All Chapters of ดวงใจทศกัณฐ์: Chapter 61 - Chapter 70

"น้องเอาไปจ่าย" พี่ทศกัณฐ์ดึงแบงค์พันออกมาจากกระเป๋าหลายใบแล้วยื่นให้ใบเฟิร์น"แชร์กันดีกว่าค่ะพี่ทศกัณฐ์""ไม่ต้อง เอาไปเถอะ" พี่ทศกัณฐ์พูดจบและยื่นเงินนั้นให้ใบเฟิร์น เสร็จก็เดินไปขนของลงรถกับเพื่อน"สายเปย์ในตำนาน เพื่อนอย่างเราก็ได้อานิสงค์ไปด้วย แกไม่ต้องซีเรียส" นิเนยตบไหล่ใบเฟิร์นเบาๆ เหมือนอยากบอกว่ามันเป็นการกระทำที่เคยชินแล้วฉันยิ้มให้ใบเฟิร์นที่ทำหน้ามึนอยู่ ก่อนจะเดินไปช่วยพี่ๆ จัดสถานที่บ้าง เราเช่าเต็นท์ทั้งหมดสี่หลังต้องช่วยกันกางทั้งหมด และต้องกางฟรายชีทอีกจุดเพราะเจ้าหน้าที่บอกว่าที่นี่มีหมอกและน้ำค้างตกตอนกลางคืนถึงเช้าและเมื่อพี่ๆ ของสำหรับปิ้งย่างและเครื่องดื่มมาทั้งคันรถคืนนี้หนุ่มๆ คงนั่งยาวแน่"ไอ้ธี มึงอย่ากางเต็นท์ใกล้ไอ้ทศกับไอ้เต้" พี่คิวทำสีหน้าจริงจังแล้วตะโกนบอกเพื่อน ซึ่งพี่นธีกำลังประกอบอุปกรณ์เงียบๆ"ทำไม" พี่นธีหันมาขมวดคิ้วถามตอนที่กำลังแกะเอาอุปกรณ์พวกนั้นออกมาวาง และทุกคนก็หันไปมองเพื่อรอคำตอบด้วย"มึงจะไม่ได้นอนไง เสียงดังทั้งคืน"พอพี่คิวพูดจบหลายคนก็พากันขำออกมายกเว้นฉันที่หน้าร้อนขึ้นมาทันที เพราะคำพูดนั้นพอหันไปมองพี่ใบชาเธอก็ทำสีหน้าเรียบเฉ

หลายสัปดาห์ต่อมา"เดี๋ยวฉันไปซื้อน้ำ แกเอาไร" นิเนยถามฉันคณะที่กำลังดูบทซ้อมที่ต้องแสดงในงานกีฬามหาวิทยาลัยซึ่งจะมีในกลางเดือนนี้มันก็เหลือเวลาอีกไม่กี่วันเท่านั้นเอง"ชาพีช" ฉันบอกแล้วก้มดูบทต่ออย่างตั้งใจเพราะหน้าที่ที่ฉันได้รับคือตัวหลักของบทด้วยเป็นการแสดงบทละครในวรรณกรรมโรแมนติกเรื่องหนึ่งที่โด่งดังเรื่องราวความรักของนักเขียนชื่อดังระดับโลกอย่างเช็คสเปียร์ และฉันได้รับบทเป็นปอร์เชียสาวสวยและร่ำรวยมากนอกจากการแสดงละครที่ใช้เวลาเพียงห้านาทีแล้วยังมีการแสดงสปิริตไนท์จากเพื่อนๆ บนสแตนเชียร์อีก และงานนี้ถือเป็นงานใหญ่พอสมควร ทุกคณะต้องแสดงความสามารถและความน่าสนใจในหัวข้อเรื่อง 'ความรัก' ออกมาให้ได้คะแนนดีที่สุดรางวัลไม่เท่าไหร่แต่ศักดิ์ศรีของแต่ละคณะนั้นสำคัญยิ่งกว่าอะไรหลังจากซ่อมเสร็จเป็นเวลาเกือบสามทุ่มก็ออกมารอพี่ทศกัณฐ์หน้าคณะพร้อมกับนิเนยที่กำลังจะกลับหอพักของตัวเอง ส่วนใบเฟิร์นยังมีงานติดค้างอยู่เพราะยัยนั่นมีฝีมือเรื่องศิลปะทำให้รุ่นพี่ดึงตัวไปช่วยงานฉาก"นั่นมันรถพี่นธีนี่" ฉันพึมพำออกมาเมื่อรถมอเตอร์ไซค์บิ๊กไบค์ ที่คุ้นตาแล่นมาจอดเทียบเราสองคน ขณะที่คนคนนั้นยังไม่เปิดหม

หลายวันต่อมาหลายวันมานี้ทุกคณะล้วนมีการซ้อมใหญ่กันหมด ทำให้ฉันกับพี่ทศกัณฐ์แทบไม่ได้เจอกันช่วงกลางวันเลย แต่เขาก็จะรอรับฉันทุกวันที่คณะเพราะส่วนใหญ่แล้วฉันเลิกดึกกว่า"พรุ่งนี้ก็จะถึงวันงานแล้ว ตื่นเต้นจัง" เวลานี้เที่ยงคืนกว่าแล้วเราเพิ่งจะได้เข้านอนคอนโดที่ฉันเช่าไว้ไม่ต่างจากห้องร้างเลยล่ะ เพราะตั้งแต่คบกันเขาก็ไม่ให้ฉันไปนอนที่ห้องคนเดียวเลย"มีอะไรให้ตื่นเต้น" เขาพูดเสียงเหนื่อยล้า คงเพราะกิจกรรมที่คณะเขาหนักพอสมควร ขนาดฉันเป็นแค่รุ่นน้องยังเหนื่อยรุ่นพี่ที่ทำเพื่อน้องๆ จะเหนื่อยขนาดไหนกัน"พี่ทศกัณฐ์อยู่ปีสามแล้วก็พูดได้สิ นินเพิ่งเคยครั้งแรก" ฉันพูดเสียงอู้อี้แล้วซุกหน้าเข้าหาแผงอกกว้างอันอบอุ่น"พรุ่งนี้อาจจะเลิกดึกนะ กลับกับเพื่อนมารอที่ห้องเลย" ฝ่ามือหนาลูบศีรษะฉันอย่างอ่อนโยน"ได้ยินว่าพรุ่งนี้มอบเกียร์ใช่มั้ยคะ""อืม หลังจบงาน"คงเป็นธรรมเนียมที่คณะวิศวะทำมาทุกๆ ปีล่ะมั้ง เพราะเพื่อนๆ ที่คณะฉันก็รู้กันหมดฉันก็เพิ่งรู้มาเหมือนกัน"นินจะมารอที่ห้องนะ""ถึงห้องแล้วโทรบอก หรือไม่ก็แชทมา""ค่ะ"วันต่อมาช่วงเช้ามีการแข่งขันกีฬาและกรีฑาหลายประเภท ส่วนฉันผู้ที่ไม่ถนัดกีฬาซักอย่

ตอนนี้เป็นเวลาเที่ยงคืนแล้ว ฉันตรวจ ใส่เฝือกอ่อนที่เท้าและรับยาเสร็จก็มาแจ้งความที่สถานีตำรวจกับพี่เนย์ต่อ มีรุ่นพี่ปีสองและพวกนิเนยอยู่เป็นเพื่อนรอให้พี่ทศกัณฑ์และพี่นธีมารับ"เป็นไงบ้าง" พี่นธีถามทันทีที่มาถึงส่วนพี่ทศกัณฑ์กำลังเดินเข้ามาท่าทางเงียบครึมเหมือนครุ่นคิดอะไรบางอย่างอยู่"ให้รายละเอียดกับตำรวจไว้แล้วค่ะ พรุ่งนี้ต้องมาอีก""เอาเรื่องให้ถึงที่สุดนะเว้ย ต้องไม่ยอมมันรอบนี้ต้องเอาให้มันจมดิน!" ใบเฟิร์นพูดและกำหมัดแน่นหมับ!อยู่ๆ ร่างของฉันถูกดึงไปกอดไว้ในอ้อมแขนขณะที่เจ้าของการกระทำนั้นไม่พูดอะไรเลยซักคำ ท่ามกลางสายตาของเพื่อนและรุ่นพี่รวมไปถึง...พี่เนย์ยังดีที่ตอนนี้นิเนยมันเอาเสื้อผ้ามาให้ฉันเปลี่ยนแล้วไม่อย่างนั้นคงดูตลกน่าดูหนุ่มวิศวะกอดกับหญิงสาวในชุดโบราณ"กลับเลยมั้ย" พี่ทศกัณฑ์ปล่อยฉันออกจากอ้อมแขนแต่ก็ไม่ได้เป็นอิสระซะทีเดียวเขายังโอบฉันไว้อย่างหลวมๆ"ค่ะ อยากอาบน้ำพักผ่อนแล้ว" ฉันพยักหน้าตอบรับแล้วหันไปขอบคุณพี่ๆพี่ทศกัณฐ์อุ้มฉันขึ้นออกมาจากตรงนั้นสีหน้าเขาดูไม่ค่อยดีเลยไม่รู้ว่าทำไม พอมานั่งในรถเขาก็ติดเครื่องแต่ก็ไม่ยอมขับออกไป สายตาของเขาหันไปมองพี่เนย์ที่กำ

หลายเดือนต่อมาหลังจากเรื่องวุ่นวายทั้งหมดตอนนั้นจบลง ชีวิตของฉันก็กลับมาสงบสุขและคบกับพี่ทศกัณฐ์อย่างแฮปปี้ใช่ซะที่ไหนกัน!การคบกันมันก็ต้องมีทะเลาะกันเป็นเรื่องธรรมดาและทุกครั้งที่ทะเลาะกันนั้นพี่ทศกัณฐ์มักจะเป็นฝ่ายยอมฉันเสมอไม่เชื่อก็ต้องเชื่อเพราะพี่ทศกัณฐ์รักฉันมากๆ ยังไงล่ะ!"เป็นอะไรหน้าบูดเป็นตูดหมามาเลย" เสียงของนิเนยทักขึ้นตอนที่ฉันกำลังเดินเข้ามาหย่อนตัวนั่งลงกับเก้าอี้ข้างๆ พอใบเฟิร์นได้ยินคำพูดของนิเนยก็เงยหน้าขึ้นมามองด้วยความสนใจตอนนี้เราอยู่ปีสองกันแล้วนะ เป็นรุ่นพี่แล้วและช่วงนี้ก็เป็นช่วงรับน้องทำให้ค่อนข้างเหนื่อยกับการจัดเตรียมกิจกรรมให้น้องๆ ทำส่วนพี่ทศกัณฐ์ก็อยู่ปีสี่แล้วเขาก็วุ่นวายกับการทำโปรเจ็คหลังจากที่เพิ่งฝึกงานสามเดือนจบแล้วก็เหลือเวลาอีกแค่เทอมกว่าในรั้วมหาวิทยาลัยทำให้ช่วงนี้เราแทบจะไม่มีเวลาได้ใกล้ชิดกัน"ไม่มีอะไร" ฉันตอบนิเนยแล้วหยิบเอกสารสำหรับวิชานี้ขึ้นมาเตรียมไว้บนโต๊ะเลคเชอร์"ทะเลาะกับพี่ยักษ์เหรอ" นิเนยถามแล้วกอดอกมองฉัน"..." พยักหน้าเป็นคำตอบ"เรื่อง?""เมื่อวานฉันเข้าคอนโดก่อน เพราะเขาบอกว่าจะเลิกดึก พอถามว่าจะให้ไปนั่งทำงานด้วยมั้ยก็