All Chapters of พ่ายเสน่หาซาตานทมิฬ: Chapter 21 - Chapter 30

 ตอนที่ 21.  ของเมียก็เหมือนของผัวนั่นล่ะ เมื่อสองจิตสองใจว่าจะเปิดดูดีหรือไม่แต่คำตอบแว่วๆ ที่ได้ทำให้เขาเปิดตู้ออกช้าๆ ก็พบว่าภายในมีเสื้อผ้ารองเท้าและเครื่องแต่งตัวของปลายฝนกับน้องแซมถูกจัดเก็บอย่างเป็นระเบียบ แล้วสายตาซุกซนก็เหลือบไปเห็นชั้นเก็บชุดชั้นในของเธอ มือหนาเอื้อมไปหยิบชิ้นหนึ่งที่มันสะดุดตาเหลือเกินแล้วเลือดลมร้อนๆ ในกายก็เดือดพล่านกันเลยทีเดียว ชุดชั้นในซีทรูและลูกไม้สีดำยี่ห้อดังเมื่อจินตนาการว่ามันอยู่บนเรือนร่างขาวลออของปลายฝนมันจะสวยเซ็กซี่แค่ไหนกันนะ...“พ่อซันค้าบ ทำไรอยู่..” เด็กชายยื่นหน้าเข้ามามองอัครารีบเก็บชุดชั้นในชิ้นนั้นใส่กระเป๋ากางเกงของตนอย่างรวดเร็วเหมือนพวกโรคจิตขโมยชุดชั้นในอย่างไรอย่างนั้นท่าจะบ้าไปแล้วไอ้ซันแกทำบ้าอะไรของแก... เขาดุตัวเองในใจแล้วรีบเบี่ยงเบนความสนใจลูกชายที่กำลังเอียงคอมองตนอย่างสนใจ...“เอ.. รถกับหุ่นยนต์นี่ของใครน้า สุดยอดไปเลย..” น้องแซมกอดอกเชิดหน้าอย่างภาคภูมิใจแล้วตอบด้วยน้ำเสียงฉะฉานดูแก่แดดเสียนัก&ldquo

 ตอนที่23.   “อย่ามาทำรุ่มร่ามกับฉันนะ ปล่อย..” ปลายฝนดิ้นขลุกขลักๆ อยู่ในอ้อมแขนแรงแต่ยิ่งดิ้นก็ยิ่งถูกรัดแน่นเข้ายิ่งใบหน้าหล่อเหลาโน้มลงมาใกล้ก็ยิ่งทำให้เธอหวั่นไหว กลิ่นกายหอมสะอาดที่เริ่มจะคุ้นจมูกยิ่งทำให้ใจสาวเต้นแรง“ได้เวลาทำตามข้อตกลงกันแล้วนะ”“ตะ.. แต่ฉันยังไม่พร้อม” “แต่ฉันพร้อมแล้วและพร้อมมากด้วย..” อัครายืนยันด้วยการแนบกายแกร่งกับหน้าท้องสาวอย่างจงใจปลายฝนหน้าร้อนผ่าวหยิกอกกว้างของเขาอย่างโมโหและขัดเขินทั้งโกรธทั้งอายกันเลยทีเดียว“อี๊ คนลามก”“เอาล่ะมาทำหน้าที่ของเธอดีกว่าอย่ามัวพูดและอย่าเสียงดังเดี๋ยวลูกตื่น”“มะ ไม่นะ อื้อออ..” เสียงคัดค้านถูกกลืนหายไปเมื่อริมฝีปากหยักสีสวยของเขาทาบลงมาพร้อมกับจุมพิตดื่มด่ำเร่าร้อนก็เริ่มขึ้น ปลายฝนหัวหมุนไปกับความซ่านไหวที่เข้าจู่โจมอย่างไม่ทันได้ตั้งตัว ร่างสาวอ่อนระทวยแข้งขาอ่อนเปลี้ยด้วยความเสียวซ่าน อัคราช้อนร่างบางมายังเตียงเล็กอย่างง

ตอนที่25.  “สำลี.. หากแกไม่อยากถูกส่งตัวกลับบ้านเก่า แกต้องช่วยฉัน”เมี้ยววว.. มันร้องตอบแล้วนอนลงบนหลังเท้าของเขาเสียอย่างนั้น เสกเมินหน้าหนีแล้วแอบหัวเราะเบาๆ กับท่าทางของเจ้านายกับเจ้าแมวเหมียว และได้ยินอัคราพูดกับมันเสียงนุ่มอ่อนหวานอย่างเอาอกเอาใจ“แกอยากกินแซลมอนมั้ย อร่อยนะหรืออยากกินอยากไปเที่ยวไหน อยากได้เมียรึเปล่า ฉันจะหามาให้ เอาแบบสวยน่ารักคิกขุอาโนเนะเลยดีมั้ย..” เจ้าสำลีปรือตามองชายหนุ่มแล้วหาวปากกว้างแล้วลุกขึ้นนั่งเลียขนของตนไปเรื่อยๆ แล้วทำทีเชิดๆ แกว่งหางไปมาด้วยท่าทางเย่อหยิ่ง“ตกลงฉันจะหาเมียให้แก ขอบคุณพระเจ้าที่แกยังไม่โดนตอน” อัครายิ้มกว้างเมื่อเห็นทางจะง้อลูกเมียแล้วเขาก็สั่งให้เสกไปหาของที่ต้องการมาให้ก่อนจะเดินไปหาปลายฝนที่กำลังยืนคุยอยู่กับพ่อเลี้ยงกำพลด้วยความสุขสดชื่นจนเขาร้อนรนในใจ   “สวัสดีครับคุณอัครา” พ่อเลี้ยงกำพลเป็นฝ่ายที่เอ่ยขึ้นก่อนพร้อ

  ตอนที่ 27   “ลูกหลับแล้วเหรอ”“ค่ะ..” หญิงสาวตอบเบาๆ แล้วห่มผ้าให้น้องแซมแล้วหันมามองเขาแล้วรีบหลบตาเมื่อเห็นว่าแววตาของเขามันบ่งบอกบางอย่างเธอจึงรีบออกตัว“ฉันจะนอนกับน้องแซม”“ก็ลูกบอกแล้วไม่ใช่เหรอว่าอยากฝึกนอนคนเดียว เธอจะไปขัดขวางความตั้งใจลูกทำไม” อัคราเลิกคิ้วมองอย่างเห็นขันปลายฝนหน้าแดงก่ำเมื่อรู้นัยของคำพูดนั้น“เรื่องของฉัน ฉันห่วงลูก คนที่ไม่เคยเลี้ยงลูกตั้งแต่เล็กๆ ไม่เข้าใจหรอก”“ไม่ใช่เพราะกลัวฉันเหรอแม่แมวน้อยผู้น่าสงสาร..” อัคราเดินเข้ามาหาช้าๆ ปลายฝนรีบถอยหนีโดยอัตโนมัติมองเขาอย่างไม่ไว้ใจ“คุณออกไปจากห้องลูกได้แล้วและไปนอนที่เรือนรับรองโน่นเลย”“ฉันจะนอนที่บ้านหลังนี้และเธอก็ต้องไปนอนกับฉันที่ห้องใหญ่”“อย่ามาสั่งนะที่นี่บ้านของฉัน ฉันจะนอนที่ไหนก็ได้” หญิงสาวเถียงอย่างไม่ยอมแพ้“แล้วข้อตกลงของเราล่ะคนสวยเธอจะไม่รับ

 ตอนที่29.  “ฝนจ๋า ดีเหลือเกิน..ฉันจะทนไม่ไหวแล้ว..” อัคราครางกระเส่าโน้มใบหน้าไปจูบแผ่นหลังนวลชื้นเหงื่อก่อนจะเงยหน้าขึ้นสูดปากครางเร่าๆ เมื่อค่อยๆ ขยับกายช้าๆ มือหนาจับเอวคอดไว้ในขณะขยับสอดสวนสะโพกแกร่งเข้าหาร่างที่กำลังคลานคุกเข่าอยู่ตรงหน้า เรือนผมยาวสยายยุ่งเหยิงเต็มแผ่นหลังนวลดูงดงามแปลกตาเร้าอารมณ์ เมื่อความร้อนระอุรุมเร้าและความคับแน่นโอบรัดดูดึงเขาเข้าไปในห้วงคลื่นสวาทร้อนแรงจนไม่อาจจะทานทน อัคราก็ขยับโยกกายเร่งเร้าเร็วขึ้นแรงขึ้นๆ จนกายแกร่งพุ่งทะยานไปถึงฟากฝั่งอันพร่างพราว ชายหนุ่มปลดปล่อยลาวารักทุกหยาดหยดเข้าสู่กายสาวโดยไม่คิดจะกักเก็บไว้ก่อนจะทรุดกายแกร่งลงกับแผ่นหลังเนียนเปียกชื้นด้วยเหงื่อ กลิ่นกายสาวหอมละมุนคละเคล้ากับกลิ่นเพศรสคลุ้งกระจายไปทั้งห้องนอนกว้างปลายฝนหลับตาพริ้มหายใจสะท้านรับรู้เพียงความซ่านสุขที่เกิดขึ้นจนเมื่อหายใจเป็นปกติและรู้สึกถึงลมหายใจอุ่นร้อนที่เป่ารดข้างแก้มสาวจึงค่อยๆ ปรือตาลืมขึ้นอย่างอ่อนล้า ฟ้าข้างมีแสงสีทองรำไรเสียงนกกาเริ่มร่ำร้องเสียงไก่ขันเจื้อยแจ้วมาแต่ไกลปลุกให้เธอตื่