Lahat ng Kabanata ng รักร้อน ออนไลน์: Kabanata 131 - Kabanata 140

ภายในห้องนั่งเล่นบ้านของเคน ทุกคนต่างนั่งประชุมกันด้วยบรรยากาศที่ตึงเครียด เบียร์ เนย เน และแพร ล้อมวงอยู่รอบโต๊ะ โดยที่ตรงกลางมีแฟ้มเอกสาร รูปถ่าย และถุงพลาสติกบรรจุนิ้วมือที่ถูกตัด“นี่คือทั้งหมดที่เราได้มา” เบียร์พูดเสียงนิ่ง พลางวางเอกสารหลักฐานลงบนโต๊ะ แววตาของเขาจริงจัง เขากวาดมองทุกคน ก่อนจะหยิบรูปถ่ายของนุชขึ้นมาเนยขมวดคิ้วมองรูปของเพื่อนที่ถูกทารุณอย่างรุนแรง“พวกมันบ้าชะมัด ฉันไม่เข้าใจ ทำไมต้องทำถึงขนาดนี้ด้วย...”“มันไม่ได้บ้าหรอก มันส่งสัญญาณเตือนอะไรบางอย่าง” เคนที่นั่งอยู่ฝั่งตรงข้ามพูดขึ้น เขาหันไปมองเบียร์“นายได้ข้อมูลอะไรมากกว่านี้มั้ย?”เบียร์พยักหน้าก่อนจะเปิดแล็ปท็อป“ฉันเช็กเส้นทางของเอกสารซองนั้นแล้ว มันถูกส่งมาจากชลบุรี แต่ในระบบไม่มีการลงชื่อผู้ส่งเลย ฉันตามได้แค่ที่อยู่ต้นทางเป็นคลังสินค้าร้างแห่งหนึ่ง”เนเอนตัวพิงโซฟาอย่างเครียด“นั่นหมายความว่า คนที่เราตามหา ยังไม่เผยตัวเต็ม ๆ สินะ พวกมันเจ้าเล่ห์...”“เราต้องไปที่นั่น” เนยพูดอย่างเด็ดขาด ดวงตาแข็งกร้าว“นุชอาจจะอยู่ที่นั่น พวกมันคงไม่ทิ้งร่องรอยไว้ที่เดียวหรอก เราอาจจะเจออะไรมากกว่านี้”แพรที่นั่งข้าง ๆ

เบียร์ขับรถพาเนยมาถึงจุดบริการไปรษณีย์เล็กๆ แห่งหนึ่งในชลบุรี ที่ริวให้ข้อมูลไว้ เนยสังเกตว่าพนักงานไปรษณีย์เป็นผู้หญิงร่างท้วม เธอนั่งอยู่หลังเคาน์เตอร์ ด้วยท่าทีที่ดูสบายๆ เมื่อเบียร์เดินเข้าไป เธอก็เงยหน้าขึ้นมามอง และทันทีที่เห็นหน้าของเบียร์ หญิงสาวก็ออกอาการเขินอายเล็กน้อย“สวัสดีครับ” เบียร์ทักด้วยน้ำเสียงนุ่มนวล พร้อมกับส่งยิ้มมีเสน่ห์ให้พนักงานไปรษณีย์ยิ้มตอบอย่างเขินอาย ใบหน้าเริ่มแดงขึ้นทันทีที่สบตาเบียร์“สวัสดีค่ะ... มีอะไรให้ช่วยคะ?”“คือ... พอดีผมตามหาเพื่อนอยู่น่ะครับ เขาใช้บริการที่นี่ส่งพัสดุมา ผมเลยอยากได้ข้อมูลเพิ่มเติมนิดหน่อย” เบียร์พูดอย่างสุภาพ พร้อมกับยิ้มหวาน จนทำให้พนักงานร่างท้วมยิ่งเขินหนักกว่าเดิม“อ๋อ... ค่ะ เอ่อ...” เธออึกอักเล็กน้อย พร้อมกับลูบผมตัวเองอย่างเก้อเขิน“แต่... มันเป็นข้อมูลส่วนบุคคลน่ะค่ะ”เบียร์หัวเราะเบาๆ ก่อนจะพูดต่อด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน“เพื่อนผมเขาหายตัวไปครับ ผมเป็นห่วงเขามากจริงๆ อยากตามหาเขาให้เจอ”พนักงานไปรษณีย์ร่างท้วมยิ้มอายๆ พลางกัดริมฝีปาก เธอพยักหน้าเบาๆ แล้วพูดออกมาอย่างลังเล“เอ่อ... ฉันขอตัวไปเช็กข้อมูลให้นะคะ รอแป๊บนะคะ”

เช้าวันถัดมา เบียร์ปลุกเนยให้ตื่นขึ้นมาแต่เช้า ทั้งสองคนออกไปทานอาหารเช้าที่ตลาดสดในเมืองชลบุรี บรรยากาศเช้าตรู่ยังคงเงียบสงบ มีแม่ค้าพ่อค้าวางของสดขายกันตามปกติ เนยกับเบียร์ทานอาหารเช้าเบาๆ ก่อนจะเดินเที่ยวเล่นในตลาด สัมผัสบรรยากาศของนักท่องเที่ยวทั่วไป“ไม่เคยคิดว่ามาตลาดสดจะสนุกแบบนี้นะ” เนยพูดยิ้มๆ พลางถือถุงผลไม้เดินเคียงข้างเบียร์“ก็เปลี่ยนบรรยากาศบ้าง เธอจะได้รู้ว่าชีวิตธรรมดาๆ มันมีเสน่ห์แค่ไหน” เบียร์พูดพลางเหลือบตามองเธอด้วยรอยยิ้มหลังจากที่เดินเล่นกันเสร็จ เบียร์ก็พาเนยลัดเลาะออกจากตลาดไปยังบริเวณโอเชียนบลูบังกะโลที่ได้รับข้อมูลมา เขาพยายามใช้เส้นทางที่ไม่เด่นชัดมากนัก เพื่อหลีกเลี่ยงการถูกจับตามองทั้งคู่เริ่มสำรวจพื้นที่บริเวณรอบๆ บังกะโล หูฟังเสียงลมที่พัดผ่านและมองหาสิ่งผิดปกติ เนยคอยสังเกตทุกอย่างรอบตัว ขณะที่เบียร์ตรวจสอบจุดที่คิดว่าอาจเป็นจุดเก็บข้อมูลหรือที่พักของผู้ที่ส่งเอกสารมาให้เธอ แต่จนกระทั่งเดินไปจนทั่วพื้นที่ กลับไม่พบสิ่งผิดปกติใดๆ“เงียบแปลกๆ นะ นายว่ามะ?” เนยกระซิบเบาๆ พลางหันมามองเบียร์ที่ยืนข้างๆเบียร์พยักหน้าเบาๆ สายตาของเขาจับจ้องไปที่มุมหนึ่งของบ

เคนกำลังเตรียมตัวเพื่อเดินทางไปชลบุรี โทรศัพท์ดังขึ้น หน้าจอโชว์ชื่อ ‘สูทดำ’ ทำให้เขาขมวดคิ้ว ก่อนจะกดรับสาย“ว่าไง?” เคนถามเสียงเรียบ ขณะเก็บของที่จำเป็นลงกระเป๋าเป้“ฉันติดต่อเบียร์ไม่ได้” เสียงของมิสเตอร์พีดังมาจากปลายสาย น้ำเสียงฟังดูเครียด“เบียร์กับเนยออกไปสืบคดีนุชกันอยู่ คิดว่าน่าจะไปถึงชลบุรีแล้ว” เคนตอบเรียบๆ แต่สีหน้าเริ่มเปลี่ยนเมื่อได้ยินน้ำเสียงจากปลายสาย“ฟังนะ ฉันกำลังตามล่าแก๊งเรดสเคล แก๊งพวกนี้เป็นพวกที่คุมเรื่องการฟอกเงินและยักยอกทรัพย์สินที่เชื่อมโยงกับเรื่องนี้โดยตรง... และฉันเกรงเบียร์อาจจะไปเจอคนของมันเข้า” มิสเตอร์พีอธิบายต่อ น้ำเสียงเขาเร่งรีบ“แก๊งเรดสเคล?” เคนทวนคำ ใบหน้าของเขาเริ่มเปลี่ยนเล็กน้อย เขารู้ดีถึงชื่อเสียงและความโหดเหี้ยมของแก๊งนี้“พวกนี้มันร้ายกาจมากเหรอ?”“สุดๆ ที่สำคัญในแก๊งนั้นมีคนที่ขึ้นชื่อเรื่องการทรมานคนให้บอกความจริงอยู่ ชื่อว่าดาร์โก้ เฟเร็ตติ คนนี้มันไม่ธรรมดาเลยนะ มันไม่เคยปล่อยเหยื่อให้รอดไปง่ายๆ” มิสเตอร์พีเสริม น้ำเสียงของเขาเต็มไปด้วยความกังวลเคนกำหมัดแน่น“หมายความว่าถ้าเบียร์กับเนยโดนพวกมันจับตัวได้...”“พวกมันจะทรมานพวกเขาเพื

ทางด้านฮิโร่ที่ซุ่มอยู่บนหลังคาของโกดังร้าง มองผ่านกล้องสไนเปอร์ในมือ สายตาของเขากวาดไปทั่วบริเวณ คำนวณจำนวนศัตรูอย่างรวดเร็ว พวกมันอยู่รอบๆ โกดังและอีกจำนวนหนึ่งอยู่ภายใน เขาใช้เวลาประเมินสถานการณ์ทั้งหมด ก่อนจะกดส่งพิกัดไปให้เคนเรียบร้อยแล้ว แต่สายตาของเขาก็ยังคงจับจ้องไปยังสิ่งที่เกิดขึ้นด้านในทันใดนั้นเขาก็เห็นดาร์โก้ลากเนยเข้าไปในห้องอีกฝั่งหนึ่งของโกดัง ภาพที่เห็นทำให้ฮิโร่ขมวดคิ้ว สัญชาตญาณของเขาบอกได้ทันทีว่าสถานการณ์นี้เลวร้ายกว่าเดิม ดาร์โก้ลากเนยเข้าไปใกล้ร่างที่ถูกทรมานจนไม่สามารถบอกได้ว่าเป็นใคร แต่เมื่อเนยเห็นศพของนุช—เพื่อนรักของเธอในสภาพอันโหดร้าย ฮิโร่ที่เฝ้ามองจากระยะไกลก็รู้ทันทีว่า อารมณ์ของเนยกำลังจะระเบิดดวงตาของเนยที่มองร่างไร้ชีวิตของนุชนั้นเต็มไปด้วยความโกรธ ความเจ็บปวด และความสูญเสียที่ยากจะอธิบาย ฮิโร่รู้ว่าเนยกำลังจะฟิวส์ขาด และหากเธอทำตามที่ใจต้องการ พวกที่อยู่ในโกดังนี้ไม่มีใครจะรอดชีวิตไปได้เลย“ยัยหนูกำลังจะฆ่าพวกมันทั้งหมด” ฮิโร่กระซิบเบาๆ ผ่านเครื่องสื่อสารไปยังเคน“นายต้องช่วยเธอ อย่าให้เธอเสียสติเด็ดขาด” เสียงของเคนตอบกลับมาทันที น้ำเสียงเต็มไปด้ว