บททั้งหมดของ เร้นรักหัวใจซาตาน: บทที่ 11 - บทที่ 20

ตอนที่10.“พอแล้วๆ ๆ ไม่ต้องตื่นเต้นมากขนาดนั้นก็ได้ ดูสิคนมองกันใหญ่แล้ว แล้วนี่เราจะไปโรงแรมกันยังไง” ตวิษาถามขึ้นมาทำให้คนที่วิ่งวนรอบๆ ร่างอวบอิ่มนั้นหยุดหอบเล็กน้อยก่อนจะตอบเสียงใส“เดี๋ยวจะมีรถมารับเรา แต่เอ.. รอมาสักพักแล้วไม่เห็นมาหรือว่าเขาลืมนะ” บัวบุษราเอ่ยอย่างกังวลนิดๆ แก้มนวลใสแดงปลั่งจากการวิ่งเมื่อครู่“แต่ไม่ต้องห่วงเพราะแดนิชติดต่อประสานเรื่องการเดินทางและที่พักสำรองไว้ให้ หากมีอะไรผิดพลาด เพื่อนของแดนิชจะคอยช่วยเหลือเรา เพื่อนของแดนิชเป็นสาวๆ ในคณะแซมบ้าที่มีชื่อเสียงของที่นี่และจะเข้าแข่งขันในงานคาร์นิวัลปีนี้ด้วยนะ” บัวบุษราเล่าอย่างตื่นเต้น“แล้วไง”“อ้าว ก็เราจะได้เข้าไปดูเขาแต่งตัวและซ้อมเต้นด้วยน่ะสิ นี่ไงที่อยู่และเบอร์โทรของ คริสติน เมาโรนี่ เพื่อนของแดนิช หากมีอะไรผิดพลาดโทรหาเขาได้เลย ไม่ต้องห่วงน่าหนูบัวเตรียมตัวมาดี”“จ้า.. แม่คนเจ้าวางแผน เอาเป็นว่าตอนนี้ใครจะมารับเราไปที่พัก” ตวิษาถามขึ้นเมื่อรู้สึกเหมือนว่าพวกเธอถูกมองอย่างสนใจจากผู้คนในบริเวณนี้มากเกินไปจะไม่ให้ใครๆ สนใจพวกเธอได้อย่างไร ในเมื่อมีสาวน้อยแสนสวยจากเอเชียสองคนซึ่งมีความงดงามไม่แพ้กันแต่

ตอนที่12.“หนูบัว นี่มันไม่ใช่แค่ห้องพักธรรมดาแล้วนะนี่ นี่คือบ้านพักที่สวยที่สุด อลังการที่สุด โอแม่เจ้า นี่นังตองฝันกลางวันรึเปล่านี่”ภาพบ้านพักหลังงามที่ตั้งอยู่บนเนินเขาหันหน้าเข้าหาชายหาดแสนสวยนั้นงดงามราวกับภาพที่เคยเห็นในหนังสือท่องเที่ยว และชายหาดขาวสะอาดตา มองเห็นภาพทิวทัศน์ของชายหาดอันลือชื่อ โคปา คาบาน่า อย่างชัดเจน และมองเห็นยอดเขา ซูการ์โลฟ ที่เด่นตระหง่านอยู่ปลายแหลมปากอ่าว กวานาบารา อันงดงามและลือชื่อ บ้านพักหลังงามนี้ยังมีเครื่องอำนวยความสะดวกครบครันทันสมัย อีกทั้งการตกแต่งยังสวยงามราวภาพฝัน เครื่องเรือนเฟอร์นิเจอร์ทุกชิ้นนั้นล้วนแล้วแต่บ่งบอกราคาอันแพงลิบที่แม้ว่าเธอจะทำงานทั้งปี ก็ยังไม่มีปัญญาจะหาซื้อมันมาได้“นี่ตองหยุดวิ่งไปรอบๆ แบบนี้ได้แล้ว” บัวบุษราเอ่ยยิ้มๆ ขณะจัดของใส่ตู้เสื้อผ้า แต่คนที่เคยว่าเธอทำตัวเหมือนเด็กๆ อยู่หน้าสนามบิน ตอนนี้ยิ่งกว่าเธอเสียอีก เพราะตวิษาเล่นวิ่งไปรอบๆ บ้านพัก และเปิดเข้าดูห้องพักทั้งสามห้อง และบริเวณบ้านพักที่ตกแต่งอย่างงดงามลงตัวด้วยความตื่นเต้นคราแรกที่คนขับรถพาเธอมาที่นี่บัวบุษราและตวิษาค่อนข้างแปลกใจที่ได้มาพักที่บ้านพักแทนที่

ตอนที่14.“คือผมคิดว่าคุณเรียกผมว่าซานโดรจะสั้นกว่านะครับ หากไม่รังเกียจผมอยากจะทราบชื่อที่เรียกง่ายๆ กว่านี้ของคุณทั้งสองคน”“อุ้ยขอโทษค่ะ ลืมไปจริงๆ ว่าชื่อเราอาจจะเรียกยาก ถ้าอย่างนั้น เรียกฉันว่าบันนี่ก็ได้ค่ะแล้วนี่ตอง” บัวบุษราเอ่ยเขินๆ และแนะนำชื่อที่เรียกง่ายๆ ของตนที่ไซม่อนมักเรียกเธอเสมอ ชายหนุ่มพยักหน้าและยิ้มให้อย่างยินดี แม้จะรู้สึกแปลกๆ กับชื่อของสาวน้อยอีกคน“ยินดีที่ได้รู้จัก ครับบันนี่ และคุณ ต๊อง” ซานโดรออกเสียง ตอง ว่า ต๊อง ชัดเสียจนเจ้าของชื่อฉุนขาดในขณะที่บัวบุษรากลั้นหัวเราะไม่อยู่เธอจึงหัวเราะออกมาจนหน้าแดงก่ำ และชายหนุ่มก็ได้แต่ทำหน้างงๆ เมื่อเห็นว่าสองสาวนั้นมีคนหนึ่งหัวเราะจนหน้าแดงแต่อีกคนมองเขาตาเขียวปัด“มีอะไรหรือครับ” ชายหนุ่มถามงงๆ และรู้สึกแหยงๆ คนตัวเล็กกว่าที่กำลังมองเขาตาวาวๆ“คือชื่อของตอง ต้องออกเสียงว่า ตอง ค่ะ ไม่ใช่ ต๊อง เอาอย่างนี้ก็แล้วกัน คุณเรียกตองว่า วินนี่ ก็แล้วกันนะคะ”“แต่ตองไม่ชอบชื่อนี้นะหนูบัว ดูแบ๊วๆ ยังไงไม่รู้” ตวิษาเอ่ยแย้งเสียงเขียวกับชื่อใหม่ที่เพื่อนรักตั้งให้“หรือว่าตองจะให้คุณซานโดรเขาเรียกตองว่าต๊องล่ะ เอาน่า ชื่อวินนี่น

ตอนที่ 16.เทศกาลคาร์นิวัล ของบราซิลนั้นเป็นงานเฉลิมฉลองประจำปีที่จัดขึ้นทั่วประเทศและถือเป็นต้นแบบของงานคาร์นิวัลทั่วโลก โดยเฉพาะที่นครริโอ เดอ จาเนโร ถือเป็นงานคาร์นิวัลที่ยิ่งใหญ่ โด่งดัง และมีชื่อเสียงอลังการงานสร้างมากที่สุดในบราซิล และในโลกด้วย งานเฉลิมฉลองนี้ดั้งเดิมเป็นงานฉลองของพวกนอกศาสนาก่อนจะกลายมาเป็นงานเทศกาลทางคริสต์ศาสนาของชาวยุโรปในช่วงปลายฤดูหนาวประมาณปลายเดือนมกราคม ถึงเดือนกุมภาพันธ์ เทศกาลคาร์นิวัลของบราซิลนั้นมีต้นตอมาจาก เทศกาลเอนตรูโด (Entrudo) ของชาวโปรตุเกส และถือเป้นงานรื่นเริงงานสุดท้ายก่อนถึงฤดูถือบวชสี่สิบวัน โดยจัดขึ้นเป็นประเพณีทุกปี มาตั้งแต่ปี พ.ศ. 2388 เป็นเป็นช่วงเดียวกันกับที่แต่ละเขตจะนำการเต้นรำชุดสวยๆ และเพลงประกอบเข้ามาเป็นส่วนหนึ่งของขบวนแห่และเมื่อปี พ.ศ.2475 ได้เริ่มมีการประกวดแข่งขันกันจนนำไปสู่การจัดตั้ง โรงเรียนสอนการแข่งขันการเต้นรำระบำ แซมบ้า ขึ้น ซึ่งดนตรีแซมบ้านนั้นมีต้นกำเนิดมาจากดนตรีในแถบแอฟริกาตะวันตกซึ่งมีกลองเสียงทุ้มต่ำเป็นตัวนำและในภาคใต้ของบราซิลถือว่าดนตรีจังหวะนี้เป็นสัญลักษณ์ของงานคาร์นิวัล และในส่วนลีลาการเต้นรำนั้นก็จะ

ตอนที่18.  มาร์คัสหลอกล่อสาวน้อยให้หลงใหลไปกับจุมพิตแสนหวานจนคนตัวเล็กใต้ร่างแกร่งหลงใหลโอนอ่อนผ่อนตามเขาก็ฉวยโอกาสที่เธอกำลังหลงลืมตัวเปลื้องอาภรณ์ตัวบางออกจากร่างงามอย่างง่ายดาย และภาพเรือนร่างขาวกระจ่างตา พร้อมกับสัดส่วนที่ทำให้ผู้ชายทั้งโลกตะลึงหลงใหลเผยต่อสายตาคมกร้าวที่ลุกโพรงด้วยไฟปรารถนา ทรวงอกเต่งตึงอวบใหญ่ที่ดูเหมือนจะเกินร่างบอบบางนั้นประดับด้วยอัญมณีสีสวยสดน่าลิ้มลองมันแข็งชันไหวระริกราวเชื้อเชิญ และรูปผีเสื้อที่สยายปีกโบยบินอยู่ปลายด้านล่างพระจันทร์เสี้ยวนั้นเสมือนมีชีวิตเมื่อทรวงอกที่หอบกระเพื่อมไปกับความหวามไหวนั้นทำให้มันขยับปีกคล้ายจะโบยบินช่างงดงามเหลือจะกล่าว เอวบางที่รับกับสะโพกผายและเรียวขายาวเสลากลมกลึงยิ่งทำให้มาร์คัสถึงกับครางอย่างถูกใจแม้ว่าความสาวเนินนูนนั้นจะถูกปกปิดอยู่ด้วยบิกินี่ตัวจ้อย เขาก็รู้ว่ามันจะต้องงดงามไม่แพ้สัดส่วนใดๆ ในร่างกายแสนเร้าใจนี้ริมฝีปากหนาครอบครองยอดทรวงสีหวานอย่างกระหายหิวอย่างไม่ทันที่บัวบุษราจะตั้งตัว ทำให้สาวน้อยถึงกับสะดุ้งหวามไหวไปกับความร้อนรุมที่ปาดไล้ลิ้มลองดูดดึ