Ep.37 อย่าส่งเสียง

ตอนนี้เกมดำเนินไปแล้วราวๆ ยี่สิบกว่ารอบ แต่ก็ไม่ได้หนักหน่วงมากเพราะเราเล่นไปด้วยคุยกันสนุกๆ ไปด้วย ฉันกับนิเนยโดนไปแล้วคนละห้ารอบ อะไรมันจะดวงซวยขนาดนี้เนี่ย

แต่ไม่เป็นไรเพราะเท่ากับว่าเราดื่มไปแค่สองแก้ว พี่ทศกัณฐ์กับพี่นธีนี่สิตอนนี้ดื่มแล้วราวๆ ห้าถึงหกแก้วได้

แต่ทั้งคู่ยังคงไม่มีอาการผิดปกติเลยซักนิดเดียว

"ไหวมั้ย" ตอนนี้พี่ทศกัณฐ์ขยับลงมานั่งข้างๆ ฉันแล้ว เขาวางมือบนศีรษะถามด้วยความเป็นห่วงก่อนจะดึงมือฉันไปกุมไว้ อบอุ่นขึ้นมาทันทีเลยล่ะทั้งที่อากาศตอนกลางคืนก็เริ่มหนาวมากแล้ว

"แค่สองแก้วเอง สบายมากค่ะ"

"ได้ข่าวว่ารุ่นพี่ที่ทำกับเราวันนั้นเจอหนักนี่จริงมั้ย" พี่คิวถามแล้วหันมามองทางพวกฉัน

"เรื่องอะไร" พี่ฮ่องเต้ถามขึ้นมาอย่างสนใจ

แล้วใบเฟิร์นก็เริ่มเล่าให้ฟังตั้งแต่ต้นจนจบ เล่าจนเห็นภาพชัดเจนไม่พอยังมีรูปประกอบคำบรรยายอีกด้วย

"ใครทำวะ โหดเกินแบบนี้เป็นกูก็ไม่รู้จะเอาหน้าไปไว้ไหน" พี่คิวดูรูปแล้วรีบส่งมือถือคืนให้ใบเฟิร์นทันที "ไอ้ทศกัณฐ์น่าสงสัยสุด ฮ่าๆ"

"กูไม่ได้ทำ" พี่ทศกัณฐ์ตอบแล้วคีบเนื้อใส่ปากเงียบๆ เหมือนไม่สนใจ

"อาจจะมีคนที่ไม่ชอบนางอีกก็ได้ค่ะ"

"แต่ยัยนั่นจะไม่คิดว่าเราทำ