All Chapters of น้ำค้างพ่ายร้ายรัก: Chapter 11 - Chapter 20

“ห๊ะ ว่าไงตอบไม่ได้ละซิ...เธอมันก็แค่พี่เลี้ยงชั้นต่ำ มีหน้าที่แค่รับเงินเดือนเป็นเดือนๆ อย่าทำตัวซ่าให้เยอะ เดี๋ยวจะตกงานไม่รู้ตัว!!” พูดจบคุณครูสาวก็สะบัดหน้าทิ้งหนึ่งเด็กหนึ่งผู้ใหญ่เข้าโรงเรียนอย่างสะใจดวงตาคมวาวสองชั้นหลบในของหญิงสาวลุกโชนด้วยความโกรธ เธอมองตามอดีตเพื่อนร่วมคณะไปจนลับตา..ริมฝีปากเล็กเม้มแน่น..มือหนึ่งลูบปลอบเด็กน้อยในอ้อมกอด อาจเพราะความสุขุมใจเย็นของคนเป็นพี่เลี้ยง ร่างเล็กจึงหยุดสะอื้น และหายสั่นเทาศิศิราสูดหายใจเข้าเพื่อควบคุมอารมณ์ตัวเอง ก่อนน้ำเสียงอ่อนโยนจะส่งไปที่เจ้าแก้มยุ้ย“เราไปกินไอศกรีมกันมั้ยคะ เดี๋ยวคุณอาพาไป” กว่าพี่เลี้ยงสาวและเด็กหญิงจะกลับถึงบ้านก็เกือบหกโมงเย็น เสียงเจื้อยแจ้วของเด็กน้อยดังลั่น มือน้อยกุมมือพี่เลี้ยงแน่น แววตาเต็มไปด้วยความสุข ในห้องนั่งเล่นตอนนี้ชายหนุ่มมาดเซอร์ใส่แว่นกำลังนั่งทำงานไม่สนใจใครเจ้าแก้มยุ้ยในชุดนักเรียนอนุบาลทำท่าจุ๊ปาก พร้อมส่งยิ้มตาหยีให้พี่เลี้ยง ขาสั้นๆ ค่อยๆ เดินย่องๆ แล้วโถมตัวออดอ้อนสู่อ้อมอกคนเป็นอาแบบไม่ให้รู้ตัว ได้ผลร่างใหญ่สะดุ้งตกใจ ก่อนจะรีบคว้าตัวหลานน้อยแน่นด้วยกลัวเด็กน้อยจะตกไปซะก่อน“ว่าไง.

ตอนที่ศิศิราล้างหน้าล้างตาออกจากห้องน้ำ..ดวงตาสองชั้นหลบในบวมแดงเล็กน้อย ส่วนอดีตแฟนหนุ่ม ถ้าดูจากรถเขาคงไม่อยู่บ้านแล้ว..วันนี้เขาออกจากบ้านเร็วกว่าปกติ..คงจะอารมณ์เสีย และโกรธเธออยู่เป็นแน่หญิงสาวสูดหายใจเข้าลึกๆ..เธอรู้ว่าตัวเองเป็นคนอดทน ไม่ยอมแพ้..เธอจะผ่านเรื่องนี้ไปได้..เธอมั่นใจ พอจัดการอารมณ์ตัวเองได้ ก็เดินไปหาเจ้านายตัวน้อย ที่ตอนนี้กล่อมตัวเองนอนกลางวันในห้อง kids room เป็นที่เรียบร้อยแล้ว ใบหน้ากลมๆ แก้มยุ้ยๆ น่ารักเป็นหนักหนา บางมุมเด็กหญิงไอรดาก็ช่างเหมือนคนเป็นอาเหลือเกิน'ขอให้โตมาอย่างเจ้าอารมณ์เหมือนคิมเลย สาธุๆ'พี่เลี้ยงสาวเห็นดังนั้นจึงเปลี่ยนไปจัดแจงเตรียมอาหารเย็นให้เจ้านายตัวน้อย และใช้เวลาทำเผื่อคนตัวโตจะเปลี่ยนใจมากินมื้อเย็นที่บ้าน..ถึงแม้จะรู้ว่าเขาไม่อยากอยู่ใกล้เธอก็ตาม พอเห็นสมควรแก่เวลา..ศิศิราจึงไปปลุกเด็กหญิงตัวน้อย..เจ้าแก้มยุ้ยหาวหวอดๆ เด็กน้อยกอดคอพี่เลี้ยงแน่น ก่อนจะเอาหน้ามานัวเนียที่อกอิ่มอย่างเด็กขี้อ้อน"อาศิ หอมจัง""โธ่ เด็กน้อย ตื่นก่อนนะคะคนดี เดี๋ยวคืนนี้นอนไม่หลับนะ"ศิศิราอุ้มเจ้าก้อนน้อย ก่อนจะวางเด็กหญิงลงบนพื้น ร่างอวบอ้วนรีบกระโดดโ

รถตู้ประจำบ้านมาจอดที่ลานจอดรถโรงเรียนในเวลา 7:30 น. แต่หนึ่งเด็กหนึ่งผู้ใหญ่ยังคงไม่ลงจากรถ ลุงป่านคนขับรถได้แต่มองกระจกหลังอย่างแปลกใจพี่เลี้ยงสาวเลือกจะหยิบกระดาษก่อนจะเอาหมอนมาหนุนที่ตักเด็กน้อย ทั้งยังเอาดินสอสีมาให้ระบายสีเล่นซะงั้น เด็กหญิงเองก็แปลกใจ..แต่เมื่อคุณอาศิคนสวย..ยังไม่ให้ลงจากรถ..เด็กน้อยก็เลยไม่ลง..ในรถมีเพียงความเงียบ กับเสียงเพลงโมสาร์ทที่เปิดจากมือถือของหญิงสาว..สงบเงียบ..ราวกับเตรียมพร้อมจะเกิดพายุลูกใหญ่จวบจวนเวลา 8:00 น. คนขับรถจึงตั้งคำถามด้วยความเกรงใจว่า"เอ่อ..คุณศิครับ ไม่ส่งคุณหนูเข้าเรียนก่อนเหรอครับ น่าจะได้เวลาเข้าแถวแล้วนะ""ไม่เป็นไรจ้ะ รอก่อน"เธอตอบด้วยน้ำเสียงสุภาพ ก่อนจะมาชวนเด็กหญิงทำใบงานง่ายๆ ต่อ จนนาฬิกาปลุกในมือถือดังบอกเวลา 9:00 น. พี่เลี้ยงสาวจึงพาเจ้านายตัวน้อยลงจากรถ..ทั้งยังหาหมวกปีกกว้างของเด็กที่นำมาด้วยสวมใส่ให้อย่างใส่ใจ เพราะแดดเริ่มร้อนแล้วส่วนตัวเธอมือหนึ่งจูงมือเด็กน้อย อีกมือถือถุงผ้า ลุงป่านมองตามหนึ่งเด็กหนึ่งผู้ใหญ่ไปจนลับตา..พี่เลี้ยงใหม่บางทีก็ทำตัวพิลึกเมื่อถึงหน้าประตูโรงเรียนชื่อดัง หญิงสาวส่งยิ้มให้คุณลุงรปภ. ก่อน

'ในเมื่อสถาบันครอบครัวทำได้ไม่ดี..อย่างน้อยการหาโรงเรียนให้เด็ก..ก็ควรจะเน้นโรงเรียนที่มีคุณครูใกล้ชิดกับเด็ก..สำหรับน้องเอื้อยการเร่งเรียนมีแต่ทำลายตัวตนของเด็กเอง..ทั้งที่การที่แกขีดเขียนยังไม่คล่อง..ไม่ใช่เรื่องผิดอะไร..แต่เด็กโดนครูที่ขาดจิตวิทยาทำลายลงไปแล้ว''...''ศิแค่อยากให้หลานเติบโตอย่างเชื่อมั่นในตนเอง..เด็กทุกคนมีความเก่งในแบบของตัวเอง..ตอนนี้ศิเองหวังว่า..คุณป้าจะเข้าใจที่ศิสื่อนะคะ'อาจเพราะน้ำเสียงแน่วแน่..ผสมกับความใส่ใจในทุกระเบียบนิ้วของคนตรงหน้า..บวกกับพฤติกรรมเอาแต่ใจเจ้าอารมณ์ ควบคุมตัวเองไม่ได้ของหลานน้อย..ผู้ปกครองชั่วคราวจึงยอมเซ็นใบลาออก..ทั้งบังนัดให้หญิงสาวไปพบผู้อำนวยการโรงเรียนในอีกวันต่อมาในใจก็นึกปวดหัว..ถ้าลูกสาว..บุษยา..รู้ว่าท่านทำเรื่องลาออกให้คนเป็นหลาน..ครอบครัวจะวุ่นวายขนาดไหน แต่ก็อย่างที่ศิศิราพูดไว้ไม่มีผิด..สถาบันครอบครัวเป็นสิ่งที่สำคัญ..ในเมื่อคนเป็นลูกเลือกเส้นทางชีวิตของตัวเองเป็นหลักชัยแรก เรื่องของลูกสาวเป็นเรื่องที่สองของชีวิต..เพราะฉะนั้นโรงเรียนก็ควรให้เด็กหญิงไอรดาเลือกที่ชอบก็แล้วกันหลังจากเด็กหญิงเจ้าของบ้านทำกิจกรรมช่วงเช้า ราว

‘ศิศิรา’ อดีตแฟนเก่าของพี่คิม..ในสมัยเรียนมหาวิทยาลัยทั้งสองเป็นหนึ่งในคู่รักชื่อดัง แน่ละ..ผู้หญิงสวยผู้ชายหล่อ คบหากันเกินสิบปี..ไม่แปลกที่ใครๆ ต่างก็สนใจ..ตอนนั้นมินตราเองมีสถานะเป็นเพียงน้องสาวของเพื่อน..พี่ชายเธอ พี่เมฆเป็นแก๊งเพื่อนสนิทเรียนคณะ และเอกเดียวกันมินตราหลงรักชายหนุ่มตั้งแต่ครั้งแรกที่เห็น ยิ่งนิสัยอ่อนโยนใจดี เข้าใจผู้หญิง..ยิ่งทำให้เธออยากได้ แต่พี่เขาก็เห็นเธอเป็นแค่พี่น้องจนวันหนึ่งที่ยัยผู้หญิงหน้าเงินทิ้งพี่เขาไป..ก็เป็นเธอที่คอยอยู่เคียงข้างพี่เขา..อาจเพราะโชคดีที่อยู่ในสถานะน้องสาวเพื่อน..พี่เขาจึงไม่ได้ขับไล่เธอให้พ้นสายตาเหมือนผู้หญิงคนอื่น แต่กว่าพี่เขาจะยอมเปิดใจคบกับเธอเป็นแฟนก็ไม่ใช่เรื่องง่าย มินตราเองใช้เวลาร่วมสองปีกว่า..กว่าจะจีบพี่เขาติด“น้องมีนคะ อย่าพึ่งโกรธพี่นะ พอดีคุณป้าใช้พี่ให้ขับรถพาหลานมาซื้อของ” คนเป็นแฟนพูดพร้อมกับยกถุงในมือให้ดู“แล้ว..ผู้หญิงข้างหลังพี่ละ”แฟนคนปัจจุบันยังตีหน้าซื่อทำเป็นไม่รู้จัก “อ๋อ เธอชื่อศิศิรา เป็นพี่เลี้ยงน้องเอื้อยนะ” น้ำเสียงราบเรียบเจือประจบ..เพราะตอนที่เขาคบกับอดีตแฟนสาว..มินตราเองก็ยังไม่เคยเจอศิศิราเลยสั