Home / Romance / Play Me, I’m Yours / Chapter 41 - Chapter 50

All Chapters of Play Me, I’m Yours: Chapter 41 - Chapter 50

287 Chapters

Kabanata 041

Claire POV Habang nakikipag-usap ako sa Mommy at Daddy ni Edward, nararamdaman ko ang init ng kanilang pagtanggap. Ang mga tawanan, ang mga kwento nila, parang walang problema. Ngunit sa kabila ng lahat ng kasiyahan, hindi ko maiwasang mapagawi ang aking mga mata sa bar area. Doon ko nakita si Edward, kasama si Lexie. Parang tinusok ang puso ko nang makita ko silang magkasama, nag-uusap nang seryoso parang walang problema. Naramdaman ko agad ang pagbigat ng aking dibdib, at ang sakit ay mabilis na kumalat sa aking katawan. Hindi ko kayang tingnan silang magkasama. Bakit ko pa sila pinapansin? Bakit ko pa ito pinapapasok sa aking isipan? Ngunit hindi ko kayang alisin ang tingin ko sa kanila. Bigla, napatingin si Edward sa akin. It felt like time stopped. Nanlaki ang mga mata ko, nagulat ako sa mga mata niyang tinutok sa akin, ang mga mata niyang puno ng galit. Parang ako na lang ang nasa paligid, ang matalim na tingin na binalik niya sa akin ay parang isang saksak na dumaan sa pus
last updateLast Updated : 2024-11-08
Read more

Kabanata 042

Nang kami ay nakahiga na, alam kong sinubukan makipag-ayos sa akin ni Claire, nilambing niya ako pero tinanggihan ko siya may kurot sa puso ko ang ngyayari . "Please Claire gusto ko ng magpahinga, pagod ako." sabi ko sa kaniya. Hindi naman siya nagpumilit sa akin. Pagbalik ko sa aking pwesto, tumagilid ako at iniiwasan ang mga mata ni Claire. Wala akong sinabing kahit ano, pero sa loob-loob ko, puno ako ng selos at pagsisisi. Nagpanggap ako na hindi ko ito dinibdib, ngunit sa bawat segundo, naramdaman ko ang sakit sa puso ko. Pinilit kong kalmahin ang sarili ko, pero ang mga sinabi ni Lexie ay naglalaro sa aking isip. Nang mag dikit ang katawan naming magkatalikuran sa kama, ay naramdaman kong tumagilid siya, ngunit hindi ako tumingin sa kanya. Nagtimpi ako, pigil na pigil ako sa pagnanasang maangkin si Claire. Gusto kong magtanong kung bakit kami nagkaganito, gusto kong magsalita. Hindi ko kayang magsalita, pero sa bawat galaw niya, ramdam ko ang sakit. Nagdaan ang mga araw
last updateLast Updated : 2024-11-09
Read more

Kabanata 043

Hindi ko matanggap na ang taong dati ay palaging nandiyan, ang kausap ko sa bawat sandali, pero ngayon naging ganito. Parang ang init ng lahat ng nagdaang buwan ay nawala, at sa bawat silip ko sa kanya, ang malamig na hangin na nararamdaman ko ay mas tumitindi. Hindi na din kami nagsasabay ng pagpasok sa opisina. Isang araw pagpasok ko ng opisina, agad kong naramdaman ang malamig na aura na bumabalot sa paligid ko. Dumaan siya sa harap ng desk ko, tumingin siya sa akin sandali, pero ang mga mata niya ay walang emosyon. Wala na ang dati niyang init at kagalakan na palaging nakatanim sa kanyang mga mata kapag kami’y nag-uusap. Kaya naman naglakas loob na akong kumatok sa kaniyang opisina. “Edward,” tawag ko, parang sinusubukang magsimula ng isang normal na araw. “Gusto ko sanang makausap ka kung hindi ka busy?" nag-aalinlangan kong tanong Tinutok ko ang mga mata ko sa kanya, ngunit walang pagbabago sa ekspresyon niya. Nagpatuloy siya sa ginagawa, tila hindi ako narinig. Ang sakit
last updateLast Updated : 2024-11-09
Read more

Kabanata 044

“Janice,” sabi ko habang nagsisipag-inom kami, “iniisip ko na baka kasi dahil sa pagbabalik ni Lexie, kaya siya nanlamig. Baka kasi siya pa rin ang iniisip niya. I mean what if mahal niya pa rin talaga si Lexie?” Nakatingin ako sa baso ko, ngunit ang mga salitang iyon ay nagpainit sa loob ko. Hindi ko kayang tanggapin ang posibilidad na baka ang pagkawala ni Lexie sa buhay ni Edward ang dahilan kung bakit lang ako pumasok sa eksena. Baka naging panakip butas lang ako dahil wala pa siya. Si Janice ay nagpatuloy sa pag-inom at hindi makasagot sa tanong ko, ngunit si Tristan ay napansin agad ang lungkot sa aking mga mata. “Claire, kung gusto mong magtanong, magtanong ka. Kung gusto mong malaman, sabihin mo na lang. Wala kang dapat ikatakot. huwag kang magpanggap na okay ka lang kahit na hindi naman pala talaga.” Habang nagsasalita si Tristan, para bang naaalis ang mga piraso ng mga tanong sa aking ulo. Pero kahit anong gawin ko, hindi ko kayang malaman kung bakit ako ganito. Na para
last updateLast Updated : 2024-11-09
Read more

kabanata 045

CLAIRE SANCHEZ POV "I don't Claire kung manlalaki ka ng manlalaki hindi kita pakikielaman, pero magkaruon ka ng delikadesa. Hinatyin mong matapos ang kontrata natin, at kung hindi mo na ako asawa sa papel gawin mo ang gusto mong gawin. Nakakadiri ka!" sigaw niya sa akin ng sundan niya ako sa kusina. Tinignan ko siya ng matalim. Tipong tatagos sa kaniyang pagkatao "Isa lang masasabi ko sayo Edward! Wala kang karapatang pagsalitaan ako ng ganyan. Hindi mo ako kilala at hindi mo alam ang mga pinagsasasabi mo" nangingig kong sagot sa kaniya. Tumawa siya sa akin " hindi ko alam?! kating kati ka?, ano kinamot ka ba ng lalaking kasama mo?!" "Fvck You!" galit kong sigaw sa kaniya. "ito lang sasabihin ko sayo Claire. May ilang buwan pa ang kontrata bago ka makawala sa akin. Pag-ma-may-ari pa rin kita!" hiyaw niya sa akin. Sabay talikod. Napayuko na lang ako ng iwan ako ni Edward sa kusina. Papaiyak na ako ng magulat ako. Mabilis na naglakad pasulong sa akin si Edward. Seryoso ang mga
last updateLast Updated : 2024-11-09
Read more

Kabanata 046

Bahagya niyang kinapitan ang aking balikat at mariin na ipinasok ang kaniyang pagkalalake. Nararamdaman ko ang pagsagad na kaniyang ginagawa na umaabot sa aking puson. Para naman akong mababaliw ng halikan niya ang aking batok kasabay ng ginagawa niyang pagbayo sa aking likuran. “Ahh Edward, sige pa harder , aah.... Ahhh...... ahhh..... oh God harder” malandi kong hinawi ang aking buhok papunta sa kaliwang bahagi ng aking balikat hudyat iyon para ituloy ni Edward ang pagsipsip na kaniyang ginagawa sa aking batok.“Oh sh*t “ para namang biglang nghina ang aking mga kalamnan sa hita ng tila may sumabog na katas mula sa aking pagkababae. Muli na namang naglakbay ang kaniyang mga kamay sa aking sus* at nahiga sandali. Mabagal ang bawat pag ulos ng kaniyang sandata mula sa aking likudan habang kami ay nakahiga. Maya-maya ay pumapatong siya sa aking ibabaw. Kinagat kagat niya ang aking ut*ng. Naramdaman ko na lang ang kaniyang mainit na daliri na muli na namang naglaro sa pagitan ng aking
last updateLast Updated : 2024-11-09
Read more

Kabanata 047

Malalakas na ungol at tunog ng paghahampasan ng aming pawisang katawan ang maririnig sa buong kwarto. Tumagal iyon ng ilang minuto, pinaghiwalay niya ang pagkakadikit ng aking mga hita saka niya pinagpatuloy ang kaniyang pagbayo. Nilapit niya ng kaniyang mukha sa aking mukha. Pumapatak ang kaniyang pawis sa aking katawan."AHHH LALABASAN NA AKO, AYAN NA UGHHHH" malakas na sigaw niya saka ako napahiga siya sa aking dibdib . Kasabay ng pagtalsik ng kaniyang likido sa aking puson ang paglabas ng aking katas.Naramdaman ko din ang paglabas ng aking likido sa pagtalsik ng mainit na katas ng aking asawa. Mabilis siyang tumayo sa higaan matapos ang aming pagtatalik. Napatingin ako sa kaniya. Napaka komplikado talaga ng buhay naming dalawa. "Pwede bang dito na lang muna ako matulog?" Sabi ko sa kaniya habang naglalakad siya papasok sa banyoNakatalikod lang siya sa akin at walang tingin tingin na sumagot "hindi pwede, bumalik ka na sa kwarto mo Claire , maliligo lang ako at sana sa pagbalik
last updateLast Updated : 2024-11-09
Read more

Kabanata 048

CLAIRE SANCHEZ POV Dalawang buwan ang lumipas mula nang maghiwalay kami ni Edward, pero ramdam ko pa rin ang sakit na iniwan niya. Kahit anong pilit kong magpatuloy, hindi ko maiwasang isipin kung paano kami humantong sa ganitong sitwasyon. Araw-araw, pilit kong iniinda ang kawalan niya, pero alam kong mas tama na ito. Nakakapagod na ang paulit-ulit na pagdududa at kawalan ng tiwala sa isa’t isa. Isang araw, nagulat na lang ako nang bumukas ang pinto ng opisina ni Edward makalipas ang mahabang panahon, finally kinausap na din niya ako. Nang tignan ko ang kaniyang kamay ay kakaiba ang naramdaman ko sa nakita ko.Nakatayo siya roon, may dala-dalang papel sa kamay at may seryosong ekspresyon sa kanyang mukha. Agad na kumabog ang dibdib ko, at pilit kong pinigilan ang damdamin na nagbabadyang bumalik. "Claire please come!" seryoso niyang sabi sa akin. Lalo akong kinabahan sa kaniyang inasta. “Claire,” mahina ngunit matatag ang kanyang tinig. Nilapag niya ang papel
last updateLast Updated : 2024-11-10
Read more

Kabanata 049

Ilang linggo ang lumipas, at bumalik ako sa mga nakasanayan ko trabaho, kaibigan, at mga hobby na dati ay nagpapaligaya sa akin. Ngunit kahit anong gawin ko, nananatiling naroroon ang bakas ng alaala ni Edward.  Para siyang anino na palaging nakasunod, isang pangungulila na hindi ko basta-basta mabura. "girl game ka ba?" pag aaya ni Tristan. "ofcourse single ladies night out" masaya kong sabi kay Tristan habang masaya ko siyang kinakausap sa telepono.  Pagtapos ng uwian ay mabilis akong nag-ayos ng aking mga gamit ng biglang mag ring ang telepono. Tumatawag si Edward mula sa opisina niya.  "Claire i need you to finish the reports for the proposal for Mr. Alcantara" istrikto nitong sabi Humugot muna ako ng malalim na buntong hininga.  "sorry Sir but its time to go home now. I will continue it tommorrow morning. Before 10am i will finish it. Thank You" casual kong sagot sa kaniya. Hindi na ako nag o-overtime sa trabaho dahi
last updateLast Updated : 2024-11-10
Read more

Kabanata 050

Pagadating namin sa loob ng bahay ay parang bumalik sakin ang lahat ng ala-ala. "Claire gusto mo ng maiinom." sabi niya sa akin habang nasa kusina kami. Matagal na din ang huling araw na nakatungtong ako dito. Wala pa ring nagbago. Parehas pa rin ang naging ayos ng bahay kagaya ng ayos na ginawa ko. "hindi din ako magtatagal Edward. May kailangan pa akong ayusin " sabi ko sa kaniya. "okay lang. Pagbigyan mo na ako kung ito man ang huling pagkakataon, sana kahit papano maging masaya tayo" sabi niya sa akin . Ngumiti ako sa kaniya. "okay sige. Yung dati na lang" sagot ko sa kaniya. Tinimplahan niya ako ng paborito kong inumin. "alam mo bang sa loob ng anim na buwan ngayon na lang ulit ako nakatawa ng ganito. Makalipas ang halos anim na buwan ngayon na lang ulit ako nakatawa ng ganito. " sagot ko sa kaniiya. Nagkatitigan kami ni Edward . Sa gabing iyon, ang hangin ay malamig, ngunit, hindi na namin napigilan ang pag iinit na aming nararamdaman. Maliwanag ang buwan sa labas, at
last updateLast Updated : 2024-11-10
Read more
PREV
1
...
34567
...
29
Scan code to read on App
DMCA.com Protection Status