ตอนที่20. “โอเคๆ ๆ ฉันยอมแล้ว หยุดๆ วางแจกันลง เดี๋ยวฉันจะเอาเสื้อผ้ามาให้” ซานโดรพยายามพูดดีๆ กับแม่เสือสาวที่สวมเพียงเสื้อคลุมอาบน้ำสีขาว ดวงตาวาววับเงื้อแจกันใบเล็กๆ ทว่าราคาเรือนแสนพร้อมที่จะทุ่มมันลงพื้นได้ทุกเมื่อ ซานโดรร้องเรียกแม่บ้านขึ้นมาและพูดบางอย่างรัวเร็วซึ่งตวิษาก็ฟังไม่รู้เรื่องนักเพราะเขาไม่ได้พูดภาษาอังกฤษแต่ก็พอจะเดาใจความได้ว่าเขาพูดอะไรเพราะไม่กี่นาทีแม่บ้านวัยกลางคนก็นำเสื้อผ้าเข้ามาให้เธอ และเธอก็ได้แต่จ้องชุดที่แม่บ้านนำไปวางบนโซฟาตัวหรูในห้องรับรองที่เธอวิ่งวุ่นอาละวาดจากห้องนอนกว้างจนมาถึงห้องนี้“นี่อะไร” ตวิษาถามเขาเสียงหลงเมื่อเห็นชุดที่วางอยู่บนโซฟาซึ่งมันไม่น่าจะเป็นชุดที่คนเขาใส่กันด้วยซ้ำไป“ก็เธออยากได้เสื้อผ้าไม่ใช่เหรอ ฉันก็ให้แม่บ้านเอามาให้แล้วไง เธอจะเอายังไงอีก”“นี่บ้านคุณเขาเรียกว่าชุดหรือ” ตวิษาวางแจกันลงอย่างลืมตัวแล้วใช้นิ้วคีบสิ่งที่เรียกว่าชุด หรือเสื้อผ้าของคนตัวสูงที่ยืนมองเธอนิ่งด้วยแววตาที่เธออ่านไม่ออ
Last Updated : 2024-11-08 Read more