“นี่คุณ ปล่อยฉันได้แล้ว ฉันเดินเองได้..” ทรายสะบัดตัวออกจากวงแขนของพ่อเลี้ยงกำพลเมื่อเดินมาไกลพอสมควรและเขาก็ไม่มีทีท่าว่าจะปล่อยเธอเสียที
“เอาล่ะทีนี้ผมมีเรื่องจะขอร้องคุณสักหน่อย” พ่อเลี้ยงกำพลกอดอกมองเธออย่างจริงจังหญิงสาวเชิดหน้าขึ้นอย่างน้อยใจลึกๆ เพราะคิดว่าสิ่งที่เขาจะขอก็คงไม่พ้นทำเพื่อปลายฝนนั่นล่ะ
“จะมาขอให้ฉันไปเป็นเพื่อนเจ้าสาวเหรอ..”
“ก็เข้าท่าดีนะ แต่ไม่สนใจจะเป็นเจ้าสาวเองหรือ”
“มันแน่นอนอยู่แล้วเพราะฉันกับซันก็จะแต่งงานกันเร็วๆ นี้” หญิงสาวเชิดหน้าอย่างเย่อหยิ่ง
“โห นี่ขนาดขอผู้ชายแต่งงานเลยเหรอ สุดยอดผู้หญิงแห่งปีเลยนะเนี่ย”
“ไม่ต้องมาประชดฉัน มีอะไรก็ว่ามา” ทรายมองเขาตาเขียวแต่ชายหนุ่มกลับยิ้มกวนๆ ยิ่งทำให้ทรายอยากจะหาอะไรมาทุบหัวเขานักคนอะไรยิ้มได้กวนประสาทและยิ้มได้ทั้งๆ ที่คนอื่นเขาเครียด
“ทำไมต้องคิดจะจับอัคราด้วย คุณก็ไม่ได้ขี้ริ้วขี้เหร่ เขาก็มีลูกเมียและกำลังง้อ
ตอนที่48.“เป็นอะไรไปอีกล่ะ..” คุณอัคคีเดินออกมาที่ห้องโถงของบ้านพักหลังงามก็พบว่าอัครากำลังนั่งหน้าตูมดูหงุดหงิดฉุนเฉียวอยู่คนเดียว“ไม่มีใครอยู่ข้างอาซันเลย” พูดเหมือนเด็กชายอัครามากกว่านายอัครา คุณอัคคีส่ายหน้าซ่อนยิ้มสมใจ“ก็สมควรแล้ว ทำตัวเองทั้งหมดนี่นะ”“เฮีย ผมน้องเฮียนะ”“ก็เพราะรู้ว่าแกเป็นน้องไง ถึงได้มายืนหัวโด่ให้แกข้ามหัวไปมาจนมีหลานโตขนาดนี้..” คุณอัคคีก็อดแขวะน้องชายไม่ได้ ก่อนจะถอนใจเบาๆ เมื่อเห็นหน้าม่อยๆ ของอัครา“มะรืนกำพลเขาจะยกขันหมากมา เราก็ทำตัวดีๆ ละ แล้วก็อย่าสร้างปัญหา เข้าใจนะ”“ไม่.. ไม่เข้าใจ นั่นเมียผม จะยกให้ใครง่ายๆ ได้ยังไง”“นี่ไอ้น้องโง่ งี่เง่า เอาแต่พูดว่าเขาเป็นเมียๆ นี่ ทำอะไรที่บ่งบอกว่าเขาเป็นเมียจริงๆ หรือยัง แค่คำพูดชุ่ยๆ แค่จะทำให้หนูฝนเขามองหน้าดีๆ ยังทำไม่ได้เลย พูดกับแกแล้วอารมณ์เสีย ไปนอนดีกว่า..”คุณอัคคีเดินกลับเข้าห้องไปปล่อยให้คนงี่เ
ตอนที่ 49.“เอ่อ.. ฝนจ๊ะ..” อัคราตั้งท่าจะพูดทักทายแต่หญิงสาวเดินเชิดหน้าผ่านเขาไปเข้าห้องน้ำโดยไม่สนใจเขาแม้แต่นิด อัคราหน้าม้านไปความรู้สึกที่ถูกเมินถูกทอดทิ้งมันเป็นแบบนี้นี่เอง แต่ที่ผ่านมาเขาเองที่เป็นคนทำร้ายจิตใจเธอนี่นาอัคราเดินหน้าตูมไปนั่งที่ขอบเตียงกว้างแล้วขึ้นไปนอนกอดร่างกลมของน้องแซมไว้ด้วยความรักและหวงแหน เขานึกไม่ออกเลยว่าหากคนที่นอนร่วมเตียงกับสองแม่ลูกคือชายคนอื่นเขาจะทำใจได้อย่างไร เขารับไม่ได้และยอมให้เป็นแบบนั้นไม่ได้แน่นอน.. นั่นคือเสียงสะท้อนในหัวที่ดังกึกก้องอยู่เสมอเมื่อเกิดคามคิดเช่นนี้ ดวงตาคมมองเสี้ยวหน้าน่ารักน่าชังของลูกชายลูบแก้มยุ้ยแดงปลั่งนั้นอย่างแสนรักแล้วก้มลงหอมแก้มน้องแซมฟอดใหญ่พร้อมทั้งโอบกอดน้องแซมไว้อย่างหวงแหนรอคุณแม่คนสวยออกมานอนด้วยแต่ปลายฝนก็ไม่ออกมาเสียทีแต่ด้วยความอ่อนเพลียอัคราจึงหลับไป...ในขณะเดียวกันนั้นโดยที่อัคราไม่รู้ตัวปลายฝนเองก็แอบมองสองพ่อลูกที่นอนกอดกันอยู่บนเตียงกว้างด้วยรอยยิ้มบางๆ หญิงสาวกอดอกมองสองหนุ่มหลับเตียงกันอย่างสุขใจอย่างบอกไม่
ตอนที่ 50.“ฝนจ๋า ฝนของพี่ซัน..” อัคราคางชิดหน้าท้องเนียนที่หดเกร็งด้วยความเสียวกระสันที่เขาเป็นผู้ก่อขึ้นความงดงามหอมหวานของร่างสาวนุ่มละมุนทำให้เขาเองก็มึนเมาไม่แพ้กัน“อา.. พี่ซันขา..” ปลายฝนหอบกระเส่าเมื่อเรียวร้อนร้อนแตะแต้มลงบนกลีบกายสาวอ่อนไหว หยอกเย้าเวียนวนดูดซับความหวานจากเธอทุกหยาดหยด สะโพกสาวลอยคว้างครางกระเส่าอย่างเสียวซ่านสุดใจโลกทั้งโลกเหมือนจะขาวโพลนระยิบระยับด้วยดวงดาวนับล้านอัครามองคนที่ครางผะแผ่วหายใจสะท้านอยู่ใต้ร่างแกร่งของตนอย่างแสนรักก่อนจะแยกเรียวขาเสลาออกกว้างก่อนจะแทรกกายเข้าไปแนบชิดคลอเคลียอย่างสนิทสนม มือใหญ่นำพามือเล็กมายังกายแกร่งที่พรั่งพร้อมแล้วกระซิบบอกบอกบางอย่าง ปลายฝนหน้าแดงก่ำอยากจะดึงมือออกจากสิ่งที่ร้อนระอุราวท่อนฟืนร้อนๆ แต่ก็เหมือนว่าเธอไร้เรี่ยวแรงเสียดื้อๆ ยอมขยับตามเขาไปอย่างง่ายดายและทำตามที่เขาขออย่างยอมจำนนกับเพลงสวาทที่เขาปรนเปรอ อัคราครางอย่างพอใจกับลีลาของปากเล็กที่ไร้ประสบการณ์จนเขาไม่อาจจะทนได้ ชายหนุ่มรั้งร่างเล็กให้นอนลงที่ขอบเตียงขาเรียวข้า
ตอนที่51.อัคราออกมาจากบ้านด้วยความฉุนเฉียวเมื่อปลายฝนพาน้องแซมออกไปที่เรือนรับก่อนเขาทั้งที่เขากับเธอมีท่าทีที่ดีต่อกันแล้ว แต่ทำไมพอเขาเผลอปลายฝนก็หนีเขามาเสียดื้อๆ เสียอย่างนั้น ร่างสูงเดินเร็วๆ ไปที่เรือนพักรับรองด้วยหัวใจที่เต้นกระหน่ำกลัวว่าตนจะไปไม่ทันขัดขวางงานสำคัญ อัครามองพนักงานในรีสอร์ตด้วยความรู้สึกหวั่นไหวใจแป้วไปทันทีเมื่อเห็นว่าพนักงานในรีสอร์ตต่างก็แต่งกายงดงามด้วยชุดไทยล้านนาซึ่งเป็นแบบฟอร์มของพนักงานของที่นี่ แต่วันนี้ทุกคนแต่งสีชมพูแม้แต่พนักงานผู้ชายก็ยังสวมเสื้อสีชมพู ซึ่งก็หมายความว่าวันนี้มีงานมงคลที่เกี่ยวกับความรักอย่างไม่ต้องสงสัยและวันนี้คือวันที่พ่อเลี้ยงกำพลบอกว่าจะให้ผู้ใหญ่มาสู่ขอปลายฝน... อัคราก้าวยาวๆ ขึ้นไปบนเรือนด้วยความเร่งรีบมากขึ้นกว่าเดิมเมื่อเห็นว่ามีรถยนต์หลายคันจอดเรียงรายอยู่หน้าบ้านและหนึ่งในนั้นก็คือรถของพ่อเลี้ยงกำพล“ไอ้หมอนี่มันไม่หลับไม่นอนรึไงนะทำไมถึงมานี่ได้เช้าขนาดนี้” อัคราอดแขวะคนที่เขาวางไว้เป็นคู่แข่งอย่างไม่ชอบใจ แต่เมื่อเดินขึ้นไปที่ห้องร
ตอนที่52.การสู่ขอครั้งนี้จึงไม่มีปัญหาใดๆ และตอนนี้พ่อเลี้ยงกำพลก็พาทรายไปจดทะเบียนที่อำเภอก่อนแล้วค่อยจัดงานแต่งงานขึ้นภายหลังซึ่งทรายบอกทุกคนว่าเธออยากจัดงานเล็กๆ ที่มีเพียงคนในครอบครัวและเพื่อนสนิทเท่านั้น เพราะที่ผ่านมาเธอได้เรียนรู้แล้วว่าใครคือเพื่อนแท้และคนที่จะอยู่เคียงข้างเธอในวันที่เธอไม่เหลืออะไรเลย...ส่วนปลายฝนก็รู้สึกยินดีที่พ่อเลี้ยงกำพลกับทรายลงเอยกันด้วยดีซึ่งเมื่อเธอได้ยินจากปากทรายเกี่ยวกับอัคราว่ารู้สึกอย่างไรกับตนปลายฝนก็ไม่ค่อยอยากเชื่อนักเพราะอัครเองก็ไม่เคยบอกแต่พ่อเลี้ยงกำพลให้เธอร่วมมือกับเขาเพื่อวางแผนล้วงความลับความรู้สึกของอัคราเธอก็ยินดี แต่เธอก็ทำใจไว้เผื่อเช่นกันว่าหากอัคราไม่ได้รักเธออย่างที่ทรายบอกเธอก็จะพูดคุยกับอัคราให้รู้เรื่องโดยจะได้รับความช่วยเหลือจากคุณอัคคีกับคุณอโนมาช่วยไกล่เกลี่ยและตกลงจัดการเรื่องสิทธิในการเลี้ยงดูน้องแซมและเพื่อไม่ให้อัครามาวุ่นวายกับเธอและลูกอีกรวมไปถึงพ่อเลี้ยงกำพลก็จะช่วยเธอให้พ้นจากการคุกคามของอัคราด้วยหากอัคราไม่ยินยอมทำตามข้อตกลง เมื่อได้รับคำยันยันและทุกคน
ตอนที่ 53.“ไม่รู้ล่ะในวัดก็ไม่เห็นจะเป็นไร คนจะขอผู้หญิงแต่งงาน งานแต่งงานก็งานมงคลไม่ใช่เรื่องไม่ดีเสียหน่อย ดีเสียอีกพระประธานในโบสถ์ท่านจะได้เป็นพยานด้วย” อัคราพูดอย่างเอาแต่ใจปลายฝนก็ได้แต่มองเขาตาขุ่น“ลุกขึ้นเถอะค่ะ อายชาวบ้านเขา”“ไม่อาย ก็ดีเขาจะได้ช่วยเป็นพยาน ปลายฝนจ๋าแต่งงานกับพี่ซันเถอะนะครับ พี่ซันจะยอมทำทุกอย่างตามที่ฝนต้องการ แต่งงานกันนะ” อัครายื่นดอกบัวให้เธอด้วยรอยยิ้มกว้าง ปลายฝนใจเต้นแรงรู้สึกเหมือนโลกทั้งโลกสว่างไสวด้วยความสุข แต่ถ้าเขาพูดอีกคำหนึ่ง คำคำนั้นที่เธออยากได้ยิน... มันคงจะสุขกว่านี้ใจเธอจะเต้นแรงกว่านี้และเธอจะไม่ลังเลที่จะตอบตกลง...“ฉันไม่อายหรอกค่ะหากจะมีใครสักคนมาขอฉันแต่งงานด้วยความรักจริงๆ ไม่ใช่แค่อยากเอาชนะ ขอตัวนะคะฉันจะไปไหว้พระแล้ว..”“แต่งงานกับพี่ซันนะปลายฝน ได้โปรดพี่ซัน.. เอ่อ..”อัคราอ้ำอึ้งพูดติดๆ ขัดๆ ปลายฝนจึงฉวยโอกาสที่เขามัวแต่อึ้งอยู่เดินขึ้นบันไ
ตอนที่ 54.แม้คุณพ่อคุณแม่จะยังไม่เข้าอกเข้าใจกันแต่สำหรับน้องแซมนั้นเด็กชายรู้สึกมีความสุขมากที่คุณพ่อมาอยู่กับตนและยังเล่นเป็นเพื่อนด้วยเด็กชายติดคุณพ่อซันแจจะกินจะนอนก็ร่ำร้องหาบิดาทั้งยังช่างพูดช่างจาจนอัคราทั้งรักทั้งหลงลูกชายตัวน้อยจนถอนตัวไม่ขึ้นยิ่งเป็นแรงกระตุ้นให้เขาทำทุกอย่างเพื่อเอาชนะใจปลายฝน“นายว่าฉันควรจะทำไงดีวะไอ้สิงโต”“ก็บอกรักเขาไปสิ” สิงหราชบอกเพื่อนรักแล้วส่ายหน้ากับความซื่อบื้อของอัครา“ฉันไม่กล้า..” อัคราสารภาพอายๆ“โห.. อาซัน ขนาดนายคุกเข่าเอาดอกบัวไปขอน้องฝนเขาแต่งงานหน้าโบสถ์จนเขายอมตกลงว่าจะแต่งงานด้วยแล้วยังมีอะไรที่ไม่กล้าอีกวะ” สิงหาราชอยากจะหัวเราะเสียนักหากไม่เกรงใจแววตาเขียวๆ ของเพื่อนรักที่มองเขาทั้งอับอายขัดเขินและเคืองขุ่น...“เออ.. แสบนักนะพวกนาย เสกอีกคน หึ หากฉันรู้ว่าแอบรับงานนอกนะ ฉันจะไล่ออกเสียตอนนั้นเลย” อัครากอดอกถอนหายใจหนักๆ เมื่อรู้ว่าเสกร่วมมือกับคุณอ
ตอนที่55.“ค่ะ คุณแม่อ้อนเล่าเรื่องราวทั้งหมดให้ฝนฟังหมดแล้ว” เสียงสัญญาณเตือนว่าหมดเวลาเยี่ยมนักโทษดังขึ้นปลายฝนก็น้ำตารื้นขึ้นมาอีกครั้ง“หมดเวลาเยี่ยมแล้ว พ่อดีใจและมีความสุขมากที่ได้พบลูกวันนี้นะปลายฝน ดูแลตัวเองและเลี้ยงหลานของพ่อให้เป็นคนดีนะ อย่าให้หลงผิดเหมือนพ่อ”“ค่ะ ฝนรักพ่อนะคะ..” หญิงสาวก้มลงกราบบิดากับพื้นซึ่งแม้จะมีผนังกางกั้นแต่ตำแหน่งที่เธอกราบลงไปก็ตรงกับเท้าของบิดาที่ยืนมองอยู่ด้วยใบหน้าที่เต็มไปด้วยรอยยิ้มและหยาดน้ำตาแห่งความตื้นตันก่อนที่เจ้าหน้าที่จะพาเขากลลับเข้าไปยังแดนจองจำที่จะต้องอยู่ไปอีกหลายปี เนื่องจากอาคมทำตัวเป็นนักโทษที่ดีเขาจึงได้รับพระราชทานอภัยโทษจากโทษจำคุกตลอดชีวิตเป็นจำคุกสี่สิบปีแต่กว่าจะถึงวาระการจองจำเขาก็อาจจะไม่มีโอกาสได้ออกไปจากดินแดนแห่งนี้...ปลายฝนเดินมายังรถยนต์ซึ่งจอดไว้ที่ลานจอดรถอย่างเศร้าสร้อยแม้ว่าเธอจะดีใจที่ได้เจอพ่อแต่เมื่อรู้ว่าท่านยังเหลือเวลาอีกห
ตอนที่61. ตอนอวสาน“มาแล้วเหรอครับเมียจ๋า มามะ มาอาบน้ำกัน”“นี่อะไรคะ..” ปลายฝนชูชุดชั้นในซีทรูลูกไม้สีดำขึ้นมองเขาอย่างคาดโทษ“อุ้ย อะ เอ่อ..” อัคราหน้าแดงก่ำยิ่งกว่าพลางหลบตาภรรยาอย่างขัดเขิน“พี่ซันนี่เองที่เป็นโจรโรคจิตขโมยชุดชั้นในของฝนไป..” ปลายฝนทำท่าขึงขังแต่ในใจนั้นขันชายหนุ่มเต็มทีและขัดเขินเช่นกัน“ก็.. พี่ซันเห็นมันสวยดีและคิดว่ามันจะเป็นไงน้าถ้าฝนใส่มันให้พี่ซันดู” คราวนี้อัครานัยน์ตาพราวพรายหยิบชุดชั้นในชุดนั้นวางไว้แล้วค่อยๆ ปลดเปลื้องเสื้อผ้าออกจากร่างงามช้าๆ“หลังจากอาบน้ำแล้วฝนใส่ชุดนี้นอนนะ..” อัคราบอกยิ้มๆ แววตาบ่งบอกถึงจินตนาการที่คิดไว้โจ่งแจ้ง“บ้า.. พี่ซันลามก โรคจิต..” ปลายฝนจึงทุบอกกว้างเบาๆ อย่างขัดเขินกับแววตาท่าทางของสามี...“ว่าสามีแบบนี้ต้องโดนทำโทษหนักๆ แล้วพี่จะทำโทษด้วยการให้นักโทษสาวใส่ชุดชั้นในชุดนั้นเต้นระบำให้ดูด้วย..”“ถ้าใส่ชุดนี้น
ตอนที่60.“ขอบคุณฝนมากเลยนะที่ให้โอกาสพี่ซันเป็นพ่อของน้องแซมและเป็นสามีของฝน” อัครากุมมือบางไว้แนบอกมองใบหน้าหวานซึ้งอย่างแสนรัก ปลายฝนยิ้มบางๆ ให้สามีด้วยความรู้สึกเช่นเดียวกัน“ฝนก็ต้องขอบคุณค่ะ ที่พี่ซันรักเราและกลับตัวเป็นสามีที่ดีของฝน” หญิงสาวยิ้มล้อเลียนเขาอัคราหอมแก้มใสอย่างมันเขี้ยว“หึ ได้ทีก็ล้อกันจังนะ”“ก็ฝนเองยังไม่อยากเชื่อเลยนะคะว่าพี่ซันจะเปลี่ยนแปลงตัวเองได้จริงๆ เห็นเกลียดฝนอย่างกับอะไรดี ใจร้ายกับฝนมาตลอดด้วย”“ก็ตอนนั้นไม่รู้ใจตัวเองนี่นาว่ารักเมียแค่ไหนที่ทำร้ายๆ ไปก็เพราะหึง พอรู้ตัวก็ต้องพยายามจีบเมียให้รักให้หลงเราน่ะสิ แต่ก็โดนแกล้งให้คุกเข่าขอแต่งงานหน้าโบสถ์ด้วย..” อัคราทำหน้ามุ่ยเมื่อเห็นวีดีโอที่ถูกเสกแอบถ่ายไว้ทีไรทั้งตื้นตันและขัดเขินเสียทุกที แต่เขาก็ชอบดูมันซ้ำๆ เพราะนั่นคือสิ่งที่เขาทำมันด้วยใจจริงและเห็นทีไรก็อดขันตัวเองไม่ได้ ดูไม่จืดเลยอัคราเอ๋ย ชายหนุ่มหัวเราะเบาๆ เมื่อนึกเห็นภาพตนเองในวันนั้น
ตอนที่ 59.“สามีใครนะปากหวานน่ารักจัง”“แล้วทรายล่ะรักพี่ตอนไหน”“อืม ไม่รู้เหมือนกันค่ะ มารู้ตัวอีกทีก็ไม่อยากให้ผู้ชายคนนี้เห็นใครสำคัญกว่าทราย เขาต้องมองทรายและเป็นของทรายคนเดียว ทรายขี้หวงนะจะบอกให้..” หญิงสาวบอกพลางกอดแขนเขาแน่นแล้วซบหน้าลงกับท่อนแขนกำยำของสามีเป็นการตอกย้ำยืนยัน พ่อเลี้ยงกำพลหัวเราะท่าทางของภรรยาเบาๆ“จริงๆ แล้ว พี่รักทรายเพราะทรายเป็นคนที่มีความดีมีความกตัญญูต่างหาก..” ชายหนุ่มไล้แก้มนวลของภรรยาเบาๆ ทรายมองเขาด้วยแววตาซาบซึ้งมือเรียวลูบแก้มสากของเขาอย่างแสนรักพูดไม่ออกกับสิ่งที่เขาบอกมา“ตอนที่เราเผลอมีอะไรกันแล้วพี่ก็แอบติดใจลีลาสาวขี้เมานะ ก็เลยสืบเรื่องของทรายแล้วพบว่าผู้หญิงคนนี้หัวใจแกร่งเหลือเกิน ถึงเธอจะทำตัวเหมือนสาวสมัยใหม่แต่สิ่งที่เธอทำให้พี่ประทับใจคือเธอรักพ่อของเธอมากและไม่ยอมทอดทิ้งท่านไปไหน และยังดูแลท่านอย่างดีในขณะที่คนอื่นๆ หนีหายไปหมด แถมเธอยังขายกระเป๋าใบโปรดของตัวเองเพื่อเอาเงินมารักษาพ่อด้วยและก็ยังขยันด้ว
ตอนที่ 58.“พี่ซันคะลุกขึ้นเถอะค่ะทุกคนมองใหญ่แล้ว แล้วแผลล่ะเป็นไงบ้างเดี๋ยวก็เจ็บหรอก..” ปลายฝนบอกเขาเบาๆ อดห่วงคนเจ็บไม่ได้“ไม่ลุก ไม่ปล่อย ไม่เจ็บ หากปล่อยฝนไปฝนก็จะทิ้งพี่ไว้คนเดียว อย่าไปเลยนะอยู่กับพี่เถอะอยู่ด้วยกันสามคนพ่อแม่ลูก พี่ซันสัญญาจะทำให้ฝนกับลูกมีความสุขที่สุด พี่ซันจะเป็นสามีเป็นพ่อที่ดี..” อัคราหลับหูหลับตากอดขาปลายฝนแน่นโดยไม่สนใจใคร น้องแซมจึงเดินมายืนข้างๆ แล้วตบบ่าผู้เป็นพ่อเบาๆ“คุณพ่อซันค้าบ แม่ฝนกับน้องแซมรู้แล้วว่าพ่อซันรักเรา แต่ตอนนี้แม่ฝนหน้างี้แดงม้ากมาก เหมือนจาเป็นไข้ พ่อซันปล่อยแม่ฝนเถอะค้าบแซมจาได้พาแม่ฝนไปหาหมอ” เด็กชายพูดอย่างไร้เดียงสาเมื่อเห็นว่าคุณแม่คนสวยหน้าแดงก่ำเสียเหลือเกิน...“แต่ถ้าพ่อซันปล่อย แม่ฝนก็จะพาน้องแซมหนีไปจากพ่อซัน พ่อซันยอมไม่ได้” อัครายังคงคุกเข่ากอดขาปลายฝนแน่นท่าทางดื้อดึงเหมือนน้องแซมไม่มีผิด เด็กชายเอียงคอมองบิดาของตนอย่างสงสัยทั้งทำหน้านิ่วคิ้วขมวดมองหน้าแม่ฝนทีมองหน้าพ่อซันทีอย่างครุ่
ตอนที่ 57.อัคราถูกนำตัวส่งโรงพยาบาลและได้รับการช่วยเหลือจนปลอดภัย แม้จะถูกยิงชนิดแบบที่เรียกว่าตัดขั้วหัวใจแต่อัคราก็รอดมาได้เพราะโชคดีที่เขามีหัวใจอยู่หน้าอกด้านขวา เพราะหากหัวใจของเขาอยู่ด้านซ้ายอัคราก็คงตายไปตั้งแต่ที่ถูกยิงเมื่อครั้งยังเป็นเพียงเด็กชายในวัยกำลังโต แต่ชายหนุ่มยังคงพักฟื้นอยู่ในห้องปลอดเชื้อหลายวันก่อนจะย้ายมาอยู่ห้องพักฟื้นพิเศษหลังจากที่อาการโดยรวมเขาดีขึ้น ส่วนเรื่องเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นทางตำรวจก็จัดการอย่างเรียบร้อยและคุณอัคคีก็เป็นธุระจัดการเรื่องราวต่างๆ แทนอัครา จนทุกอย่างเข้าสู่ภาวะปกติตลอดระยะเวลาที่เขาพักฟื้นอยู่ปลายฝนกับน้องแซมก็เป็นพยาบาลดูแลเขาไม่ห่างหายดูเหมือนปลายฝนกับอัคราเข้าอกเข้าใจกันด้วยดี แต่แล้วในวันที่อัคราจะออกจากโรงพยาบาลเขากลับไม่เห็นแม้แต่เงาของปลายฝนสร้างความร้อนรนใจให้กับชายหนุ่มยิ่งนัก...“เฮีย ฝนไปไหน.. เมียผมไปไหน..” อัคราถามพี่ชายซึ่งช่วยมาเก็บข้าวของด้วยตัวเองด้วยน้ำเสียงเหมือนเด็กชายอัครายามงอแงไม่มีผิด“ฝนก็มาเฝ้านายทั้งคืนแล้วนี่นา”
ตอนที่56.“วางปืนลงซะแล้วยอมมอบตัวกับเจ้าหน้าที่ตำรวจ” เจ้าหน้าที่ตำรวจตะโกนบอกคนร้ายทั้งสอง“ไม่ยอมโว้ย ถอยไป ออกไป ไม่งั้นกูจะยิงผู้หญิงคนนี้ มันจะปลอดภัยถ้าพวกมึงปล่อยพวกกูไป..” คนร้ายพูดพลางรั้งร่างบางของปลายฝนถอยหลังเข้าไปในตลาดซึ่งมีผู้คนขวักไขว่ทำให้ยากต่อการควบคุมและจับกุมคนร้ายและในช่วงเย็นที่คนกำลังออกมาจับจ่ายซื้อของผู้คนในตลาดก็ยิ่งเยอะอีกทั้งไทยมุงที่อยากรู้อยากเห็นก็มีมากปลายฝนใจเสียและตกใจกับเรื่องที่เกิดขึ้นแต่เธอพยายามตั้งสติและมองหาช่องว่างเพื่อดิ้นให้หลุดจากคนร้ายและไม่เป็นอันตรายกับตัวเองทั้งปรายตามองอัคราที่ส่งสัญญาณให้เธอใจเย็นๆ และปากของเขาที่ขยับบอกว่าไม่ต้องกลัว หญิงสาวใจชื้นขึ้นค่อยๆ ก้าวตามคนร้ายไปในตลาดเรื่อยๆ“ถ้าไม่อยากตายหลบไปโว้ย หลบๆ” มันทั้งตะโกนและถือปืนกราดปืนไปรอบๆ คนที่กำลังซื้อของและมุงดูอยู่ก็หวีดร้องแล้วถอยหลบออกไปฝูงคนที่แตกฮือไปตลอดทางที่คนร้ายเดินผ่านทำให้เจ้าหน้าที่ติดตามได้ลำบากแต่ปลายฝนเห็นร่างสูงของอัคราที่หลบหลีกผ
ตอนที่55.“ค่ะ คุณแม่อ้อนเล่าเรื่องราวทั้งหมดให้ฝนฟังหมดแล้ว” เสียงสัญญาณเตือนว่าหมดเวลาเยี่ยมนักโทษดังขึ้นปลายฝนก็น้ำตารื้นขึ้นมาอีกครั้ง“หมดเวลาเยี่ยมแล้ว พ่อดีใจและมีความสุขมากที่ได้พบลูกวันนี้นะปลายฝน ดูแลตัวเองและเลี้ยงหลานของพ่อให้เป็นคนดีนะ อย่าให้หลงผิดเหมือนพ่อ”“ค่ะ ฝนรักพ่อนะคะ..” หญิงสาวก้มลงกราบบิดากับพื้นซึ่งแม้จะมีผนังกางกั้นแต่ตำแหน่งที่เธอกราบลงไปก็ตรงกับเท้าของบิดาที่ยืนมองอยู่ด้วยใบหน้าที่เต็มไปด้วยรอยยิ้มและหยาดน้ำตาแห่งความตื้นตันก่อนที่เจ้าหน้าที่จะพาเขากลลับเข้าไปยังแดนจองจำที่จะต้องอยู่ไปอีกหลายปี เนื่องจากอาคมทำตัวเป็นนักโทษที่ดีเขาจึงได้รับพระราชทานอภัยโทษจากโทษจำคุกตลอดชีวิตเป็นจำคุกสี่สิบปีแต่กว่าจะถึงวาระการจองจำเขาก็อาจจะไม่มีโอกาสได้ออกไปจากดินแดนแห่งนี้...ปลายฝนเดินมายังรถยนต์ซึ่งจอดไว้ที่ลานจอดรถอย่างเศร้าสร้อยแม้ว่าเธอจะดีใจที่ได้เจอพ่อแต่เมื่อรู้ว่าท่านยังเหลือเวลาอีกห
ตอนที่ 54.แม้คุณพ่อคุณแม่จะยังไม่เข้าอกเข้าใจกันแต่สำหรับน้องแซมนั้นเด็กชายรู้สึกมีความสุขมากที่คุณพ่อมาอยู่กับตนและยังเล่นเป็นเพื่อนด้วยเด็กชายติดคุณพ่อซันแจจะกินจะนอนก็ร่ำร้องหาบิดาทั้งยังช่างพูดช่างจาจนอัคราทั้งรักทั้งหลงลูกชายตัวน้อยจนถอนตัวไม่ขึ้นยิ่งเป็นแรงกระตุ้นให้เขาทำทุกอย่างเพื่อเอาชนะใจปลายฝน“นายว่าฉันควรจะทำไงดีวะไอ้สิงโต”“ก็บอกรักเขาไปสิ” สิงหราชบอกเพื่อนรักแล้วส่ายหน้ากับความซื่อบื้อของอัครา“ฉันไม่กล้า..” อัคราสารภาพอายๆ“โห.. อาซัน ขนาดนายคุกเข่าเอาดอกบัวไปขอน้องฝนเขาแต่งงานหน้าโบสถ์จนเขายอมตกลงว่าจะแต่งงานด้วยแล้วยังมีอะไรที่ไม่กล้าอีกวะ” สิงหาราชอยากจะหัวเราะเสียนักหากไม่เกรงใจแววตาเขียวๆ ของเพื่อนรักที่มองเขาทั้งอับอายขัดเขินและเคืองขุ่น...“เออ.. แสบนักนะพวกนาย เสกอีกคน หึ หากฉันรู้ว่าแอบรับงานนอกนะ ฉันจะไล่ออกเสียตอนนั้นเลย” อัครากอดอกถอนหายใจหนักๆ เมื่อรู้ว่าเสกร่วมมือกับคุณอ
ตอนที่ 53.“ไม่รู้ล่ะในวัดก็ไม่เห็นจะเป็นไร คนจะขอผู้หญิงแต่งงาน งานแต่งงานก็งานมงคลไม่ใช่เรื่องไม่ดีเสียหน่อย ดีเสียอีกพระประธานในโบสถ์ท่านจะได้เป็นพยานด้วย” อัคราพูดอย่างเอาแต่ใจปลายฝนก็ได้แต่มองเขาตาขุ่น“ลุกขึ้นเถอะค่ะ อายชาวบ้านเขา”“ไม่อาย ก็ดีเขาจะได้ช่วยเป็นพยาน ปลายฝนจ๋าแต่งงานกับพี่ซันเถอะนะครับ พี่ซันจะยอมทำทุกอย่างตามที่ฝนต้องการ แต่งงานกันนะ” อัครายื่นดอกบัวให้เธอด้วยรอยยิ้มกว้าง ปลายฝนใจเต้นแรงรู้สึกเหมือนโลกทั้งโลกสว่างไสวด้วยความสุข แต่ถ้าเขาพูดอีกคำหนึ่ง คำคำนั้นที่เธออยากได้ยิน... มันคงจะสุขกว่านี้ใจเธอจะเต้นแรงกว่านี้และเธอจะไม่ลังเลที่จะตอบตกลง...“ฉันไม่อายหรอกค่ะหากจะมีใครสักคนมาขอฉันแต่งงานด้วยความรักจริงๆ ไม่ใช่แค่อยากเอาชนะ ขอตัวนะคะฉันจะไปไหว้พระแล้ว..”“แต่งงานกับพี่ซันนะปลายฝน ได้โปรดพี่ซัน.. เอ่อ..”อัคราอ้ำอึ้งพูดติดๆ ขัดๆ ปลายฝนจึงฉวยโอกาสที่เขามัวแต่อึ้งอยู่เดินขึ้นบันไ