All Chapters of พ่ายเสน่หาซาตานทมิฬ: Chapter 41 - Chapter 50

 ตอนที่40.  “สองคนนั้นฉันให้เขาไปหาอะไรกินกันเองแล้วไม่ต้องห่วงหรอก ส่วนทรายกับผู้ชายของเธอก็คงไปเที่ยวกันตามลำพังแล้วล่ะ” อัคราบอกเมื่อน้องแซมกำลังสนใจเมนูอาหารและถามพนักงานสาวที่รับฟังพ่อหนูน้อยถามไถ่เรื่องเมนูอาหารอย่างเอ็นดูจนไม่ได้สนใจคุณพ่อสุดหล่อและคุณแม่สุดสวยที่ดูเหมือนกำลังฟาดฟันกันด้วยสายตาปลายฝนไม่พูดอะไรเมินหน้าหนีเหมือนไม่อยากพูดด้วยทำให้อัคราอยากจะจับร่างเล็กนั้นมาฟาดก้นสักสองสามทีโทษฐานที่มีหนุ่มๆ มาจีบ ชายหนุ่มมองคนตรงหน้าอย่างคาดโทษทั้งรู้สึกร้อนรุ่มในอกไม่หายแต่เมื่อน้องแซมสั่งอาหารได้แล้วเขาก็สั่งให้ตัวเองกับปลายฝนตลอดเวลาที่รับประทานอาหารด้วยกันอัคราพูดคุยกับน้องแซมเสียเป็นส่วนใหญ่ปลายฝนมองสองพ่อลูกด้วยความรู้สึกน้อยใจอยู่ไม่น้อยและคิดถึงเรื่องของตนกับอัคราขึ้นมา หญิงสาวมองไปนอกร้านอย่างเลื่อนลอยแล้วก็พลันมองไปเห็นภาพพ่อแม่ลูกที่ดูรักกันกลมเกลียวสนิทสนม ผู้เป็นภรรยานั้นกำลังตั้งท้องสวมชุดคลุมสีหวานโดยมีสามีกับลูกชายนั่งขนาบข้างยิ้มแย้ม แล้วผู้เป็นสามีกับลูกชายก็ก้มลงแนบใบหน้ากับท้องนูนข

 ตอนที่42.  การเดินทางกลับดูเหมือนจะไม่ครึกครื้นเหมือนตอนขามาแต่ทุกคนก็กลับมาถึงรีสอร์ตอย่างปลอดภัยน้องแซมเกาะพ่อเลี้ยงกำพลแจไม่ยอมพูดกับผู้เป็นพ่อซ้ำยังทำท่าแสนงอนเชิดใส่อัคราอีกด้วยไม่ต่างจากผู้เป็นแม่ที่มีอาการเดียวกัน ทรายซึ่งนั่งมองทั้งสามคนพ่อแม่ลูกอยู่ยังรู้สึกอึดอัดแทน“คุณๆ คุณว่าพวกเขาทะเลาะกันรึเปล่า..” หญิงสาวสะกิดถามเขาเบาๆ เมื่อมีโอกาส“ไม่ต้องสงสัยหรอก ท่าทางแบบนั้นคงจะอาการหนักน่าดู” หนุ่มสาวกระซิบกระซาบกันอย่างสนิทสนม พ่อเลี้ยงกำพลฉวยโอกาสที่เธอเผลอโอบไหล่มนไว้แล้วก้มลงปัดปลายจมูกกับแก้มเนียนของคนที่มัวแต่ชะเง้อมองปลายฝนที่อุ้มน้องแซมซึ่งหลับสนิทเข้าบ้านไปก่อน ส่วนอัคราก็เดินไปหาคุณอัคคีกับคุณอโนมาที่เรือนรับรอง พ่อเลี้ยงหนุ่มแอบสูดความหอมของแก้มสาวอย่างแนบเนียน“เดี๋ยวฉันขอไปไหว้คุณอาทั้งสองก่อนนะ อุ๊ย นี่คุณ ฉวยโอกาสกับฉันอีกแล้วนะ” หญิงสาวหันมาแก้มนวลก็ชนกับปลายจมูกของเขาเต็มๆ “เปล่าเสียหน่อยคุณเอาแก้มมาโดนจมูกผมเองนะ&rdquo

 ตอนที่44.   “มีอะไรหรือกำพล”“เอ่อ ก่อนอื่นผมต้องขอโทษด้วยนะครับไม่ได้ตั้งใจจะแอบฟังหรือละลาบละล้วงเรื่องในครอบครัวของคุณอาเลย” พ่อเลี้ยงกำพลเอ่ยอย่างนอบน้อม“ไม่เป็นไร เราทุกคนก็ไม่รู้ว่าปลายฝนเขาจะอยู่ตรงนี้ว่าแต่มีอะไรกับอาไหม”“ที่ผมมาก็เพราะว่ามีเรื่องจะขออนุญาตคุณอาก็เลยมาพร้อมกับน้องฝน”“เรื่องอะไรสำคัญมากเลยหรือกำพล”“ผมจะให้ผู้ใหญ่มาสู่ขอน้องฝนเร็วๆ นี้ หวังว่าคุณอาคงจะไม่ขัดข้องนะครับ”“ไม่ได้โว้ย นายกลับไปเลย มาทางไหนไปทางนั้นเลยไป” อัคราพูดสวนขึ้นมาด้วยความฉุนเฉียวในขณะที่คุณอัคคีกำลังจะอ้าปากพูด“หุบปากไปเลยอาซัน..” หันไปตวาดน้องชายที่ลุกขึ้นเผชิญหน้ากับพ่อเลี้ยงกำพล“แต่เขากำลังจะมาขอเมียผมแต่งงานนะ”“ปลายฝนเป็นเมียแกตอนไหนกันวะ ฮึ ไหนพูดมาสิ” คุณอัคคีเริ่มจะหมดความอดทนกับน้องชายยิ่งไม่มีภรรยาคอยห้ามปรามแบบนี้อารมณ์มักจะขึ้นได้

 ตอนที่46.  “นี่สวนผักนะมีไว้ปลูกผักไม่ได้มีไว้ให้ใครจีบกัน” อัคราพูดเสียงลอดไรฟันด้วยความหึงหวง“อ้าว คนรักกันจีบกันจะยิ้มให้กันที่ไหนก็ได้ครับคุณ”“จะมากไปแล้วนะนายกำพล” อัคราทำท่าจะโผนเข้าหาชายหนุ่มที่ยิ้มกว้างยียวนตรงหน้าแต่ทรายดึงแขนเขาไว้แล้วเดินมาแทรกกลาง“ซันคะทรายว่าเราไปเดินเล่นที่สวนดอกไม้ฝั่งโน้นดีมั้ยคะ ดอกบัวตองกำลังออกดอกสวยเลยค่ะ”“นั่นสิคุณอัครา คุณน่าจะพาแฟนคุณไปเดินเล่นตรงนั้นนะ ดอกบัวตองสีเหลืองทองกำลังออกดอกสวยเชียวล่ะ ไปมั้ยผมจะพาไป”“ไม่ต้องฉันจะไปกับซันสองคน คนอื่นไม่ต้องมายุ่ง” ทรายหันไปพูดกับพ่อเลี้ยงกำพลตาเขียวทั้งขุ่นใจที่เห็นเขาสนในปลายฝนอย่างออกนอกหน้า“จริงๆ นะ ผมอยากให้คุณเห็นมันสวยมาก มาสิ..” พ่อเลี้ยงกำพลพูดพลางคว้าข้อมือเล็กของทรายแล้วรั้งให้เดินตามไปหน้าตาเฉย“เฮ้ย นี่คุณ ปล่อยนะฉันไม่ไปกับคุณหรอกนะ ฉันจะไปกับซัน..” ทรายร้องเสียงหลงแต่ก็ถูกเขาลากไปจนได้ อัค

 ตอนที่48.  “เป็นอะไรไปอีกล่ะ..” คุณอัคคีเดินออกมาที่ห้องโถงของบ้านพักหลังงามก็พบว่าอัครากำลังนั่งหน้าตูมดูหงุดหงิดฉุนเฉียวอยู่คนเดียว “ไม่มีใครอยู่ข้างอาซันเลย” พูดเหมือนเด็กชายอัครามากกว่านายอัครา คุณอัคคีส่ายหน้าซ่อนยิ้มสมใจ“ก็สมควรแล้ว ทำตัวเองทั้งหมดนี่นะ”“เฮีย ผมน้องเฮียนะ”“ก็เพราะรู้ว่าแกเป็นน้องไง ถึงได้มายืนหัวโด่ให้แกข้ามหัวไปมาจนมีหลานโตขนาดนี้..” คุณอัคคีก็อดแขวะน้องชายไม่ได้ ก่อนจะถอนใจเบาๆ เมื่อเห็นหน้าม่อยๆ ของอัครา“มะรืนกำพลเขาจะยกขันหมากมา เราก็ทำตัวดีๆ ละ แล้วก็อย่าสร้างปัญหา เข้าใจนะ”“ไม่.. ไม่เข้าใจ นั่นเมียผม จะยกให้ใครง่ายๆ ได้ยังไง”“นี่ไอ้น้องโง่ งี่เง่า เอาแต่พูดว่าเขาเป็นเมียๆ นี่ ทำอะไรที่บ่งบอกว่าเขาเป็นเมียจริงๆ หรือยัง แค่คำพูดชุ่ยๆ แค่จะทำให้หนูฝนเขามองหน้าดีๆ ยังทำไม่ได้เลย พูดกับแกแล้วอารมณ์เสีย ไปนอนดีกว่า..”คุณอัคคีเดินกลับเข้าห้องไปปล่อยให้คนงี่เ