายไม่มี นี่ตอแหลอยากเป็นเพื่อนกันมานานเหรอเนี่ยเพิ่งรู้ อ่อ ไม่ใช่สิ ตอแหลอยากได้พี่ตุลย์ก็ไม่บอก แต่พี่ตุลย์ไม่เอาเธอเป็นเมียแต่ง เพราะมีแต่ตัวใช่ไหม” จันทรภาด่าด้วยน้ำเสียงเรียบ เยาะหยัน ทั้งที่ในใจเจ็บแค้น อยากจะระเบิดออกมาเหมือนกัน แต่คเชนทร์และพ่อเลี้ยงสอนให้มีสติ“อีนังเจ้า” สิ้นคำน้ำอิงก็ตบไปที่หน้าของจันทรภาอีกทีเพียะ! จันทรภาหน้าสะบัด เจ็บและปากแตก ก่อนจะหันกลับมามองหน้าน้ำอิงอีกครั้ง

“นอนอยู่ที่โกดังแห่งนี้สักคืนนะที่รัก ดูซิว่าไอ้ขี้ข้าแฟนเรา จะมีปัญญาไหม มันบอกว่ามันไม่มีเงินด้วยนี่นะ” ตุลยเทพบอกอย่างยิ้มแย้มทั้งที่โมโห ทว่าจันทรภาคงไม่ตอบโต้อะไรแล้ว ขอนั่งนิ่งๆ จะดีกว่าอย่างน้อยก็ลดแรงปะทะ“มันไม่มีเงินเหรอพี่ตุลย์ แล้วเราจะทำยังไง” น้ำอิงแทรกขึ้น “มันหาทางได้แน่ เพราะถ้าไม่ได้เงินมากองตรงหน้า ก้มกราบพี่อีกที ผู้หญิงคนนี้มันจะเป็นแค่ศพกลับไป ไม่ได้ขู่” ตุลยเทพบอกพลางมองหน้าจันทรภาอีกครั้ง ซึ่งเธอได้แต่มองไปเบื้องหน้าสีหน้าเรียบเฉย“เย็นๆ จะเอาอาหารมาให้นะจ๊ะ เจ้าขา ตอนนี้ก็รอฟัง” สิ้นคำตุลยเทพก็เดินออกไปจากโกดังที่เก็บตัวจันทรภา แล้วให้ลูกน้องมาเฝ้าหนึ่งคน และเขาก็จะได้ออกไปวางแผนอีกหนึ่งสเตป เพื่อเตรียมรับมือกับผู้ชายคนนั้น คิดว่ามันเป็นนักเลงแน่ๆ ถึงไม่เกรงกลัวอะไร และไม่ตกใจด้วยส่วนคเชนทร์ เมื่อวางสายแล้ว เขานั่งนิ่งปรับอารมณ์ให้เย็นลง มีสติให้มากที่สุด เพื่อจะได้คิดหาแผนการที่จะนำตัวจันทรภาออกมาโดยไม่ต้องเสียอะไร“มีแต่ไม่ให้โว้ย คิดว่าฉันจะเอาเงินไปให้แกง่ายๆ เหรอ หมด

“ใจเย็นน้องวี เจ้าขายังปลอดภัยแต่ไม่รู้ปลอดภัยแบบไหนเหมือนกัน เป็นห่วงกันอยู่เนี่ย นายนั่นโทรมาหาเชนทร์เรียกค่าหัวเจ้าขา” “แสดงว่าลักพาตัวไปเรียกค่าโถ่” “แน่นอน แต่ค่าความโกรธแค้นมากกว่านะอาว่า” “ตอนนี้คุณเชนทร์ล่ะคะ วางแผนยังไง” “มันจะติดต่อมาพรุ่งนี้ วันนี้อาเลยให้เจ้าเชนทร์ไปติดต่อกับเครือข่ายของเรา เพื่อช่วยดูตามสถานที่ร้างๆ ว่ามีอะไรผิดปกติหรือเปล่า” “โอ้ย! วี เป็นห่วงจังเลย” “อาก็ห่วง จะไม่บอกวีก็ไม่ได้เจ้าขาเป็นคนในครอบครัวเรา”“แล้วค่าหัวเท่าไหร่คะ มันถึงจะปล่อยน่ะ” “ก็ร้อยล้านมันมุ่งมาที่เจ้าเชนทร์ คงจะโกรธแค้นมากที่เจ้าเชนทร์มาแย่งเจ้าขาไป จริงๆ มันก็โกรธทุกเรื่อง โทษทุกเรื่องนั่นแหละ”“ตัวเองต่างหากที่ชั่วมั่วไปหมด” “ใครเลยจะเห็นความผิดของตัวเอง ความผิดของคนอื่นใหญ่ภูเขาทั้งนั้นแหละ จริงไหม”  “แล้วอาแสนอยากได้คำปรึกษาอะไรจากวีคะ

“แน่ใจนะครับว่าเป็นจุดอ่อน คนนี้ผมคุ้นๆ หน้าเป็นคนมีชื่อเสียงด้วยนะ แต่ก็ไม่แน่ใจว่าใช่คนเดียวกันหรือเปล่า”“ทำไม คนเดียวกันยังไง” “ไอ้พวกผมน่ะ มันทำงานรอบนอก รับจ้างรับจ๊อบ ไม่ค่อยได้เห็นคนมีชื่อเสียงบ่อยนัก แค่คุ้นๆ ว่าคนนี้หรือเปล่า เป็นคนมีชื่อเสียง หน้าคุ้นน่ะครับ” “เราเห็นเขาอยู่โรงแรม เป็นผู้บริหารที่โรงแรมนั้นหรือเปล่าคะ” “คิดว่าใช่ สนุกล่ะทีนี้ ไอ้เชนทร์ หึๆ ดูซิว่ามันจะมีปัญญาช่วยเมียนางฟ้ามันได้ไหมนะ ค่าหัวเจ้าขาไม่ยอมให้ แต่ถ้าบวกกับคนนี้ไม่แน่ ฉันอยากได้หัวใจดวงนี้ของมัน พวกแกทำได้ไหม” “เอ่อ ไม่มั่นใจครับ”“ทำไมวะ ทำไมไม่มั่นใจ นี่ฉันจะจ้างพวกแกไว้ทำไมเนี่ย” “ที่บอกว่าไม่มั่นใจเพราะกลัวจะเข้าถึงตัวยาก ถ้าเขาเป็นคนมีชื่อเสียง” “ก็แค่อาจจะเป็นนักธุรกิจผู้มีชื่อเสียง” น้ำอิงแทรกขึ้น“ใช่ กลัวอะไร”“ผมไม่ได้กลัว” “งั้นจัดการ ฉันอยากเห็นหน้า ทำ

ใช้เวลาประมาณสิบนาที แสนลักษณ์ก็เดินกลับออกมา สายตาก็เหลือบมองไปที่ต้นทางนิดหน่อย ก่อนจะเดินมาที่รถทว่ากลับยืนหันหลังให้รถ พร้อมกับล้วงเอาบุหรี่ออกมาจุดสูบเสียก่อน ราวกับว่ากำลังเครียดหรือรออะไรบางอย่าง ลูกน้องทั้งหมดก็อารักขาเจ้านายเป็นอย่างดี ไม่ถามสักนิดว่าพ่อเป็นอะไรหากพ่อไม่เป็นคนเอ่ยออกมาเองแสนลักษณ์ก็พ่นควันบุหรี่ออกมาอย่างสบายใจ พลางหลับตา ทว่าจังหวะเดียวกันนั้นเขาเอี้ยวตัวหันกลับไปจะขึ้นรถ ก็ต้องชะงักและหนุ่มๆ ก็มีอาการเช่นเดียวกัน ตกใจเล็กน้อยแต่ก็ต้องนิ่งเข้าไว้ จะไม่ให้ชะงักได้อย่างไรในเมื่อเอาปืนเล็งมาขนาดนี้แถมยังมากันหลายคนอีก แต่แสนลักษณ์ยืนนิ่ง มือข้างหนึ่งแนบบุหรี่เข้าปาก อีกข้างยกขึ้นเพื่อให้รู้ว่าไม่สู้ ขณะที่สายตาไม่ได้มองชายหนุ่มที่เอาปืนจ่อเลย “สูบบุหรี่แปบ” แสนลักษณ์เอ่ยอย่างยียวน“ให้ไว อย่าลีลา” ชายแปลกหน้าสวมโม่งกล่าว“เอ่อ รีบสูบรีบเสร็จมันจะฟินอะไรวะ” แสนลักษณ์ตอบกลับ เท่านั้นแหละชายหนุ่มที่คิดว่าน่าจะเป็นลูกพี่ ก็เดินเข้ามาใกล้ๆ เล็งปลายกระบอกปืนแทบจะจ่อหน้าผาก ลูกๆ ของแสนลักษณ์ทำได้แค่กัดฟั