All Chapters of วันที่ฉันตาย แฟนฉันยังไปคั่วกิ๊กอยู่: Chapter 1 - Chapter 10

ฉันออกจากโรงพยาบาลมา ในมือถือผลตรวจร่างกายที่หมอให้มาหมอบอกว่าฉันจะอยู่ได้อีกไม่นานเป็นโรคกรรมพันธุ์ประจำตระกูล ไม่มีทางรักษาให้หายขาดได้ฉันหยิบโทรศัพท์ออกมาดู เผื่อมีใครส่งข้อความมา[พระเอกคนดังและสาวน้อยหน้าใสแอบเดินควงกลางดึก]ฉันเลื่อนดูคอมเม้นต์ต่างๆ ที่อยู่ด้านล่าง แฟนคลับบางส่วนสนับสนุนก็จริง แต่ส่วนใหญ่มักเป็นเสียงแอนตี้มากกว่ารอจนคนขับรถมารับแล้ว ฉันเก็บผลตรวจที่อยู่ในมือ ไว้เคลียร์เรื่องราวทางนี้หมดเมื่อไหร่ ฉันจะไปรักษาตัวที่ต่างประเทศฉันส่งข้อความไปหาจี้ชิงหย่วน ถามว่าเขาอยู่ไหน พอมีเวลากลับบ้านสักหน่อยไหมรออยู่ประมาณครึ่งชั่วโมง ยังไม่มีวี่แววจะตอบกลับฉันโทรศัพท์ไปหาเขาหลายสาย ไม่ผิดจากที่คิด เขาติดสายอื่นอยู่ทั้งสิ้นฉันวางมือถือลง พร้อมนวดขมับเบาๆคนขับรถปลอบใจว่าคุณชายชิงหย่วนอาจจะติดงานอยู่ อีกซักครู่คงจะโทรกลับมาฉันฟังแล้วอดสมเพชไม่ได้[ช่างมีงานยุ่งจริงๆ มากกว่าท่านประธานอย่างฉันซะอีก ตั้งนานก็ไม่ยอมรับโทรศัพท์สักสาย]ฉันบอกคนขับรถว่าทีหลังไม่ต้องเรียกเขาว่าคุณชายชิงหย่วนอีก ให้เรียกจี้ชิงหย่วนแทน จะได้รู้สภาพแท้จริงของตัวเองซะบ้างจนฉันกลับถึง

ตอนนั้นพ่อแม่ฉันทยอยจากไปภายในปีเดียว ฉันรับภาระหนักอึ้งจากพวกท่านมา จู่ๆ วันนั้นรู้สึกเครียดจัด เพื่อนรักเลยชวนไปรีแลกซ์บ้าง เราไปเที่ยวบาร์แห่งหนึ่ง ได้เจอจี้ชิงหย่วนซึ่งถูกผู้จัดการส่วนตัวบังคับให้ดื่มเหล้ากับแขกหน้าตาเขาตอนนั้นน่าสงสารมาก ฉันรู้สึกใจอ่อนเลยพาเขาออกไปแต่ก็ใช่ว่าจะไม่มีเงื่อนไขซะทีเดียว ฉันบอกให้เขามาเป็นแฟนฉันสามปีแรกเริ่มเราต่างทำตามสัญญาเคร่งครัด แต่ยิ่งนานวันก็รู้สึกมีใจให้กัน เขาบอกว่าจะพยายามหาเงินให้มาก แล้วมาแต่งงานกับฉันแต่มาถึงวันนี้ ฉันอดน้ำตาไหลไม่ได้เขากลับไปกองถ่ายอีกครั้ง และคุยเรื่องนี้กับผู้กำกับ ผู้กำกับโทรมาหาฉัน สุดท้ายฉันก็ใจอ่อนยอมตามที่เขาขอจนกว่าซีรี่ย์เรื่องนี้จะปิดกล้อง จี้ชิงหย่วนถึงกลับบ้านมา นั่นก็ผ่านไปห้าเดือนกว่าแล้วเป็นช่วงเวลาที่สุขภาพฉันย่ำแย่เต็มที ฉันส่งต่องานที่ค้างคาให้ผู้บริหารระดับสูงหลายคนในบริษัท และเริ่มรับเด็กใหม่มาฝึกงานในบริษัทมากขึ้นหลังจากปิดกล้อง จี้ชิงหย่วนกลับมาถึงบ้าน เล่าเหตุการณ์ตอนนั้นให้ฉันฟัง พร้อมกับขอโทษฉัน[ขอเวลาอีกหนึ่งปี ผมสัญญา จะเปิดเผยเรื่องของเรา]ฉันส่ายหน้า ปล่อยให้เขาพูดไปมีคนส

เพื่อนถามฉันว่าได้บอกจี้ชิงหย่วนหรือไม่ ฉันบอกว่าเปล่า เพราะไม่อยากให้เขาเป็นห่วง[เธอเป็นถึงขนาดนี้แล้วยังจะห่วงเขาอีก แต่เขาไม่เคยคิดถึงเธอเลย]ฉันขึ้นเครื่องบินไปแล้ว จึงไม่ได้ยินประโยคสุดท้ายของเพื่อนรักฉันได้ไหว้วานเพื่อนอีกเรื่องหนึ่ง ให้เธอเอาสัญญาระหว่างฉันกับจี้ชิงหย่วนไปหาเขาในเมื่อแต่แรกมาไม่ใช่สิ่งที่เรายินยอมพร้อมใจ การจากกันแบบนี้ก็ถือว่าปลดปล่อยทั้งสองฝ่ายเถอะฉันไปต่างประเทศ หาผู้เชี่ยวชาญในการรักษาโรคร้าย แต่น่าเสียใจที่ว่า เขาไม่อาจรักษาโรคของฉันได้เพื่อนรักส่งข่าวมาว่าเธอไม่ได้ช่วยฉันทำงานเรื่องนั้น ให้ฉันกลับมาแล้วไปทำเอง[แต่ฉันคงทำไม่ได้แล้ว]ฉันปลดล็อคชื่อจี้ชิงหย่วนออกจากการบล็อก หวังว่าก่อนตายจะเหลือความทรงจำบางอย่างให้เขาบ้าง ฉันคิดอย่างเห็นแก่ตัวแต่ฉันก็ไม่อาจส่งข้อความถึงเขาได้ช่างเถอะ[ลาก่อน ชาตินี้ไม่ต้องพบกันอีกแล้ว]

จากนั้นเขาไม่ยอมถ่ายหนังต่ออีก รีบกลับมายังบ้านที่เราเคยอยู่ใส่รหัสเหมือนเดิมแต่ปรากฏว่าเปิดประตูไม่ได้ จึงรีบเคาะประตู[พี่อวิ้น เปิดประตูเร็ว ผมรู้ว่าพี่ยังไม่ตาย พวกเขาโกหกผม เปิดประตูเดี๋ยวนี้]ประตูถูกเปิดออก คนที่มาเปิดคือยายแก่คนหนึ่ง[คนที่คุณมาหา เขาย้ายออกนานแล้ว][วันก่อนคุณก็เคยมาหนหนึ่ง แต่ตอนนั้นคุณเมามาก][พ่อหนุ่ม ของที่เสียไปแล้วค่อยมาตามหา มันจะสายเกินไป]ยายแก่ปิดประตูใส่โดยไม่ไว้หน้า เขารู้สึกคล้ายกับอ่อนแรงไปทั้งตัวไม่รู้ว่ากลับถึงบ้านตนเองได้อย่างไรมีคนโทรศัพท์ไปหาเขา ตอนเขาหยิบมือถือขึ้นมาฉันก็เห็น นั่นคือไป๋จื่อ เป็นหล่อนอีกแล้วแต่ครั้งนี้จี้ชิงหย่วยไม่ได้รับสายเหมือนเขาจะนึกอะไรขึ้นมาได้ จึงรีบวิ่งออกไป จนมาถึงบริษัทของฉันเมื่อก่อนเขาเข้าบริษัทบ่อยอยู่แล้ว ยามรักษาความปลอดภัยจึงไม่ได้ขัดขวางเขาวิ่งมาถึงห้องทำงานของประธานบริษัท[เซี่ยอวิ้น ผมรู้ว่าพวกเขาโกหกทั้งนั้น]ประธานคนใหม่ที่กำลังทำงานตกอกตกใจ พร้อมเงยหน้ามองเขาด้วยความสงสัย[ท่านประธานเซี่ยลาออกไปนานแล้ว คุณไม่รู้หรือ?][แล้วเขาอยู่ไหน]ประธานคนใหม่กำลังจะตอบ จู่ๆ ก็มีข่าวเข้ามา

หลังจากถูกช่วยจนฟื้นมา ข้างกายเขาแทบไม่มีคนอื่น ที่มาเยี่ยมก็มีแต่ผู้จัดการส่วนตัวเท่านั้นผู้จัดการอยู่กับเขาหลายวัน เพราะกลัวว่าเขาจะคิดสั้นอีก จึงจ้างแม่บ้านมาคนหนึ่ง เพื่อให้ดูแลเขาโดยเฉพาะจี้ชิงหย่วนมองดูมือถือ เห็นข้อความที่ไป๋จื่อส่งมา จู่ๆ เขาเหมือนได้รับยากระตุ้นเข้า ดึงเข็มออกยืนยันจะออกจากโรงพยาบาลให้ได้[เธอจะทำอะไรอีก พ่อคุณทูนหัว สมัยก่อนฉันไม่น่ารับเธอมาดูแลเลย]จี้ชิงหย่วนออกจากโรงพยาบาลก็ตรงไปบ้านไป๋จื่อทันทีผู้จัดการส่วนตัวได้แต่ติดตามไป เพราะกลัวว่าเขาจะทำเรื่องผิดกฎหมายเข้าไป๋จื่อไม่ได้เจอหน้าจี้ชิงหย่วนนานแล้ว ต้องบอกว่าตั้งแต่คราวก่อนที่เข้าโรงพยาบาล เธอก็ไม่ได้ติดต่อกับเขาอีกเพราะจี้ชิงหย่วนไม่สนใจเธออีกเลยตอนนี้เธอถูกทุกคนแอนตี้ กำลังจะหาลู่ทางใหม่ เพื่อทำให้เธอได้แจ้งเกิดอีกครั้งไม่ต้องสงสัยเลยว่าจี้ชิงหย่วนเหมาะจะเป็นสะพานให้เธอไต่เต้าที่สุดเมื่อเห็นจี้ชิงหย่วนมาเยือน เธอจึงเปลี่ยนชุดที่คิดว่าสวยที่สุดและแต่งหน้าให้ดูงดงามด้วย[ชิงหย่วน คุณยอมมาแล้วหรือ]จี้ชิงหย่วยไม่ได้สนใจเธอ มีเพียงขอโทรศัพท์มือถือของเธอมาดูเขาเปิดดูแชทการพูดคุยระหว่าง