บททั้งหมดของ สามีปลายแถว: บทที่ 31 - บทที่ 40

63

บทที่ 31

ต่อมา ก็ถึงเวลาตามนัดที่แสงฉายต้องไปทานมื้อค่ำกับครอบครัวใหม่ของบิดา แต่ก่อนไปเธอก็ให้แม่บ้านทำอาหารเอาไว้ให้เจรัลด์ แบ่งลูกน้องสามถึงสี่คนดูแลรอบบ้าน เผื่อจะมีคนไม่น่าไว้ใจป้วนเปี้ยนมาแถวนี้ ใจจริงเธอก็ไม่อยากไปหาบิดาหรอกเพราะเป็นห่วง แต่ได้รับปากกันเอาไว้แล้ว และแน่นอนว่าเธอต้องไปตอบคำถามบิดาถึงเรื่องที่เอาผู้ชายมานอนในบ้านอีก “ไม่ต้องห่วงหรอกครับ รีบทานรีบคุยแล้วก็จะได้กลับ” วสินบอกกับเจ้านายคนงาม ขณะที่เป็นคนขับรถกระบะออกมา โดยมีผู้ติดตามอีกหนึ่งคนเท่านั้น“ตอนนี้ความจำของเจอร์รี่กำลังกลับมา ดูเหมือนตัวตนของเจอร์รี่น่ากลัว” “ตัวตนเหรอครับ” “ไม่รู้หรอกว่าเขาคือใครกันแน่ แต่เขาถูกปองร้ายแบบนี้ก็ต้องไม่ธรรมดา อีกอย่างวันนี้เขาบอกว่าเห็นคนพวกนั้นและเขาร้อนใจ” “และนายหญิงเองก็ร้อนใจใช่ไหม”“ใช่ค่ะ แสงเป็นห่วง”“เป็นห่วงเขาจากใจจริงหรือเป็นห่วงตามหน้าที่” วสินถามยิ้มๆ ทำ
อ่านเพิ่มเติม

บทที่ 32

“ไม่ใช่แขกมั้งคะคุณพ่อ ได้ยินมาว่าเป็นฝรั่ง” เกศรินทร์แทรกขึ้นน้ำเสียงเยาะหยันมาก แสงฉายจึงชะงักการทานอาหาร“ได้ยินเนี่ย จากไหนเหรอคะ ใครคาบ... มาบอก” แสงฉายตั้งใจเหน็บเพราะรู้ว่าคนฟ้องก็อยู่แถวนี้นี่แหละ“แสง ไม่ดีเลยนะลูก คือ พ่อได้ยินคนงานของลูกเขาพูดกันน่ะเรื่องแขกของลูกลูกพาเขาไปพักที่บ้านหรือ” อังกูรถามอย่างใจเย็น ใช้น้ำเย็นเข้าลูบเพราะรู้จักนิสัยของบุตรสาวดีว่า เธอค่อนข้างจะปากร้ายถ้าหากโมโหขึ้นมา“ค่ะ หนูพาเขาไปพักที่บ้าน...” แสงฉายตอบพลางมองไปยังสองแม่ลูกที่เอียงหูฟังอย่างตั้งใจ“อุ้ยตาย! พาไปพักที่บ้านอย่างนั้นเหรอ” เกตุแก้วอุทานและถามน้ำเสียงเหยียดๆ“แบบนี้ชาวบ้านไม่เอาไปนินทากันหมดแล้วเหรอคะว่า นายหญิงเอาผู้ชายมานอนบ้าน” เกศรินทร์ว่า“ชาวบ้านยังไม่เอาไปนินทาหรอกค่ะ นอกเสียจากคนแถวนี้จะปากสว่าง” แสงฉายหันไปว่าและยิ้มให้เกศรินทร์“คุณแสง คุณว่าใคร” เกตุแก้วถามด้วยความไม่พอใจ“คุณพ่อไม่ได้รู้เรื่องนี้จากชาวบ้านมั้งคะ
อ่านเพิ่มเติม

บทที่ 33

“คุณแสง! ฉันไม่มีวันให้ยัยเกรซใฝ่ต่ำหรอกจะบอกให้” เกศรินทร์ที่นั่งฟังอยู่ได้แต่กัดฟันแน่นด้วยความเดือดดาล แต่เถียงอะไรไม่ได้ “ฉันจะรอดูก็แล้วกันค่ะ”“แสง อย่าเพิ่งเถียงกันเลยได้ไหม” บิดาห้ามปรามขึ้น “แต่เมียของคุณพ่อน่ะ...” แสงฉายกำลังจะต่อว่าแต่... “ทำไม ฉันทำไม” เกตุแก้วสวนขึ้นทันที “ไม่ทำไมหรอกค่ะ ถ้าฝ่ายคุณไม่เริ่มอยากรู้อยากเห็น คงไม่ได้เถียงกัน”“ฉันไม่ได้อยากรู้อยากเห็นเรื่องต่ำๆ แบบนี้หรอกนะ” เกตุแก้วเริ่มของขึ้นแล้วสินะ “ยอมรับเลยค่ะว่ามันอยู่ต่ำกว่าสะดือ นั่นคือสิ่งที่พวกคุณอยากรู้ ถึงได้เรียกฉันมา อยากรู้ว่าผู้ชายของฉันเป็นใครมาจากไหน หล่อหรือเปล่า รวยไหม บอกให้ตรงนี้ก็ได้ค่ะ เขาก็แค่คนพเนจร อ่อ จะบอกอีกอย่างก็ได้ค่ะ เขาเชื่อเจอร์รี่เผื่ออยากเรียกชื่อ และไม่ต้อง ไปสอด... ส่อง นะคะ ว่างๆ เดี๋ยวจะพามาให้ชม เปิดตัวพร้อมกับแฟนของยัยเกรซก็ได้ ยัยเกรซมีแฟนหรือเปล่าเอามาอวดกันสักหน่อยดีไหม หืม” ดูเหมือนคำถามทิ้งท้ายของเธ
อ่านเพิ่มเติม

บทที่ 34

แต่เวลาเดียวกันนั้น แสงฉายกับวสินก็นั่งรถกลับบ้านด้วยอารมณ์ที่เดือดดาล แต่พยายามสะกดกลั้นเอาไว้ ไม่ให้แสดงออกมาเท่าไหร่ พยายามเข้มแข็งกับการกับคำพูดของบิดา เกตุแก้วรวมถึงลูกเลี้ยง และแม้ว่าภายนอกจะแข็งแกร่งแค่ไหน แต่ภายในจิตใจนี่สิที่มันมีรอยปวดร้าว มันเจ็บปวดจนอยากจะร้องไห้ ยิ่งนานวันเธอก็ยิ่งเหมือนคนนอก ไม่เคยได้รับการปกป้อง ฉะนั้นความอ่อนแอต้องเก็บซ่อนมันเอาไว้ให้ลึกที่สุดน้ำตาตกในก็ช่างมัน “ถ้าอัดอั้นก็ระบายออกมาก็ได้นะครับ” วสินเอ่ยขึ้นเบาๆ ท่ามกลางความเงียบขณะที่กำลังขับรถ“แสงโอเคค่ะ แสงชินแล้ว” แสงฉายตอบเสียงเรียบ“นายยังไม่ชินหรอกครับผมรู้ ขอโทษที่ผมทำอะไรไม่ได้มากไปกว่ายืนฟัง” เขาได้แต่ยืนฟัง นั่นก็เพราะว่าแสงฉายเข้มแข็งและเอาตัวรอดจากคนพวกนั้นได้ “เหมือนถูกเรียกไปรุมนะคะว่าไหม แต่แสงก็รู้ล่วงหน้าแล้วล่ะว่ามันต้องเป็นแบบนี้”“เหมือนสี่รุมหนึ่ง แต่นายของผมเก่งมากเลยรู้ไหม” “แสงไม่ได
อ่านเพิ่มเติม

บทที่ 35

เธอกำลังหวั่นไหวในความรู้สึกตัวเองต่างหาก และทุกอย่างจะเกิดขึ้นเพราะว่าเธอชอบเขา แต่เวลานี้ไม่ทันได้คิดหรือไตร่ตรองอะไรทั้งสิ้นเพราะอารมณ์กำลังเตลิดเกินจะมีสติ และยอมให้เขามอบจูบแสนหวาน อ่อนโยนให้ด้วยความเต็มใจเนิ่นนานกว่าจะถอนจูบออกเพื่อมองหน้ากันอีกครั้ง “ไว้ใจผมไหม” เจรัลด์กระซิบถามขณะที่เรียวปากยังคงชิดกัน เธอรับรู้ได้ถึงลมหายใจอุ่นที่รดรินลงมา เธอยังคงหายใจหอบแต่ไม่ได้เอ่ยอะไรนอกเสียจากเลียริมฝีปากเล็กน้อยก่อนจะพยักหน้า เท่านั้นแหละเขาก็ฉกจูบที่ปากนุ่มอีกครั้ง แต่คราวนี้รวดเร็ว เร่าร้อน หนักหน่วงจนหายใจแทบจะไม่ทัน เธอก็ตอบรับจูบได้เก่งและเร่าร้อนขึ้น พร้อมกับเสียงหายใจหอบพร่าดังสลับกัน เรียวปากขบเม้มพร้อมกับละเลียดเรียวลิ้นปาดเลียบนเรียวปากหวาน ก่อนจะสอดแหย่เข้าไปในโพรงปาก และตวัดควานหาความหวานจากลิ้นอุ่นที่ตอบไร้เดียงสาดูดดื่ม ขบเม้มกันเป็นบางจังหวะ สติหลุดลอยเหมือนปลดปล่อยไปกับความสุขจูบเร่าร้อนขึ้นเรื่อยๆ และมาพร้อมกับเสียงหายใจหอบกระชั้นหนักหน่วง และจากมือหนาที่ประคองใบหน้าเธอเอาไว้ ขยับเคลื่อนลงมาลู
อ่านเพิ่มเติม

บทที่ 36

“เจอร์... เจอร์... เจอร์รี่ อืม” เธอได้แต่เอ่ยสั้นๆ เพราะยังเคอะเขินอยู่มาก “ที่รัก คุณคงไม่ว่า ถ้าผมจะ... จะเอามือออก แล้ว...” กระซิบบอกทำเอาเธอใจหาย และไม่ทันได้ทัดทานเขาก็ขยับมือออกจากกลีบสาว แล้วก้มลงจูบที่ปากบาง ก่อนจะถอนจูบแล้วเอ่ยอีกครั้ง“แล้วใช้ปากแทน” เขาบอกพลางยิ้มหวาน แต่เธอตาโตด้วยความตกใจระคนตื่นเต้น หัวใจเต้นแรงตุบๆ ขณะที่เขาขยับตัวลงไปเรื่อยๆ กระทั่งใบหน้าอยู่ตรงกลางกายเธอพอดี เขารีบถอดเสื้อตัวเองออกเหลือไว้แต่กางเกง จากนั้นจึงจับขาทั้งสองข้างของเธอเอาไว้ แต่เธอก็รีบหุบเข้า ทว่าทำไม่ได้เพราะติดที่เขาแทรกตัวอยู่ เธอจึงเอามือปิดเล็กน้อยเพราะเขินอาย“เจอร์รี่ ฉัน... ฉันยังไม่... ยังไม่เคย” เธอบอกเสียงอึกอัก เขินอาย หวาดกลัว แต่ก็ต้องการ“หึๆ ผมรู้ที่รัก ผมไม่ทำให้คุณกลัวหรอกนะ แค่คุณทำตามความรู้สึก โอเค๊” เขาพูดเสียงหวานแผ่วเบาและปลอบโยนเธอไม่ให้หวาดหวั่น เธอได้แต่พยักหน้าเล็กน้อย จากนั้นเขาจึงจับมือเธอออก แล้วจับขาทั้งส
อ่านเพิ่มเติม

บทที่ 37

“ไม่ที่รัก ไม่” เขาปฏิเสธเสียงนุ่มก่อนจะตัดสินใจละเลงลิ้นปาดเลียร่องเสียวร้อนแรง พลางดูดดึงเม็ดเสียวหนักๆ สลับกันไปมาอย่างช่ำชอง ทำเอากายสาวสะท้านเสียวซ่านครั้งแล้วครั้งเล่า พร้อมกับบิดเร้าไปมา เนื้อตัวสั่นเทิ้มไปหมด“อ๊ะ! โอ้ว! เจอร์รี่! อื้อ!” เธอครางลั่นห้องอีกครั้ง แต่ก็คงเก็บกดน้ำเสียงและความต้องการเอาไว้ไม่กล้าร้องขอมากไปกว่านี้ทั้งที่ต้องการเหลือเกิน ทำได้แต่เพียงยกสะโพกรับจังหวะอันร้อนแรงจากเขากระทั่งกำลังจะพุ่งทะยานไปสู่จุดหมาย นั่นก็ยิ่งทำให้เขาดูดดื่มกับน้ำฉ่ำหวานแรงขึ้นและเร็วขึ้น กระทั่งร่างบางกระตุกเกร็ง“อ๊ะ! อ๊ะ! อื้อ! ที่รัก โอ้ว” เธอผ่อนเสียงครางพลางกระตุกไปทั้งตัว และหดเกร็งเพื่อปลดปล่อยความสุขให้หลั่งไหลออกมา มือเรียวก็จิกที่นอนนุ่มเอาไว้แน่น และกัดริมฝีปากตัวเองเอาไว้เพื่อผ่อนอารมณ์ แต่ทว่าเขายังคงดูดเลียน้ำหวานอันเสียวซ่านที่ฉ่ำไหลออกมาอย่างหิวกระหาย เธอก็หายใจหอบพร่า เหนื่อยเพียงเพราะถึงจุดสุดยอด “ที่รักได้โปรด ฉัน ฉัน... พอแล้วค่ะ ขึ้นมาหาฉันเถอะ” คราวนี้เธ
อ่านเพิ่มเติม

บทที่ 38

“ไว้ใจผมนะ เดี๋ยวจะไม่เจ็บแล้ว” เขาบอกอีกครั้ง น้ำเสียงอ่อนโยนและอดสงสารเธอไม่ได้ แต่สุดท้ายแล้วก็สู้อารมณ์ปรารถนาไม่ไหว เธอจึงพยักหน้าอีกครั้ง จากนั้นเขาจึงตัดสินใจกดแท่งร้อนผ่านทางสวาทเข้าไปอย่างเชื่องช้า เนื้อกายสาวบีบรัดรึงแน่น และฟิตจนแท่งร้อนไซส์อเมริกันถึงกับอึดอัดและเสียวซ่านเอามากๆ “ซี๊ด! อื้อ! เจ็บค่ะ” เธอซีดปากด้วยความเจ็บพลางขมวดคิ้ว“อีกนิดเดียวนะยอดรัก” เขาปลอบโยนเสียงพร่า ก่อนจะตัดสินใจกดสะโพกแรงๆ เพื่อนำพาแท่งร้อนให้จมหายเข้าไปในทางสวาท ขณะที่เธอถึงกับแอ่นลำตัวเกร็งพร้อมกับหายใจเพื่อให้ผ่อนคลาย และกัดริมฝีปากแน่น “อื้อ! อ๊ะ! เจอร์รี่” เพราะความเจ็บทำให้เธอทนไม่ไหว จนต้องเปล่งเสียงออกมาและกอดเขาไว้แน่น กระทั่งอาวุธร้ายจมดิ่งหายเข้าไปจนมิด เมื่อสุดทางทั้งคู่หยุดเคลื่อนไหวเพื่อจะได้หายใจ“ซี๊ด โอ้ว คนเก่ง คุณเพอร์เฟค อืม” สิ้นคำเขาก็ก้มลงจูบเธอ พร้อมกับเคลื่อนไหวขยับสะโพกแกร่งเข้าออกอย่างเชื่องช้า เพื่อให้ทางที่คับแน่นไหลลื่นขึ้น และจา
อ่านเพิ่มเติม

บทที่ 39

“ยอดรัก อ่า ผมอยากจะ...” เขาเอ่ยปากพลางเลียริมฝีปากตัวเองราวกับหิวกระหาย ก่อนจะยื่นหน้าเข้าไปแนบชิดกับบั้นท้ายงาม  “ผมอยากดูดเลียน้ำหวานของคุณอีกรอบ” สิ้นเสียงพูดเขาก็ใช้นิ้วแหวกกลีบสาวออกจากกัน และเลียลงไปที่ร่องเสียวฉ่ำแฉะอีกครั้ง ปลายลิ้นร้อนสุดช่ำชองปาดเลียขึ้นลงจนเธอเสียวสะท้าน ครางออกมาอย่างสุดจะกลั้น พร้อมกับดุนดันปลายลิ้นตวัดขยี้เม็ดเสียว ก่อนจะสอดแหย่ปลายลิ้นแทรกเข้าไปในรูสวาทแล้วขยับเข้าออกดังแจ๊ะๆ จนเธอได้ยิน แต่ก็อื้ออึงพูดออกมาไม่ได้ มีเพียงเสียงครางดังออกมาครั้งแล้วครั้งเล่า เขาช่างเร่าร้อนและทรมานเธอได้อย่างสุดยอด“จะ จะ เจอร์รี่ อูยยยย อ่า ที่รัก อ่า” เธอครางไม่เป็นศัพท์สลับกับเสียงหายใจหอบกระชั้น สะโพกสวยก็ขยับเคลื่อนไหว พลางแอ่นไปทางด้านหลังเพื่อให้เขาละเลงลิ้นได้อย่างถนัด “หวานมากยอดรัก อ่า ผมจะดูดกินให้หมดเลย” เขาเอ่ยพร่ำพลางโลมเลียร่องเสียวและดูดน้ำหวานที่หลั่งไหลออกมา ทำให้เธอเสียวซ่านจนจะทนไม่ไหวเป็นรอบที่สาม“เจอร์รี่ อืม อ่า
อ่านเพิ่มเติม

บทที่ 40

“คุณมีความสุขไหมที่รัก” เขาถามอีกครั้งเพราะอยากจะให้เธอตอบ เงียบเกินไปเขาใจคอไม่ดี“มีสิคะ” เธอตอบและยิ้มหวาน จากนั้นก็เบือนสายตามองไปทางอื่นเพราะความเขินอาย นึกถึงบทรักเร่าร้อนและเสียงครางของตัวเองแล้วอายเหลือเกิน ไม่รู้เตลิดไปขนาดนั้นได้ยังไง “ผมอยากทำให้คุณมีความสุขทั้งคืน” เขากระซิบข้างหูของเธอ แต่เธอกลับเปลี่ยนท่าเป็นนอนตะแคงหน้าออกไปทางหน้าต่าง เขาจึงต้องซ้อนมาทางด้านหลังเหมือนเดิมและกอดเธอเอาไว้“ผมทำได้ไหม” เขาพยายามจะให้เธอคลั่งตายคาอกเขาให้ได้สินะ“อื้อ! เจอร์รี่ เอ่อ เท่านี้ฉันก็... จะแย่อยู่แล้ว” “แล้ว ดีใช่หรือเปล่าครับ หืม” “ค่ะ” เธอตอบอย่างเอียงอาย“หันมาหาผมหน่อยสิยอดรัก” เขาเรียกเธอเสียงอ่อนเสียงหวานเลยเชียว เธอจึงต้องหันกลับมาในทันที จังหวะเดียวกันเขาก็ใช้มือเชยคางเธอขึ้นแล้วกระซิบชิดเรียวปาก“มันอาจจะเร็วไป
อ่านเพิ่มเติม
ก่อนหน้า
1234567
DMCA.com Protection Status