บททั้งหมดของ สามีปลายแถว: บทที่ 21 - บทที่ 30

เกศรินทร์ค่อยๆ ย่อง และมองก่อนว่าวสินอยู่หรือไม่ เมื่อเห็นว่าทางโล่งไม่มีใครอยู่เธอก็รีบเดินไปที่บ้านของแสงฉายทันที พอเดินมาถึงหน้าบ้าน ก็เห็นในทันทีว่าแสงฉายอยู่กับใครเพราะบ้านเป็นกระจก มีระเบียงยืนออกมาเล็กน้อย ผ้าม่านเปิดโล่งสบาย และเห็นว่ากำลังนั่งทานข้าวกันอยู่อย่างมีความสุขเสียเหลือเกิน “อะแฮ่ม!” เกศรินทร์กระแอม ซึ่งคิดว่าแสงฉายไม่ได้ยินหรอก ทว่าคนที่นั่งหันหน้าออกมาทางหน้าบ้านคือเจรัลด์ “มีคนมาหาคุณแหนะ คนรู้จักหรือเปล่าครับ” เจรัลด์บอก แสงฉายจึงหันไปมอง พอเห็นว่าเป็นน้องต่างแม่ต่างพ่อยืนอยู่ที่บันได เธอก็หันกลับมาทานต่อ“อ้าว ไม่ออกไปทักทายเหรอครับ” เจรัลด์ถามด้วยความสงสัย “เดี๋ยวก็เข้ามาเองนั่นแหละค่ะ คุณทานเถอะ” แสงฉายบอกปัดอย่างไม่แยแส แล้วก็เป็นจริงดังนั้น เพราะเกศรินทร์ยืนรอไม่ไหว จึงเดินขึ้นบ้านมาหา พร้อมกับเปิดประตูเข้ามาโดยไม่ได้เคาะ“พี่แสง” เกศรินทร์เรียกพี่สาวเสียงห้วน พร้อมกับช้อนสายตามองไปที่เบื้องหน้าแต่แล้วก็ต้องตะลึง อ้าปากค้างกับฝรั่งรูปหล่อตาสีฟ้า ผมสีบลอน

“อย่า อูยยยย อืม นายสิน อย่า” เธอเอ่ยคำเดิมพร้อมกับเสียงครางอย่างสุดจะกลั้น ขณะที่เขาบดเบียดปลายนิ้วกับติ่งเสียว และเคล้นคลึงอย่างหนักหน่วงกระทั่งเธอเสียวสะท้านเกินจะเก็บอารมณ์ พร้อมกับน้ำเสียวซึมไหลออกมาทำให้เขารู้ว่าเธอพร้อมมาก“อ่า เสียวมากใช่ไหม” เขาถามด้วยน้ำเสียงที่พอใจเหลือเกิน“ไม่ อย่า อื้อ!” เธอพยายามปฏิเสธร่างกายของตัวเองที่กำลังหลั่งไหลความปรารถนาออกมาให้เขาสัมผัส น้ำหวานเหนียวๆ ซึมเปรอะออกมาจนถึงกลีบสาว ฉ่ำแฉะจนเขาเอามือลูบไล้“อ่า เปียกหมดแล้ว” เขากระซิบบอก ก่อนจะขยับใบหน้าลงซุกไซ้ลงมาที่เนินอกพลางใช้ปากงับ แล้วใช้มืออีกข้างถลกเสื้อเธอขึ้นไปกองไว้บนเนินอก พร้อมกับเสื้อชั้นในเสียเลย เขาทำด้วยความรวดเร็วจนเธอตั้งตัวไม่ทัน จากนั้นเขาก็อ้าปากดูดดึงเม็ดถันและโลมเลียดูดกลืนอย่างหิวกระหาย ขณะที่ร่องเสียวถูกเขาสัมผัส บดบี้ปลายนิ้วกับติ่งเสียวหนักหน่วง ทำให้เธอเสียวซ่านครั้งแล้วครั้งเล่า แต่ต้องกดกลั้นน้ำเสียงเอาไว้“ซี๊ด อ่า อืม นาย นายสิน อย่า อูยยยย” เธอทั้งห้ามทั้งเสียวจนแทบจะทนไม่ไหว ขนบนตัวลุก

“โอ้พี่สิน พี่สิน อ๊ะ เร็วอีก เร็วๆ ฉันเสียว ไม่ไหวแล้ว” เธอบอกคล้ายกับเป็นสัญญาณว่าจะถึงจุดหมาย เขาก็ไม่รีรออ้อยอิ่ง ยิ่งเพิ่มระดับความร้อนแรงและหนักหน่วงขึ้น พร้อมกับเสียงร้องครวญครางสลับกัน “โอ้ว มัน มันมาก อร่อยมาก คุณหนูเกรซ ซี๊ดดดด อ่า” “เร็วอีกพี่สิน เร่งอีก อูยยยย ไม่ไหวแล้วค่ะ” เธอร้องครางอีกครั้งพร้อมกับขยับสะโพกร่อนส่ายรับจังหวะกระแทกกระทั้นร้อนแรง กระทั่งสุดท้ายเธอกำลังจะคว้าจุดหมายเอาไว้“ซี๊ดดดดด อ่า จะแตกแล้ว โอ้ว เสียว อ่า” เขากดเสียงต่ำและครางออกมาและระรัวเร่งสะโพกแกร่งทะยานเข้าออกทางสวาทเร็วๆ กระทั่งเสียวซ่านสุขสม“อ๊ะ! อ๊ะ! พี่ พี่สิน ฉัน ฉัน... อ่า เร่งอีก อูยยยย ใช่ ใช่ค่ะ แบบนี้... อื้อ อื้อ” เธอกรีดร้องครวญคราง พลางแอ่นสะโพกยกรับและกระตุกเกร็งด้วยความเสียวซ่าน ปลดปล่อยน้ำฉ่ำหวานทะลักไหลออกมา ผสมกับลาวาอันร้อนระอุจนเป็นอันเดียวกัน แท่งร้อนดีดดิ้นดุนดันอยู่ภายใน และสัมผัสได้ถึงเม็ดเสียวที่ตอดตุบๆ และตามด้วยเสียงหายใจหอบพร่า เขา

“ไม่น่าเชื่อว่าผู้หญิงตัวคนเดียวจะดูแลกิจการทั้งหมดนี้นะครับ” “ฉันก็มีผู้ช่วยค่ะ ก็เลยดูแลทุกอย่างได้ไง ไม่ได้ดูแลเองทั้งหมด”“หมายถึงวสินเหรอครับ”“ใช่ค่ะ รวมถึงคนอื่นๆ ด้วย แต่ฉันไว้ใจพี่สินที่สุด”“ที่นี่สวยมากเลยนะครับ ท่ามกลางขุนเขาแล้วก็กว้างใหญ่มาก เอ่อ จอดแล้วเดินได้ไหมครับผมอยากชมองุ่นของคุณ” “ได้สิคะ งั้นจอดตรงที่มีคนงานก็แล้วกัน” ว่าแล้วเธอก็ขับรถนำไปยังจุดที่มีคนงานของถากถางหญ้า บางส่วนก็กำลังเก็บเกี่ยวผลผลิต และพอเห็นว่าแสงฉายกำลังมาลูกน้องทั้งหมดก็หันมาทักทายพร้อมกัน“สวัสดีครับนายหญิง” ทุกคนทักทายพร้อมกัน“สวัสดีค่ะ ตามสบายนะคะพอดีแสงพาเพื่อนมาเที่ยวน่ะ” แสงฉายตอบกลับเสียงหวานและยิ้มละมุนละไม “เจอร์รี่คะ มาทางนี้” เธอเรียกเขาพร้อมกับกวักมือเรียก แล้วเดินเข้ามาในร่ององุ่น เขาตื่นตาตื่นใจมาก บรรยากาศน่าอยู่ แต่ขณะที่เขากำลังเดินผ่านคนงาน หูก็ดันได้ยินคนงานนินทาแต่ฟังไม่รู้เรื่อง ทว่าคนที่ชะงักคือแสงฉายแทน

“ตาฝาดหรือเปล่าวะ เจ้านายบอกว่ามัน... มันตายแล้ว” เพื่อนเอ่ยด้วยน้ำเสียงที่เบาเพราะไม่อยากให้ใครได้ยิน แต่ก็ไม่มีใครได้ยินหรอกเพราะนั่งกันอยู่โต๊ะเดียว“แต่เรามาตามหามันไม่ใช่เหรอ ถ้ามันตายก็ต้องพบศพ แต่นี่ศพก็ไม่เจอแสดงว่ายังไม่ตาย แล้วเมื่อกี้กูเห็นมัน รูปร่างสัดส่วน สีผม เหมือนมันเลย” “แล้วมันมากับใคร” “ผู้หญิงคนหนึ่ง ขับรถออกไปเมื่อกี้ กูว่าต้องมีคนช่วยมันเอาไว้ ต้องตามหาให้ได้ว่าใช่ไอ้เจสันจริงหรือเปล่า แล้วจะได้เก็บมันจริงๆ ซะที ไม่อย่างนั้นเจ้านายเราทำงานแบบอยู่ไม่สุขแน่”“เราจะตามหามันได้จากที่ไหน” “รถคันเมื่อกี้ เราไปถามก็ได้นี่ว่ารถใคร ต้องเป็นคนของที่นี่แน่ แล้วถ้าใช่เก็บมันพร้อมกันเลย” เมื่อคุยกันเสร็จ ก็รีบจัดการตามที่คิดกันเอาไว้ทันที ส่วนแสงฉายก็รีบพาเจรัลด์กลับมาที่บ้าน พร้อมกับสังเกตท่าทีของเขาแล้วก็เป็นห่วง กังวลว่าเกิดอะไรขึ้น กระทั่งมาถึงบ้านเขาก็รีบร้อนลงจากรถและเดินเข้าบ้านจนเธอต้องเดินตาม“เดี๋ยวๆ ค่ะ เจอร์รี่ เกิดอะไรขึ้น ท่