Library
Maghanap
Home / Romance / Play Me, I’m Yours / Kabanata 041

Share

Kabanata 041

Author: Roxxy Nakpil
last update Huling Na-update: 2024-11-08 23:18:57
Claire POV

Habang nakikipag-usap ako sa Mommy at Daddy ni Edward, nararamdaman ko ang init ng kanilang pagtanggap. Ang mga tawanan, ang mga kwento nila, parang walang problema. Ngunit sa kabila ng lahat ng kasiyahan, hindi ko maiwasang mapagawi ang aking mga mata sa bar area. Doon ko nakita si Edward, kasama si Lexie.

Parang tinusok ang puso ko nang makita ko silang magkasama, nag-uusap nang seryoso parang walang problema. Naramdaman ko agad ang pagbigat ng aking dibdib, at ang sakit ay mabilis na kumalat sa aking katawan. Hindi ko kayang tingnan silang magkasama. Bakit ko pa sila pinapansin? Bakit ko pa ito pinapapasok sa aking isipan?

Ngunit hindi ko kayang alisin ang tingin ko sa kanila. Bigla, napatingin si Edward sa akin. It felt like time stopped. Nanlaki ang mga mata ko, nagulat ako sa mga mata niyang tinutok sa akin, ang mga mata niyang puno ng galit. Parang ako na lang ang nasa paligid, ang matalim na tingin na binalik niya sa akin ay parang isang saksak na dumaan sa pus
Locked Chapter
Patuloy ang Pagbabasa sa GoodNovel
I-scan ang code upang i-download ang App
Mga Comments (1)
goodnovel comment avatar
Rebecca Ramos - Mendoza
nku,mga panira ng moment
Tignan lahat ng Komento
Nakaraang Kabanata Susunod na kabanata

Kaugnay na kabanata

  • Play Me, I’m Yours   Kabanata 042

    Nang kami ay nakahiga na, alam kong sinubukan makipag-ayos sa akin ni Claire, nilambing niya ako pero tinanggihan ko siya may kurot sa puso ko ang ngyayari . "Please Claire gusto ko ng magpahinga, pagod ako." sabi ko sa kaniya. Hindi naman siya nagpumilit sa akin. Pagbalik ko sa aking pwesto, tumagilid ako at iniiwasan ang mga mata ni Claire. Wala akong sinabing kahit ano, pero sa loob-loob ko, puno ako ng selos at pagsisisi. Nagpanggap ako na hindi ko ito dinibdib, ngunit sa bawat segundo, naramdaman ko ang sakit sa puso ko. Pinilit kong kalmahin ang sarili ko, pero ang mga sinabi ni Lexie ay naglalaro sa aking isip. Nang mag dikit ang katawan naming magkatalikuran sa kama, ay naramdaman kong tumagilid siya, ngunit hindi ako tumingin sa kanya. Nagtimpi ako, pigil na pigil ako sa pagnanasang maangkin si Claire. Gusto kong magtanong kung bakit kami nagkaganito, gusto kong magsalita. Hindi ko kayang magsalita, pero sa bawat galaw niya, ramdam ko ang sakit. Nagdaan ang mga araw

    Huling Na-update : 2024-11-09

  • Play Me, I’m Yours   Kabanata 043

    Hindi ko matanggap na ang taong dati ay palaging nandiyan, ang kausap ko sa bawat sandali, pero ngayon naging ganito. Parang ang init ng lahat ng nagdaang buwan ay nawala, at sa bawat silip ko sa kanya, ang malamig na hangin na nararamdaman ko ay mas tumitindi. Hindi na din kami nagsasabay ng pagpasok sa opisina. Isang araw pagpasok ko ng opisina, agad kong naramdaman ang malamig na aura na bumabalot sa paligid ko. Dumaan siya sa harap ng desk ko, tumingin siya sa akin sandali, pero ang mga mata niya ay walang emosyon. Wala na ang dati niyang init at kagalakan na palaging nakatanim sa kanyang mga mata kapag kami’y nag-uusap. Kaya naman naglakas loob na akong kumatok sa kaniyang opisina. “Edward,” tawag ko, parang sinusubukang magsimula ng isang normal na araw. “Gusto ko sanang makausap ka kung hindi ka busy?" nag-aalinlangan kong tanong Tinutok ko ang mga mata ko sa kanya, ngunit walang pagbabago sa ekspresyon niya. Nagpatuloy siya sa ginagawa, tila hindi ako narinig. Ang sakit

    Huling Na-update : 2024-11-09

  • Play Me, I’m Yours   Kabanata 044

    “Janice,” sabi ko habang nagsisipag-inom kami, “iniisip ko na baka kasi dahil sa pagbabalik ni Lexie, kaya siya nanlamig. Baka kasi siya pa rin ang iniisip niya. I mean what if mahal niya pa rin talaga si Lexie?” Nakatingin ako sa baso ko, ngunit ang mga salitang iyon ay nagpainit sa loob ko. Hindi ko kayang tanggapin ang posibilidad na baka ang pagkawala ni Lexie sa buhay ni Edward ang dahilan kung bakit lang ako pumasok sa eksena. Baka naging panakip butas lang ako dahil wala pa siya. Si Janice ay nagpatuloy sa pag-inom at hindi makasagot sa tanong ko, ngunit si Tristan ay napansin agad ang lungkot sa aking mga mata. “Claire, kung gusto mong magtanong, magtanong ka. Kung gusto mong malaman, sabihin mo na lang. Wala kang dapat ikatakot. huwag kang magpanggap na okay ka lang kahit na hindi naman pala talaga.” Habang nagsasalita si Tristan, para bang naaalis ang mga piraso ng mga tanong sa aking ulo. Pero kahit anong gawin ko, hindi ko kayang malaman kung bakit ako ganito. Na para

    Huling Na-update : 2024-11-09

  • Play Me, I’m Yours   kabanata 045

    CLAIRE SANCHEZ POV "I don't Claire kung manlalaki ka ng manlalaki hindi kita pakikielaman, pero magkaruon ka ng delikadesa. Hinatyin mong matapos ang kontrata natin, at kung hindi mo na ako asawa sa papel gawin mo ang gusto mong gawin. Nakakadiri ka!" sigaw niya sa akin ng sundan niya ako sa kusina. Tinignan ko siya ng matalim. Tipong tatagos sa kaniyang pagkatao "Isa lang masasabi ko sayo Edward! Wala kang karapatang pagsalitaan ako ng ganyan. Hindi mo ako kilala at hindi mo alam ang mga pinagsasasabi mo" nangingig kong sagot sa kaniya. Tumawa siya sa akin " hindi ko alam?! kating kati ka?, ano kinamot ka ba ng lalaking kasama mo?!" "Fvck You!" galit kong sigaw sa kaniya. "ito lang sasabihin ko sayo Claire. May ilang buwan pa ang kontrata bago ka makawala sa akin. Pag-ma-may-ari pa rin kita!" hiyaw niya sa akin. Sabay talikod. Napayuko na lang ako ng iwan ako ni Edward sa kusina. Papaiyak na ako ng magulat ako. Mabilis na naglakad pasulong sa akin si Edward. Seryoso ang mga

    Huling Na-update : 2024-11-09

  • Play Me, I’m Yours   Kabanata 046

    Bahagya niyang kinapitan ang aking balikat at mariin na ipinasok ang kaniyang pagkalalake. Nararamdaman ko ang pagsagad na kaniyang ginagawa na umaabot sa aking puson. Para naman akong mababaliw ng halikan niya ang aking batok kasabay ng ginagawa niyang pagbayo sa aking likuran. “Ahh Edward, sige pa harder , aah.... Ahhh...... ahhh..... oh God harder” malandi kong hinawi ang aking buhok papunta sa kaliwang bahagi ng aking balikat hudyat iyon para ituloy ni Edward ang pagsipsip na kaniyang ginagawa sa aking batok.“Oh sh*t “ para namang biglang nghina ang aking mga kalamnan sa hita ng tila may sumabog na katas mula sa aking pagkababae. Muli na namang naglakbay ang kaniyang mga kamay sa aking sus* at nahiga sandali. Mabagal ang bawat pag ulos ng kaniyang sandata mula sa aking likudan habang kami ay nakahiga. Maya-maya ay pumapatong siya sa aking ibabaw. Kinagat kagat niya ang aking ut*ng. Naramdaman ko na lang ang kaniyang mainit na daliri na muli na namang naglaro sa pagitan ng aking

    Huling Na-update : 2024-11-09

  • Play Me, I’m Yours   Kabanata 047

    Malalakas na ungol at tunog ng paghahampasan ng aming pawisang katawan ang maririnig sa buong kwarto. Tumagal iyon ng ilang minuto, pinaghiwalay niya ang pagkakadikit ng aking mga hita saka niya pinagpatuloy ang kaniyang pagbayo. Nilapit niya ng kaniyang mukha sa aking mukha. Pumapatak ang kaniyang pawis sa aking katawan."AHHH LALABASAN NA AKO, AYAN NA UGHHHH" malakas na sigaw niya saka ako napahiga siya sa aking dibdib . Kasabay ng pagtalsik ng kaniyang likido sa aking puson ang paglabas ng aking katas.Naramdaman ko din ang paglabas ng aking likido sa pagtalsik ng mainit na katas ng aking asawa. Mabilis siyang tumayo sa higaan matapos ang aming pagtatalik. Napatingin ako sa kaniya. Napaka komplikado talaga ng buhay naming dalawa. "Pwede bang dito na lang muna ako matulog?" Sabi ko sa kaniya habang naglalakad siya papasok sa banyoNakatalikod lang siya sa akin at walang tingin tingin na sumagot "hindi pwede, bumalik ka na sa kwarto mo Claire , maliligo lang ako at sana sa pagbalik

    Huling Na-update : 2024-11-09

  • Play Me, I’m Yours   Kabanata 048

    CLAIRE SANCHEZ POV Dalawang buwan ang lumipas mula nang maghiwalay kami ni Edward, pero ramdam ko pa rin ang sakit na iniwan niya. Kahit anong pilit kong magpatuloy, hindi ko maiwasang isipin kung paano kami humantong sa ganitong sitwasyon. Araw-araw, pilit kong iniinda ang kawalan niya, pero alam kong mas tama na ito. Nakakapagod na ang paulit-ulit na pagdududa at kawalan ng tiwala sa isa’t isa. Isang araw, nagulat na lang ako nang bumukas ang pinto ng opisina ni Edward makalipas ang mahabang panahon, finally kinausap na din niya ako. Nang tignan ko ang kaniyang kamay ay kakaiba ang naramdaman ko sa nakita ko.Nakatayo siya roon, may dala-dalang papel sa kamay at may seryosong ekspresyon sa kanyang mukha. Agad na kumabog ang dibdib ko, at pilit kong pinigilan ang damdamin na nagbabadyang bumalik. "Claire please come!" seryoso niyang sabi sa akin. Lalo akong kinabahan sa kaniyang inasta. “Claire,” mahina ngunit matatag ang kanyang tinig. Nilapag niya ang papel

    Huling Na-update : 2024-11-10

  • Play Me, I’m Yours   Kabanata 049

    Ilang linggo ang lumipas, at bumalik ako sa mga nakasanayan ko trabaho, kaibigan, at mga hobby na dati ay nagpapaligaya sa akin. Ngunit kahit anong gawin ko, nananatiling naroroon ang bakas ng alaala ni Edward. Para siyang anino na palaging nakasunod, isang pangungulila na hindi ko basta-basta mabura. "girl game ka ba?" pag aaya ni Tristan. "ofcourse single ladies night out" masaya kong sabi kay Tristan habang masaya ko siyang kinakausap sa telepono. Pagtapos ng uwian ay mabilis akong nag-ayos ng aking mga gamit ng biglang mag ring ang telepono. Tumatawag si Edward mula sa opisina niya. "Claire i need you to finish the reports for the proposal for Mr. Alcantara" istrikto nitong sabi Humugot muna ako ng malalim na buntong hininga. "sorry Sir but its time to go home now. I will continue it tommorrow morning. Before 10am i will finish it. Thank You" casual kong sagot sa kaniya. Hindi na ako nag o-overtime sa trabaho dahi

    Huling Na-update : 2024-11-10

Pinakabagong kabanata

  • Play Me, I’m Yours   Kabanata 204

    Habang abala kami sa ngiti at pag-uusap, biglang nag-ring ang cellphone ko. Napaangat ako at agad itong kinuha mula sa gilid ng kama. Naka-display ang pangalan ng ospital, at biglang bumigat ang pakiramdam ko. Natigilan ako, at napansin ni Drake ang pagbabago sa ekspresyon ko.“Maya, sagutin mo,” mahina niyang sabi, mahigpit na hawak ang kamay ko bilang suporta.Dahan-dahan kong sinagot ang tawag. “Hello?”Isang malamig at pormal na boses ang sumagot mula sa kabilang linya. “Hello, si Ms. Maya po ba ito? Ako po si Dr. Mendez mula sa ospital kung saan naka-confine ang Mama niyo.”Ramdam ko ang bigat ng kaba sa dibdib ko. “Opo, ako nga po,” sagot ko, pilit na pinipigilan ang panginginig ng boses ko. “Bakit po kayo tumawag?”Narinig ko ang mahinang paghinga ng doktor, at bawat segundo ng katahimikan ay parang bumibigat sa akin. “Ms. Maya,” mahinahon ngunit seryoso niyang sabi, “I’m sorry to inform you, pero ang Mama niyo po is pronounce dead. Nagkaroon ng komplikasyon ang sitwasyon niya

  • Play Me, I’m Yours   Kabanata 203

    DRAKE POVSa totoo lang kanina habang nananahimik ako sa harapan niya ang daming naglaro sa isip ko. Hindi ako makapaniwala sa lahat ng sinabi ni Maya. Parang isang bahagi ng mundo ko ang biglang bumaligtad nang marinig ko ang mga lihim na itinago niya sa loob ng mga panahong magkasama kami. Ang daming bagay na hindi ko kailanman inakala na magiging bahagi ng buhay ko, mga bagay na tila mahirap paniwalaan, pero sa kabila ng lahat, hindi ko magawang talikuran siya.Nakatayo kami sa loob ng maliit niyang apartment, tahimik na nagpapakiramdaman. Nakayuko siya, halatang hindi makatingin sa akin nang diretso. Para bang naghihintay siya na husgahan ko siya, na talikuran ko siya tulad ng ginawa ng iba sa kanya noon. Pero iba ako. Alam kong iba ako.“Maya…” tinawag ko siya, at dahan-dahan siyang napatingin sa akin. Nakita ko ang kaba sa mga mata niya, pero kasabay niyon ay ang pag-asa na baka, sa pagkakataong ito, hindi siya tuluyang nag-iisa."Drake... wala akong ideya kung paano kita pasasa

  • Play Me, I’m Yours   Kabanata 202

    MAYA POVMasaya ako sa proposal ni Drake. Ang saya na makita siyang nakaluhod, hawak ang isang singsing na tila simbolo ng panibagong simula. Pero kahit anong pilit kong ngumiti, napansin niya agad ang lungkot sa mga mata ko."Maya," tanong niya, puno ng pag-aalala, "handa akong makinig sa gusto mong sabihin?"Hindi ko alam kung paano sisimulan. Pero alam kong hindi na maaaring manatili sa akin ang bigat ng nakaraan. Kailangang malaman niya ang totoo.Tahimik lang akong nakaupo sa harap ni Drake. Ang bawat pintig ng puso ko'y parang martilyong humahampas sa dibdib ko. Alam kong wala nang atrasan ito. Kailangan kong sabihin ang totoo, kahit pa nangangamba ako kung matatanggap niya ako pagkatapos ng lahat.Huminga ako nang malalim, pilit pinapakalma ang sarili bago ko simulang ibuhos ang lahat."Drake... ayokong naka oo nga ako sayo pero may lihim naman na hindi ko pa nasasabi sayo" mahina kong bungad, iniwasan ko ang tingin niya. "Tungkol ito sa nakaraan ko... at kay Erwin."Napatingin

  • Play Me, I’m Yours   Kabanata 201

    DRAKE SOBEL POV Matapos ang isang matamis na sandaling pinagsaluhan namin ni Maya, malumanay kong inalis ang kaniyang ulo sa pagkakahiga nito sa aking bisig. Tumayo ako at naglakad sa direksyon kung saan ko nilagay ang mga damit kong pinaghubadan. “Saan ka pupunta?” Nagtatakang tanong sakin ni Maya. Tumingin ako at ngumiti lamang sa kaniya. Mula sa gilid ng kama kung saan nakaupo at nakasandal si Maya habang tabing tabing ng comforter ang hubad niyang katawan. Lumuhod ako sa harapan niya, ang mga mata ko ay nakatuon lamang sa kanya. Hawak ko ang kamay niya habang mabagal kong binibigkas ang mga salitang matagal ko nang iniisip. “Maya,” malumanay kong sabi habang pinipisil ang kamay niya, tinititigan ang mga mata niyang malalim at nagtataglay ng kaligayahan na tila abot-langit. “Please… be my wife. Pero hindi lang basta asawa. Gusto ko, sa bawat aspeto ng buhay natin, sa bawat galaw, sa bawat segundo maging akin ka. Gusto kong gawin ng totoo ang kasal natin , Maya. Gusto kong

  • Play Me, I’m Yours   Kabanata 200

    Habang bumibigat ang aming mga hininga, ang malamig na hangin sa labas ay hindi kayang patamlayin ang init na bumabalot sa loob ng aming silid. Nilingkis ko ang aking mga braso sa leeg ni Drake, at kami’y dahan-dahang bumagsak sa kama, hinahayaang ang sandali ang magdikta ng aming mga kilos. Hindi nagtagal ay hinubad niya ang mga saplot sa kaniyang katawan. Nagulat ako ng makita ko ang kaniyang talong. Napaka-haba at ang taba nito. Malambing niya akong hiniga sa aking kama.Tumitig siya sa aking mga mata, tila humihingi ng permiso sa kaniyang gagawin, tinanguhan ko naman siya bilang pagpayag . Mariin niyang sinipsip ang aking sus* . Tila sanggol niyang pinagpalitan ang pagkain sa aking mabibilog na sus*. Sa una ay banayad hanggang sa nagiging mapusok ang bawat paglamas niya sa mga ito."owh Drake…” napasabunot ako sa kaniyang ulo habang patuloy ito sa pagro-romansa sa akin. Itinaas niya ang isa kong paa dahilan para bumulaga sa kaniya ang aking tahong na mamasa masa. Naramadaman k

  • Play Me, I’m Yours   Kabanata 199

    MAYA POVHabang nakaupo kami ni Drake sa sofa, lumapit siya sa akin. Nagtagpo ang aming mga mata, at tila isang hindi maipaliwanag na koneksyon ang bumalot sa amin. Walang salitang kailangang bitawan; sa aming mga tingin pa lang, parang alam na namin ang nais naming mangyari.Dahan-dahan, unti-unting naglalapit ang aming mga mukha. Ramdam ko ang init na bumabalot sa aming dalawa, isang kakaibang sensasyon na hindi na namin kayang pigilan. Sa sandaling iyon, nawala ang lahat ng kaba at alinlangan, at ang natira na lamang ay ang tindi ng damdaming nag-uugnay sa amin.Nakatitig si Drake sa akin, puno ng sinseridad ang kanyang mga mata. “I love you, Maya. Lahat ng ipinapakita ko sa’yo, lahat ng sinasabi ko, totoo. Wala kang kailangang ipagduda o ikatakot.”Ang mga salitang iyon ay tila bumura ng lahat ng natitira kong pag-aalinlangan. Tumugon ako, ang boses ko’y puno ng damdamin. “I love you too, Drake. Hindi ko na kailangang hanapin ang dahilan, dahil mahal na kita.”Hindi ko inaasahan

  • Play Me, I’m Yours   Kabanata 198

    “Maya, hayaan mo akong ipakita sa’yo na walang sinuman, kahit si Stephanie ang kayang sirain ang meron tayo.”Tumango siya, ngunit sa mga mata niya ay bakas pa rin ang kaba. Alam ko, mahaba pa ang laban namin para maibalik ang tiwala niyang nawala. Pero handa akong gawin ang lahat para sa kanya, kahit na ang galit ko kay Stephanie ay tila sumasabog.“Siya ang sumira sa’yo, Maya,” bulong ko, puno ng determinasyon. “At ako ang tatapos sa kanya.”Habang tinutulungan ko si Maya papasok ng kotse, naramdaman ko ang presensya ng mga tauhan ko sa paligid namin. Tahimik silang nakamasid, parang naghihintay kung may ipag-uutos pa ako. Nakita ko ang pagod sa mga mukha nila sa halos magdamag na paghahanap kay Maya, ang bigat ng responsibilidad na dala nila buong gabi.Nang makaupo na si Maya sa kotse, bumaling ako sa mga tauhan ko. Tinignan ko silang isa-isa, at ramdam kong naghihintay sila ng huling utos mula sa akin. Isang senyas ang aking binigay at nagsi-uwian na sila.“Magpahinga na kayo,” m

  • Play Me, I’m Yours   Kabanata 197

    “Please, Maya... magpakita ka na. Hindi ko alam kung anong gagawin ko kung may masama kang nangyari,” pabulong kong dasal habang nagpapatuloy sa pagmamaneho. Binabaybay ko ang madidilim na kalsada, ang isip ko’y puno ng imahe ni Maya at ang galit ko kay Stephanie. Sigurado akong may kinalaman siya rito—kung ano man ang sinabi niya, ito ang dahilan kung bakit umalis si Maya.Pilit kong pina-kalma ang sarili, pero ang galit ko’y nananatiling buhay. Hindi ako titigil. Hindi ako susuko. Kahit na maubos ang lakas ko, hahanapin ko siya. Tumatagal ang gabi, ngunit wala pa ring tawag o balita mula sa mga tauhan ko. Kaya ako na mismo ang tumawag.“Raymond, nasaan na kayo?!” tanong ko nang may matinding diin sa telepono.“Nasa harap na kami ng isa pang eskinita, boss. Sinusuyod namin ang bawat sulok dito. Medyo magulo lang ang lugar dahil maraming tao,” sagot niya, nanginginig ang boses.“Hindi ko kailangan ang mga paumanhin mo, Raymond,” malamig kong sagot. “Kapag hindi siya nakita sa oras na

  • Play Me, I’m Yours   Kabanata 196

    "FVCK! Nasaan ka ba, Maya?!" Pasigaw kong tanong habang muling tinatawagan ang numero niya. Pero wala pa ring suma-sagot. Ang bawat segundong lumilipas nang hindi ko siya nakikita ay parang kutsilyong unti-unting tumatarak sa dibdib ko.Galit akong prumeno sa gilid ng kalsada, agad kong pinindot ang speed dial, at binigyan ng istriktong utos ang mga tauhan ko."Raymond!" Sigaw ko sa telepono, halos mabasag ito sa higpit ng hawak ko. "Hanapin niyo si Maya. Ngayon din! Ikutin niyo ang buong lugar. Huwag kayong titigil hangga’t hindi niyo siya nakikita. Halughugin ninyo ang buong paligid. Kahit baliin niyo ang lahat ng pinto sa siyudad, gawin niyo! Huwag kayong babalik sa akin nang wala siya! Sabihan mo si Dave at lahat ng mga tao. Ikukwento ko na rin kung bakit siya umalis sa bahay nila Mommy."Tahimik si Raymond sa kabilang linya, pero dama ko ang kaba ng bawat isa. Alam nilang hindi ako basta nagagalit. Alam nila kung ano ang kaya kong gawin sa ganitong sitwasyon.Makalipas ang ilang

Maaari mong magustuhan

I-scan ang code para mabasa sa App
DMCA.com Protection Status